احساس طاقت فرسا از دانستن اینکه شما بخشی از زنجیره غذایی هستید
خوشبختانه، بسیاری از افراد شرایط لازم برای عضویت در این گروه انحصاری را که در آن همه اعضای آن وجه اشتراک دارند، برآورده نخواهند کرد: از حمله کوسه در استرالیا جان سالم به در برد.
در سال 2011، دیو پیرسون در Crowdy Head موج سواری می کرد (نیو ساوت ولز) هنگامی که یک کوسه گاو نر سه متری به سمت او پرتاب شد و تخته و بازوی موج سوار را در آرواره او کوبید و او را به زیر آب کشید.
بخیه هایی که برای بازسازی بازوی او استفاده می شود، یک گاز کامل را نشان می دهد. ; یادآوری دائمی از چنین تجربه وحشتناکی.
امروز او یک خالکوبی غرورآمیز از یک کوسه و کلمه بر روی آنها می پوشد بازمانده (بازمانده). سه روز پس از حمله او، پرستاران با او شوخی می کردند و او را "طعمه کوسه" خطاب می کردند.
خوشبختانه خیلی ها عضو این باشگاه نخواهند بود
در انتهای همان راهرو بود لیزا موندی، که او نیز به تازگی تشنج کرده بود در حالی که ویکبرد سواری می کرد.
برخلاف پیرسون، موندی شانس خود را بدتر کرد، بنابراین سعی کرد با صحبت در مورد تصادف او را خوشحال کند، همانطور که تنها دو نفر که در چنین آسیبی شریک هستند می توانند.
اینگونه بود که دیو پیرسون متوجه شد که پس از اتمام بازسازی، عملیات و بازسازی، انواع دیگری از عواقب وجود دارد که در بیمارستان ها درمان نمی شوند.
مصمم به انجام کاری در مورد آن و خسته از تمام نفرتی که در رسانه های اجتماعی دریافت کرد (برای موج سواری در غروب آفتاب، برای ورود به قلمرو کوسه ها...) تصمیم گرفت باشگاه بایت را تأسیس کند.
هدف آن این است که حمایت از قربانیان حمله و خانواده های آنها، بررسی کنید که دارو در کجا اثر نمی گذارد آن زخمهای دیگر را التیام بخشید: کابوسها، آسیبها، ترس.
این باشگاهی است که اعضای آن تجربیات خود را به اشتراک می گذارند. اما در نهایت او از کوسه ها فراتر می رود و تبدیل می شود فضای رفاقت، جستجوی معنا برای چیزی بسیار تصادفی که می توانست برای شما اتفاق بیفتد نه برای آنها.
خالکوبی دیو پیرسون
شروع باشگاه بایت ساده ترین نبود. تصور کنید روی تخت بیمارستان هستید که از طرف یک دیوانه با شما تماس می گیرد که ادعا می کند از او تماس گرفته است کلوپ گاز گرفتن …
اکنون این باشگاه در میان طرفداران موج سواری و ورزش های آبی بسیار شناخته شده است وقتی حمله ای اتفاق می افتد، معمولاً این خانواده یا دوستان هستند که با دیو تماس می گیرند.
دیو پیرسون میگوید: «درک اینکه شما فقط بخشی از زنجیره غذایی هستید، دست کم بسیار دلهرهآور است.
و این است که با وجود ادامه چیزی باقی مانده و آن هر ساله تعداد بیشتری از مردم استرالیا بر اثر غرق شدن جان خود را از دست می دهند (291 نفر فقط در سال 2017) تا حمله کوسه، اینها دنبال می شوند رتبه اول در مقیاس وحشت
با این اوصاف، حملات مکررتر شده اند و امتداد خط ساحلی از خلیج بایرون تا پورت مک کواری مقدار زیادی از آن را جمع می کند 78 حادثه تولید شده در سه سال گذشته، پنج مورد از آنها کشنده است.
ما نمی دانیم تا چه حد اسپیلبرگ با آرواره ها به نسل های آینده آسیب وارد کرد، اما گوش کن گزارش های Survivor بسیار فراتر از داستان های تخیلی هستند.
از جمله فعالیت هایی که انجام می دهند غواصی با کوسه است
داستان هایی مانند داستان های بدنبال دیل کار کسی که برای رهایی از دست کوسه باید انگشتش را در چشم کوسه فرو میکرد. موج از بروس لوکاس ، زمانی که از برخورد کوسه به هوا پرید. همه آنها موافق هستند که آن را طوری به خاطر بسپارند که انگار ماشینی به آنها برخورد کرده است.
این سه به همراه پیرسون، آنها حتی در همان ساحلی که مورد حمله قرار گرفتند، دوباره به داخل آب رفته اند.
نقش Bite Club در این روند آشتی کلیدی بوده است و بر خلاف آنچه ممکن است تصور شود، بسیاری از اعضای آن آنها شکار بی رویه کوسه ها را نمی خواهند.
"ما سعی می کنیم بفهمیم چرا ناگهان تعداد زیادی کوسه در سواحل ما وجود دارد؟ پیرسون توضیح می دهد که ما خود را آگاه می کنیم و فعالانه با جامعه علمی همکاری می کنیم.
علاوه بر گفتن داستان خود "صدها بار" موج سوار از توجه شنوندگان خود استفاده می کند تا در مورد چگونگی کاهش خطر حمله، جریان در دریا و غیره صحبت کند.
داستان الهام بخش او او را به سخنرانی در سراسر کشور و همچنین همکاری با دولت استرالیا برای افزایش درمان برای قربانیان از حملات
واقعیت عجیب تر از داستان اسپیلبرگ است
"من به آنچه که به دست آورده ایم افتخار می کنم. من Bite Club را صرفاً به عنوان فضایی شروع کردم که در آن ما بازماندگان می توانستیم در مورد احساس خود صحبت کنیم، بدون اینکه مورد حمله یا تمسخر قرار بگیریم و اکنون با دانشگاه و اداره سلامت روان کار می کنیم تا برنامه ای را ارائه دهیم.»
اعضای باشگاه علاوه بر ملاقات برای گفتگو، فعالیت هایی مانند غواصی کوسه در آکواریوم ساحلی مانلی یا اهدای خون در کمپین های صلیب سرخ انجام می دهند.
موج سواران، غواصان، ورزشکاران سه گانه، شناگران و حتی پدران و مادرانی که فرزندانشان دیگر اینجا نیستند. بازماندگانی که با وجود داشتن پوست مشخص، توانستهاند با اقیانوس و در بیشتر موارد با کوسهها صلح کنند. بدترین مصدومیت او نامرئی باقی می ماند، اما اینجاست که عضویت در باشگاه بایت منطقی است.