اشتباه: به دلیل یک خطای فنی، این گزارش در سایت منتشر شد شماره 150 Condé Nast Traveler Spain (بهار 2021)، نسخه چاپی، دو صفحه آخر موجود نیست. متن کامل و سفرنامه با آدرس زیر.
خنده دار چگونه زیبایی می تواند تاریک ترین داستان ها را کاهش دهد. در فیلم L'été meurtrier محصول 1983، طرح بسیار سختی که همه چیز را به تصویر می کشد نوار ژان بکر در پس زمینه محو می شود، تحت الشعاع هارمونی سرسبز و تقریبا غیر واقعی ایزابل آجانی. در کنار آن، مناظر پرشکوفه پروانسال پر از دهکدههای سنگی، پشت سر هم قرار میگیرند به عنوان یک شخصیت دیگر در فیلم.
این فیلم کالت که دومین جایزه سزار را برای بازیگر پاریسی به ارمغان آورد، برای آیندگان اسیر شد. آناتومی منطقه ای که به دلیل زیبایی فوق العاده برای مسافر خواب آور است، و اینکه، هر زمان که بگذرد، بدون توجه به فصلی که آن را احاطه کرده است یا حال و هوای همراه ما، دست نخورده باقی می ماند.
شاتو دل پارک گوتیه، که فردریک ژیرو نوازنده آن را در L’Isle-sur-la-Sorgue ساخته بود، شایسته یک «به طور تصادفی وس اندرسون» است.
با آن سندرم استاندال در چمدان شروع می شود یک سفر جاده ای به روده های این شهرستان در منتهی الیه جنوب شرقی فرانسه، با مزارع اسطوخودوس که هنوز خواب آلود هستند و همیشه از آنها محافظت می کنند لوبرون، توده ای که به نظر می رسد منطقه را به دو قسمت تقسیم می کند. منظره ای که نقاشان امپرسیونیست به آن احترام می گذارند زیر سرخی روسیلون یا سنگ آهک روستاهایش، نسلهایی از سراسر فرانسه در دهه 1970 در جستجوی رویای اجتماع به چارچوب سنگلاخ آن نقل مکان کردند.
مسیر ما به سمت شرق می لغزد در جستجوی زیباترین مناطق بوش دو رون، با نسیم گمشده اما همچنان نهفته مدیترانه. اولین ایستگاه ما را به لورمارین می برد. این روستا که توسط دو دره در چشم انداز حک شده توسط رودخانه Aiguebrun محافظت می شود، در همان کوه هایی که Luberon قرار دارد، به دنبال یکدیگر می آیند.
بازار عتیقه فروشی که پنجشنبه و یکشنبه L'Isle-sur-la-Sorgue جمع می شود.
اینجا استراحت می کنند بقایای آلبر کامو و هانری بوسکو در میان چند ساختمان تاریخی مانند قلعه رنسانس با نام مستعار "Villa Médicis" برای تبدیل شدن به محل اقامت هنرمندان و ارائه کنسرت در طول تابستان. قدم زدن در خیابان های باریک این شهر که به صورت مارپیچ ساخته شده است، با مغازه های عتیقه فروشی مدرن، خود یک تجربه است. (Galerie Marchal. Rue Henri de Savornin, 1) و میدانی زیبا که در آن می توانید یک غذای آشپزی میل کنید یا ماقبل آخر بعد از ظهر
برنامه ریزی برای بازدید در آخر هفته یک پاداش دارد: بازار محلی هر جمعه تا ظهر از میان برخی از خیابانهای باریک آن با انواع سوسیسهای دستساز سرسره میشود. پنیر ترشی حتی با اسطوخودوس، دسته گل و صابون. شیرینی اجباری توسط کارگاه Maison Du Gibasser در خیابانی به همین نام عرضه می شود، با بیسکویت معروف آن از روغن زیتون، بادیان و آب شکوفه پرتقال تهیه شده است. چند دقیقه با ماشین، به سمت جنوب در D943، با هتل-رستوران Auberge La Fenière روبرو می شویم که توسط نادیا ساموت، اولین سرآشپز با ستاره میشلن برای غذاهای خود بدون گلوتن یا آلرژن.
