300 کیلومتر مسیر از مناظر داخلی آلگاروه عبور می کند تا به دریا می رسد.
لزومی ندارد که ما بیاییم این را به شما بگوییم آلگاروه، سرزمین شگفت انگیزی که ما آن را بسیار دوست داریم - خیلی - دلایل کافی برای وقف یک عمر برای کشف آن دارد.
سواحل بی نهایت آن، غذای لذیذ آن، شهرهای پر از گوشه های زیبا و فضای داخلی آن وجود دارد. اما معلوم شد که الگاروه نیز -توجه داشته باشید- بهشتی برای کوهنوردان
به همین دلیل است که می خواهیم امروز با شما در مورد Via Algarviana صحبت کنیم، مسیری طولانی که در امتداد عبور می کند. 300 کیلومتر، داخل منطقه پرتغال و این کار را از مشرق به مغرب انجام می دهد یا همان، از Alcoutim، در مرز با اسپانیا، به Cabo de San Vicente، آنجا که وسعت اقیانوس اطلس پایان راه را نشان می دهد.
Alcoutim دهکده ای جذاب از خانه های سفید رنگ و قایق های ماهیگیران است
مسیری که به 14 بخش که شروع و به شهرهایی ختم می شود که همیشه گزینه های اقامت وجود دارد و بنابراین، برای بازیابی قدرت با یک جشن خوب: اجازه ندهید که گفته شود ما در پرتغال نیستیم. پس بیایید چکمه هایمان را محکم ببندیم زیرا این نوید می دهد.
با دیدگاهی به GUADIANA
Alcoutim دهکده ای جذاب از خانه های سفید رنگ و قایق های ماهیگیران است که در امتداد گوادیانا، رودخانه ای که مرز طبیعی با اسپانیا را تشکیل می دهد، گسترش می یابد. و بله، این ماجراجویی خاص دقیقاً از اینجا شروع می شود.
اما اولین چیز، قبل از رفتن، اندیشیدن به مناظر آن سوی رودخانه است: آنجا، در سمت اسپانیایی، سانلوکار دل گوادیانا، به خاطر تاریخ و چند سالی که با پرتغال پیوند خورده است معروف ترین زیپ لاین فرامرزی در جهان.
در حالی که در ساحل رودخانه محبوب آن استراحت می کنیم یا در کوچه های پرپیچ و خمش در جستجوی قلعه قرن چهاردهمی آن می گردیم، از هوای پرتغالی مست می شویم که در اینجا احساس می شود و می آموزیم که منشأ Via Algarviana، عجیب، مذهبی است: همین مسیرها در گذشته طی می شد زائران در راه دماغه ساگرس، جایی که بقایای شهید سنت وینسنت در قرن هشتم در آنجا گذاشته شد.
همین مسیرها در گذشته توسط زائران در مسیر دماغه ساگرس طی می شد.
بخش اول سفر - و در اولین بخش ها اینگونه خواهد بود - ارائه می دهد مناظر از چمنزارهای سبز و قهوه ای محافظت شده توسط رزهای سنگی و بلوط چوب پنبه ای، خرنوب، انجیر و بادام —میوه هایی که با آن یکی از سنتی ترین شیرینی های آلگاروه درست می شود—.
مسیرهایی که بالا و پایین میروند، میان تپهها و مزارع میپیچند که گاهی در آن غافلگیر میشوند. درختان زیتون: بله، روغن زیتون یکی دیگر از گنجینه های این گوشه کوچک جهان است.
البته ما می گذریم دهکده ها و شهرهای کوچک پر از کاریزما - کورته وله، پالمیرا، فورنازیناس… - جایی که کشاورزی معیشتی و گله داری روش سنتی زندگی آنهاست.
در آنها می توان معماری معمولی منطقه را شاهد بود: تنورهای چوبی قدیمی و خانه های سفید کاری شده، باغ هایی که با خندق ها و خندق ها حاشیه شده اند. همسایه های دوستانه ای که لحظه ای دریغ نمی کنند تا به تمام خارجی ها در یک پرتونگاری عالی سلام کنند. بنابراین، آن را خوب است.
