چرا همه ما در خلیج کوتور نیستیم؟
وقتی به مونته نگرو برای یکی از دوستانم عکس فرستادم. در او دیده می شد خلیج کوتور و دو جزیره ; در آن زمان هنوز نام آنها را نمی دانست. اگرچه تصویری ناشیانه بود، اما چیزی شبیه قصر، چند کوه بلند سیاه، یک رستوران کوچک و یک قایق نیز داشت. دوستم پاسخ داد: "چرا همه ما آنجا نیستیم؟" . او نمی دانست که به تازگی عنوان مقاله ای را به من داده است.
همه ما در مونته نگرو نیستیم زیرا در نقشه سفر ما نیست، زیرا نام آن را می دانیم، بسیار زیبا، اما همیشه جایی در پیش است . ما در مونته نگرو نیستیم، شاید، زیرا لازم نیست همه ما اینجا باشیم، فقط برخی از ما.
ما میتوانیم برویم آنهایی که از مردمان مختلط خوششان میآید، آنهایی که با آنها آب دهان میدهند یک دریاچه با یک کلیسای کوچک در یک جزیره، یا دو، در وسط آن، کسانی از ما که به دنبال مکانهایی میگردیم که کمی در مورد آنها میدانیم، میخواهیم بیشتر بدانیم.
هر که هستیم، بیشتر و بیشتر هستیم: در ماه مارس امسال، گردشگری در این جمهوری یوگسلاوی سابق نسبت به ماه مشابه سال قبل 62.8 درصد افزایش یافته است.
مونته نگرو است کشوری کوچک با افراد بسیار قد بلند؛ ساکنان آن پس از هلندی ها بلند قدترین هستند و میانگین قد آنها در مردان و زنان 1.82 متر است. آن واقع شده در سواحل آدریاتیک، بین کرواسی و آلبانی
این کشور بالکانی است که گاهی ونیزی است، طعمی ایتالیایی دارد، سواحل آبی کارائیب و این هوا در زمان کشورهایی که اخیراً به روی جهان باز شده اند، معلق شده است (استقلال آنها از صربستان در سال 2006 اعلام شد و مسالمت آمیز بود) اما آنها قرن ها هستند.
به نظر می رسد مونته نگرو در زمان معلق است
این کشور، مانند برلین، وزن گذشته نزدیک را در بالای خود دارد و بسیاری دوست دارند آن را به عنوان یک تعریف کنند کرواسی قبل از اینکه شلوغ شود. مونته نگرو سزاوار مقایسه با کسی نیست. و نه با همسایه اش که شبیه اوست. شاید همه ما در مونته نگرو نباشیم، اما در دهه 70 ستاره هایی مانند الیزابت تیلور و سوفیا لورن به سراغ او آمدند.
پس از پرانتز وحشتناک جنگ در یوگسلاوی (1991-2001)، این کشور در ویرانی رها شد. بود، از میان شش جمهوری که کشور را تشکیل میدادند، جمهوریای که کمترین آسیب را در یک درگیری دید که خونین و بی رحم بود تقریباً بیست سال گذشت و کشور برای لحظه ای روشن تر آماده است مونته نگرو امروز مکانی آرام است، با مناطقی که هنوز هم به طور عجیبی به بازدیدکنندگان نگاه می شود زیبایی های زیادی برای به اشتراک گذاشتن دارد.
اگرچه مساحت آن با استان بورگوس برابری می کند، مونته نگرو ارائه می دهد چهار پارک طبیعی، میراث تاریخی، هنوز قیمت مناسب، بیش از 100 ساحل (و در اکثریت قریب به اتفاق نیازی به جنگیدن برای تخت آفتاب نیست) خلیج های پنهان با آب فیروزه ای، دهکده های سنگی قرون وسطایی و 250 روز آفتابی در سال.
کشور بسیار بیشتر از خلیج کوتور، اما بازدید از آن به خوبی درک می شود و لذت می برد. فقط برای او ارزش خرید بلیط و حضور در آنجا را دارد، در این کشور که نام یک ابرقهرمان مدیترانه ای دارد.
