دگردیسی پراگ
ساعت نجومی در پراگ ساعت ده است. کره های دندانه دار می چرخند، دوازده شکل فرشته ها می رقصند رقص خاص با خم شدن به بیرون از پنجره، اسکلت زنگ را به صدا در می آورد و هشدار می دهد که همه اینها تمام شده است و ما باید با تکان دادن شدید سر از خواب بیدار شویم در حالی که نمایش های حرص، شهوت و غرور آن طرف را نگاه می کنند و سرشان را تکان می دهند که انگار آن چیز با آنها نیست.
خروس آواز می خواند. ساعت جدید فرا می رسد. و به این ترتیب پرده فرو می ریزد و تئاتر کوچک به پایان می رسد، جاذبه اصلی توریستی پراگ که هر شصت دقیقه (از ساعت 8 صبح تا 11 شب) یک لانه مورچه معتبر در اطراف برج تالار شهر می چرخد. شهر قدیمی (به مستو خیره شوید).
یکی از ترامواهای قدیمی شهر
این در پراگ نقطه صفر است . اولین ایستگاه برای هر کسی که برای اولین بار می آید، جایی که ژاپنی ها دیوانه ی گرفتن پرتره های عروسی خود هستند، راه خود را بین چوب های سلفی و پانداهای غول پیکر در جستجوی فرصت خود با یک گردشگر بی خبر، حفر می کنند و راهنماها در همه چیز توضیح می دهند. زبان ها منشا "برج های دوقلو" و مجسمه جان هوس ممکن است.
پراگ آن چیزی نیست که بود. اثری از پایتخت چکسلواکی سابق که امسال یک قرن استقلال را جشن گرفت، باقی نمانده است. ابتدا پایان کمونیسم، سپس گشایش به اروپا و سپس هر چیز دیگری فرا رسید.
دگردیسی با چشم غیر مسلح دیده می شود و به خصوص قدم زدن در میان پاریژسکا، منحصر به فرد ترین خیابان شهر، جایی که Balenciagas، Guccis و Diores طبقه همکف ساختمان های مدرنیستی را اشغال می کنند که تاج آن با اژدهای پیچ خورده، جنگجویان شجاع یا پوره های ظریف یا توسط محله یهودیان جوزفوف ، مایل طلایی پراگ که در آن فقط افراد خوش شانسی که می توانند آن را بپردازند (با قیمت تقریباً پاریسی) زندگی می کنند.
GYMKANASY SPEAKEASIES
شما باید به شهر قدیمی بیایید تا مربع داستان شاهزاده خانم افسانه ای را ببینید ، برای بازدید از ** Klementinum ، ** a اعجوبه یک کتابخانه باروک پر از کره های صد ساله. برای به روز بودن نمایشگاه های عکس در موزه هنرهای تزئینی و همچنین عبور (فقط یک بار) پل کارلوس آن پل عابر پیاده روی ولتاوا به همان اندازه که فتوژنیک است، اشباع و شبه بوهمی است که تبدیل به ژیمخانه ای از افسانه ها و آیین های خرافی شده است.
نمای شب پل چارلز
اگر گزینه ای وجود داشته باشد، همیشه بهتر است منظره پرنده از برجش و در غروب آفتاب
در Stare Mesto نیز پر ستاره ترین هتل ها وجود دارد ، دقیق ترین دلالان عتیقه، پرجمعیت ترین رستوران ها، مغازه های سوغاتی که کافکا را فشار دهید تا آخرین قطرهاش، بینهایت اسپاهایی که ماساژ تایلندی (از 9 یورو) ارائه میدهند و کوکتلبارها که در آن مهمانیهای مجردی بیشتر و بیشتر برگزار میشود.
قطعا پراگ آن چیزی نیست که بود . در یک نگاه قدردانی می شود. و همینطور اعداد. امروز است هفتمین شهر توریستی اروپا با مجموع از 7,652,865 بازدید کننده در سال 2017.
اکثر آنها این کار را نمی کنند، اما پیاده روی چند خیابان دورتر از بادام توریستی می تواند حال و هوای بسیار متفاوتی نسبت به این پراگ ایجاد کند.
پرهیز از مکان های تکراری و بی مزه جواهری مانند بار شامپاین ، یک بار شراب و شامپاین در کوچه ای با جاز زنده. رستوران رشته با زیبایی شناسی کشاورزی معاصر خود؛ محلی ، یک کارخانه آبجوسازی قدیمی چک از فیلتر مدرنیته عبور کرد که در آن کوزه را بردارید و غذای ملی را بخورید تا اواخر وقت (چیزی که در اینجا معمول نیست) یا speakeasy شگفتانگیز فرشته سیاه ، در یک زیرزمین گوتیک زیر هتل یو پرینس، در همان میدان تالار شهر قدیمی.
