کادیز، رذل در نقطه درست
من هفته دوم کادیز را فهمیدم (درباره کادیز فاسد و باستانی صحبت می کنم، همان کادیز که سه قدم فراتر از Puerta de Tierra شروع می شود) مانند هر روز، بی سر و صدا یک آمونتیلادو قدیمی را در بار ماهون رنگی ** Taberna La Manzanilla **، خانه من نوشیدم. -و خانه بسیاری از شراب های sanluqueños-معنوی در خیابان Feduchy. وقت غذا بود و داشتم میخوندم _ اینجوری از دست میدی _ وقتی صدای "تق" را به چوب می شنوم و عصای بابونه در مقابلم فرود می آید. پیرمردهای جمع در ساعت دوازده مرا به یک دور دعوت کردند و بنابراین، کمی کادیز باشم. آن بابونه ناخواسته بیشتر از هزار روز در هزار استراحتگاه احترام، محبت و حقیقت پنهان داشت. . یک جایزه کوچک - برای وفاداری من - و دری باز به این شهر غیر ممکن. آن کادیز است.
La Manzanilla: اینجا کادیز است
روز در Alameda شروع می شود، جایی که خورشید طلوع می کند (در ساحل Caleta غروب می کند، که **محلی است که هر انسان خوبی غروب خورشید را در آن زندگی می کند ** در حاشیه محله La Viña و تاریخ)، پیاده تا Genovés پارک، قدم زدن در امتداد دیوار سن کارلوس با باد غربی از اقیانوس اطلس که تکههایی از روح شما را میدزدد. کلیسای سانتو آنجل کوستودیو تا تئاتر فالا و میدان منتیدرو (مهد چیریگوتا و کارناوال) در انتظار ما است.
روز را در Alameda شروع کنید...
صبحانه ها
صبحانه در ** کافه لوانته ** (Calle Rosario، 35) زادگاه شاعران، خوانندگان، بوهمی ها و کلوچه های فوق العاده با روغن زیتون یا در کافه باشکوه ** کافه رویالتی ** (پلازا د کاندلاریا) که در سال 1912 تأسیس شد (بله، جشن مشروطه) احتمالاً تنها کافه رمانتیک تاریخی که هنوز در اندلس پابرجاست -و سرپا ایستاده است- و یکی از بهترین صبحانه هایی که به یاد دارم (همچنین برانچ، اما ما در کادیز هستیم و سفارش یک برانچ ارزش مجازات اعدام را دارد) خیلی زیاد سرزمین اصلی : شیرینی، آب میوه، قهوه، شکلات، نان تست با روغن زیتون؛ مثل آمریکایی : قهوه، تخم مرغ، بیکن، سوسیس و پنکیک با خامه. روزنامه، سکوت، بوم روی سقف فیلیپ ابرزوزا و چینی انگلیسی قرن نوزدهم. چه چیز دیگری می خواهی؟
یک نکته دیگر، مانولو در La Manzanilla به من می گوید که بهترین قهوه در کادیز در Ultramarinos Veedor سرو می شود ، ایناهاش.
کافه سلطنتی، صبحانه باشکوه و رمانتیک
از Mentidero، از طریق خیابان Veedor تا میدان San Antonio. از خیابان سن خوزه به سانفرانسیسکو می گذریم، جایی که می توانیم (و باید) در کتابفروشی Raimundo توقف کنید ، متخصص در کتاب های چاپ نشده و نسخه های قدیمی. زمان آشپزی نزدیک است و از Plaza San Agustín (یکی از پلاستیکی ترین غروب های خورشید، روبروی یک کافه و سایه های صومعه) به Feduchy و بهترین میخانه جهان می رسیم.
میخانه ها
ساواتر بیان کرد باقیمانده کامل که «میخانه یک پرانتز در زندگی است، مانند یک رویا. و همچنین مانند رویا، آن پرانتز از خود زندگی پرتر است. و پنج را انتخاب کنید: "La Manzanilla" از کادیز و "Tenampa" از مکزیک D.F.، "Estanis" در سن سباستین، "Ca d'Oro" در ونیز و "Le Duc de Richelieu" در پاریس. مکان هایی که برای پایان دادن به زندگی خود می روید و پلتفرم هایی که از آنجا شروع می کنید. میخانه زمانی که به آن نیاز داریم خانه ماست (چندین بار) .
