ورود به دنیای H.R. جیگر
صبح سال 1376 که ح.ر. گیگر به فکر خرید آن کوچک افتاد قلعه سنت ژرمن احتمالا رنج می برد نوعی خلسه پست مدرن در ذهن پیچ خورده او، غرق کردن فضای داخلی یکی از درهایی که از اقامتگاه قضات کانتون فریبورگ با خلاقیت های سورئال خود محافظت می کرد، کاری بود. ایده عالی به طور کلی، برای اهداف عملی، این یک مانور سودآور بود: اگر قلعه گرویر این دومین پربازدید از همه است سوئیس ، چرا از کشش بهره نبریم و a موزه با کار او در نظر همه گردشگران؟
نتیجه آشکارا متناقض و نگران کننده است. بازدید کننده بی خبر به طور کامل به شهر می رسد مصرف بیش از حد بوکولیک عکس گرفتن از هر گوشه ای، هر سنگی که با ظرافت خاصی در خانه های باشکوه پای اولی گذاشته شده است. آلپ.
با وجود پیاده روی آهسته، هدف مشخص است: رسیدن به قلعه. ناگهان پس از عبور از طاق بزرگ قرون وسطایی، در سمت راست او موجودی عجیب به او سلام می کند. و پشت آن، مجسمه دیگری از یک بیگانه به طرز تهدیدآمیزی ایستاده است . آنها میزبانان خاصی هستند که از موزه این موزه استقبال می کنند خالق بیگانه ، اشکال اسطوره ای که ریدلی اسکات او با استادی کابوس های یک نسل کامل را معرفی کرد که در طول زمان تبدیل به قهرمان سادیستی یکی از طولانی ترین و سودآورترین حماسه های هنر هفتم شده است. در واقع آخرین فیلم او پرومتئوس اوایل آگوست در اسپانیا عرضه خواهد شد.
Idyllic Gruyères، سوئیس، خانه H.R. جیگر
سی و سه سال پس از اولین فیلم جریان ورود و خروج مردم به موزه نشان می دهد که این موجود اصلاً شایان ستایش در حال حاضر یک نماد است و خالق آن، H.R. جیگر، مورد احترام و تحسین صدها نفر از پیروان طراحی گوتیک صنعتی تمام جزئیات این فضا با رعایت رهنمودهای زیبایی شناسی صاحب آن به بالاترین درجه رسیدگی شده است دنیاهای نگران کننده ای را که گیگر در سر دارد زنده می کند.
گیشه به شکل اسکلتی است، مبلمان نمایش داده شده از درد به هم میپیچد، حتی کارمندان به نظر از دستورالعملهای ظاهری گوتیک پیروی میکنند. نمونه هایی از شناخته شده ترین موجود او از سقف آویزان است. به بازدید کننده اجازه می دهد تا چهره به چهره به آن نگاه کند و وارد پوست سیگورنی ویور شجاع شود. اگرچه بسته بندی یکسانی ندارد. اما در داخل این نوع پارک موضوعی خودمانی همه چیز به بیگانه اختصاص ندارد.
درست است که گیگر حق دارد با نشان دادن جوایز و اسکار آن را سودآور کند، اما فقط به این راضی نیست. علاوه بر این، او ذهن خود را با آموزش به جهان های تخیل ممتاز (یا آشفته) شما جهان های سیاه و سفید که در آن انسان، ماشین و موجودات بی شکل در یک فضای پسا آخرالزمانی همزیستی دارند. نقاشی ها، مجسمه ها و طراحی هایی که بیگانه را در اوج یک اسباب بازی کوچک صرف می کنند ، تقریباً تجاری ترین موجودی است که برای خردسالان مناسب نیست.
بار بیگانگان در H.R. جیگر
نه، نمایشگاه برای کودکان نیست حتی برای بزرگسالانی که معده ناراحت هستند. با وجود پنهان کردن شهوانی ترین آثار پشت پرده در اتاقی با نور قرمز. بقیه مجموعه در خلاقیت خود از مراجع سادیستی غافل نمی شوند. بسیاری از بدن انسان های برهنه توسط ماشین ها مثله شده یا جهش یافته اند تا برهنه زیبا را به چهره ای دفع کننده و استفراغ کننده تبدیل کنند. وسواس در مورد غیرطبیعیکردن جنسیت همیشه یکی از موتیفهای کار گیگر بوده است که به این ترتیب راهی برای ایجاد نگرانی و جلب توجه عموم پیدا میکند.
گشت و گذار در دو طبقه اول به دلیل رنگ های سرد و ناخوشایند بودن موضوعاتی که به آن می پردازد می تواند یکنواخت شود که در نهایت به قلب و حساسیت می پردازد. با این اوصاف، اتاق زیر شیروانی این قلعه مجموعه شخصی گیگر را به نمایش می گذارد، که در آن ارجاعات او مشاهده می شود و به شکستن مواد تشکیل دهنده خمیر موزهای او کمک می کند. آنها هنوز آثاری با جنبه گوتیک و شبانه هستند، اما آنها به بازدیدکننده ای که سفری پرتلاطم به سوی دنیای کابوس را تجربه کرده است، اجازه می دهند به واقعیت بازگردد.
علاوه بر موزه، جای پای گیگر در گرویر نیز به یک بار تبدیل میشود. سرگرم کننده تر از ساختمان اصلی، این میخانه غذا و نوشیدنی را در زیر گنبدی از استخوان ارائه می دهد. با این حال، فضای آرام و میزان نور بیشتر به این معنی است که نشستن روی صندلی راحتی که با دنده های (کاذب) ساخته شده است یا اینکه در حالی که قهوه خود را تمام می کنید، سرهای قطع شده نوزاد شما را با نگاه گمشده خود می ترسانند، اهمیتی ندارد.
پس از این تجربیات، بازدیدکننده با برداشتی دیگر از این روستای کوچک به سمت قلعه بزرگ ادامه می دهد. هشتمین مسافر او همچنان به تعقیب و مبهوت بی احتیاطی ترین رهگذران ادامه خواهد داد . حداقل به شما هشدار داده شده است.
مجسمه هایی از تخیل H.R. جیگر