اگر از پل چارلز بگذرید به آن می رسید مالا استرانا (شهر کوچک)، جدا از جزیره کامپا توسط یک کانال مصنوعی. یکی دیگر از بازدیدهای دستی است. همه چیز برای خود دارد: پارکهای بوکولیکی و کاخهای باروک، گوشههای قرون وسطایی و همچنین موزه هنرهای معاصر، کامپا ، که نمایشگاه های جالبی را برنامه ریزی می کند و کافه تریا آن در کنار رودخانه، این یکی از دلپذیرترین مکان ها برای لذت بردن از بهار پراگ است.
از اینجا به راحتی می توان به توتم های دیگر مانند the قلعه ، با کلیسای جامع دیدنی، شیشه های رنگی موچا و خیابان طلا ; را تپه پترین ، با یک کپی برازنده از برج ایفل که توسط فونیکولور صعود می شود. را محله ویسهراد ، با خود قبرستان افراد مشهور و آن منطقه پیک نیک که مردم پراگ دوست دارند یکشنبه را بگذرانند و باربیکیو بخورند...
اما جدا از این همه کارت پستال پراگ، باروک، مدرنیست (از جمله کوبیست)؛ عکس عروس با غروب و قوها در حال تشکیل قلب، وجود دارد همچنین پراگ که در آن مردم زندگی می کنند، عشق می ورزند و گریه می کنند ، برخی محله های با شخصیت که در حال دگرگونی خاص خود هستند.
مالا استرانا (شهر کوچک)
آن پراگ که هر روز صبح بچهها قبل از ترک خانه روسریهایشان را محکم میکنند و گوشبندشان را مرتب میکنند و نوجوانها در پارکها میبوسند، فرقی نمیکند بیرون 30 درجه باشد یا -10.
آن که در زمستان خورشید ساعت سه بعد از ظهر بسته می شود و در تابستان زمین های والیبال ساحلی را نصب می کند و بارهای ساحلی موهیتو در سواحل ولتاوا با شکوه. فقط جایی که متفاوت است.
مهاجران این کار را در Vinohrady انجام می دهند ، محله ای هنوز نزدیک به مرکز (در پراگ 2) که در آن روز چند ساعت طولانی تر می شود و می توان بعد از ساعت 9 برای شام بیرون رفت (در رستوران هایی مانند آرومی ).
زمانی آن سرزمین تاکستانها بود، اکنون بارهای شراب، بارهای شراب و خانههای مدرنیستی به رنگ پاستلی بازسازیشده دقیق.
این معادل Las Salesas در مادرید، Le Marais در پاریس است: محله بوهو بنا به تعریف و نزدیکترین مکان به محله همجنسگرایان در پایتخت جمهوری چک.
نامستی میرو (Plaza de la Paz) مرکز آن است و وینوهرادسکا خیابان اصلی آن، پر از کافههای ایتالیایی و فروشگاههای طراحان زیبا مانند غرفه یک بازار آهن قدیمی که به نوعی فروشگاه مفهومی تبدیل شده است.
با دنبال کردن آن برای حدود ده دقیقه به پارکی خواهید رسید که توسط برخی از جالب ترین مکان های پراگ احاطه شده است. نانوایی ها، بستنی فروشی ها، اغذیه فروشی ها و غذای ویتنامی ، جایی که شنبه ها بازار محبوب کشاورزان را برگزار می کنند.
غرفه گل در بازار پراگ در Holesovice
در مرکز، یکی از بهترین ها است نمونه هایی از معماری مدرن شهر ، کلیسای قلب مقدس و از آنجا نیز میتوانید تقریباً کل برج تلویزیون را ببینید، نمادی از محله ژیزکوف.
این یک ساختمان مدرنیسم متاخر است که بر اساس آن هنرمند برجسته معاصر چک است دیوید سرنی، نصب معروف خود Babies را طراحی کرد ، برخی از نوزادان سر بزرگ در تلاش برای صعود به قله هستند.
در آن یک رستوران ناهار خوری خوب، Oblaca، و یک هتل عجیب و غریب پنج ستاره وجود دارد که دارای یک اتاق یک نفره و مناظر بی نظیر است.
ژیژکوف زمانی محله ای طبقه کارگر و صنعتی بود و مرزی که همه پراگرها به دلیل شهرت او به عنوان یک شورشی جرات عبور از آن را نداشتند.
حالا همه دوست دارند بیایند مخصوصا خودشان آبجوسازی سنتی و بسیار ارزان (فراموش نکنید که چک ها 143 لیتر در سال برای هر نفر می نوشند)، که در آن خطوط بسیاری از ماجراهای سرباز خوب شویک در جنگ جهانی اثر یاروسلاو سیفرت، تنها نویسنده چک که برنده جایزه نوبل ادبیات شده است.