نمایی از روستای Barranco do Velho
14 بخش، 14 سورپرایز
برای تأیید وجود Via Algarviana برای هر پروفایل، فقط باید به وب سایت رسمی آن نگاهی بیندازید: بدیهی است که لازم نیست 300 کیلومتر کامل انجام شود، فقط انتخاب بخشی که مناسب شماست کافی است.
یکی از موارد مورد علاقه کوهنوردان این است آن که از Vaqueiros شروع می شود و به Cachopo می رسد، هسته اصلی مسکونی در منطقه است. فقط 15 کیلومتر - 14 بخش معمولاً هر کدام بین 14 تا 25 کیلومتر بسته به کوه نگاری دارند - که ما را با آن دنیای دیگر مرتبط می کند که گاهی فراموش می شود و گاهی نادیده گرفته می شود. این زندگی درونی است.
زیرا دقیقاً یکی از اهداف اصلی پروژه Via Algarviana است توسعه روستایی و ارتقای میراث فرهنگی این شهرهای کوچک، در بسیاری از موارد تمایل به کاهش جمعیت دارند.
نمونه ای از آن پس از راه رفتن در میان خشخاش و اسطوخودوس، ماتاگالو، رز سنگی و بلوط چوب پنبه ای، تا کاچوپو، جایی که خانم اوتیلیا کاردیرا، رئیس کلیسای کاچوپو، او با چشمانی خندان و آغوش باز از ما در کارگاهش پذیرایی می کند.
فضای کوچکی که در آن وظیفه ریکاوری را بر عهده داشته است هنر سنتی کتانی بافی این سیسرون منحصر به فرد از ارائه چای و بولو دمل به کسانی که از او دیدن می کنند دریغ نمی کند تا موزه کوچک سنت های منطقه ای خود را به نمایش بگذارد. در صورت لزوم، در چهار خیابان شهر، با توقفی در کلیسای سائو استِوائو، به عنوان راهنما عمل کنید. به ریشه هایش افتخار می کند و در صورت امکان ما را کمی بیشتر عاشق این سرزمین دیدنی می کند.
بخش های زیر با عبور از جهت غربی ادامه می دهند سرا دو کالدیرائو: زمان آن فرا رسیده است زمین ناهموار همه چیز را از ما بخواه و این کار را بر اساس شیب ها، فراز و نشیب ها انجام می دهد که به همراهان وفادار سفر تبدیل می شود. پاداش به هر قله رسیده است: پانوراماها دیدنی هستند چه منظرهها، چه کوهها و چه افقی: افقی که به ما اجازه میدهد، آنجا در دوردست، نزدیکی دریا را بشناسیم.
فراوانی بلوط چوب پنبه ای به ما سرنخی می دهد که کدام یک است یکی از مشاغل سنتی در منطقه، تجارت چوب پنبه، که آنها در مورد آن در سائو براس د آلپورتل اطلاعات زیادی دارند، برای شارژ باتری های خود کجا توقف کنید. برای ما هم بعداً خوب است، وقتی کنارش خنک است Ribeira de Odeleite
جکپات، بله، به پایان بخش پنجم می رسد، در Barranco do Velho، جایی که ما را با مقداری خوشمزه تشویق کنیم میگا با bacalhau در A Tia Bia: چه لحظه ای چه لذتی
باروکال: ما منظره را تغییر می دهیم
مناظر سبز و سرسبز سرا دو کالدرائو جای خود را به آن می دهد Barrocal، جایی که مزارع کشاورزی خشک است. آنجا، در پای کوه ها، است سالیر، مهم ترین شهر در شهرداری لوله، آنها می گویند که منشاء آنها به سلت ها باز می گردد.
Fonte Grande، در Alte
بعد از چند ساعت دیگر پیاده روی بین مسیرهایی که در کنار باغها و مزارع قرار دارند، به Ribeira de Alte میرسید. در این مرحله ما قبلاً متوجه شده ایم - بقایای چرخ های آسیاب در امتداد چشم انداز آن را از بین می برد - که در اینجا آب اهمیت قابل توجهی پیدا می کند: بیهوده نیست، زیر پای ما بزرگترین آبخوان در Algarve است.
ما دست یافتیم Fonte Grande و Fonte Petite و ما بدون شرم می پریم استخرهای طبیعی آن: در اینجا زمان آن است که خنده دارترین سفر را انجام دهید. یک کار بازسازی شدید برای آنها فراهم کرده است مناطق پیک نیک، پله ها و پل ها، و پوشش گیاهی سرسبز آن را برای یک روز خانوادگی عالی می کند. چشم، اتفاقا، به آمفی تئاتر کوچک کنار آنها: گاهی اوقات کنسرت هایی در فضای باز در آنجا برگزار می شود.
