به آنچه در مورد گردشگری روستایی می دانید فکر کنید. حالا فراموشش کن
بیایید با دقت به این عکس نگاه کنیم.
به آنچه در مورد گردشگری روستایی می دانید فکر کنید. حالا فراموشش کن
منظره روستایی را می بینیم ; می تواند اندلس یا اکسترمادورا. ما درختان را می بینیم، آنها شبیه بلوط چوب پنبه و درختان زیتون هستند. روستایی را می بینیم. یا صومعه یا می تواند یک خانه مزرعه در یک مزرعه باشد. ساختمان هایی هستند که شبیه سیلو هستند. و چیزی که تمام ظاهر یک خیابان را دارد. در پایین آب وجود دارد؛ باید دریاچه یا باتلاق باشد.
چیز دیگری که برجسته باشد؟ آره: هیچ چیز دیگری در اطراف وجود ندارد . افق دور است.
همه اینها و هیچ کدام نیست سائو لورنکو دو باروکال . نه یک خانه مزرعه و نه یک روستا اسپانیایی است. بله این یک مکان دور افتاده است که توسط آن احاطه شده است طبیعت . بیایید راز را رها کنیم. وقت کم داریم و دسیسه های زیادی داریم.
یکی از کلبه های باروکال
این مکان غیرقابل طبقه بندی در آلنتخو ، نزدیک مرز بین پرتغال و اسپانیا. اگر ما متحجر شویم می توانیم آن را به عنوان یک تعریف کنیم ورزش پیچیده در سبک مهمان نوازی . اگر به عنوان یک رویای خانوادگی عاشقانه شویم. در هر دو مورد حق با ما خواهد بود. سائو لورنکو دو باروکال یا Barrocal است پروژه خوزه آنتونیو اووا ، مردی پرتغالی که تصمیم گرفت مزرعه ای را که 200 سال در خانواده اش وجود داشت به یک مزرعه تبدیل کند هتل با اقامتگاه . تا اینجا تا حدودی جاه طلبانه به نظر می رسد اما دیوانه کننده نیست. این بعداً، زمانی که ما جزئیات را فاش کنیم، خواهد آمد.
اولین، کمی حماسی . این اراضی در عکس (و برخی دیگر تا 700 هکتار) بودند در سال 1974 از صاحبان آنها مصادره شد ، بعد از انقلاب گل میخک ها. تا سال 1991 دولت آنها را پس نداد. در آغاز این قرن بود که Uva، نسل هشتم خانواده و سپس ساکن لندن، چیزی کیشوتانه تصمیم گرفت من قصد داشتم مزرعه را به زندگی برگردانم بیشتر روستا بود تا مزرعه چون خانهها، تاکستانها، مزارع غلات، ادارات، خانهها، کلیسای کوچک خود و حتی مدرسه داشت.
دوستانه ترین وسیله حمل و نقل
برای این کار خوزه آنتونیو به جای اینکه خود را وقف نگاه کردن به گوگل کند، تصمیم گرفت به آسمان نگاه کند. او دو سال به مزرعه نقل مکان کرد تا ببیند ریتم فصل ها چگونه است ، از نور، زمین را مطالعه کند و به این فکر کند که دوست دارد روی آن چه کند. بنابراین، در مزرعه هیچ چیز قابل سکونت یا سکونت وجود نداشت. او در تنها فضای سرپوشیده ملک زندگی می کرد. . او اذعان میکند که «در این دو سال که از محیط شهری آمدهام، یاد گرفتم که صبر و استقامت داشته باشم».
من معماری مزرعه دریایی در کالیفرنیا، باغهای بابیلون استورن در آفریقای جنوبی و کار دن باربر در استون بارنز در شمال نیویورک را در ذهن داشتم. شروع کرد به فکر کردن با مردم شناسان، منظره گران، مورخان و معماران . هنگامی که همه چیز مشخص شد، ساخت Barrocal آغاز شد، با استخدام افرادی از آلنتخو و یک پرتغالی برجسته، برنده جایزه پریتزکر. سوتو دی مورا . چهارده سال بعد، در سال 2016، درهای خود را باز کرد.
بروکال، رویای کیشوت مبارک!
آنچه Uva در آن دوران بازنشستگی جعل کرد این بود... یک عقب نشینی . او آن را به عنوان یک " خانه مزرعه معاصر ریشه در میراث و جامعه ای دارد که فقط می تواند همان جایی باشد که هست.»
Barrocal راهی برای درک است گردشگری روستایی به اندازه یک صدمین سالگرد آوانگارد. ایده فکتوتوم، که به راحتی می توان آن را در صرف صبحانه با مهمانان همراه با همسر و فرزندانش مشاهده کرد، ساخت یک هتل در خانه های قدیمی کارگران با تمام امکانات بود. معایب مود زمان ما اما با تمام سادگی که زمین خواسته بود . یک بار، رستوران، آبگرم، باغ میوه، استخر... از یک هتل خوب چه انتظاری می رود، زیرا اگر بخشی از آن باشد. هتل های لوکس کوچک جهان برای چیزی است
با این اوصاف، شبیه هتل نیست : ظاهر او بیش از یک روستا، مزرعه یا صومعه این یک نوع خواهد بود پناهگاه پراکنده جایی که ایده شهر و هتل ادغام می شود. Souto de Moura فضاها را بازسازی کرد و آنها را با قطعاتی توسط صنعتگران پرتغالی تزئین کرد پتوهای بورل یا سرامیک های Estudio Caldas da Ranhia . در Barrocal یک ساخت و ساز اصلی وجود دارد، به نام کوهستان با یک خیابان مرکزی که محور زندگی است.