قلعه لورمارین با نام مستعار "ویلا مدیچی".
اینجا مفهوم کیلومتر 0 تا حد زیادی انجام می شود: منوی آن کاملاً از محصولات تازه تشکیل شده است و توسط خودشان تهیه میشود، مانند کنسرو، نان یا انباری بینهایت که باغشان را تامین میکند، همان جایی که میهمانان روزانه در آن قدم میزنند یا میتوانند کشت را از طریق کارگاه هایی با تولیدکنندگان در منطقه شروع کنید. همچنین در حومه Lourmarin، در حدود سه کیلومتری شمال Luberon، است مزرعه Gerbaud.
کمبود آب در این قسمت از دره - همان چیزی که در فیلمبرداری فیلم کلاسیک La Venganza de Manon (1986) اثر کلود بری غالب بود - باعث شد پتوهای آویشن، رزماری، مریم گلی و اسطوخودوس. آن عطرهایی که در سراسر جهان به عنوان گیاهان دو پروانس آنها توسط چند جوان بوهمی که با دقت آنها را در روغن ها و تزئینات گل غوطه ور می کنند نظارت می شوند.
مواد خام ارگانیک و محلی غرفه های Les Halles d'Avignon را شلوغ می کند.
بعد از یک توقف سریع در آتلیه کریستوف بریکار پاکستانی برای اینکه اجازه دهیم با مجسمه های سبک او کور شویم، وقت آن است که به آوینیون برویم. اول صعود به باغ انگلیسی که تاج Peñón de los Doms را در بر می گیرد، گزارشی از شهر باستانی ارائه می دهد که در برابر ما آشکار می شود. که توسط رودخانه رون و مونت ونتو در دور محافظت می شود، به راحتی می توان شکوه مذهبی را تصور کرد. که آوینیون را در اواخر قرون وسطی گرم کرد.
یکی از ورودی های آن مستقیماً به میدان کاخ پاپ ها، توده سنگی زیبا که توسط باغ های آراسته کوتاه شده است که هویت شهر را به خود اختصاص داده است. اقامتگاه یادبود پاپ ها از قرن چهاردهم می باشد بزرگترین اثر گوتیک در غرب، بازتابی از قدرت و شکوه که در آن زمان کلیسای کاتولیک از آن لذت می برد. کلیسای بزرگ همچنین نمونه های قدرتمندی از هنر معاصر را در خود جای داده است آثار پیکاسو، بارسلو یا جدیدترین نقاش چینی یان پی مینگ از آن عبور کرده است.
Saint-Firmin کلیسای قدیمی گوردس است، روستایی که روی صخره ای با مناظر خواب آور از دره لوبرون و رشته کوه Les Alpilles قرار دارد.
در كنار کلیسای جامع رومی نوتردام دِدوم و پتی کاخ که به موزه هنر قرون وسطی تبدیل شده است (هر دو در یک میدان)، بازدید اجباری از سایت میراث جهانی آن در سال 1995 به رسمیت شناخته شد. اما نه تنها. آوینیون این یکی از آن شهرهایی است که در آن تلفیق با شلوغی و شلوغی روزانه تقریباً به همان اندازه هیجان انگیز است چگونه می توان از درون و برون تاریخی آن مطلع شد. و اگر همزمان اشتهایمان را هم ارضا کنیم خیلی بهتر است.
Les Halles d'Avignon (Place Pie, 18) بازار سرپوشیده شهر است که می توانید محصولات محلی را در آنجا تهیه کنید. با غرفه هایی مانند La Maison du Fromage - که صاحبش ناتالی با افتخار بیش از 300 نوع پنیر را به نمایش می گذارد - صدف های مدیترانه ای (شورتر و کوچکتر) را در Le Jardin des Coquillages یا شراب های رون را در یکی از غارهای ساختمان کشف کنید.
