اجازه دهید با جریان حرکت کنید: شهرهایی که می توانید در کنار رودخانه بدوید

برای لذت بردن ما بسیاری از شهرها رودخانه های خود را بازیابی کرده اند که با مناطق افسرده و متروکه ای که اکنون مملو از زندگی است، با پشت به شهروندان خود زندگی می کردند. هنگامی که دونده کفش های دویدن خود را بسته بندی می کند تا به شهری با رودخانه سفر کند، می داند که نقشه ای هیجان انگیز در انتظار او است. ثورو قبلا گفته بود: "کسی که می داند چگونه به زمزمه رودخانه ها گوش دهد، هرگز ناامید نخواهد شد.".

رودخانه و دالان به موازات یکدیگر و در یک زمان، گاهی در یک جهت و گاهی در جهت مخالف حرکت می کنند. من تشویق می شوم که بدانم آب نیز حرکت می کند ، که هنوز نیست و دعوت دیگری است به دویدن و حرکت کردن . چون عمل دویدن را به اندازه خود کلمه دوست دارم. من احساس نمیکنم با انگلیسیهای دویدن، آهسته دویدن -که اخیراً یکی از دوستانم این کلمه مد روز دهه 80 را به من یادآوری کرد- و یا فعلی، دویدن، یکی نیست. "اجرا کن" Y "دونده" آنها همه چیز لازم را نشان می دهند، بدون نیاز به قرض گرفتن از کسی. این اصطلاحات در عناوین چندین کتاب مرتبط با موضوع آمده است: شگفت انگیز تنهایی دونده مسافت های طولانی Y اجرا کن -به ترتیب توسط آلن سیلیتو و ژان اچنوز- یا وقتی در مورد دویدن صحبت می کنم منظورم چیست ، توسط موراکامی. من نمی توانم آنها را به عبارت دیگر تصور کنم. و حتی کمتر اگر قصد داشته باشیم رودخانه ای را چند کیلومتری همراهی کنیم، به دنبال جریان آن یا در مقابل جریان.

این مقاله دعوتی است برای کاوش در رودخانههای سه شهر، کاوش در ساحل با دویدن آرام، پیوسته و آرام، که به مناظر اجازه میدهد تا با ریتم قدمهای ما خود را نشان دهد.

در سواحل Manzanares، در مادرید.

مادرید ریو، جریان بزرگ انسانی

من نمی دانستم که در شهری با رودخانه زندگی می کنم تا اینکه تمام اطراف آن را پیاده روی کردم مادرید ریو ، پروژه احیای رودخانه در سطح بین المللی. فکر می کنم همین اتفاق برای هزاران نفر از مادرید افتاده است که هر روز به بانک های مادرید سرازیر می شوند. یک جریان انسانی ارزشمند که به مداخله افتخار می کند. فرناندو پوراس-جزیره یکی از معماران پشت کار به من می گوید: «بهترین چیز این است که ببینیم شهروندان چگونه رودخانه را گرفته اند، آن را مال خود کرده اند و در هر بخش با شدت آن را زندگی می کنند».

Manzanares، آن رودخانه فروتن و آرام، شاید برای اولین بار در تاریخ خود لبخند می زند. او اکنون بیش از بازیابی یک هویت گمشده، آن را تسخیر کرده است، زیرا هرگز آن را نداشته است. مداخله - پیچیده و بیشتر از حد انتظار طول کشید- تعیین کننده، ظریف و غیر تهاجمی است و سال گذشته جایزه Veronica Rudge را برای فضاهای شهری پایدار دریافت کرد که توسط دانشگاه هاروارد اعطا شد.

از دوربرگردان Principe Pio مسیر تاریخی را آغاز می کند که رودخانه را با رودخانه متصل می کند خانه روستایی در یک طرف و مرکز تاریخی شهر از سوی دیگر. "یکی از مکان های مورد علاقه من این است دیدگاه Huerta de la Partida ، برخی از بهترین مناظر شهر. از آنجا ساخته شد، در s. شانزدهم، اولین نقاشی مادرید، اثر، از آنتون ون در وینگارده فرناندو پوراس-ایسلا توضیح می دهد که در اسپانیا با نام آنتونیو د لاس وینا شناخته می شود.

دیدگاه Huerta de la Partida.

کمی جلوتر برو - بخش کامل تقریباً هفت کیلومتر است -، ظاهر می شود تالار کاج ، که به شما امکان می دهد در احاطه هزاران درخت کاج بدوید. به گلخانه زیبای پارک Arganzuela دسترسی پیدا می کنید و به Matadero می رسید، جایی که رودخانه مسیر خود را تا Jarama ادامه می دهد.

من عاشق عبور از هر پل هستم: شاهزاده آندورا، پل عابر پیاده Arganzuela توسط معمار Dominique Perrault و دو پل دوقلو - از گلخانه و ماتادرو - با ساختارهای طاقدار که شامل دو رنگارنگ است موزاییک های دانیل کانوگار که کودکان و بزرگسالان را نشان می دهد که در هوا معلق هستند و می پرند.