Barrocal "فقط می تواند جایی باشد که هست"
در اطراف آن اتاق هایی قرار دارند که دارای فرمت های مختلف هستند. از دو تخته تا ویلاهای 2-3 اتاقه که در اطراف پاسیو با استخرها و اسطوخودوس روی دیوارها . در مجموع، Barrocal 114 نفر را می خوابد. در مونته پذیرایی، مغازه، بار و رستوران نیز وجود دارد، گویی خیابان اصلی یک شهر است. اما 700 هکتار برای خیلی بیشتر است.
پنجره به آرامش
تا اینجا به نظر می رسد که ما در مورد یک صحبت می کنیم هتل روستایی خوب یا یک هتل عالی ، به علاوه. در پرتغال تعداد زیادی و بسیار منحصر به فرد وجود دارد. Uva آن را می دانست و شرط را افزایش داد. من می خواستم چیزی جدید را حفظ کنم، بلکه چیزی جدید خلق کنم. او به این نتیجه رسید که اگر دیگران هم مانند او شانس داشته باشند، چیز خوبی است: خانه خود را در آلنتجو داشته باشید.
او سه مجتمع مسکونی برای آنها طراحی کرده است: یکی طراحی شده توسط سوتو دی مورا، همچنین مسئول بازسازی کوه، دیگری توسط جان پاوسون و دیگری توسط یک شرکت معماری که پروژه اصلی را آماده کرده است. ایده این است که هر کسی می تواند یک هکتار زمین بخرد و انتخاب کند که خانه خود را از کدام معمار می خواهد. . این پروژه در ماه های آینده آغاز خواهد شد. آنها خانه های ساده ای هستند که با معماری محلی ارتباط برقرار می کنند، اما هیچ کس به دنبال یک خانه مزرعه یا یک خانه باشکوه نیست: اینجا همه چیز ظاهراً سخت است. Barrocal مانند یک نقاشی از لوسیو فونتانا است، تمرینی در هنر ضعیف
تمرینی در آرته پوورا
بنابراین، به Barrocal، می توانید به عنوان مهمان و مالک بروید . همه از فضاهای مزرعه لذت خواهند برد 16 دلمن و منهیر 7000 ساله . همچنین از خدمات رایج مانند استخر ، توسط یک سنگ گرانیتی به ارتفاع چهار متر محافظت می شود. یا پچ سبزیجات ، که از آن میوه های زیبایی وحشی می روید و رستورانی را که پذیرای همه است تغذیه می کند.
رفتن به شام در اینجا بهانه خوبی برای آشنایی با این مکان بی نظیر است. بار، جایی که هر روز بعد از ظهر یک کیک و چای سرد به مهمانان نیز منحصر به فرد نیست. نه حتی آبگرم، تنها یک برند اتریشی در شبه جزیره سوزان کافمن ، جایی که هر کسی می تواند یک درمان رزرو کند و از دیوارهای صومعه و جزئیات صنایع دستی محبوب آن لذت ببرد. برنامه های اینجا هم پیچیده و هم اساسی هستند.
بچه ها به دنبال حیوانات می گردند (از هر دو گونه تعداد زیادی وجود دارد) و بزرگترها به صورت افقی می خوانند یا در اطراف راه می روند. یک برنامه اساسی این است که به ستاره ها نگاه کنید. ما می توانیم این کار را در هر کجای دنیا انجام دهیم، اما نه مانند اینجا، زیرا آسمان آلنتجو دارای گواهی ذخیره آسمان تاریک است. ذخیره آسمان تاریک در این مکان آسمان سیاه و سیارات سفید است.
نشخوارکنندگان همسایه باروکال
شما باید بر وسوسه ماندن در Barrocal غلبه کنید و برای کشف منطقه بیرون نروید. در این هتل کنجکاو وجود دارد خیلی کار هست . یا کاری برای انجام دادن نیست، که یک چیز بسیار قدرتمند است. با این حال، ما در Alentejo هستیم و قبل از اینکه Algarve جدید شود، باید طعم منطقه را بچشیم.
صحبت از قطر شد، ما با هم صحبت نکردیم از شراب این منطقه از سنت شراب است. هر جا که می رویم، باید شراب محلی را امتحان کنیم. خود باروکال که هشت انگور مختلف پرورش می دهد، انگور خود را می سازد.
باروکال البته کارخانه شراب سازی خود را دارد
بیایید به سفری که قرار است انجام دهیم برگردیم. اگر از Barrocal خارج شویم دو توقف اجباری وجود دارد. اولین در منساراز . این دهکده بر سر کوهی که رومیان و اعراب بر سر آن جنگیده بودند. امروزه این یک جواهر تقلبی کوچک یا هیچ چیز نیست. اگر وینیسیوس دو مورائس در مورد او چنین نوشت "نمیخواستم برگردم، چون اگر برگردم، میمانم." ، ما باید به مردم احترام بگذاریم.
توقف دیگر، در جهت مخالف است سائوپدرو دو کوروال . زندگی این شهر حول محور سفال های نقاشی شده با دست می چرخد. کارگاه ها را در جاده اصلی پیدا می کنیم و اگر به پشت مغازه نگاه کنیم می بینیم که خانم ها چگونه با تمرکز نقاشی می کنند. یا میتونیم بریم الکیو، دریاچه ای که در استخر دیدیم. بله، این دریاچه مصنوعی است، بزرگترین دریاچه اروپا و حتی سواحل دارد، اما نگوییم بلند است که پر از جمعیت است. همچنین نباید هر آنچه را که درباره باروکال می دانیم با صدای بلند بگوییم، به طوری که راز باقی بماند. بنابراین زمان آن رسیده است که نوشتن را متوقف کنیم.
جزئیات زندگی باروکال