مونته نگرو بسیار بیشتر از خلیج کوتور است، اما بازدید از آن به خوبی درک می شود و از آن لذت می برید
ساده ترین راه برای رسیدن به آنجا پرواز به دوبرونیک است. اگرچه تیوات دارای فرودگاه است، اما گزینه های پروازی کمتری نیز دارد. در کمتر از یک ساعت و در امتداد جاده ای زیبا که هم مرز با آن است به خلیج می رسید. این به عنوان یک جابجایی درک نمی شود، بلکه به عنوان یک گشت و گذار است.
مونته نگرو دارد بزرگترین آبدره در جنوب اروپا، که به 30 کیلومتری زمین می رود. این آبدره خلیج کوتور یا بوکا کوتورسکا ; این خلیج عجیب است، با دهانه ها و جزایر برجسته در وسط، به روش ونیزی. در اینجا ما سفر خود را متمرکز خواهیم کرد، حتی اگر بخشی از مونته نگرو را از دست بدهیم. سفر نیز انتخاب است.
ما به یک ماشین و/یا یک قایق نیاز داریم، که میتوانیم با قیمت مناسب اجاره کنیم تا در خلیج بگردیم و از دریا به خلیجها، سواحل و شهرها دسترسی داشته باشیم. چهار مکان جالب و بسیار متفاوت با یکدیگر وجود دارد که سفر ما را بیان می کند: کوتور، پرست، هرتسگ نووی و تیوات.
کوتور نام خلیج را می دهد و شاید شناخته شده ترین و هسته هنری و میراثی آن باشد. هست یک شهر سنگی کوچک حفاظت شده توسط یونسکو، توسط پنج کیلومتر دیوار احاطه شده و توسط کوه San Giovanni محافظت می شود، که قلعه مربوط به خود را در بالای آن دارد.
کلیسای جامع سنت تریفون، در کوتور
در آن قدم خواهیم زد، کلیساهای ارتدکس مانند سن لوکاس را خواهیم دید، مربوط به قرن دوازدهم است و ما را به یاد بیمار انگلیسی می اندازد. میریم داخل تا ببینیم کلیسای جامع سنت تریفون، یکی از دو کلیسای کاتولیک در مونته نگرو، ما شگفت زده خواهیم شد که چگونه از قرن 12 به خوبی حفظ شده است. ما میراث ونیزی را در نماها، نشان ها و گوشه ها به رسمیت خواهیم شناخت.
وقتی خسته می شویم می نشینیم سوپ ماهی بخوریم و ماهی با قیمت مسخره ای بخوریم برای استانداردهای اسپانیایی در تراس مانند تراس ترپزا ، بین ساختمان هایی که زندگی زیادی در پشت آن وجود دارد. ما به زودی متوجه آن خواهیم شد غذا شناسی ترکیبی از ایتالیایی، یونانی و بالکان است. که یک روز ریزوتو می خوریم، یکی دیگر باقلوا و دیگری نان با آجوار، یک سس فلفل. یا njeguski prust، ژامبون محلی. یا همه در یک روز.
کوتور دارای بسیاری از گوشههای فتوژنیک، رستورانهای با نور شمع و مردم است. بله، افرادی مثل ما که دنبال همان چیزی هستند که ما داریم.
کوتور و پرست به دلیلی ما را به یاد ونیز می اندازند: آنها بخشی از آنچه نامیده می شد بودند آلبانی ونیزی از 1420 تا 1797 برای تقریبا 400 سال Perast مکان عالی دیگر در خلیج است و در آن زندگی می کرد دوران شکوه در این سلطه، در قرن هفدهم و هجدهم.
پراست، خوب است که بگویم کافی است
شاید زیباترین باشد، اگرچه نوشتن این کلمه بدون توضیح زیاد ترسناک است. همان جایی بود که عکسی گرفته شد که او را بیدار کرد، در این نقطه از قبل شناخته شده، "چرا همه ما آنجا نیستیم". این یک شهر کوچک است (حدود 1000 نفر و فقط پنج فرزند در مدرسه دارد) و فقط با یک نگاه می توانید از گذشته باشکوهی که در آن از دفاع از خود دست برنداشته قدردانی کنید: 10 برج مستحکم وجود دارد.
