هیچ چیز مانند قلب جزیره برای کشف سمت دیگر آن نیست
تنوع از ایبیزا این فقط یک شعار از سوی راهنمایان گردشگری نیست. این جزیره هنوز گوشه های مخفی را پنهان می کند، به دور از گردشگری انبوه، سواحل و مهمانی ها، که به شما اجازه می دهد در چند کیلومتر از 100 به 0 بروید.
ما فقط به یک سفر جاده ای 30 دقیقه ای نیاز داریم تا از گرداب کلوپ های ساحلی و بوتیک های لوکس به مطلق ترین آرامش، و جدیدترین گرایش های موسیقی الکترونیک به صدای چیچاراها و آواز خروس ها.
به عنوان یک ماشین زمان که قرار است از آن استفاده کنیم یکی از مدرن ترین خودروهای بازار یک اسمارت فورتو کابریو، 100% برقی، که به این معنی است 0 انتشار آلاینده و گردش بی صدا . شما می توانید یکی را در هتل Ushuaia Beach ایبیزا، که به چالش تحرک پایدار می پیوندد. این هتل نوآورانه، معبدی از آخرین روندهای موسیقی الکترونیک و رقص، امسال دارای ناوگان است 25 برق هوشمند.
دالت ویلا
اطراف ایبیزا
در فرمان یکی از این دو نفره و با باتری های کاملا شارژ شده که به ما می دهد بردی در حدود 150 یا 160 کیلومتر ، ما به دنبال مناظر دیگر در ایبیزای متفاوت هستیم.
ما پلاتا دون بوسا شلوغ را ترک می کنیم و به جاده کمربندی پایتخت می رویم، E-20 ، که از فرودگاه همسایه شروع می شود.
در این جاده که فقط هشت کیلومتر طول دارد، راکب موتورسیکلت والنتینو روسی، او که به طور منظم از جزیره ای که در آن خانه دارد، بازدید می کند، یک بار در مورد سازماندهی جایزه بزرگ ایبیزا شوخی کرد.
غیر قابل تصور است که در این بزرگراه، حتی اگر دو خطه باشد، به دلیل وجود تونل ها، میانه های سیمانی و سایر عناصری که با ایمنی مسابقه سرعت موتور سیکلت سازگاری چندانی ندارد، مسابقه ای برگزار نشود، اما بسیار مفید است. ساده سازی ترافیک و توزیع بین وسایل نقلیه که به نقاط مختلف جزیره می روند. همچنین، از اینجا و رانندگی به سمت شرق، منظره ای دیدنی از دالت ویلا وجود دارد ، بخش قدیمی شهر ایبیزا.
پس از حدود شش کیلومتر به خروجی می رویم سنت آنتونی دو پورتمانی (سان آنتونیو) و در میدانی که بیرون می آییم، در امتداد شمال به سمت شمال می رویم C-731.
دالت ویلا
تابلوهای این جاده خوب است، بیهوده برای بازدیدکنندگان و ساکنان از سراسر جهان طراحی شده است.
کیلومترهای اول، علاوه بر شلوغی بسیار زیاد توسط ترافیک، چندان جذاب نیست: بسیاری از دوربرگردانها، انبارهای صنعتی، هایپرمارکتها و در شکافهایی که باقی ماندهاند، بیلبوردهایی که هر روز در کابارههای بزرگ مهمانیها را اعلام میکنند.
SANT RAFEL DE SA CREU و SAINT AGNÈS
جاده تبدیل به بزرگراهی می شود که در هر جهت دو خط دارد که به تردد سرعت می بخشد و کم کم زمین روی سیمان فضا می گیرد.
ما در سمت چپ، کلوپ شبانه Amnesia را پشت سر می گذاریم، که زمانی که فضای داخلی و باغ های یک خانه روستایی را اشغال می کرد، یکی از زیباترین ها بود.
چند سال بعد مقررات عایق صدا آن را به یک بلوک بسته تبدیل کرد.
حدود 12 کیلومتر از ابتدای مسیر ما را ترک می کنیم C731 . این گاری چند کیلومتر بعد در بندر سن آنتونیو، شلوغ ترین جزیره با شبه جزیره، به پایان می رسد.
سنت اگنس، به سکون خوش آمدید
را می گیریم PMV-812-2 ، به سمت راست، یک بار دیگر در یک دوربرگردان، به سمت سنت رافل د سا کرئو . این جاده از قسمتی از شهر عبور می کند و ما به سرعت نشانه ای را پیدا می کنیم سنت اگنس ، سرنوشت ما.
سنت اگنس از کرونا قلب یک دره است و l طرح کرونا ، که با وجود مجاورت با دیوانه سنت آنتونی (در شمال این شهر قرار دارد و به تالار شهر آن تعلق دارد) جوهر روستایی را حفظ می کند که این جزیره در زمان فرود آمدن اولین هیپی ها در دهه های 50 و 60 قرن بیستم داشت. و چیز دیگری تغییر نخواهد کرد زیرا در حال حاضر یک منطقه حفاظت شده است.
باغ ها و جنگل ها
به محض اینکه سنت رافل را ترک می کنیم، با یک ایبیزا متفاوت روبرو می شویم، شبیه به چگونه باید در آغاز قرن بیستم بوده است.
در جاده باریک دو خطه، ما به طور کامل به تنهایی بین باغهای خاکی سرخرنگ، محدود شده توسط دیوارهای سنگی، با درختان انجیر، پرتقال، لیمو و بادام.
در تابستان می توانید با دوچرخه سواری برخورد کنید که عموماً ایبیزا یا اسپانیایی صحبت نمی کند، اما ما بیشتر مسیر را به تنهایی انجام می دهیم. این منطقه در زمستان بازدیدکنندگان بیشتری دارد مخصوصاً در بهمن و اسفند که با گلدهی درختان بادام سفید رنگ می شود.