نه چندان دور از اینجا، اگر از Rue du Roi René که به خاطر عمارت های قرن هفدهمی آن قابل تشخیص است، برویم، به Grand Café Barretta (مکان سنت دیدیه، 14). این ساختمان متعلق به 1784 افراد مشهوری مانند ناپلئون بناپارت را در میان مشتریان خود داشت. که می گویند 50 فرانک اسکناس بدهکار بود.
باکره گوردس.
فاصله گرفتن از شهر بهترین راه برای درک آثار تاریخی آن است. توصیه میکنیم دوچرخه کرایه کنید (دوچرخه پرووانس، خیابان سنت روف، شماره 7) و عبور از ile de la Barthelasse. این جزیره رودخانه ای که با شهر قرون وسطایی Villeneuve-lès-Avignon هم مرز است، پناهگاه آرامش در مقابل شهر قدیمی شلوغ است. معروف به سنت کشاورزی و کارخانه های تقطیر که می توانید براندی های میوه آن را بچشید. یک مهمان دیگر در بعد از غذای فرانسه.
در پیاده روی ما ملاقات خواهیم کرد پل سنت بنزت از نظر ظاهری ناتمام، به دلیل آواز معروف کودکانه، نشان منطقه است که جسارت و مقاومت می کند. پس از بازسازی های متعدد، سیلاب های رودخانه رون از قرن دوازدهم.
باغ یک آزمایشگاه دائمی در Auberge La Fenière است.
عذاب شاگال
حدود 25 کیلومتر، L'Isle-sur-la-Sorgue به دلیل کانال ها و پل های سنگی بر روی رودخانه که از طریق آن می گذرد، به عنوان ونیز پروونس فرض می شود. اگر جاده D16 را انتخاب کنیم، این انحراف کوچک با بازدید از آن تحریک می شود Grottes de Thouzon، یک غار طبیعی دوقلو با غارهای مایورکا دراک برای چشم انداز بی نهایت آن از استالاکتیت های طلایی.
قبلاً در این شهر کوچک در دره شمالی لوبرون، بوی مبلمان عتیقه، کتاب های قدیمی و دلالان آشغال به این مکان هجوم می آورد. بعد از لندن و پاریس، بیشترین تمرکز فروشندگان عتیقه در اروپا را دارد و ارزش بازدید از بازار سنتی آن در روزهای پنجشنبه و یکشنبه (تا ساعت 14:00 باز است) و بازار سنتی آن را دارد. گالری های عتیقه اصیل آن
هتل La Mirande شما را با دیوانگی از سبک های بورژوایی خود در هر گوشه ای به دوران دیگری می برد.
همچنین متمرکز می شود غرفههای تولیدکنندگان محلی با میوهها، پنیرها، روغنها و نانهایی که میتوانند یک میان وعده سریع تهیه کنند تا بازدید از ویلا داتریس را به تاخیر نیندازند. این بنیاد که در یک اقامتگاه قرن نوزدهمی لنگر انداخته است، توجه خود را بر مجسمه سازی معاصر، هم در داخل و هم در داخل، متمرکز می کند. در باغ حفاظت شده با بنای تاریخی در لبه رودخانه سورگ.
قبل از رفتن به جنوب، بازگشت به لوبرون پیشنهاد می شود برخی از زیباترین دهکدههای فرانسه که بر فراز تودهی آن و کوههای مونت دووکلوز قرار دارند. Oppède le Vieux، Ménerbes یا Bonnieux می توانند در صدر فهرست قرار گیرند، اگرچه اگر زمان کوتاه باشد، گوردز آن گوشه ای است که نفس شما را بند می آورد و به محض دیدن ماشین از دور مجبورتان می کند ماشین را متوقف کنید برای گرفتن منظره پانورامای آن (بهترین از همه در جاده D15 است که شهر را به Cavaillon متصل می کند).
تجربه غذای رستوران Eïdra در Saint-Étienne-du-Grès زندگی می کند.
