Arribes که از طریق آن بادهای Duero چشم انداز بی نظیری را ارائه می دهند
هیچ کس نیست که وقتی ناگهان پس از عبور از آن غافلگیر نشود دشت زامورا، آن فلات استپی که کوادرادو لوماس آن را با ضربه ای محکم، تقریباً با اریب نقاشی کرد، منظره شروع به تعریف و تمجید می کند. مراتع بسیار سبز، بروکال های گرانیتی -که در اینجا "بولون" یا "بروئکوس" نامیده می شوند-، نهرها و نخلستان ها جان می بخشند. دهکده های کوچک با معماری خاص خود از سنگ خشک که به نظر می رسد همه چیز پایان جهان است. نه، اما تقریبا
را شکاف دوئرو بین صخره های شیب دار هرگونه تلاش برای پیشروی را قطع می کند مگر در گذرگاه های مرزی که به پرتغال خوش آمد می گویند. زیرا ورودی ها آنها ممکن است پایان دنیا به نظر برسند ... اما آنها فقط پایان اسپانیا هستند. *همچنین از Duero قبل از درخواست برای نامیدن Douro.
هیچ کس نیست که وقتی ناگهان، پس از عبور از دشت زامورا، منظره شروع به تعریف و تمجید می کند، شگفت زده نشود.
از بین همه مسیرهای ممکن، یکی را انتخاب می کنیم که از آن شروع می شود ZA-324، در شمال این پارک طبیعی که رودخانه بزرگ و شاخه های آن بیش از 120 کیلومتر در امتداد آن جریان دارند، درست در جایی که Esla به Duero می پیوندد و بلافاصله پس از عبور از Salto de Villalcampo، آبشارهای آبلون - آنقدر مخفی که شک می کنید موقعیت جغرافیایی را به اشتراک بگذارید -، آنها در بهار یک نمایش سرمایه ارائه می دهند.
از اینجا به اینجا می رسیم torregamones، که علاوه بر حفظ چند کیویترو (کابینتی که از گاوها در برابر شکارچیان محافظت می کرد) بقایای قلعه جدید بوزون، دیوار دفاعی س. XVII.
بعد از این توقف و واجب دیگری در صغیر گامون ها، فقط یک کیلومتر دورتر عسل را از نازاریو و سرامیک را از نوریا بخرید - که مادرید را ترک کرد و کارگاه خود را در اینجا ایجاد کرد، Numa - به سمت چپ بپیچید جاده ZA-P-222، بیشتر از ثانویه، پیچ در پیچ و با چاله های گاه به گاه، و خود را رها کنید. آ بدلا، با فواره ها و آسیاب هایش آ کوزکوریتا، به سختی یک دوجین همسایه و در حال حاضر با جشنواره خود، Cozcurrita Sound Fest. آ فریزا، که پنیرهای لا فایا - محیط زیست و صنعتگران برای بیش از سی سال - شما را متعجب می کند که چرا هیچ کس قبلاً در مورد آنها به شما نگفته بود. آ فرمریز، جایی که خوزه مانوئل بنیتز شما را امتحان خواهد کرد شراب های کارخانه شراب سازی ال هاتو و ال گاراباتو، از انگورهای «نادر» مانند Puesta en Cruz، Bastardo و Doña Blanca، و لوئیس فرناندو و دیوید نیز همین کار را با روغن زیتون خود، The Gift of Atenea، آغازی خارقالعاده انجام خواهند داد. مسیر شراب Arribes، که 43 همکار دارد و به قسمت سالامانکا می رسد.
خیابان فرماریز
در واقع ما این مسیر را دنبال می کنیم، فقط با یک هدف، در حال حاضر، در فرموزل. و هنوز هم گم شده است. ما در حال از دست دادن مربا اوه الدربری که ترزا در آن توضیح می دهد فورنیلوس فرموزل، جایی که او دوره های آشپزی و یوگا را تدریس می کند. ما کمبود داریم دورو را ببینید، که در این مرحله تقریباً به تورمزها می پیوندد و با هم به آنها جان می بخشند مخزن بادام، "دریای" عظیم و ما کمبود داریم، حالا بله، Fermoselle، شهری زیبا با خیابان هایی که بین گسل ها و صخره ها قرار گرفته اند . از اینجا، شراب سازان دیگر دوست دارند تایگ بند و شارلوت آلن آنها این منطقه تقریباً مدیترانه ای را روی نقشه قرار می دهند که در آن درختان پرتقال، زیتون، رز سنگ و بادام تا رسیدن به Duero می لغزند. و به دورو.
خرچنگ های رودخانه ای، بسیار معمولی در این منطقه
***این گزارش در *شماره 144 مجله مسافرتی Condé Nast (بهار 2021) منتشر شده است. . در نسخه چاپی مشترک شوید (18.00 یورو، اشتراک سالانه، با تماس با 902 53 55 57 یا از وب سایت ما). شماره آوریل Condé Nast Traveler در نسخه دیجیتالی آن برای لذت بردن در دستگاه دلخواه شما موجود است