پل آرگانزوئلا

پورتو و رودخانه دورادو

پورتو و دورو، پورتو و دورو ، دو واقعیت تقسیم ناپذیر که شخصیت بندری شهر شمالی پرتغال را شکل می دهند، با آب موجود در همه زمینه های زندگی. پس از طی یک کانال 900 کیلومتری، رودخانه به اقیانوس اطلس می ریزد: یکی از بانک ها به صنعت و بازار شراب اختصاص دارد ، و در دیگری منطقه به یاد ماندنی بر روی یک تپه می ریزد.

یکی از مسیرهای مورد علاقه من برای دویدن و پیمودن دورو این است که "از این پل به آن پل برو و تیراندازی کن زیرا جریان من را می برد"، به یاد بازی غاز در دوران کودکی. سی دقیقه دویدن آسان از پل آرابیدا - یکی با طاق فولادی، یکی از شش پل که دو ساحل را به هم میپیوندد - به پل باشکوه دون لوئیس اول. یکی از نمونههای پیشی گرفتن شاگرد از معلمش: مهندس آلمانی تئوفیل سیریگ او این پروژه را با شکست دادن گوستاو ایفل در یک مسابقه به دست آورد.

بارزترین ویژگی پل طاق بزرگ آن است که زیبایی آن را ستایش می کند. و کاربردهای تزئینی ظریف -همچنین ساخته شده از آهن- در پله های مارپیچ داخلی و روی نرده های بالا.

از پل به پل دیگر می توانید از منظره کلی آن لذت ببرید سیر تحول معماری شهر . صنعتی اوایل قرن بیستم موزه ماشین های الکتریکی -از تراموا-، خانههای بندری با نماهای پوشیده از کاشی و لباسهای آویزان در پنجرهها، آلفاندگا ، مرکز نمایشگاهی که فضای داخلی آن توسط سوتو دی مورا -شاگرد آلوارو سیزا- یا تراس های شلوغ ریبیرا. درست قبل از رسیدن به پل، می توانید با مجسمه کوچکی روبرو شوید که دوباره توسط Souto de Moura به افتخار پلی متشکل از قایق ها ساخته شده بود که در آن هزاران نفر از مردم فراری از نیروهای فرانسوی در سال 1809 جان باختند.

پورتو و رودخانه طلایی

دویدن از طریق ستون فقرات پاریس

مهم نیست در چه ارتفاعی امضاء کردن شروع به دویدن کنید، یا در کدام یک از کرانه ها: هر قسمت بسیار زیاد است، و شما به زیبایی که شهر در هر متری که جلو می روید عادت نمی کنید.

علاوه بر امکان عبور از آلامداهای باغ تویلری - واقع در کنار موزه لوور - و رسیدن به کاخ بزرگ ، مسیری کلاسیک برای پاریسی ها، می توانید به سمت اسکله های رود سن بروید و در جهت مخالف، در ساحل رودخانه شیرجه بزنید. ما نمای اصلی موزه لوور را در یک طرف خواهیم داشت و یک طرف میدان کنکورد، خیابان ریوولی و موزه اورسای دیگری. به آن خواهیم رسید Pont des Arts ، عبور خواهیم کرد ایل دو فرانس و نوتردام و اگر نیرویی باقی مانده باشد، می توانیم از آن عبور کنیم باغ گیاهان ، ایستگاه قطار آسترلیتز، ساختمان چشمگیر فسفری و موجدار Les Docks، شهر حالت و طراحی ، و به کتابخانه ملی فرانسه - اثر دومینیک پرو -، که در آن می توان حرکات کششی را روی پله های پهن آن انجام داد.

شهر حالت و طراحی.

یکی دیگر از مدارهای مورد علاقه من است کانال سنت مارتین . از محلهای عبور میکند که میتوان آن را شهری کوچک در داخل دیگری دانست و با رودخانهای که واقعاً اینطور نیست. آبهای مایل به سبز و پلهای سبز رنگ آن در طول 4.5 کیلومتر امتداد دارند در سایه چنارهای بزرگ و درختان شاه بلوط. در آنجا به نظر می رسد که همیشه بهار است: در هر زمانی از سال می توانید پاریسی ها را در حال پیک نیک در ساحل آن ببینید. هنرمندان، طراحان و خالقان از هر طبقه اجتماعی در این منطقه زندگی و کار می کنند.

ارزش رفتن داره پارک د لا ویلت از کوای د والمی ، یا از آنجا شروع کنید و به پایان برسانید خانه معماری صومعه سابق رکلتس، مکانی بسیار آرام، با یک صومعه و یک پاسیو داخلی که می توانید تمرینات نهایی خود را در آن انجام دهید.

پس از آن دونده لذت دیگری دارد مرور ذهنی مسیر، آنقدر ساختمانها، چهرهها، لباسها، صداها و رنگها روی شبکیه چشم باقی میمانند که ارزش آن را دارد که برای مدتی چشمان خود را ببندید تا مغز نیز از مسابقه دیوانهوار و محرک خود دست بردارد. مسابقه ای که به خود اجازه می دهد توسط ریتم بدنی که از جریان پیروی می کند یا خلاف جریان است، غرق شوید.

Les Docks، پاریس.

مقالات بیشتر را بخوانید:

• بهترین مسیرها برای دویدن در مادرید.
• محله های آن سوی رودخانه
• پل هایی در اروپا که در طول زندگی باید یک بار از آن ها عبور کرد.