سبیل بالا!
حالا که روی کاغذ کاناپه حرف زدن مد شده است فرزندان مشروع و نامشروع درست یا نادرست، از افراد مشهور، می رویم فیگورز ، تا پا جای پای محبوب خود، نازپرورده، آن که همه چشم ها را می گیرد و صاحب معروف ترین سبیل های جهان : دالی، یک و تنها ، از آلفا به امگا: از خانه ای که در آن به دنیا آمد تا جایی که در آنجا دفن شده است (و از زیر خاک بیرون آمده است).
1. خیابان مونتوریول
شماره 6 این خیابان تولد سالوادور دالی در 11 می 1904. در آن، به اشتراک گذاری فضا با سردفتر پدرش و که در حال حاضر در مرحله موزه سازی است، غافل از آنچه قرار است بیاید، او تا 8 سالگی زندگی کرد.
کارت پستال خیابان مونتوریول از ابتدای قرن بیستم
بعداً، همیشه در همان خیابان، چند شماره را به پایین میبردند یک ساختمان زیبای مدرنیستی دیگر ، جایی که اولین کارگاه خود را داشت. در آنجا لورکا، دوستش از Residencia de Estudiantes، در یک کمیته کوچک برای خانواده (که تا سال 1947 در آنجا به زندگی خود ادامه دادند) برای اولین بار نمایش داد. مارینا پیندا.
نکته عجیب این است که در همان خیابانی که مخترع سوررئالیسم ، جنبشی که به دنبال فرو رفتن در اعماق فرد برای رسیدن به اصیل ترین ماهیت خود است، مخترع زیردریایی نیز متولد شد. نارسیس مونتوریول (و شاعر کارلس فاگس دکلیمان). برای چیزی که Monturiol در Figueres به آن معروف است خیابان نوابغ.
موزه دالی در فیگرس
2.**موزه سفر**
ممکن است برای کودکان چیزی شبیه به نظر برسد، اما مطمئناً کسانی که از آن بیشتر لذت می برند والدین آنها (و پدربزرگ و مادربزرگشان) هستند، زیرا در آن قادر خواهند بود اشیایی را که بعدازظهرهای دوران کودکی بی شماری را با آنها گذرانده اند را تشخیص دهند.
و همچنین به دلیل رد پای دالی به اینجا می رسد ، در قالب خرس مارکینا خرس عروسکی که پدر و مادرش برایش از پاریس آورده بودند و همیشه در اتاق غذاخوری خانه خانواده بود. این لورکا بود که در یکی از دیدارهایش آن را به این ترتیب غسل تعمید داد، زیرا هوای اشرافی آن او را به یاد شاعر مارکینا.
3. رامبلا
باور کردنی نیست که بیگوتی بار (بسیار خودی) چیزی بسیار عالی می تواند ظاهر شود، اما حقیقت این است که وجود دارد بونوئل در یک جلسه یک سگ اندلسی نوشت . می گویند در آن روز، مثل خیلی های دیگر، پسری دور آن اطراف آویزان بود و کفش های چند سکه ای می درخشید که باز هم به صداهای نقاش توجهی نکرد: «نه تو، همیشه به جای پول دادن به من نقاشی می کشی».
چند متر دورتر یکی دیگر از بارهایی است که نقاش به آن رفت و آمد می کرد، ** کافه تریا آستوریا، ** بارها برای دیدن (و مهمتر از همه برای دیده شدن) در تراس شما ، که تقریباً مانند آن زمان حفظ شده است.
4.**HOTEL DURAN**
این هتل قدیمی متعلق به یکی از دوستان خوب دالی بود . در واقع وقتی به خودم آمدم فیگورز ، آنجا ماندند: همیشه در دو اتاق، یکی برای دالی و دیگری برای گالا . انبار دنج آن ( زیرزمین Ca la Teta )، بسیار روستایی، مکان مورد علاقه او بود، جایی که او احساس آرامش و محافظت می کرد (یکی از وسواس های مکرر او). امروز هنوز جای خوبی برای غذا خوردن است.
5. قلعه سان فرناندو
ما تصور نمی کنیم دالی تحت هیچ نظم و انضباطی باشد، اما حقیقت این است او باید به تعهد خود عمل می کرد و خدمت سربازی می کرد . بازدید در حال حاضر بسیار لذت بخش تر است و حتی دوز ماجراجویی خود را دارد، زیرا حتی می توان آن را از اعماق زیرزمینی، در زودیاک یا در 4x4 انجام داد.
قلعه سن فرناندو
7. برج گورگوت
رنگ صورتی ، تزئین شده است با تخم مرغ (برای او پوسته اش مترادف حفاظت بود) و نان ها (به تقلید از Casa de las Conchas de Salamanca)، امروزه برج گالاتیا (در ادای احترام به گالا)، که بخشی از دیوار بود، یکی از نمادین ترین مکان های فیگورس است، و بالاتر از همه، استعاره ای از جهان بسیار شخصی و دمدمی مزاج دالی.
در آن، ** Ávida Dollars ** (همانطور که آندره برتون او را به دلیل علاقه اش به پول نامید) آخرین سال های زندگی خود را گذراند و پس از مرگ همسرش بازنشسته شد.
8.**تئاتر دالی**
تئاتر شهرداری قدیمی فضایی است که امروزه یکی از موزه های ضروری در کاتالونیا را اشغال می کند : دالی-موزه تئاتر . قبل از آن او برای دیدن اجراهای بی شماری آمده بود و حتی لحظاتی کنجکاو داشت، مانند زمانی که شهردار شهر در حال سخنرانی بود.
اینجا و هیچ جای دیگری نبود جایی که می خواست تمام میراث خود را حفظ کند . در دهلیز مرکزی، که به عنوان یک استقبال عمل می کند، بزرگترین نصب سورئالیستی در جهان است ( کادیلاک بارانی ، جایی که می توانید باران را مشاهده کنید، همیشه با پرداخت یک یورو).
موزه دالی در فیگورس
در آنجا می خواست دفن شود و در آنجا نیز خود را آفرید کارکنان جواهرسازی ، اتاق گنج ، گرانبهاترین جواهرات خود را که با مخمل قرمز احاطه شده است، در کجا ذخیره کنید.
گالا در نیمرخ، گالا از جلو، گالا وارونه، وارونه و از پهلو... بله، اما در اینجا (برای یک بار) اثر دیگری وجود دارد که توجه را به خود میدزدد: سبد نان (1945)، از همه مهمتر، زیرا تصویری از آن بود طرح مارشال که رونق اروپا را اعلام کرد. ارزش آن به حدی است که تنها اثر موجود در موزه است که نمی توان آن را به هیچ موسسه دیگری امانت داد.
کادیلاک بارانی