آیا تا به حال به تخته سیاه نوار مورد علاقه خود توجه کرده اید؟
در عصر اینترنت، تخته سیاه در سطح خیابان ها رنگارنگ تر از همیشه زنده می مانند. هتلداران آن را خوب می دانند: چهار دست و پا روی سنگفرش ها یا آویزان از نما، بخشی از فضای شهری را اشغال می کنند و همراه با تابلوها، یکی از نمایان ترین قسمت های کارشان برای رهگذران است. منوهای آن، منوهای ناهار و پیشنهادات فراوان آن آنها به لطف موجی از هنرمندان که این حمایت ها را به یک ادعای واقعی تبدیل می کنند، کاملاً رنگی می درخشند جایی که با لذت به چشمان خود استراحت دهید
به همین دلایل است که امروزه بسیاری از کافه ها و رستوران ها دارای تخته سیاه یا پشتیبانی دیگر هستند توسط یک حرفه ای دست خط بد نامفهوم یا لکه های اجتناب ناپذیر زمان از بین رفته است. تخته سیاه نقاشی شده توسط اسکار پرز، ژرم بنت، کریستین رولدان و دیگو آپستگویا اشتها را برانگیخت. و بدون شک اثری در حافظه ما می گذارند.
موجی از هنرمندان این حمایت ها را به یک ادعای واقعی تبدیل می کنند
Germ Benet می گوید: "من بیشتر احساس می کنم یک صنعتگر هستم تا یک هنرمند". . او که یک معمار آموزش دیده است، از سال 2014 به صورت تمام وقت وایت بردها را به تصویر می کشد. تختههای گچی نقش مهمی بر روی کیک دارند: جلوهای عالی میدهند، اما زیباییشناسی همه چیز نیست. . به همین دلیل است که من با نیازهای مشتری سازگار می شوم، او را ملاقات می کنم، محل او را می بینم و ارزیابی می کنم که چه چیزی می تواند برای او باشد.
چگونه یک نفر از طریق تصویرسازی تبلیغاتی امرار معاش می کند؟ زمانی که یکی از همکاران از من خواست کاری برای اسپینالر انجام دهم، به طور تصادفی به این بخش آمدم. که جای خود را به یک پروژه داد و از آنجایی که من همیشه دوست داشتم طراحی کنم، دو بار فکر نکردم. معماری به من دانشی در مورد توزیع، وزن و هارمونی داد که از آنها بهره برده ام و من همچنین در دوره های حروف و تصویرسازی با ایوان کاسترو و هوگو خوزه ماریا کورال آموزش دیده ام..
"نه پاریس و نه برلین سطح ما را ندارند" ، Germ Benet را تأیید می کند. من فکر می کنم که در میان کشورهای اروپایی، ما آن را بیشتر توسعه داده ایم، زیرا در بیشتر مناطق اسپانیا کمتر از آنجا باران می بارد. همچنین، من این نظریه را دارم که با توجه به تعداد زیادی میله به ازای هر نفر که داریم، متمایز کردن خود گاهی اوقات کلید اصلی است.”.
بیش از یک تخته سیاه، یک اثر هنری.
برای یافتن آنچه در سراسر جهان انجام می شود و جمع آوری ایده ها، اینترنت بزرگترین متحد شماست . او دوست دارد مدرسه حروفنویسی و قارهنگاری وجود داشته باشد، چون مثل قبل ادامه میدهیم، جایی که متخصص حروفنویسی هم نبود، بلکه نقاشها برای کسب درآمد اضافی، تزییناتی را که از آنها خواسته میشد برچسب میزدند و درست میکردند. این مورد جواکیم کرومیناس، پدربزرگ تریشا سلرس بود ، نقاش نقاشی که ورشکست شد و برای ردیابی زندگی خود شروع به کشیدن تابلوهایی برای بارها در پلازا یونیورسیاد، لاس رامبلاس و لا بوکریا در بارسلونا کرد..
اگر هنوز کسی در مورد شکوفا شدن تخته سیاه شک دارد، توجه به پرونده اسکار پرز . او در 48 سالگی، 25 سال را صرف وقف خود کرده است به روشی خودآموز تزئین و کاردستی حروف تخته سیاه و نقاشی های دیواری ، عمدتاً برای بخش مهمان نوازی. من همیشه در طراحی خیلی خوب بودم و قبلاً خودم را وقف تصویرسازی کمیک برای بزرگسالان و طراحی صفحات وب و بازی های ویدیویی می کردم. در سن 21 سالگی با تخته سیاه تزئین شده با دست آشنا شدم وقتی یکی از دوستان به استرالیا سفر کرد، آنها را دید و در مورد آنها به من گفت.
از آن زمان، اسکار از گچ، نشانگر و رنگ برای ردیابی همه چیز استفاده کرده است: از کروسانت گرفته تا مارتینی، از گیلدا، قهوه، ژامبون، کیک، سالاد، ساندویچ و بیشتر، روی چوب نقاشی شده به سبکی که او آن را به عنوان "خود، در هم آمیخته" تعریف می کند فونت های مختلف و نقاشی های چشم نواز ، که از نظر تجاری بسیار خوب عمل می کند.