این نگهبان سنگی که از یک صخره آویزان است بیش از هزار سال پیش برای محافظت از خود در زیر قلعه - در حال حاضر رنسانس - طراحی شده است. که تاج آن را میپوشاند، میان هزارتوهای خیابانهای سنگفرش شده و خانههای آهکی زرد که شاگال و وازارلی نتوانستند در برابر جاودانگی آن مقاومت کنند.
ولی جذابیت آن نه تنها در آن چیزی است که هست، بلکه در چیزی است که به شما اجازه می دهد ببینید: یک حوزه تقریبا مطلق از دره لوبرون و رشته کوه Les Alpilles، نقطه اصلی که سفر ما در آن ادامه دارد. نه بدون توقف کوتاه در ابتدا آبای نوتردام د سنانکی صومعه آرام قرن دوازدهمی که توسط جامعه کوچکی از راهبان سیسترسیایی محافظت می شود که مزارع اسطوخودوس را مانند گذشته کشت می کنند. مغازه او مکان خوبی برای تهیه شیرینی، شمع و اسانس صومعه است. که با آن در بازگشت سفر را کمی طولانی تر کنیم.
کهنه، خامه ای، ترشی شده با اسطوخودوس... پنیرهای منطقه جذابیت بزرگ بازاری است که Lourmarin در تعطیلات آخر هفته میزبان آن است.
با وجود آب و هوای شدید آن، با تابستان هایی که دمای 40 درجه سانتیگراد را لمس می کنند و باد میسترالی که ماه های زمستان را یخ می زند، Les Baux-de-Provence محافظ خود را ناامید نمی کند و در طول سال پذیرای لشکر بازدیدکنندگان است. خوب برای دانستن چارچوب تاریخی آن، نقطه چین با g کارگاه ها و تراس های صنایع دستی یا به عنوان نقطه شروع مسیرهای پیاده روی که از پارک طبیعی آلپیلس می گذرد.
سرعت آهسته آن، ناشی از موقعیت مکانی ممتاز در بالای تپه ها و که گویش پرووانسی هنوز توسط همسایگان قدیمیاش استفاده میشود، بیگانگان را برای همیشه به دام انداخته است. در میان آنها، بازیگر ژان رنو، ساکن و عضو شورای شهر او. ابعاد کاهش یافته آن مانع از شلوغ شدن بناهای تاریخی سنگین در خیابان های آن نمی شود. صاحب هتل دو ویل یکی از آنهاست، در یک کاخ رنسانس که متعلق به کلود دو منویل، یکی از بدنام ترین خانواده های آن مکان بود، بزرگ شد.
کتابها، مبلمان یکپارچهسازی با سیستمعامل و صنایع دستی پروانسالی، کلاسیک بازار عتیقهجات که پنجشنبهها و یکشنبهها در L'Isle-sur-la-Sorgue جمع میشود.
در كنار کلیسای سنت وینسنت قرن یازدهم، برج های دفاعی، کلیسای کوچک رومی سنت بلز یا پل ایگویر (قدیمیترین ورودی محوطه قرون وسطایی)، بقایای قصر بوکس دو پروونس در بیرون شهرت را به خود اختصاص داده است. است ارگ قرون وسطایی مشرف به مدیترانه و آلپ (حتی می توانید مارسی را در یک روز آفتابی ببینید) به دستور ریشلیو تخریب شد اما هنوز آثاری از شکوهی که به دست آورده است وجود دارد. در روزهای تابستان در شب روشن می شود ، و به عنوان یک محیط شاعرانه عمل می کند یک پیک نیک در مناطق پیک نیک خود احاطه شده توسط گل های وحشی
سنگ باکس که برای ساختن قلعه استفاده شده است، همچنین به عنوان شناخته شده است پیررودومیدی، این سنگ آهکی است که در سراسر جهان به آن معروف است دانه ریز و بافت زرد آن. این معدن از معادن Grands Fonds استخراج شد، در دهه 1930 بسته شد و امروزه به دلیل شغل جدید خود به عنوان Carrières des Lumières شناخته می شود. بر روی دیوارهای صخره ای خود آثار بزرگانی مانند ال بوسکو، گوگن، ون گوگ یا شاگال را طراحی می کند.
