تقصیر بود سیگورنی ویور دقیقاً در مصاحبه با یکی از نسخه های خارجی این رسانه اتفاق افتاد. یک مسابقه سریع برای کسانی که به دنبال توصیه های افراد مشهور هستند. بازیگر Ghostbusters در پاسخ به این سوال که غذایی که در یک سفر بیشتر از همه دوست داشت چه بود، با تمام نیت خوبش پاسخ داد که سوپ خرچنگ یک کافه در یکی از شهرهای ایسلند گم شده است، فراری که می تواند در روز فیلمبرداری Alien. کافه نامیده شد بریگجانواقع در گرینداویک، دهکده ماهیگیری دیگر در ایسلند، جایی که اگر آن توصیه سیگورنی نبود هرگز متوقف نمیشدید.
"پیشینی این یک قهوه نسبتاً ملایم در چنین مکان غیر مهمان نوازی است" پپه آندرئو، یکی از کارگردانان این مستند می گوید سوپ خرچنگ (موجود در Filmin) اختصاص به آن قهوه و بیسکوی خرچنگ معروف آن که تبدیل شده است توقف تقریباً اجباری در مسیر گردشگری ایسلند. اما بالاتر از همه، اختصاص داده شده است به روحی که این مکان به عنوان پناهگاه منتقل می کرد.
نمای بیرونی بریگان.
همکار و همکار شما رافا مولز در سفری به جزیره در سال 2006 اتفاقی به Bryggjan آمد و به توصیه سیگورنی عمل نکرد. پپه میگوید: «اما وقتی وارد شد و با پدربزرگ و مادربزرگ آن احساس گرما را داشت، احساس کرد که آن مکان چیز خاصی دارد. و شروع کرد به فکر کردن به ایده فیلم. پپه تابستان بعد به ملاقات او رفت و آنچه مولس احساس کرده بود را تایید کرد. بریگجان یکی از آن مکان هایی است که روح یک جامعه کوچک را در خود جای داده و تشکیل می دهد. او می گوید.
بدین ترتیب در سال 1974 متولد شد. کریلی و آلی، دو برادر، بافندگان تورهای ماهیگیری، تصمیم گرفتند از طبقه همکف محل خود در مقابل بندر گرینداویک استفاده کنند محل ملاقات همسایه ها و ماهیگیران، محلی برای ارائه قهوه، سوپ و گفتگوی گرم. آندرئو به طور خلاصه می گوید: "مردم دور هم جمع می شوند و سعی می کنند مشکلات جهان را حل کنند، آنها می روند و روز بعد دوباره تلاش می کنند." کنسرتها، رسیتالها برگزار میشود و هر از گاهی آنها با هم ملاقات میکنند تا درباره افرادی که رفتهاند صحبت کنند.
زمستان ها در گرینداویک سخت است.
وقتی دو کارگردان پیشنهاد فیلمبرداری مستند را به دو برادر بنیانگذار و صاحبان محل می دهند، آنها با تعجب و عجله پاسخ می دهند: آنها پیشنهاد فروش ساختمان را دارند. سپس آن شمارش معکوس تبدیل به یک رشته روایت شد، یک لایه دیگر، قطعی آن قهوه و سوپ خرچنگ ارزشمند آن را به استعاره و نمادی از مسافر و گردشگری مسئول تبدیل کنید.
آندرئو می گوید: «به عنوان مسافر، همه ما می خواهیم هر کجا که می رویم یک مکان واقعی پیدا کنیم تا این تبادل مستقیم با مردم محلی داشته باشیم. اما هر چه بیشتر می رویم، بیشتر در مورد آن صحبت می کنیم، مکان اصلی بیشتر دگرگون می شود. "در سفر می توانیم بسازیم و ویران کنیم" اضافه کردن.
این باعث شد که آنها فکر کنند "چگونه سفر می کنیم، از ردپایی که در مقصد می گذاریم آگاه باشیم" و نیاز به سفر به روش دیگری. Bryggjan نگاهی میکروسکوپی به دگرگونی وحشیانه است که ایسلند آسیب دیده است در سال های اخیر برای گردشگری نزدیک به معروف تالاب آبی، کافه به گوشه طلایی برای حدس و گمان تبدیل شد، اگرچه برادران با اطمینان از اینکه هنوز هم برای جامعه خود کار خوبی انجام می دهند، ساختمان را فروختند.
اگر بخواهید، آنها دیدگاهی خوش بینانه و ساده لوحانه از نتیجه دارند. آنها به قهوه ادامه دادند و فکر کردند که این قهوه برای بازدیدکنندگان به شهر ثروت می دهد و همچنین پناهگاه مردم شهر است. اما واقعیت همراهی نکرده است.» اگرچه آنها نام و ظاهر کافه را حفظ کرده اند، اما طبقه بالا اکنون یک رستوران بزرگ برای پذیرایی از بازدیدکنندگان بیشتر و بیشتر است. در نتیجه، اهل محله از رفتن منصرف شدهاند، دیگر احساس خوشایندی نمیکنند.»
خوشبختانه، باقی سوپ خرچنگ به عنوان گواهی بر آنچه بود. اگر مستندها در خدمت «گرفتن و منجمد کردن واقعیت» باشند، این مستند که در سه سفر بین سالهای 2018 تا 2020 فیلمبرداری شده است (بهعلاوه بازدیدهای دیگر بدون دوربین)، یادآور این است که نوع دیگری از گردشگری امکانپذیر است.
و بیسکوی خرچنگ؟ "بسیار شور، همانطور که باید، و فوق العاده خوب" پپه آندرئو را تایید می کند.
«سوپ خرچنگ» را می توان در فیلمین دید.