این تخته سیاه اثری در حافظه باقی می گذارد
دلیل این موفقیت مجدد از حروف با دقت ساخته شده و با عشق و علاقه چیست؟ به گفته دیگو آپستگویا، که سبک خود را کلاسیک و به ویژه تحت تأثیر حروف بین سال های 1920 و 1970 تعریف می کند. («زمان توسعه ویژه در زبان تبلیغاتی که قبل و بعد را در ارتباطات بصری مشخص کرد»)، این رونق حدود 10 سال پیش شروع شد.
"معنی دارد: طراحی داخلی در صنعت هتلداری و دکوراسیون فضاهای تجاری اهمیت فزاینده ای پیدا کرده است. اهمیت زیادی پیدا کرده است، اما تخته سیاه عاملی بود که کنار گذاشته شد. فضاهای فوق العاده استادانه با جزئیات طراحی شده بودند و تخته سیاه هنوز یک عنصر کهنه بود که هر کسی می توانست و به هر شکلی آن را انجام دهد. توجه به تختههای سیاه و همچنین نشانهها، و در نظر گرفتن آنها بهعنوان یک بخش بازاریابی دیگر، چیزی قابل انتظار بود.".
برای کریستین رولدان، حروف نویسی یک تغییر زندگی در سال 2017 بود . تا آن زمان و با وجود اینکه از کودکی علاقه زیادی به طراحی و نقاشی داشت، به عنوان تکنسین سمعی و بصری مشغول به کار بود. در آن زمان در اوقات فراغت خود تابلوهای کوچکی را برای هدیه کشیدن نقاشی می کرد که شروع به انتشار آنها در اینترنت کرد. به زودی او شروع به دریافت سفارشات زیادی کرد که ترک شغل قبلی برای او نتیجه داد. برای دنبال کردن حروف و تخته سنگ تمام وقت.
میکروب بنت روی یکی از تخته سیاه خود کار می کند
“وقتی روی یک وظیفه کار می کنم، به گذشته سفر می کنم. . شاید کمی عجیب به نظر برسد، اما من تأثیرات اصلی زیبایی شناختی خود را در تابلوهای نقاشی دستی سال گذشته شناسایی می کنم. من به پوسترهایی که در فیلم های دوره دیده می شود نگاه می کنم مانند «سالون» کلاسیک فیلمهای کابوی، و برای من غیرعادی نیست که فیلم را برای گرفتن عکسی مکث کنم و سپس آن را مطالعه کنم یا مستقیماً شروع به کشیدن آن کنم.»
همچنین به مدرنیسم و fileteado porteño علاقه مند است (علاقه بسیار زیادی از دوران کودکی خود، به حدی که در سن 15 سالگی از استاد فیلتری که او را برجسته کرد: هکتور بونینو یاد گرفت)، قطعاتی را که بیش از همه توجه او را به خود جلب می کند در مجموعه ای عظیم از تصاویر جمع آوری می کند که از جمله آنها می توان به برچسبهایی از معاصران که بسیاری از کلکسیونرها در حسابهای اینستاگرام خود آپلود میکنند. "من به تنهایی و همچنین با کلاس های بهبود آموخته ام، از آنجایی که تکنیک هایی مانند ورق طلا وجود دارد که بسیار پیچیده هستند”.
رولدان، که سعی می کند بینش زیبایی شناختی خود را به برچسب ها برساند، استفاده از چشمک های هنری، زیور آلات، رنگ ها و سایه ها ، موفق می شود تخته سیاه های با کیفیتی را ارائه دهد که کیفیت زودگذری را که گچ معمولاً به آنها می دهد پاک می کند. " من چند تخته سنگ آماده می کنم که در برابر آفتاب و باران مقاومت می کند با استفاده از ابزار خاصی که نیاز به تکنیک خاصی دارد. در رنگهای براق یا ساتن، اگر ترکیب کردن را بلد باشند، معمولاً خیلی خوب به نظر میرسند.
برای کریستین رولدان، حروف نویسی یک تغییر زندگی در سال 2017 بود
تخته سیاه در بارها و رستوران ها فقط نوک کوه یخ است ، قابل مشاهده ترین و قابل شناسایی ترین قسمت پیشنهاد غذای یک محلی از خیابان. این صنعتگران طراحی کار می کنند همچنین ویترین، ویترین مغازه، تخته سیاه داخلی، نقاشی های دیواری و تابلوها برای همه انواع مشاغل، از آرایشگاه ها گرفته تا سالن های خالکوبی، که در میان آنها صنعت مهمان نوازی برجسته است: کافی شاپ های تخصصی، شراب سازی ها، رستوران ها، کافه ها، آبجوسازی ها، میخانه ها، نانوایی ها و موارد دیگر. زمان آن فرا رسیده است که آنها را بخشی از میراث گرافیک شهری بدانیم که هستند.