Buzludzha، گذشته سوسیالیستی بلغارستان که زنده مانده است.
در مرکز "ستارا پلانینا" (کوه قدیمی) که از بلغارستان می گذرد، دو قله روبروی هم از آنها، خاطره فراموشی را به چالش می کشد. بازسازی شده و شلوغ، برج شیپکا یادآور پیروزی نیروهای روسی-بلغاری بر ضد ترک ها در سال 1878 است که آغاز بلغارستان مدرن است. از آنجا می توان به اسکلت ساختمانی که هم مدرن تر و هم فرسوده تر است نگاه کرد: Buzludzha، منحط و متروک، نشان دهنده گذشته سوسیالیستی است که بسیاری از بلغارها سعی می کنند آن را فراموش کنند، بلغارستان برای غلبه بر آن. آنچه به عنوان بنای یادبود ساخته شد، تسلیم زمان، غارت و اراده برای ورق زدن است. از همین رو، Buzludzha به عنوان یک تناقض در خود زنده می ماند، یک نابهنجاری که نمی توان از جذابیت آن فرار کرد.
فضای داخلی خانه حزب کمونیست بلغارستان در کوه Buzludzha.
در شخصیت های کهکشان شما، این بزرگترین بنای تاریخی است که هنوز در بالکان پابرجاست. در سال 1981 به عنوان مقر حزب کمونیست بلغارستان برای بزرگداشت قانون اساسی آن ساخته شد. صد سال پیش، در این کوهها که گروههای سیاسی مخفی در آنجا پنهان شده بودند. وقتی دولت شروع به جمعآوری منابع لازم برای انجام کار کرد، گمان نمیکرد که فقط برای 9 سال از آن استفاده شود. مشارکت شهروندان و مشارکت مشهورترین هنرمندان کشور، یکی از بزرگترین نمایندگان به اصطلاح مدرنیسم سوسیالیستی را به وجود آورد.
بنای یادبود بسته است، اما سالهاست که کنجکاوها مخفیانه وارد آن شدهاند.
در واقع تمام عناصر خود را در کنار هم قرار می دهد. زیباییشناسی کیهانی در دهههای 70 و 80 رایج بود، اما تعداد کمی از ساختمانها به اثر ربوده شدن دست مییابند که این غول، معروف به بشقاب پرنده، در بالای کوه ابری خود تولید می کند. گنبدی که سالن اجتماعات مرکزی را می پوشاند، بدون ستون هایی که جلوی دید را بگیرد. یکی دیگر از نشانه های هویت مدرنیستی است که با افزودن برجی به ارتفاع 75 متر به یادگاری توجهی نمی کند. با کمی دقت و کمی بی احتیاطی بیشتر می توانید صعود کنید).
بتن غالب ما را مستقیماً به وحشیگری می برد که از دهه 60 گسترش یافت (با تاثیر ویژه در بلغارستان و یوگسلاوی) و در تضاد با ظرافت شیشه های رنگی و موزاییک های نقوش سیاسی است. 937 متر مربع و 35 تن نقاشی دیواری که تاریخ حزب کمونیست بلغارستان را مرور می کند. امروزه برخی از مارکس، لنین و ژیوکوف (رهبر بلغارستان) با نگاه خود پیرتر از همیشه به ما نگاه می کنند. پیکسلهای سرامیکی که توسط ارتش خرابکاران از بین رفتهاند و به کشور کمک میکنند بر استرس پس از کمونیستی خود غلبه کنند.
نمای داخلی بنای یادبود بوزلوژا دوره کمونیستی با نماد چکش و داس روی سقف.
درب ورودی خود یک بیانیه قصد است، برای همیشه توسط مقامات تقویت شده و برای همیشه توسط کنجکاوها نابود شده است. از زمان فروپاشی بلغارستان بهعنوان یک دولت سوسیالیستی، از کمونیسم لذت ببرید، در تایپوگرافی کوکاکولا میخوانید. یا گذشته خود را فراموش کنید، آنها در مورد پانل خوش آمدگویی که اکنون بازنشسته شده است، نوشتند. کمین کنندگان جهان، متحد شوید (غارتگران جهان متحد شوید)، کسی شعار سوسیالیستی را نادرست معرفی می کند. با تعالی
آسیب در داخل همچنان ادامه دارد. عدم وجود شیشه و نجاری در پنجره ها و همچنین عایق بودن سقف باعث می شود تا برف و یخ کل محوطه را فرا گیرد. آنها مانند هیچکس دیگری، قرار گرفتن در معرض مکان را از بین میبرند. استالاکتیت ها دندان هایی را برای پنجره ها فراهم می کنند که مانند دهان گرسنه هستند. برف پیچ و تاب کابل ها و زباله های داخل را پاک می کند. یخ موهای خاکستری را به ریش مارکسی می آورد که هرگز آنقدر نیرو نداشت، اما اشک در چشمان لنینی که متعجب است چه بر سر انترناسیونالش آمده است، که آیات حجاری شده اش در ورودی متلاشی می شود.
دولت بلغارستان در مورد حفظ میراث تاریخی بلاتکلیف است.
در اطراف او، جاده های ساده و سیستم پیچیده ای از تونل ها دسترسی به مقامات عالی را برای جشن گرفتن اجلاس حزب تسهیل می کرد. در حال حاضر، آنها فقط یک مشکل اضافی برای رسیدن به این مکان هستند، اگرچه نمی توانند کنجکاوی کسانی را که می خواهند این سناریو را دوباره زنده کنند، از بین ببرند. آنها اینترنت را با چیزی پر می کنند که اکنون به عنوان پورن خرابه های پس از شوروی شناخته می شود.
با وجود به دنیا آمدن محکوم به پیری زودرس، شایعاتی مطرح می شود که آن را به یک هتل یا مرکز کنفرانس تبدیل می کند. یک سازمان محلی برای بازسازی موزاییک های زیبای خود بودجه جمع آوری می کند و در سال 2018 به عنوان یکی از بناهای اصلی اروپا در معرض خطر ناپدید شدن قرار گرفت. و این است که این مجموعه هنری نمادین بدون در نظر گرفتن نماد و هر چقدر هم تلاش شود برای معماری بروتالیستی، به طرز وحشیانه ای فراموش شده است.
یک مرمتگر روی یک موزاییک در سال 2020 در خانه سابق حزب کمونیست بلغارستان کار می کند.