سفر به یک نقاشی: «باغ هنرمند در گیورنی» اثر کلود مونه

"باغ هنرمند در گیورنی"، کلود مونه (موزه اورسای، پاریس)

پول خرید مزرعه ای در گیورنی این یک ساختمان روستایی و بی ادعا بود. او آن را اصلاح کرد و با آلیس هوشده که با او ازدواج کرد در آنجا ساکن شد. بین آنها شش فرزند داشتند. استودیوی او یک انبار قدیمی را اشغال کرده بود.

او از امپرسیونیست ها فاصله گرفته بود. مرگ کامیل، همسر اولش، بر بدخواهی او تأکید کرد. فرار کرد پاریس . در نرماندی منظره نرم، سبز، رودخانه ای بود. او به گیاه شناسی علاقه مند شد.

دید او باغ را شکل داد. محفظه تخت های گل را شکست و محیطی سرسبز ایجاد کرد. او با باغبان خود برای گسترش مزارع رنگی کار کرد روی زمین. طاق های برجسته و آلاچیق که با گیاهان بالارونده پوشانده شد.

اینجا بهشت او بود

نیلوفرها نیمی از بوم را می پوشانند که سالها بعد نقاشی کرد در بهار سال 1900. گل ها در مسیرهایی که به نما منتهی می شوند سرریز می شوند. رنگ های مایل به سبز، صورتی، نارنجی زیر سایه درختان حل می شوند. **

مونه چاپ های ژاپنی را جمع آوری کرد. مناظری که در حکاکی های هوکوسای و هیروشیگه تأثیر زیادی بر کار او گذاشته بود. او در زمینی که خارج از مرزهای مزرعه خریداری کرده بود، این دید را بازسازی کرد.

از جریانی که او شکل داد برکه ای پوشیده از نیلوفرهای آبی مسیرهای پیچ در پیچ بین بامبو و گل صد تومانی، و ساخته شده است یک پل چوبی مانند آنهایی که در چاپ ظاهر می شوند.

مونه اغلب به صورت سریال کار می کرد که نمایندگی می کردند به همین دلیل در ساعات مختلف روز یا در طول فصل ها

دو سال پس از رنگ آمیزی تخت لیلی، او اتاقی روبروی کلیسای جامع روئن اجاره کرد و سی نسخه از نمای گوتیک آن را نقاشی کرد. در همه آنها قاب یکسان است. فقط موقتی را تغییر می دهد. هر اثر درک یک لحظه را اصلاح می کند.

«شیء مهم نیست. آنچه من می خواهم بازتولید کنم چیزی است که بین من و شی وجود دارد.»

از سال 1892 او این اصل را به پیامدهای نهایی آن در جغرافیای حوض رساند. در دویست و پنجاه اثر که مجموعه نیلوفرهای آبی یا نیمفا را تشکیل میدهند، به دنبال نوسان یک رنگ یا انعکاس ابرها روی آب

جزئیات اتاق "Nymphéas" مونه

او در نظر داشت که این سکانس او را فراتر از گذرا خواهد برد. هم باغ و هم بوم هایش حالتی درونی را نشان می دادند.

پروست، که رابطه با امپرسیونیسم در موارد متعدد مورد بررسی قرار گرفته است، در جلد اول شرح داده شده است در جستجوی زمان از دست رفته باغی که می تواند همان باغی باشد که در این مجموعه ظاهر می شود:

"همانطور که در آن مکان سواحل پر از درخت بود، سایه های بلند اینها مشرف به آب بود پس زمینه ای که قبلا سبز تیره بود ، اما گاهی اوقات وقتی به خانه برمی گشتیم برخی از غروب های صاف ، که بعد از ظهرهای طوفانی دنبال می شد - من آبی روشن و شدید را دیدم که در مرز بنفش بود، ظاهری لانه زنبوری و طعم ژاپنی داشت. اینجا و آنجا روی سطح، مثل توت فرنگی سرخ شد، یک گل پوره با قلب قرمز مایل به قرمز و حاشیه های سفید.»

اگر چه مونه او هرگز آگاهانه به دنبال انتزاع نبود، در آخرین مرحلهاش رنگ از بین میرود و قلم مو تبدیل به یک ژست میشود.

به نظر می رسد که تصاویر بیشتر از نمایش یک موتیف، خود را منعکس می کنند. برای اجرای نقاشی های دیواری که آنها در موزه اورنجری پاریس به نمایش گذاشته می شوند. لازم بود که مطالعه خود را گسترش دهد. بوم به فضایی برای عمل تبدیل شده بود.

250 اثر تقدیم به موزه های او

دهه ها بعد، نقاش مارک روتکو در این نقاشی های دیواری شب های بی خوابی را درک کرد در جستجوی لحن یا بازتابی جریان آب مشخص شده است نقطه شروع به سمت زمینه های رنگی آن.

باغ هنرمند در گیورنی به نمایش گذاشته شده است موزه اورسی ، در پاریس. خانه این نقاش که امروز مقر بنیاد کلود مونه است، قابل بازدید است بین آوریل و نوامبر

باغ کلود مونه در گیورنی، فرانسه