موزه ایو برایر در Les Baux-de-Provence.
یک تصویر زنده
پیوند نزدیکی که این منطقه با نقاشی مدرن حفظ کرده است به عنوان راهنمای محرک برای عبور از آن عمل می کند. به سزان و عشق بی قید و شرط او به مونت سنت ویکتور، که پیکاسو با خرید آن تداوم بخشید قلعه Vauvenargues، او از نزدیک توسط رائول دوفی و تمایل او برای گرفتن آبرنگ عالی از درختان زیتون در منطقه دنبال شد. سن رمی دو پروونس، در پای Les Alpilles، با این حال، از آن جدایی ناپذیر است شکل ونسان ون گوگ
در اینجا صومعه رومی سنت پل دو ماوسول قرار دارد که میزبان آخرین سال زندگی این هنرمند هلندی بود. اتاق شما در این بیمارستان روانی قدیمی درست همانطور که او قبل از مرگش آن را ترک کرد، بازسازی شده است، بازتابی از حالت افسردگی او که با یکی از پربارترین دوره های کارش جوانه زد. ون گوگ آمد تا 14 برابر میدانی را که از پنجره اش می دید جاودانه کند. جایی که گرداب های معروف او شب پر ستاره (1889) اکنون یک باغ تفریحی برای عموم باز است که در آن می توانید در باغ و مزارع گندم و اسطوخودوس قدم بزنید. از مشهورترین مناظر او الهام گرفته است.
آمفی تئاتر آرل چیزی برای حسادت به کولوسئوم در رم ندارد.
نه چندان دور از این صومعه می توانید خرابه های سلتیک گلانوم را تحسین کنید یا ماشین خود را در قبرستان اسرائیلی ها پارک کنید برای دسترسی پس از پیاده روی به دریاچه پیرو. نسیم کاج که بین کوهها به دام افتاده است، بهندرت شلوغ است، اگر گرما بیشتر شود، درمان مؤثری خواهد بود.
آرل، شهری که ون گوگ پاریس را ترک کرد تا افسردگی خود را کاهش دهد، آخرین مرحله از تور ماست. رودخانه رون این منطقه را تقسیم می کند که از زمان یونان باستان مورد آرزو بوده است. برای هزاران سال، تمدنها میخواستند ردپای ماگالومانیایی خود را در اینجا به جا بگذارند و موزاییکی از بقایای تاریخی آن خانه را به وجود آورند. از آمفی تئاتر رومی (Arènes d’Arles) تا حمام کنستانتین یا کلیسای جامع رومی در کنار صومعه سنت تروفیم.
هر گوشهای میتواند قرنها تاریخ را در خود جمع کند، برخی از آنها همانطور که آشکار شدند حفظ میشوند، و برخی دیگر بهعنوان زمینهای برای داستانهای جدید، مانند موزه Reattu، با مجموعه ای شگفت انگیز از هنر صدا یا ساختمان های مختلف که از سال 1970 میزبان هر تابستان است نسخه ای از Les Rencontres d'Arles، معتبرترین جشنواره عکاسی در اروپا
وینیل در غرفه های آوینیون.
با سایه تقریباً ماندگار ون گوگ در هر پیچ (پل لانگلواس نام میانی او را دارد)، قدم زدن در آرل هنگام غروب مانند قدم زدن در یکی از نقاشی های او است. کافه امپرسیونیستی با نمای زردش (البته) که روشن می کند Place du Forum به باستان Hotel-Dieu-Saint-Esprit, جایی که این هنرمند پس از بریدن گوش چپش در طی آن بستری شد گفتگو با گوگن
در فاصله، جدید لوما آرل توسط نورها و سنگ های فرانک گری مطرح شده است گویی فانوس دریایی است به هرکسی که با این سرزمین و زیبایی رنجورش وداع می کند. مثل آسمان پر ستاره یک هنرمند بیگانه یا عطر مزرعه وحشی که یک روز جوان آجانی به خاطر آن گریخت.
