Ausstellungsansichten / نماهای نمایشگاه (اندی وارهول جایگزینی درخشان را به نمایش می گذارد)
تعداد کمی از مردم این را می دانند اندی وارهول نمایشگاه آثار اولیه خود را قبل از سال 1962 ممنوع کرد طبقه 0 موموک اتاق بزرگی که پذیرای بازدیدکننده است، تا 31 ژانویه به او اختصاص داده خواهد شد. ماریان دوبنر مسئول است.
"وارهول از دست شما عصبانی خواهد شد، اینطور نیست؟"
دوبنر، متصدی نمایشگاه می خندد: «می ترسم اینطور باشد. اندی وارهول یک جایگزین پر زرق و برق را به نمایش می گذارد . او بیش از چهار سال در این نمایش کار کرده است. موهایش کوتاه و نقرهای شده است، از یک طرف باز شده، تقریباً یک ادای دینی خود به خود به کلاهگیسی که شروع به پوشیدن کرده بود. توتم هنر پاپ به عنوان نشانه ای از هویت در دهه 1960.
Ausstellungsansichten / نماهای نمایشگاه (اندی وارهول جایگزینی درخشان را به نمایش می گذارد)
موموک یک پناهگاه عظیم به رنگ گرافیت است که در میدان موزه ها ، منطقه موزه وین. این بزرگترین فضای اختصاص داده شده به هنر مدرن در اروپای مرکزی است. واقع شده است در 552 کیلومتر جاده از Miková، در اسلواکی از جایی که مهاجرت کردند وارهولاها به ایالات متحده در طول جنگ جهانی اول، زمانی که امپراتوری اتریش-مجارستان شروع به تجزیه کرد. در شهر صنعتی ساکن شدند پیتسبورگ، پنسیلوانیا ، 600 کیلومتر جاده از نیویورک که به آنجا رسید اندی وارهول در سال 1949 در سن 21 سالگی . پس از ترک "a" در طول راه، او یک حرفه موفق در آغاز شد دهه 50 چی تصویرگر و طراح گرافیک کار برای مجلاتی مانند زرق و برق Y روش و مشتریان دوست دارند تیفانی و شرکت ، که با آنها پول زیادی به دست آورد و استقلال خلاقانه خود را به دست آورد. او ابتدایی ترین وارهول است، هنرمند جوهر و کاغذ، کم آشناترین، شخصیتی تقریباً عجیب و غریب، هنرمند تجاری که خود وارهول - که از در نظر گرفتن هنر به عنوان تجارت و تجارت به عنوان تماشایی ابایی نداشت - بقیه آثار او را پنهان می کرد. شغل . .
دوبنر که روی آن نشسته توضیح می دهد: «پیدا کردن دلیل آن سخت است قهوه موموک –. اما فکر میکنم وارهول خیلی زود متوجه شد که چنین رسانهای غیرجذاب مانند طراحی، هرگز او را به موفقیت بینالمللی منتج نمیکند. شخصیتی بدون گذشته اختراع شد. یک افسانه. به عنوان محقق و مورخ هنر، وظیفه من نشان دادن آن است.
در آن طبقه 0، زیر نور کم که فضایی صمیمی ایجاد می کند، به نمایش گذاشته شده است نقاشی های اولین نمایشگاه وارهول در منهتن . تابستان سال 52 بود گالری هوگو (خیابان 55 شرقی 26) "پانزده طراحی بر اساس نوشته های ترومن کاپوتی" . وارهول نویسنده کتاب را تحسین کرد صداهای دیگر، حوزه های دیگر ، اصلی ترین مرجع فکری هوموئروتیک او. در این نقاشیها اصول روششناختی که ویژگیهای زندگی بعدی او بود، مانند تولید سریال، جعل میشوند. برخی فقط به دایره کوچکی از مردم نشان داده شدند، مانند "نقاشی خروس" ، مجموعه ای از نقاشی های آلت تناسلی او (از جمله، زیرا همجنس گرایی به عنوان جرم طبقه بندی شده بود).
اندی وارهول، در پایین باغ من، حدود. 1956
در طبقه دوم، بین چراغ های برق سوپرمارکت، وارهول که برای همه قابل تشخیص است با تمام شکوه ظاهر می شود ، این حقیقت که جامعه مصرفی را به مقوله هنر ارتقا داد، تولید صنعتی آثار هنری. نابغه ای که باعث شد ما یک کنش شاعرانه را در الف ببینیم تکثیر سریال قوطی سوپ یا تصویری حسی در الف بطری کوکاکولا.