ژیژکوف از جنوب با کارلین، محله صنعتی دیگر (و تنها محله با طرح شبکه) هم مرز است که شاهد این دگردیسی پراگ بوده است.
یکی از ماشین های قدیمی که تورهای شهری انجام می دهند
تقریباً یک دهه پیش کسی تصور نمی کرد که دوست دارد امروز به آنجا نقل مکان کند. اما این به لطف است بازسازی پس از سیل 2002 (که نیمی از شهر را گرفت) با زندگی جدید (و زیبایی شناسی که گذشته خود را فراموش نمی کند) از نو متولد شده است.
و به نظر می رسد که در مورد قبلی او باید خوب رفتار کرده باشد و کارما عدالت را رعایت کرده است ، زیرا در این یکی او به یکی از جالب ترین مکان های پراگ تبدیل شده است ، به خصوص وقتی صحبت از معماری پایدار ، مانند ساختمان های اداری خانه نیل، خانه دانوب، نقطه اصلی (پروژه سد پراگ که در سال 2011 برنده جایزه بهترین ساختمان اداری جهان، جوایز MIPIM) یا کورسو کارلین (طراحی شده توسط Ricardo Bofill در یک ساختمان قرن نوزدهم)، و همچنین گالری های هنری، کارگاه ها یا محل هایی با طراحی های داخلی مشهور مانند پروتی پرودو یا رستوران اسکا و اتاق های چند منظوره مانند Forum Karlín.
حرکت دادن پوست
یکی از مزیت های بزرگ پایتخت چک اندازه آن، ارتباطات ارتباطی خوب و این واقعیت است که برای رفتن تقریباً از هر نقطه A به هر نقطه B، فاصله همیشه ثابت است: پانزده دقیقه.
در آن سوی رودخانه، در شمال شهر قدیمی (و همچنین پانزده دقیقه دورتر)، در تپه لتنا ، این هولشوویسه ، احتمالاً آوانگاردترین گوشه شهر و تقریباً مورد علاقه همه.
همه چیز را دارد: به اندازه کافی دور از مرکز و به اندازه کافی نزدیک، با موقعیتی استراتژیک که بهترین غروب را در اختیار شما قرار می دهد.
گنبد تئاتر ملی در شهر قدیمی که توسط خود شهروندان بازسازی شد
کشتارگاههای سابق پراگ در کنار رودخانه به بازار و رستوران، کتابفروشی و مغازه تبدیل شدهاند و سینماهای مستقل در سایه آنها رشد کردهاند. بیو اوکو ) و مراکز هنر معاصر مانند DOX .
اینجا یک بهار جاودانه می آورد تجلیات فرهنگی، رویدادهای سیرک، تئاتر، رقص یا هنر مفهومی. قطعا کبرا با دیوارهای خرد شده و لامپ های بدون نور، به یکی از داغ ترین نقاط تبدیل شده است.
همچنین یک استعاره محله خوب: قهوه و کوکتل های غنی به اینستاگرام، دی جی های زنده و چند تنقلات و فضایی که در طول روز پیشنهاد خود را تغییر می دهد. ماری که با فصل پوستش را می ریزد و بقایایی از خود به جای می گذارد. مثل خود هولشوویس. مثل همان پراگ قرن بیست و یکم.
دفترچه یادداشت سفر پراگ
کجا بخوابیم
هتل اینترکانتیننتال (از 201 یورو)
وقتی نوبت به کشف بخش تاریخی شهر می رسد، هتلی با موقعیت بهتر وجود ندارد. دو متری رودخانه، در همان پاریژسکا در فاصله سه دقیقه ای از میدان قدیمی شهر و در ساختمانی با معماری بروتالیستی، این هتل پنج ستاره قرار دارد که دارای اتاق ها و رستوران بازسازی شده است. این یکی، در طبقه بالا، یکی از بهترین مناظر پراگ را دارد. و سالن بدنسازی آن با استخر یکی از کامل ترین و مدرن ترین است.
ماندارین شرقی (از 374 یورو)
در یک صومعه قدیمی قرن چهاردهمی در مالا استرانا این هتل واقع شده است که سوئیت های مجلل آن با طراحی کلاسیک معاصر دارای منظره ای از قلعه هستند. همچنین در رستوران شرقی آن، Spices، رزرو کنید. که ترکیبی از غذاهای مختلف آسیایی است.
پاسیو رستوران گیاهی Etnosvet
کجا برای خوردن
رشته
در یک خیابان کوچک آرام در شهر قدیمی، این رستوران زیبا با غذاخوری تزئین شده است ظروف و لباس های روستایی و نقاشی های دیواری توسط هنرمندان چک بر روی سقف . آنها (همراه با نام آنها) اعلامیه ای از قصد هستند از آنچه در آنجا ارائه می شود: طبیعی ترین محصولات به درستی لمس می شوند . همه چیز طعمی نوردیک دارد.
