ساعت هشت صبح، خوان پابلو، راننده لوناپاز تورز، مرا از درب اقامتگاه سوار می کند. تورهای پنهان کلمبیا ، آژانس اکوتوریسم با تمرکز بر طبیعت، فرهنگ و سنت ها در سطح ملی، با تورهای لوناپاز ، آژانس محلی، و امروز به ما این فرصت را می دهند که به بیرون برویم به دنبال کندور آند باشید.
کوکونوکوها مردم بومی این منطقه هستند و حفاظت و مدیریت این اراضی. هنگام رسیدن به شهر، کنترل نگهبان بومی هر وسیله نقلیه را متوقف می کند. در اینجا باید هزینه ورودی را بپردازید و یک راهنمای محلی استخدام کنید، این تنها راه دسترسی به پارک است.
نگهبان بومی جلیقه سبز به تن دارد، لبخندی گرم و آشتی جویانه دارد و باتوم را حمل می کند (عصای چوبی با نوارهای رنگی که نشان دهنده رهبری در قلمرو است و می آید که بگوید: در برابر تفنگ، کلمه).
در مسیر کندورها در پارک طبیعی ملی پوراسه.
نیکسون، نگهبان و راهنمای کوکونوکو سوار ماشین ما می شود و پس از معارفه و صمیمیت، مجموعه ای از سوالات را شروع می کنم. با داده ها، ارقام و استدلال های دقیق به تک تک افراد پاسخ می دهد.
5436 نفر در کوکونوکو زندگی می کنند ، همه - یا تقریباً همه - بومی هستند. آنها از کشاورزی، دامداری و بخش کوچکی از گردشگری زندگی می کنند. در جوامع بومی، فرد در سن 14 سالگی به سن قانونی رسیده است. در پارک، به غیر از کندورها، خرس عینکی، گوزن، تاپیر (مشابه تاپیر) و کوگ.
ما در ارتفاع 2300 متری هستیم، برای جستجوی کندورها به ارتفاع 3300 می رویم. آتشفشان پوراس بلندترین نقطه این منطقه ۴۷۸۰ متر ارتفاع دارد. تنها سه کندور در قلمرو باقی مانده است: Whancayo (مرد)، Guambía (مونث) و Hispala (مونث) . کندورها تک همسر هستند (و وفادار فرض می شود).
کندورها تک همسر و وفادار هستند.
کوکونوکو در کوکونوکو -زبان آنها- به معنای "مرد روشنفکر" . و بعد از این دستورالعمل، به نظر من نام بسیار مناسبی برای نیکسون است. او بعداً به من خواهد گفت که "درخشان" در این مورد به معنای باهوش نیست. آتشفشان Puracé، که بر فراز شهر بالا می رود، به معنای "کوه آتش" : مردان و زنان سر روشن کوکونوکو درخشان هستند زیرا بر شانه های آنها آتش آتشفشان می سوزد و می درخشد.
بیست دقیقه بعد برای صبحانه در یک کابین توقف کردیم: آگواپانلا داغ (آب نیشکر)، پنیر و نان سرخ شده . ما در نزدیکی دیدگاه کندور هستیم. راهپیمایی و گفتگو را از سر گرفتیم. هر چه بالا می رویم دما کاهش می یابد و پوشش گیاهی تغییر می کند.
جنگل های آند از ارتفاع 2000 متری پوشیده از غبار است. "جنگل های ابری" آنها را صدا می زنند. تا ارتفاع 2500 متری جنگل سرسبز، مرتفع، بسیار سرسبز است: جنگل زیر آند . از این به بعد درختان کمتر و کوچکتر می شوند. از خود محافظت می کنند، کوچک می شوند، خم می شوند (در کلمبیا می گویند) تا در برابر سرما و باد مقاومت کنند: جنگل مرتفع آند . بیش از 3000 متر به سختی پوشش گیاهی وجود دارد: بوته ها، بوته ها و خزه ها ، گویا طبیعت تسلیم می شود، ما به تالاب رسیدیم.
نگاهی به زیبایی های پارک طبیعی ملی پوراسه.
از ماشین پیاده شدیم، کنار دره رودخانه سان فرانسیسکو یا دره کندور در چند ده متری دیدگاه کندور ، مکان مقدس برای کوکونوکوها. در ساعت ده صبح این پیشکش انجام می شود: یک تحویل غذای کوچک -گوشتی که به مدت یک هفته در حال تجزیه است، مردار- که برای احترام به کندور آند، حیوان مقدس کوکونوکو و نماد ملی کلمبیا و نگهداری آن در منطقه کاربرد دارد. نیکسون توضیح می دهد: "مقدار کم است به طوری که کندور وابسته نیست."
