سال گذشته به دلیل همهگیری باید در قالب دیجیتالی میشد، اما اکنون Woman Is Art برای چهارمین سال متوالی و این بار از درب ورودی به ME مادرید بازگشته است. تا 22 مارس، لابی این هتل میزبان نمونه ای از آثار زنانی است که معیاری در دنیای هنر معاصر هستند: از خواننده و آهنگساز Rigoberta Bandini، از طریق Ana Rujas و Claudia Costafreda، خالقان سریال موفق Cardo، تا کارولینا ایگلسیاس و ویکتوریا مارتین، مجریان پادکست وحی Stretching the Chicle.
"ما آن را به عنوان جشنی برای تمام دستاوردهایی که در زمینه فمینیسم به دست می آوریم، اتفاقات بزرگی که امسال رخ داده است، به عنوان مثال لباس اعتراضی ریگوبرتا باندینی»، آندره آ ساوال با اشاره به طرحی از جوآن راس که این هنرمند در لباس پوشیده بود، به ما می گوید. اجرای پرطنین او در جشنواره بنیدورم، یکی از جواهرات از نمایشگاه
ریگوبرتا باندینی با لباسی که در جشنواره بنیدورم 2022 پوشید.
ساوال، عکاس و خالق دختران از امروز - یک جامعه اینترنتی که پنج سال پیش به عنوان یک فانزین متولد شد و او در آن حرکت می کند. جالب ترین پانورامای فرهنگی زنانه–، او قبلاً در نسخههای قبلی Woman is Art شرکت کرده است. «فکر میکنم آنها با من تماس گرفتند زیرا به دنبال همان مفهومی بودند که پلتفرم من دارد. گرد هم آوردن صداهای مختلف زنان» آندریا، که سال گذشته منتشر کرد، توضیح می دهد یک کتاب، چیزهایی که نباید در مورد آنها صحبت کنید نیز در نمایشگاه حضور دارند.
آندره آ که در این زمینه فعالیت می کند، می گوید: «تا به حال - نمایشگاه در پایان فوریه افتتاح شد - تراز بسیار مثبتی داشته است. یکی از صداهای مرجع فمینیسم در عصر دیجیتال است و از آزادی که داده شده خوشحال است برای مقابله با این پروژه درست است که وقتی شرکتکنندگانی از این دست داشته باشید... به افراد بسیار بیشتری میرسد.»
"روز افتتاحیه دیدن دوباره همدیگر بعد از همه گیری هیجان انگیز بود. بسیاری از ما به شهرهای کوچکتر رفته بودیم و این نوع رویدادها نشان دهنده بازگشت است.
عکاس Rocío Aguirre، بخشی از "Woman is Art "22".
آندریا به Condé Nast Traveler توضیح می دهد که روند مونتاژ نمونه "بسیار آسان" و بسیار مفید بوده است. "آسان بود زیرا من یک انجمن تشکیل داده ام، به عنوان مثال آنا پروت و الکس د لا کروا قبلاً بخشی از آن بودند. رسیدن به ریگوبرتا یا آلبا گالوچا از قبل چندان آسان نبود، اما یک اثر کششی وجود داشت.
و می افزاید: «چهار سال است که این نوع کارها را انجام می دهم، نوعی مستند زنده از اتفاقاتی که در حال رخ دادن است. من همیشه آن را این گونه تصور می کنم، چیزی که در آینده به جای آنچه مطبوعات یا چشم های دیگر می گویند، ما را از طریق چشم و گفتار خودمان ببینند.
آندریا همچنین رویکرد نمایش را تحسین می کند. «بسیاری از نمایشگاه زنان صحبت می شود، در حالی که واقعاً به شیوه ای بداهه یا بدون گوش دادن به صدای آنها انجام شده است. من دوست داشتم به عنوان مثال، استر گالوان را که ممکن است به اندازه ریگوبرتا یا دخترانی از آدامس کشش معروف نباشد، وارد کنم، اما کارش بسیار جالب است. من دوست دارم آنها را مخلوط کنم، این تا حدی روحیه است دختران از امروز».
نمای من مادرید.
موضوع مشترک این نسخه از Woman Art است؟ "قطعا، جشن. سال گذشته اتفاقات بزرگی افتاد، جایزه اونداس که برنده شد کشش لثه فقط یک مثال است می خواستیم حساب کنیم. ما به جایی رسیده ایم که باید باورش کنیم اشکالی ندارد که متوقف شوید و ببینید چه چیزی به دست آورده اید، آندریا میگوید که ما آن را درست انجام میدهیم و چیزها را تغییر میدهیم.» "فمینیسم دیگر همان چیزی نیست که در سال 2017 فکر می کردیم."