جاده برای راندن یک ماشین الکتریکی که از همان ابتدا حداکثر گشتاور موتور را دارد بسیار مناسب است. که به او کمک می کند تا با خوشحالی از منحنی هایی که ما پیدا می کنیم بالا برود.
طرح تاج
دره، pla ، توسط کوههای کوچک احاطه شده است ( پوگ ) هر کدام با نام خود. اگرچه ارتفاع آنها از سطح دریا 300 متر تجاوز نمی کند، اما کافی است که جاده در چند دقیقه بپیچد. منحنی های سرگرم کننده، آسان برای کشیدن و برای تزئین دوباره منظره با جنگل کاج سرسبز مدیترانه ای.
در میان درختان حتی می توانید ساختمان های قدیمی برای حیوانات را کشف کنید. برای چند دقیقه احساس نمی کنیم که در ایبیزا هستیم.
تورتیلاهای صنعتگر
سنت اگنس این یک شهر کوچک و تقریباً ارواح است. این مرکز از چهار خانه و یک خانه تشکیل شده است کلیسای زیبا که با معماری سفید معمولی جزیره ساخته شده است. آنها به ما می گویند که اصالت آن دو در است: یکی اصلی و دیگری جانبی در زیر ایوان که معابد ایبیزان برای محافظت از مومنان از آفتاب اضافه می کنند.
در کنار کلیسا دو مکان معروف شهر قرار دارند. ** Can Cosmi، ** یک بار و خواربار فروشی که در آن آشپزی می کنند چند عدد تورتیلا سیب زمینی و سبزیجات خوشمزه، Y کاس ساباتر جایی که می توان آنها را خریداری کرد کالاهای چرمی کار سنتی (کیف، کمربند، صندل و حتی کفش).
هر دو مکان با سرعت خود پیش می روند، با ساعاتی که هیچ ربطی به توریست ها ندارد، بنابراین می توانید وارد شوید و آنها بسته هستند.
ما از شرق و دوباره از طریق جنوب به جنوب برمی گردیم Camí Corona de Dalt ، که از میدان کلیسای سانتا اگنس شروع می شود و ما را به آنجا می برد سنت متی از آلبارکا.
این مسیر نمایی پانوراما از دره را به ما ارائه می دهد. منطقه ای است که در آن تعداد بیشتری وجود دارد محصولات انگور و زیتون ، برخی حتی صد ساله و با تنه پیچ خورده. از یک مزرعه ما توسط چند بوریتو که در جاده خم شده اند تماشا می شویم.
**کاس گاسی اسطوره ای**
کنار جاده VMP 804-1، در جنوب، ما با مسیر قدیمی سنت ماتو برای بازدید از یکی دیگر از رازهای داخلی ایبیزا، کاس گاسی .
کلیسای سنت ماتئو د آلبارکا
این هتل بوتیک 17 اتاقه ، بر روی یک ساخته شده است خانه روستایی قرن نوزدهم و اکنون دو دهه است که در تمام طول سال باز است. این یکی از اولین "آگروتوریسموها" بود که به آن خانه های روستایی در ایبیزا می گویند، و برخی از آن افراد مشهوری که مخفیانه از جزیره دیدن می کنند، در داخل دیوارهای آن پنهان می شوند.
کاس گاسی کامل است نمونه ای از تجمل و پیچیدگی همانطور که به طور سنتی در ایبیزا فهمیده می شود. بدون بودا و بدون عروسی. با باغ های سرسبز و نهایت دغدغه تا "مهمانان" آنها از آرامش کامل برخوردار شوند ، حتی دارای استخر کودکان دور از بزرگسالان است.
این رستوران که از محصولات ارگانیک از باغ خود خانه استفاده می کند، بر غذاهای مدیترانه ای متمرکز شده است. سرآشپز آرنائو سالا، یک والنسیایی 33 ساله، شش سال پیش به ایبیزا مهاجرت کرد.
نمای کاس گازی
این هتل یک ماشین الکتریکی برای مشتریان خود و یک سوکت شارژ سریع دارد که ما از آن برای بازیابی استقلال وسیله نقلیه خود در هنگام غذا خوردن استفاده می کنیم. اما در ایبیزا پیدا کردن آن آسان است ایستگاه های شارژ عمومی یا خصوصی.
قبل از بازگشت به Platja d'en Bossa در آن توقف می کنیم سنت گرترود ، نسخه توریستی یک شهر داخلی ایبیزا، پر از مغازه های کوچک، رستوران ها و حتی هتل ها. ما به شما توصیه می کنیم در **بار کوستا**، متخصص در ساندویچ های ژامبون خوشمزه که در تراس، روی صندلی های پایین مانند مدرسه خورده می شوند، قدرت خود را بازگردانید.
خواندن های مختلف
آثار ادبی کمی دارند ایبیزا قبل از رونق گردشگری چگونه بود . خوشبختانه انتشارات گدیر برای اولین بار به زبان اسپانیایی منتشر کرده است زندگی و مرگ یک شهر اسپانیایی ، یکی از بهترین کارهای آمریکایی الیوت پل که اولین بار در سال 1937 منتشر شد.
مانند پیشروی رابرت کاپلان، پل زندگی خود را در ایبیزا در اولین لحظات جنگ داخلی بازگو می کند و یک وقایع زندگی نامه ای، اجتماعی و مردم شناسی می سازد. برای کسانی که به دنبال دیدگاهی متفاوت از ایبیزا اصلی هستند ضروری است.
سنت گرترود
از 100 به 0 در نیم ساعت