با وجود پیشنهاد، دیدن کندور تضمینی نیست. گاهی باید ساعت ها صبر کرد، گاهی اگر هوا خوب نباشد نمی آیند. مواقع دیگر مثل امروز، به محض پیاده شدن از ماشین، سایه ای دور در آسمان می بینیم. نیکسون می گوید: «آنها قبلاً اینجا هستند.
از دوازده کندور -شش جفت- 32 سال پیش در پارک طبیعی ملی Puracé منتشر شد (PNN Puracé)، تنها سه مورد باقی مانده است: یک زن و شوهر و یک زن. کندورها تک همسری هستند و هنگامی که به بلوغ می رسند، بین شش تا هفت سالگی، هر دو سال یک بار تخم می گذارند. به دلیل زاد و ولد پایین، شکارچیان طبیعی که به تخم های آنها حمله می کنند و شکار می کنند، کندورها در کلمبیا نزدیک به انقراض هستند.
نمای کندور مکانی مقدس برای کوکونوکوها است.
افسانه آن را دارد اگر شریک زندگی شما بمیرد آنها تا ارتفاع 5000 متری به بالای جهان می رسند تا زمانی که در ابرها گم می شوند. برای آخرین بار به زمین بیندیش و آنها به خلاء سقوط می کنند.
ما در حال حاضر در دیدگاه کندور سکوت می کنیم گوامبیا، ماده و اولین بار که وارد شد، بر فراز دره پرواز می کند . جریان هوا آن را با سرعت زیادی بر روی تنگه می راند. در هر پرواز به ما، به صخره دیدبانی، به پیشکش نزدیکتر میشود. راهنمای دیگری با یک چوب بلند شروع به قرار دادن تکه های گوشت روی سنگ می کند.
ماده طولی نمی کشد به نشستن و وانکایو، نر، بلافاصله ظاهر می شود ، انگار صدای زنگ غذا را شنیده باشد. وانکایو با طول بال هایش بیش از سه متر مانند هلیکوپتر نیروی دریایی بر روی صخره فرود می آید و به گوشت حمله می کند و توجه چندانی به گوامبیا، شریک زندگی خود ندارد.
کوکونوکوها برای جذب کندورها به آنها غذا می دهند.
کندورها می توانند بیش از 70 سال عمر کنند، وزن آنها تا 15 کیلوگرم و اندازه آنها به 1.5 متر می رسد. آنها دومین پرنده بزرگ روی زمین هستند . ما بیش از بیست دقیقه است که جلوی آنها هستیم، شاهنشاهی: می روند، برمی گردند، پرواز می کنند، می خورند. هر دو دارای پرهای سفید دور گردن خود هستند و نر تاج قرمزی روی سر خود دارند. بعد از سی دقیقه به همراهی او عادت می کنم، همچنین به باران خفیف، باد تند و تند و خورشید متناوب که صورتمان را می گزد: کندورها و ارتفاعات آرامش را به ارمغان می آورند.
وقتی گوشت تمام شد، کندورها از روی سنگ، مانند آن خودکشی اسطورهای، از روی دره میافتند، تا چند ثانیه بعد، با قدرت و سرعت باد با قدرت بلند شوید . آنها بلند و دور پرواز می کنند، اما باز هم یک بار دیگر به نزدیکی باز می گردند. وانکایو چند متری بر فراز ما پرواز می کند، شکوه و قدرت خود را نشان می دهد، از بالای سرمان می گذرد و برای لحظه ای از خورشید فراتر می رود، ما را تاریک می کند. وداع با اوج پادشاه آسمان از "پیام آور خورشید" به قول کوکونوکوها. وانکایو و گوامبیا به طور رسمی از میان دره دور می شوند.
ما از دیدگاه راضی پایین می آییم، کندورها ناامید نمی شوند. کلمبیا Oculta و LunaPaz سورپرایز دارند و بازدید از کندور تنها چیزی نیست که برای امروز برنامه ریزی شده است. هنوز مکان های مقدس بیشتری از مردم کوکونوکو وجود دارد که باید بدانید: مرداب اندولبیو ، خانه پوره ها و روح آب; آبشار Bedón و چشمه های آب گرم San Juan.
PNN Puracé یک بقایای طبیعی است که به لطف مقاومت بومی، استخراج مگا معدنی نتوانسته است وارد آن شود. "ما از قلمرو مراقبت خواهیم کرد تا زمانی که خورشید غروب کند" نیکسون کمی قبل از خداحافظی می گوید.
جواهراتی مانند چشمه های آب گرم San Juan نیز در PNN Puracé منتظر ما هستند.