پراست دارد بهترین معماری باروک حفظ شده در دریای آدریاتیک: خانههای کمی دارد و بیشتر آنها کاخهای باروک هستند که معبد خاص خود را داشتند. حدود 20 و به همین تعداد کلیسای باروک و ارتدکس وجود دارد. در Perast، خرید یک قصر به گرانی یک سنگ قهوه ای در سمت شرق بالا است: تعداد کمی هستند و افراد زیادی (انگلیسی، روسی...) شیفته آنها هستند. منطقی.
چنین کشوری منحصربهفرد به هتلی برای مطابقت نیاز دارد، هتلی که به ما امکان میدهد گذشته و شخصیت آن را بشناسیم. خوابیدن در Perast کاملاً منطقی است: به ما دسترسی مستقیم به آن می دهد زیباترین عکس کشور و به ما اجازه می دهد که خود را با روح او احاطه کنیم. به علاوه، عملی است.
Iberostar Grand Perast می تواند مرکز عملیات این سفر باشد. فقط چند ماهی است که باز است و در یک قصر قرار دارد، بزرگترین شهر که در اواسط قرن هجدهم ساخته شد و فقط با قایق به آن می رسید.
نمایی از هتل
در کنار آن، کلیسای خود به نام سن مارکوس، متعلق به همان قرن است. این کاخ متعلق به خانواده اسمکجا بود، بازرگانان به نجیب زاده تبدیل شدند (نشان آنها هنوز روی نما باقی مانده است) و ساخته شده، مانند کلیسا، با سنگ از جزیره Korčula، در کرواسی.
گراند پرست متعلق به بخش هتلهای با سابقه، میراث ایبروستار، برگزیدهترین و هتلهایی است که در مکانهایی با محتوا و روح ساکن هستند. و پراست این را دارد. مارینا راجنوویچ، مدیر بازرگانی (البته قد بلند) و امان سابق، تأیید می کند که در او زندگی سنتی مونته نگرو متمرکز است. در پای آب است; این به معنای واقعی کلمه است زیرا تنها 5 متر از او فاصله دارد. می توانید در خیابان اصلی آن که ساحل است قدم بزنید.
زندگی این شهر در مقابل خلیج می گذرد و اینجا خوابیدن را از دست نمی دهیم. این هتل به اندازه منظرهای که از اتاقهای بسیار دلپذیرش دیده میشود، آرام است و همان هوای آرام و باشکوهی را در خود دارد.
دارای یک تراس بزرگ است که در آن صبحانه را مشرف به خلیج و دو جزیره می خورید: Sveti Dorde. (به زودی خواهیم فهمید که سوتی «قدیس» است)، با صومعه بندیکتین قرن نهم. Y Gospa od Skrpjela ، "خواهر" مصنوعی او. این منظره آنقدر دیدنی است که وقتی روز را با خوردن تخم مرغ و خوراکی های محلی شروع می کنید، نمی خواهید حتی یک بار هم به موبایل خود نگاه کنید.
'عکس
Grand Perast خودش را دارد باشگاه ساحلی ، یک اسکله کوچک برای فرو رفتن در دریاچه و یک استخر روباز. استخرهای شنا در خلیج نادر هستند و ایده احاطه شدن استخر توسط باروک آدریاتیک بسیار پیشنهاد کننده است.
اگر پراست نگهبان ذات مونته نگرو است، تیوات برای قرن ها استراحتگاه تابستانی هنرمندان و نجیب زادگان بوده است. فرودگاه محلی، بسیاری از تجارت، بسیاری از هتل ها و رستوران ها و معروف وجود دارد پورتو مونته نگرو ، که در سال 2014 افتتاح شد و شهری در داخل تیوات است. این است یکی از جاه طلبانه ترین پروژه های اوقات فراغت در اروپا و دارای اسکله ای است که قایق های تفریحی فوق العاده ای را دریافت می کند که هیچ کس جرات نمی کند صاحبان آنها را فاش کند.
در آنجا، بین چند برند قدرتمند مانند گالری مد (اگر برای معاشقه با مک کوئینز برویم چه می شود؟) و آپارتمان های بیش از 6000 یورو در هر متر مربع اوقات فراغت معاصر متمرکز است. مکان هایی مانند **ONE Restaurant ** برای دیدن و دیده شدن و همچنین خوردن غذاهای خوشمزه هستند، چیزی که در اینجا نادیده گرفته نمی شود.