La Tasting Bohême Bourgeoise
سرآشپز Oldřich Sahajdák یک ستاره تکراری در این رستوران قدیمی شهر است. محصولات فصلی از ارائه دهندگان محلی با الهام از فرانسوی. این فقط یک منوی مزه، با یا بدون جفت (از شراب یا آب میوه) سرو می کند.
سطح
غذاهای خام و گیاهی با قیمت مناسب و فضایی جوان پسند و مفرح در محله وینورادی. برای فرار از توریست
Etnosvet
یکی از اغذیه فروشی های مورد علاقه من پترا نمکووا دارای منوی گیاهی و وگان گسترده و خدمات دوستانه است. یک میز در پاسیو داخلی جذاب بخواهید.
پترا نمکووا در Meet Factory، مرکز مستقل هنر معاصر در محله اسمیچوف
آرومی
چند سالی است که یکی از بهترین رستوران های شهر است. این یک ایتالیایی ظریف است وینورادی ، با ژانر خوب، پاستا در نقاط عالی و روزهای لذیذ پیتزا یا محصولات خاص هر از گاهی. در تابستان باغی زیبا دارد.
بازار آشکار
یکی از نوآوری های اصلی امسال، الف بازار مواد غذایی در فضای باز برای خوردن همبرگر، ماهی، غذاهای گیاهی... که از غرفه ها خریداری می شوند و در میزهای مشترک خورده می شوند. همچنین هنر، طراحی و موسیقی.
کانتینا
همانطور که از نامش پیداست، میخانه سنتی چک است... اما در نسخه مدرن. در ورودی یک پیشخوان با انواع گوشت، سوسیس و همبرگر برای خرید با وزنی که تهیه می کنند وجود دارد، آنها را در سینی های روی کاغذ سرو می کنند و ایستاده در بار با آبجو خورده می شوند. برای وعده های غذایی طولانی، اتاق غذاخوری پشتی بیشتر توصیه می شود. نزدیک به میدان Wenceslas.
جایی که برای نوشیدن
باشگاه جاز داک
مرجع موسیقایی در کنار اسطوره ردوتا، این کلوپ زیر بانک یاناچک، در منطقه اسمیچوف، کنسرت های کوچک و بزرگی را برنامه ریزی می کند.
از کجا بخریم
vnitroblock
مرکز چند فرهنگی در منطقه صنعتی سابق Holešovice : فروشگاه طراحی، کافه، استودیو رقص، نمایشگاه های هنری و سینمای مستقل
غرفه
طراحی مبلمان، نمایشگاه و کافه تریا در بازار قدیمی در همسایگی وینورادی.
vnitroblock
انجام دادن
موزه کوبیسم چک
در طبقات مختلف خانه مدونای سیاه ، ساختمانی که توسط معمار جوزف گوچار ایجاد شده است، مبلمان، هنرهای تزئینی و غیره را به نمایش می گذارد. از اسامی اصلی کوبیسم در جمهوری چک: جاناک، چاپک، کوبین... رفتن از کافه تریا زیبای آن ضروری است ، گرند کافه اورینت. دسر معمولی را بخواهید věneček ، که معمولا گرد است اما اینجا آن را ... مربع می کنند.
خانه شهرداری
دوستداران موچا، اگر موزه موچا (که برای شما خواهد بود) کوتاهی کرد، از این ساختمان مدرنیستی با نقاشی های دیواری که توسط نقاش مداخله شده است دیدن کنید. تورهایی به زبان انگلیسی، یک بار و کافه آمریکایی وجود دارد.
ویلا مولر
آدولف لوس این خانه دیدنی را برای ازدواج مولر با آمیزه ای از کارکردگرایی و سبک انگلیسی. بازسازی شده، در سال 2000 به روی بازدیدکنندگان باز شد. چهارشنبه، پنجشنبه، شنبه و یکشنبه در ساعت های 9، 11، 13، 15 و 17 باز می شود. رزرو ضروری است
MeetFactory
مرکز هنری در کنار ریل قطار در محله اسمیچوف. نمایشگاه های موسیقی، تئاتر و زیرزمینی.
*این گزارش در **شماره 123 مجله مسافرتی Condé Nast (دی ماه)** منتشر شده است. در نسخه چاپی (11 شماره چاپی و یک نسخه دیجیتال به قیمت 24.75 یورو، با تماس با 902 53 55 57 یا از وب سایت ما) مشترک شوید و از دسترسی رایگان به نسخه دیجیتال Condé Nast Traveler برای iPad لذت ببرید. شماره دسامبر Condé Nast Traveler در نسخه دیجیتالی آن برای لذت بردن در دستگاه دلخواه شما موجود است.
خطوط راه آهن در محله اسمیچوف