بهترین محیط، یک هتل
این نمایشگاه توسط هتل پر جنب و جوش ME مادرید، هتل مجلل ME by Meliá که با برند ملیا واقع شده است، برگزار می شود. در میدان سنتی پلازا د سانتا آنا، که به این ترتیب به یک گالری هنری زودگذر تبدیل می شود. قطعات یک تصویر کامل از در مورد زنان هنرمند و جهان آنها چه می گذرد: لباس ریگوبرتا که قهرمان تیترها، جلدها و صدها نشریه در شبکه های اجتماعی بوده است، پذیرای بازدیدکنندگان است.
اثر مارتینا هاچه در زن هنر 22 است.
سپس فضایی برای سمعی و بصری وجود دارد: سری خار مریمیکی از موفقیت های بزرگ تولید اسپانیا در سطح بین المللی، برنده مطلق آخرین دوره جوایز فروز، بخشی از Woman Is Art'22 است. آنا روخاس و کلودیا کاستافردا، کارگردانان و نویسندگان سریال، بخشی از فیلمنامه اصلی را به همراه عکسی از تیراندازی با امضای الخاندرا دل کورو.
عکاسی یکی دیگر از قهرمانان این نسخه است، با عکس های فوری امضا شده توسط روسیو آگویر، مارتینا هاچه و استر گالوان، در میان دیگران. به نوبه خود، مدل، هنرمند و بازیگر آلبا گالوچا یکی از قطعات دیدنی خود را که گلدوزی و مواد مختلف را با هم مخلوط می کند آویزان می کند.
عکسی از فیلمبرداری «کاردو» حاضر در نمایشگاه.
آفریقا پیتارچ به نوبه خود متعهد به تصویرسازی در یک کلید فمینیستی است برای رنگ دادن به میز پذیرش ME مادرید، با پنج اثر بزرگ. طراحی داخلی نیز به لطف امضا اشیاء قهوه ای، که فضاهای هتل را مداخله کرده است با قطعات منحصر به فرد خود با پژواک گروه ممفیس. آنا پروت، خواننده از گروه مادریدی Hinds و هنرمند پلاستیک، او همچنین مشارکت می کند و برای اولین بار در نمایشگاهی یکی از گلدان های سرامیکی نقاشی دست خود را به نمایش می گذارد.
پادکست، یکی از مشهورترین و پرمصرفترین پشتیبانیهای امروزی است نماینده برای کسانی که مسئول تعریف مجدد این قالب هستند: سازندگان کتاب کشش آدامس، کارولینا ایگلسیاس و ویکتوریا مارتین، یک مرجع مطلق جریان اصلی که استادیوم ها را از پیروان خود پر می کند.
کارولینا ایگلسیاس و ویکتوریا مارتین، سازندگان پادکست "کشش آدامس".
به همین مناسبت یک بند رخت به سبک ناب روستایی با اشیای مختلف نماینده برنامه مانند شورت، پولاروید، فنجان، تی شرت، پاپیون و حتی کارت اصلی همراه با مصاحبه کاری که آنها در زمان حضورشان در Late Motiv، برنامه Andreu Buenafuente با آنها انجام دادند. کار را می توان در پنجره مشاهده کرد نمای اصلی هتل
جدای از آخرین کتاب دختران از امروز، که از آن متنی از هنرمند Alex De La Croix، شهادتی که بخشی از Quítame la culpa، یک فانزین توسط کریس لیزارراگا، خواننده گروه Belako است، نیز افشا می شود.
کریستینا لیزاراگا از گروه Belako، بخشی از Woman is Art '22.
چت کردن در رختخواب
و به عنوان یک تازگی در تقویم این نسخه، هتل ME مادرید را جشن می گیرد در 7 مارس زن هنر است تخت صحبت می کند: یک سخنرانی الهام بخش که در آن زنانی از رشته های مختلف هنری سخنرانی خواهند کرد نشستن روی یک تخت، عنصری بیش از نماینده هر هتل, نقش مهم زنان در عرصه های خلاق.
آنا روخاس و کلودیا کاستفردا، کارگردانان سریال «کاردو».
از جمله سخنرانان هستند آهنگسازان و هنرمندان آلبا ریچه و آلیس واندر، عکاس روسیو آگویر، کارگردان مارتینا هاچه و کارلا پرات، هماهنگ کننده هنری نمایشگاه زندگی و کار فریدا کالو.
این نمونه برای چه کسانی است؟ "من همیشه این را می گویم فمینیسم برای همه است و البته هنری که توسط زنان ساخته شده است. این که در یک هتل است بسیار جالب است زیرا به انواع مختلف افراد می رسد. از یک دختر جوان که ارجاعات احتمالی را می بیند به یک مرد 50 ساله که ممکن است بتواند فکر کند و ببیند که دنیا در حال تغییر است. نمیدانم، برای همه!»