در آن دو چیز عجیب و غریب وجود دارد (در اینجا ما آنها را دوست داریم). یکی یک استخر بی نهایت به طول 64 متر و دیگری زیردریایی یوگسلاوی مربوط به دهه 1960 است که می توان از آن بازدید کرد. ما به دیدن آن خواهیم رفت: جالبتر از قایقهای تفریحی فوقالعاده و کنجکاوترین چیز در مورد مکانی است که میتواند کن یا پورتو بانوس باشد.
آخرین شهر از چهار شهر که در ابتدا نام بردیم همین است هرتسگ نووی، یکی از جالب ترین در کشور و نزدیک ترین به مرز با کرواسی. در قرون وسطی تأسیس شد آویزان روی تپه (از تپه های زیادی صعود خواهیم کرد) و نمونه دیگری از مکانی با میراث تاریخی جالب و میل زیادی برای بازدید است. این کلیسا دارای 114 کلیسا است که 98 کلیسا ارتدکس هستند.
واقعیت عجیبی که آنها دوست دارند تکرار کنند این است که او یک سال، در سال 1538، اسپانیایی بود. از این رو l به وجود دژی به نام Spajnola. این حکایت وقتی برگردیم ظاهرمان را خوب می کند. اسپانیا اثر بیشتری در این شهر بر جای نگذاشته است، اما ترکیه چندین بار در طول تاریخ بر آن تسلط داشته است. و ونیز که بیش از یک قرن این کار را انجام داد. هرتسگ نووی نیز تحت سلطه روسیه، اتریش و فرانسه بوده است. این شهر در طول تاریخ مورد طمع بوده و شخصیت دفاعی و افتخارآمیز آن در یک پیاده روی ساده درک می شود.
می توانیم در یکی از آن ها غذا بخوریم بسیاری از میخانه ها که نقطه شهر؛ علاوه بر این باید از فراز و نشیب ها استراحت کنیم. یک گزینه می تواند باشد وحشی ، روبروی بندر، جایی که خدمت می کنند برخی از غذاهای ماکارونی (آیا قبلاً به تأثیر ایتالیایی اشاره کردیم) کاملا به یاد ماندنی
هرسگ نووی
اگر از علاقه مندان به گردشگری سیاسی هستید، می توانید از آن بازدید کنید ویلا گالب که محل سکونت تیتو بود. در واقع، اگر شما علاقه مند به کاوش در زندگی حاکمان هستید، در مونته نگرو می توانید به خوبی انجام دهید زیرا در اینجا هنوز عبادت کنجکاو برای شخصیت او انجام می شود و آنها می خواهند هر چیزی را که به آن مربوط است به شما آموزش دهند.
در هر سفری نباید هیچ چیز واجب باشد، اما در این سفر هیچ کس نباید بدون آن برگردد در پراست و روبه روی دو جزیره بنشینید و شرابی سفید میل کنید یا بدون گشت و گذار در خلیج با قایق. قایقها، در اندازههای مختلف، در هر جایی با قیمتی مضحک برای شادی که ایجاد میکنند، اجاره میشوند.
پیمایش جغرافیای این کشور به خوبی درک شده است و می توانیم به مکان هایی مانند کووا آزول دسترسی داشته باشیم. که آبی دارد که باورش سخت است; با دلیل موجه یکی از جاذبه های این جزیره است. اگر ما این مینی کروز را در اطراف جزیره انجام دهیم (باید) می توانیم از آنها بخواهیم که ما را ببرند، اگرچه آنها این کار را بدون درخواست انجام می دهند. به قلعه جزیره مامولا، یک زندان سابق اتریش-مجارستان در وسط آب یا به سواحل Zanijce. ما البته در مورد داشتن یک خانه در اینجا خیال پردازی خواهیم کرد. سفر بدون رویاهایی که ما را تحریک می کنند چه خواهد بود؟
بعد از چند روز در مونته نگرو، عکسهای بهتری نسبت به عکسهایی که با احساس در نگاه اول گرفتم، گرفتم. روز آخر یاد جمله دوستم افتادم: «چرا همه اینجا نیستیم». بیایید مونته نگرو را تا جایی که می توانیم مخفی نگه داریم. لازم نیست همه ما باشیم. همین که برگردم کافی است.
اسمش مامولا هست و میتونید سر بزنید