میگوی قرمز در ال فارالو
این نامه عاشقانه را نیز برای ادای احترام صمیمانه به مردی که بدون او هیچ یک از اینها منطقی نخواهد بود ارائه دهید: خوزه پیرا، په پگولی ، که در سن 76 سالگی در آن دنیا که بسیار مدیون اوست درگذشت.
این خانواده بارت در آنجا متولد شد 1943 و دور میزهایشان در لس روتاس بلد بود بسازد، میگو به میگو، معین راه درک غذا و زندگی : چسبیده به دریا، به فروتنی باری که به گرمی سرویس و وقف بی اندازه برای لذت های ساده (تولینا، میگو قرمز پخته و برنج باندا) اعتقاد دارد.
هرگز در خانه او نیازی به آن کیچ آنچنان معمولی از غذای ما برای "بازیابی طعم خاطره" وجود نداشت، زیرا ** ال پگولی خاطره، حال و میراث است.** بسیار متشکرم، دان پپه.
ال پگولی پناهگاهی برای بسیاری از مردان و زنان دیوانه برای آن سخت پوستان بود (و هست). خانواده Aristeidae که بین کف گلی و شنی در شکاف هایی تا عمق تقریبا پانصد متر زندگی می کند. آن دنیا، که توسط جریان های مدیترانه که به ایبیزا منتهی می شود، شلاق خورده است. محل زندگی پلانکتون و زندگی زیر آب (دلیل دیگری برای مراقبت از محیط زیست) .
میگوی قرمز یکی دیگر از قربانیان این مزخرفات است که شیوه زندگی خودخواهانه و ناپایدار ماست. ما گریه خواهیم کرد، آره.
همچنین قطعات نمونه در Palamós، Garrucha یا Águilas اما امروز روی استانهای ** آلیکانته، والنسیا و کاستیون تمرکز خواهیم کرد. آریستئوس آنتناتوس و چون در اینجا ترقه ای برای ترکیدن کام وجود دارد: ال پگولی، ال فارالو اثر خاویر آلگواسیل و جولیا لوزانو، ماهی و براسری توسط خوزه مانوئل لوپز، Aticcook توسط برونو رویز و البته عظیم کوئیک داکوستا ، ضامن دختر مدیترانه ای.
چاه اسید اوریک در سراسر مارینا آلتا و فراتر از آن. ضرب توسط خوزه مانوئل میگل در هتل کتاب آشپزی در کالپه، ال پورتال تابرنا و شرابهای کارلوس بوش و سرجیو سرا، پیریپی توسط خانواده کاستلو یا مانرو در آلیکانته. Ca Joan de Joan آوریل (اگرچه مال آنها گوشت و بلوغ طولانی است، اما مراقب آن میگوها باشید) در Altea، Hogar del Pescador در Vila-joiosa یا Casa Toni در Benidorm (آها! مارتین پار با نماد کیچ عظیم گردشگری متقاعد شده است که ما نمی رویم. کمتر بودن).
در داخل، میگوی نمکی ما را دیوانه می کند. کیکو مویا بسیار بیشتر از یک بشقاب، نقطه عطفی در آشپزخانه L'Escaleta و در درمان حشره: "ما قطعه را تحت فرآیندهای مختلف قرار دادیم تا اینکه متوجه شدیم که پاسخ به ما بسیار نزدیک است، درست در کنار . البته ما نمک را در غذاهای دریایی اختراع نکرده ایم اما ما هیچ مرجعی از آن نداشتیم استفاده از این تکنیک روی محصولی مانند میگوی قرمز ”.
والنسیا بیشتر از آنچه به نظر می رسد ارائه می دهد، موارد مورد علاقه من؟ Gran Azul از آبراهام براندز (غذاهای دریایی فوق العاده و همچنین غذاهای برنجی خوب)، کاسا کارملا از تونی نوو، کیو توماس از خوزه توماس، بار راوسل یا مایپی اثر گابی سرانو، پیلسنر از مانولو هارو و البته آن شاخه از سیاره داکوستا. به نام لیسا نگرا.
ما به شمال می رویم زیرا در پنیسکولا ملکه از سال 1967 Casa Jaime de Jaime Sanz، که چیزهای زیادی برای کاهش دارد برنج کالابویگ به افتخار فیلم برلانگا: غروب خورشید در Casa Manolo de Manuel Alonso (در ساحل Daimuz) ضروری است. میگو قرمز و حباب، هیچ چیز نمی تواند اشتباه باشد.
و هیچ محصولی وجود ندارد که به خوبی میگوی قرمز از دریای مدیترانه صحبت کند، زیرا طعم شور، شدید، آبدار و فراموش نشدنی آن دارد. کیست که از لذت جرعه جرعه سرش نمرده باشد؟
کیست که از لذت جرعه جرعه سرش نمرده باشد؟