اما جاده پس از پیاده روی به نوبه خود از طریق Alte و کشف ادامه می یابد بوگنویل آن به نماهای سفید چسبیده است و دودکش های بی نظیرش آنجا، در دوردست، ما را همیشه حاضر تماشا می کنند روچا دا پنا، قله ای با ارتفاع 479 متر که بی توجه نمی ماند: آنقدر خاص است که در اطرافش وجود داشته است تا 535 گونه مختلف گیاهی.
بخش های زیر از Via Algarviana متقاطع شهرهایی مانند سائو بارتولومئو د مسینز، جایی که مسیر در کنار آن ادامه می یابد ریبیرا دل آراد، که قبلاً به یونانی ها، رومی ها و کارتاژنی ها که مس و آهن را از این ناحیه از کشور استخراج می کردند، خدمت می کرد. در عوض ما را همراهی می کنند درختان بلوط پرتقال و چوب پنبه، درختان اکالیپتوس و باغ های میوه، زمانی که کوه نگاری چشم انداز تغییر می کند و ما را مجبور می کند باسن خود را بکشیم حفظ می شوند: برخی از صعودها، که قبلاً هشدار داده بودیم، باعث می شود ساعاتی بعد این لحظه را به یاد بیاوریم.
Silves با قلعه باشکوهش، کلیسای جامع باشکوه و سقف های نارنجی عجیبش
و ما به آن خواهیم رسید نقره ها، که طولی نخواهد کشید تا ما را اسیر خود کند: با قلعه باشکوهش، کلیسای جامع باشکوه و سقف های نارنجی عجیبش، قدم زدن در مرکز تاریخی آن یکی از لذت های این مسیر است.
SERRA DE MONCHIQUE AND THE FINAL SHRINK
و ما قبل از قسمت پایانی سرمست از شادی هستیم. اول، عبور از مزارع مرکبات -برای چیزی سیلوز به عنوان پایتخت نارنجی شناخته می شود -، و سپس صعود و نزول تپه هایی با نام های خاص خود، مانند کاراپینیا و رومانو. بنابراین به قدیمی می رسیم چشمه های حرارتی فونته سانتا، با آب های آن در 23 درجه: حمام نکردن در حین انجام وظیفه - صادق باشیم - پیچیده خواهد بود.
اکنون زمان آپلود و آپلود است: قله پیکوتا، دومین قله مرتفع آلگاروه، با 593 متر ارتفاع در انتظار است. تا بهترین مناظر سفر را به ما ارائه دهد. 360 درجه که به ما این امکان را می دهد که از ساحل دورتر لذت ببریم و در طرف دیگر از همسایه آلنتجو لذت ببریم. سپس جنگل های بلوط چوب پنبه ای یا شهرها می آیند Monchique، Bensafrim یا Barão de São João، با جامعه جالب هنرمندانش.
و بله، در اینجا محیط شور از قبل احساس می شود: نسیم دریا از قبل قابل توجه است. به زودی به هدف خواهیم رسید، پایان یک مسیر بی نظیر و شگفت انگیز. با روحیه بالا و احساسات بالا رسیدیم به سمت جنوب غربی آلنتجو و پارک طبیعی کوستا ویسنتینا، جایی که زیباها منتظرند ویلا دو بیسپو و آثار بی شمار مگالیتیک آن. سپس دریا، با شکوه، برای اولین بار در برابر ما ظاهر می شود.
سپس آخرین فشار می آید: 17 کیلومتر پر از مناظر و صخره های باورنکردنی. جایزه در افق است: آنجا فانوس دریایی Cabo San Vicente منتظر ماست، غربی ترین نقطه اروپا آخرین مقصد ما مکانی بی نظیر برای خداحافظی - یا شاید بعداً دیدن شما - با این مسیر زیبا. به این تجربه منحصر به فرد جای بهتری برای خداحافظی وجود نداشت.
مناظر فانوس دریایی Cabo de São Vicente، در لبه غربی آلگاروه پرتغالی، چشمگیر است.