"کیمیاگر" و صاحب La Ferme de Gerbaud، مزرعه ای که در آن می توانید جادوی گیاهان پرووانسی را کشف کنید.
چگونه می توان دریافت کرد
ایبریا: پروازهای مستقیم مادرید - نیس (از 69 یورو).
Renfe-SNCF: AVE Madrid-Marsella (با توقف در بارسلونا) دوباره در 8 آوریل در دسترس خواهد بود.
کجا بخوابیم
Le Galinier de Lourmarin: D943 Avenue du 8 Mai. لومارین. تلفن +33 (0)6 80 50 06 62.
برای کسانی که آن صحنه شگفت انگیز را سوزانده اند یک ویلای پرووانسال که در آن میتوانید مربای خانگی را برای صبحانه روی صندلیهای کوچک فرفورژه سفید میل کنید. یا در استخر سنگی آن شیرجه بزنید.
بیشتر از L'Oulivie: Quartier Les Arcoules، بخش Chemin، 78. Les Baux-de-Provence. تلفن +33 (0) 4 90 54 35 78. فرمول عالی اگر ترجیح می دهید استراحت کنید دور از شلوغی توریستی که معمولاً بر Les Baux-de-Provence غالب است، اما بدون رها کردن آن. اتاقها به باغی از درختان زیتون و اسطوخودوس باز هستند، در پارک طبیعی Les Allpilles، دارای اسپا، استخر و تراس است.
میرانده: Place de l'Amirande, 4. Avignon. T+ 33 (0)4 90 14 20 20. فروشگاه حمام حباب دار با نمایی از کاخ پاپ این لذتی نیست که صرفاً برای بدن کلیسا باشد. در سال 1997، خانواده مارتین استاین این کاخ قرون وسطایی را از یک کاردینال به دست آوردند تا آن را به هتلی لوکس با مبلمان، پارچه و کاغذ دیواری های تاریخی که سبک هایی را به یاد می آورد که اشراف بین قرن های 17 و 19 به آنها احترام می گذاشتند.
علاوه بر این که با میز صبحانهاش مملو از قوریهای چینی و نقرهای، ما را شبیه ماری آنتوانت میکند، این اقامتگاه یک جواهر خوراکی را در داخل پنهان می کند. رستورانی که اداره می شود آشپز فلورنت پیتراوال (سوس سرآشپز سابق در Pierre Gagnaire در پاریس) از شر نفتالین خلاص می شود تا با حواس ما و آن منبع پایان ناپذیر محصولات ارگانیک که این منطقه ارائه می دهد آزمایش کند. هنگام غروب آفتاب در تراس خود، بدون عجله و با شکم خالی، میز رزرو کنید. زیرا منوی طعم سزاوار آن است.
هتل د تورل: Rue Carnot, 5. Saint-Rémy-de-Provence. تلفن +33 (0) 4 84 35 07 21. نبود هیچ علامتی روی درب شما مبنی بر اینکه ما روبروی هتل هستیم تصادفی نیست. معمار Margot Stängle و طراح داخلی Ralph Hüsgen می خواستند مهمانان خود احساس کنند که در یک هتل هستند. به نظر می رسد که بدون تزئینات و رنگ سفیدی که بر اتاق های آن تسلط دارد، آن نور سنت رمی دو پروونس را در خود دارد، همانطور که هوسگن می گوید: «در جهان بی نظیر، در شب یا در روز».
L'Arlatan: Rue du Sauvage, 20. Arles. تلفن +33 (0) 4 65 88 20 20. مینیمالیسم یک کلمه تکراری در جهان خورخه پاردو کوبایی نیست، و در این هتل قرار نبود کمتر باشد. اولین کار او در طراحی داخلی یک کلیسای رومی را به شکل تبدیل کرد اقامتگاهی با پیچ و تاب های دهه 60، رنگ های شگفت انگیز و موزاییک ها (از جمله استخر آن).
نمای پانوراما از گوردس، در پروونس.