به نقطه: در بابونه (Feduchy 19) من خوشحال بودم، بنابراین چیز بیشتری برای گفتن وجود ندارد، فقط به پپه سلام کنید. او خواهد دانست که چه کاری انجام دهد.
دیگر میخانه هایی که باید از آنها بازدید کرد، هستند زغال چوب (Marqués de Cádiz, 1) یک باشگاه ضروری در Barrio de la Viña، پوسادیلا در پوپولو (قدیمی ترین محله در غرب) و چرا که نه همچنین شلاق غرفه ها سرکش ترین گودال در سان خوان د دیوس. محله ماهیگیران، سرکش ها، لومیس ها و خوابگاه های پانزده ساعته. آنها می گویند که در غرفه ها فیلم های کثیف را به وقت قهوه پخش می کنند تا خدمه را گرم کنند. چگونه در اینجا متوقف نشویم.
محله پوپولو
غروب می آید و عبور می کنیم میدان کاندلاریا (مورد علاقه من) به Mercado de Abastos که در آن ضروری هستند کوروهای "لا گوآپا" . هدف او گشت و گذار در بازار، خرید صدف و مقداری ماهی تن تازه است و به ما اجازه می دهد او را در طعم و بوی بسیاری از غرفه ها راهنمایی کنیم که از پیشرفت و مزخرفات منتقدان غذا غافل هستند. تو از قبل غروب را حس می کنی، وقت آن است که در محله لا وینا قدم برداریم ، که مجموع و تفریق هر چیزی است که کادیز به معنای آن است. یا تاکستان را می فهمی یا چیزی نفهمیدی. یا اینجا هستید یا شهر دیگری پیدا کنید. مقدار زیادی وجود دارد.
غذا شناسی
لا وینا توسط روزا و ساگاستا محدود شده است، اما هدف آنها لذت بردن از آن است Plaza de la Cruz Verde و Plaza de Tiza ، کانون روح این محله مخفیانه است و بدون ترس بهترین غذای سرخ شده در کادیز را به چالش می کشد: بار ال پالیلو (سن فلیکس) درست روبروی فانوس دریایی (و به نوعی برعکس آن، از هر جهت) جایی که آنتونیو دیاز بخشهای عالی سگماهی، مارماهی موری، سافیو، کاتلفیش و ماکو را سرو میکند. در عینک، بابونه باربیانا. این ماهی مستقیماً از "راناس" (غواصان) از Puntales می آید، ماهیگیران پسر ماهیگیران از کادیز قدیمی که ما آنها را دوست داریم.
همچنین سیب زمینی aliñás و ماهی خال مخالی با periñaca در آن ضروری است پسر گچی (Plaza Tio de la Tiza) و بهترین اورتیگویلاهای جهان از خانه کوچک (صورتی، 25). اما انسان تنها با سرخ کردن زندگی نمیکند: سایر مناطق ضروری خوراکی هستند سویه گالیسی (گوشتها و شرابهای شور با لیوان)، کره خانه (پوست خوک شگفت انگیز) یا خواربار فروشی ویدور (خیابان ویدور) متخصص در تورتیلا و خورش های کلاسیک کادیز مانند کلم. یک کنجکاوی: هر دو La Manzanilla و Veedor صحنه هایی از El Siege هستند. و این است که دون آرتورو پرز رورته بعدازظهرهای زیادی را در نوار من گذرانده و دادهها را با او گذرانده است دون میگل گارسیا گومز صاحب بهترین میخانه دنیا.
«اشراف، وقار، استقامت و شجاعت شادی آور خاص. همه چیزهایی که عظمت را تشکیل می دهند اساساً در طول قرن ها یکسان باقی می مانند." هانا آرنت
آنها از من می پرسند، آنها می خواهند که دونده دو کادیز را در یک جمله خلاصه کنم. چرا، مک گافین. و یک دلیل - به آهستگی، به طور اجتناب ناپذیر - همه دلایل دیگر را می گیرد:
در کادیز هیچ بدی وجود ندارد.
و نمی توانم تعارف بهتر یا مسیر بهتری برای یک شهر فکر کنم. برای یک نفر. برای خود.
*** شما همچنین ممکن است علاقه مند باشید ... **
- کادیز و کاستا د لا لوز، استادان زندگی
- تمام مقالات ژسوس ترس
میدان سان خوان دیوس