کاغذ دیواری گاو اندی وارهول [صورتی روی زرد]، 1966، چاپ مجدد 1994
اتاق با دیوارهای کاغذی از شما استقبال می کند سری از سر گاوهای رنگی فلورسنت ، که جای خود را به معروف او می دهد نصب ابرهای نقره ای شناور در هوا ('ابرهای نقره ای '). این پیش اتاق یک اتاق تاریک تاریخی است: فضایی که به فیلمساز زیرزمینی اختصاص داده شده است. خروجی فیلم وارهول 4000 حلقه بود . در کل فیلمبرداری کرد 150 فیلم با طول های مختلف Y 472 تست صفحه نمایش ، نوارهای 4 دقیقه ای 16 میلی متری که در آن یک فرد مشهور را مقابل دوربین عکاسی قرار داده است.
سینمای تجربی او که کارگردانان را خیره می کرد یوناس مکاس و اگنس واردا ، در تئاترهای تجاری جایی نداشت. در اینجا فیلم بلند 3 ساعت و 24 دقیقه ای به طور همزمان نمایش داده می شود دختران چلسی در هتل معروف چلسی در نیویورک تیراندازی شد. ساکت طول متوسط ضربه زدن ، جایی که دوربین در یک شات به صورت بازیگر دیورن بوکوالتر در حین فلاتیو اشاره می کند (این فیلم دنباله ای خواهد داشت: غذا خوردن خیلی سریع, خیلی سریع غذا خوردن ) یا فیلم امپراتوری ، بیش از 8 ساعت به طول انجامید، شات سیاه و سفید دائمی از آسمان خراش نیویورک از دفاتر بنیاد راکفلر فیلمبرداری شده است.
اندی وارهول، میشل لود. میک جگر، حدود 1978، 1986
سینمای ناب آوانگارد و همه چیز هنگام گوش دادن به پسزمینه اتفاق میافتد فریادهای لو رید و صدای نیکو با لهجه توتونیک از آن سوی قبر . یک اتاق جداگانه برای نمایش چند رسانه ای در نظر گرفته شده است انفجار پلاستیک اجتناب ناپذیر است (1966-1967)، که توسط وارهول طراحی شد تا آن را در طول تور گروهی که او مدیر آن بود، به نمایش بگذارد. مخمل زیرزمینی . مدت کوتاهی پس از آن، لو رید او را اخراج کرد، او به کشتن نیکو و بعداً جان کیل ادامه داد، اما همکاری اولیه مثمر ثمر بود.
وارهول تنها در دهه 1960 فیلمبرداری کرد، در مدت کوتاهی بین سالهای 1963 و 1968، سالی که در آن متحمل سوء قصد به والری سولاناس، منتشر کننده مانیفست SCUM شد. ، پروژه ای برای اخته کردن مردان. سولاناس یک هنرمند عقب مانده بود که سه گلوله به درب استودیوی خود شلیک کرد کارخانه به دلیل امتناع از همکاری با او و او را در آستانه مرگ رها کرد.
وارهول، اگرچه در پایان عمرش حق وتو را لغو کرد، مانند کارهای اولیهاش، تمام فیلمهایش را نیز در سال 1972 از اکران عمومی خارج کرد.
Ausstellungsansichten / نماهای نمایشگاه (اندی وارهول جایگزینی درخشان را به نمایش می گذارد)
در طبقه بالا، موموک نمایشگاه دومی را ارائه می دهد، یخ زدایی جعبه یخ ، آزمایشی که از نمایشگاه سیار تقلید می کند RAID THE ICEBOX 1 با اندی وارهول که این هنرمند آمریکایی در سال 1969 سرپرستی کرد. با یک احتیاط، آثار هنری توسط ماریان دوبنر آنها متفاوتند: گنجینه های پنهان مجموعه آثار باستانی موزه تاریخ هنر وین و موزه جهانی.
مرجع بزرگ مدرنیته در سال 1987 بر اثر سکته قلبی درگذشت، او تنها 58 سال داشت. خیلی جوان است تا بسیاری از میراث هنری خود را در سایه به جا بگذارد. تقریباً انگار آخرین نصب است، موزه او در پیتسبورگ یک وبکم بیدرنگ دارد که 24 ساعت شبانهروز و هفت روز هفته روی مقبره او متمرکز است..
نمای نصب Raid the Icebox در سالن بزرگ NOMA، موزه هنر 1969-1970