کجا برای خوردن
auberge de la feniere: Route de Lourmarin 1680. Cadenet. تلفن +33 (0) 4 90 68 11 79. این هتل غذا شناسی اولین ستاره میشلین را دارد که به رستورانی با غذاهای بدون حساسیت اعطا می شود. نادیا ساموت، سومین نسل از آشپزهای خانواده اش، در سال 2018 با تولید آرد خود، تمام گلوتن را از منوی غذایی خود حذف کرد. و به "سوپرمارکت" پایان ناپذیر باغ خود متوسل شود. برنامه هایی با یوگا و آیورودا ارائه می دهد.
کارخانه تقطیر منگوین: Chemin des Poiriers, 784, Avignon. تلفن +33 (0) 4 90 82 62 29. چشیدن طعم در کارخانه تقطیر Beatrice و Emmanuel Hanquiez بهانه خوبی برای فرار به île de la Barthelasse در مسیر ما از طریق آوینیون است. در دهه 1940، بنیانگذار آن کلود منگوئن، هکتارها درخت گلابی و هلو را در زمین حاصلخیز کشت کرد. جزیره برای عرضه میوه های خود به معتبرترین فروشگاه های کشور. تقریباً دو دهه بعد، کارخانه تقطیر به آن افزوده شد که باعث پیدایش برندی Poire Manguin شد، نوعی کلاسیک ساخته شده با الکل گلابی.
عیدرا: Avenue de Saint-Rémy, 3. Saint-Etienne-du-Grès. T + 33 (0)9 75 60 50 92. متیو هگارتی و کولین لینهارت دو جوان علاقه مند به تغذیه خوب هستند. این مرد اتریشی اولین ستاره میشلن خود را در Chalet Mounier در کوه های آلپ به دست آورد. و از غذاهای خود در نسخه فرانسوی Top Chef رونمایی کرد. کولین در حالی که اشتیاق خود را به کوکتل توسعه می داد در مارسی در شیرینی پزی تخصص داشت.
Chapeau de Paille: بلوار Mirabeau، 29. Saint-Rémy-de-Provence. تلف کلاه حصیری و توپخانه قدیمی، یا برای سفارش ناهار یا برای لذت بردن در تراس با دستور العمل های جولین مارتینات. بهانه ای عالی برای امتحان شراب های فوتبالیست سابق رنه میلان، Fontchêne Léon، کارخانه شراب سازی در Les Alpilles که رستوران داران محلی با شک از آن محافظت می کنند.
Du Bar à l'huitre: Place du Forum, 12. Arles. تلفن +33 4 90 97 94 38. زیر سایه نویسنده فردریک میسترال، هر روز سفارش جدیدی از دریا به این تراس در شهر قدیمی می رسد. باس دریایی، صدف کامارگ، خارپشت دریایی گالیسی...
از کجا بخریم
فرم Gerbaud: Chemin de Gerbaud, 11. Lourmarin. تلفن +33 (0) 4 90 68 11 79. این مزرعه در قلب لوبرون یک تور با راهنما (بسته به زمان سال 15:00 و 5 بعد از ظهر) از طریق تپههای خود به یاد بگیرید که گیاهان پروونس چگونه در محیط طبیعی خود رشد می کنند.
L'Atelier de la Bete a Cornes: Rue de la Bonneterie, 81. Avignon. تلفن +33 (0) 06 22 04 33 88. دومینیک و مارک، طراح مد و معمار داخلی به ترتیب، انواع چاپ سنگی، کتاب و نقاشی با تکنیک های چاپ نجات یافته از گذشته.
L'Atelier des Curiosites: Rue des Teinturiers, 43. Avignon. تلفن +33 06 65 28 93 50. در حالی که آندره نسخههای اصلی مقالات را در قفسهها پاک میکند، ورونیک کارگاه بعدی سفال را برنامه ریزی می کند. همانطور که از نام آن مشخص است، در بازدید شما از این کابینه کنجکاوی ها عامل غافلگیری حقه های خود را بازی می کند.
L'Ile aux Brocantes: Av. Quatre Otages, 7. L'Isle-sur-la-Sorgue. این شهر کوچک عتیقه فروشان یک توقف اجباری است. این دارد چهل مغازه که می توانید زمان را از دست بدهید. به لطف رستوران Aux Cocottes و غذاهای سنتی آن، گرسنگی مانعی نخواهد بود.
Le Comptoir des Carrieres: Le val d'enfer، D78G. Les Baux-de-Provence. تلفن +33 6 46 50 52 59. شراب و دکوراسیون. این پشت سر هم همیشه به خوبی همسان است پیشنهادی که دانیل پرنیکس در یک معدن سنگ ایجاد کرد.
Domaine de Métifiot: Voie Communale des Carrières, 13120. Saint-Rémy-de-Provence. تلفن +33(0)6 76 75 79 48. این ملک خانوادگی از سال 2016 همکاری می کند. تاکستان خود با باغ های زیتون که به روغن زیتون ارگانیک آن میوه می دهد.
کتابخانه کاخ: Rue du Plan de la Cour, 10. Arles. تلفن +33 9 86 35 54 55. این کتابفروشی تخصصی در زمینه عکاسی، ناشران مستقل و نسخه های قدیمی و کمیاب، با اشاره ویژه به امضای زن، اشاره به نام او به علاقه لویی چهاردهم به کتاب.
La Parfumerie Arlesienne: Rue de la liberté, 26. Arles. تلفن +33490970207. از سال 2012 این خانه عطر رایحه های خود را می سازد که از طریق جنوب کشور تردد می کنند متمرکز در شمع، آب عطر و صابون های معطر. خود را در میان خلاقیت های بویایی مهماندارتان، فابین براندو، گم کنید.
با هنر فراوان
بنیاد ویلا داتریس: Avenue des Quatre Otages, 7. L'Isle-sur-la-Sorgue. تلفن +33(0)4 90 95 23 70. دانیله کپل-مارکوویسی و تریستان فورتین مکان نمایش را در اینجا پیدا کردند اشتیاق او به هنر معاصر، به ویژه، انتزاع و مجسمه سازی در تمام اشکال آن. اینگونه بود که ویلا داتریس متولد شد، نابهنگامی با نام بنیانگذاران آن که در سال 2021 ده سالگی خود را جشن گرفتند.
موزه ایو برایر: مکان فرانسوا د هراین Les Baux-de-Provence. تلفن +33 (0) 4 90 54 36 99. درهای خود را در سال 1991 باز کرد، یک سال پس از مرگ نقاش فرانسوی، عاشق سیری ناپذیر دریای مدیترانه و نور آن. بسیاری از کارهای گسترده او در داخل دیوارهای این اقامتگاه قرن شانزدهمی خانواده پورسلت دست نخورده باقی مانده است.
حامل های لومیر: مسیر د میلان Les Baux-de-Provence. تلفن +33 (0) 4 90 54 47 37. این معدن سنگ قدیمی به عنوان صحنه ای برای انواع رویدادها خدمت کرده است. اگر در سال 1959 ژان کوکتو در اینجا فیلمبرداری کرد عهد اورفئوس در سال 2021 او به عنوان یک کت واک برای Chanel بازی کرد.
لوما آرل: پارک دز آتلیه. خیابان ویکتور هوگو، 33. آرل. تلفن +33 4 65 88 10 00. فرانک گری پشت یکی از اولین نمایش های موزه در سال 2021 است. بنیاد سوئیس بر طرح های فرار معمار در این ایستگاه راه آهن سابق متکی بود. باغ کار باس اسمتس منظره ساز است.
این گزارش در نشریه شماره 150 مجله Condé Nast Traveler (بهار 2022). در نسخه چاپی مشترک شوید (18.00 یورو، اشتراک سالانه، با تماس با 902 53 55 57 یا از وب سایت ما). شماره آوریل Condé Nast Traveler در نسخه دیجیتالی آن برای لذت بردن در دستگاه دلخواه شما موجود است