به گواردا، مقصد سفر ما
گاری منطقه ای PO-552 ، از طریق 32 کیلومتر که جدا می شوند Bayonne of A Guarda، دو تا از نمادین ترین و زیباترین شهرها ریاس بایکساس .
چشمگیرترین چیز در مورد این جاده، که بخشی از ** پرتغالی Camino de Santiago ** است، این است که در امتداد لبه دریا، مانند یک بالکن بر فراز دریا قرار دارد. اقیانوس اطلس ، با کوه های رشته کوه A Groba به عنوان محافظت از طرف دیگر.
** ترک بایونا ** احساس می کنیم خودمان را به دریا می اندازیم Finesterrae از رومیان، با جزایر Cíes به عنوان نگهبانان Ría de Vigo که شهر قرون وسطایی بایونا دروازه آن است.
در بزرگراه
جاده خیلی عریض نیست هرچند سطحش خوبه. توجه کنید و مناظر دیدنی آن را پرت نکنید زیرا این مسیر مسطح و تقریباً مستقیم است توسط دوچرخه سواران رفت و آمد می کنند . در ماه های تابستان معمولا رفت و آمد زیاد است، اما بقیه ایام سال به جز آخر هفته ها شلوغی زیادی ندارد.
مسیری با چشم انداز اقیانوس اطلس
یک واقعیت: روزهایی که طوفان میآید، به نظر میرسد که امواج میتوانند شیشههای ماشین را لیس بزنند و در غروب آفتاب، غروب خورشید در دریا دیدنی است.
ورود به بایونا
خلیج بایونا در شمال توسط بسته شده است مونتفرو و در جنوب توسط **مونته بوی (یا مونترئال)**، که در آن Conde de Gondomar Parador روی بقایای الف قلعه قرون وسطایی که به عنوان دفاع در برابر حملات دزدان دریایی بعدها آن شد قلعه مونترئال (1337). در ورودی قلعه، که با پای پیاده می توان آن را دور زد، قرار دارد باشگاه دریایی مونترئال
این محل بود اولین کسی در اروپا که از کشف آمریکا مطلع شد . جریان ها کارول را حمل می کردند پینت ، به رهبری مارتین آلونسو پینزون ، به سواحل آن در 1 مارس 1493. شاید به همین دلیل، چند قرن بعد، گالیسیایی ها به آمریکا مهاجرت کردند، رانده شده توسط گرسنگی چند سالی است که این حقیقت به یادگار مانده است، آخر هفته اول اسفند ، که در حزب «آریبادا»
شهر قدیمی بایونا، با آن خانه های کم گرانیت سزاوار یک سواری است. علاوه بر این، می توانیم متوقف شویم مقداری تاپاس بخورید در یکی از بسیاری از میخانه ها، مانند ساندوکان یا منبع ، جایی که ساردین ، در فصل، رقابت با برخی از خوشمزه است گوش ماهی کبابی یا حتی برخی بارناکلز که باید گرم خورده شود.
بایونا از قلعه مونترئال
برای کسانی که پیاده روی یا دوچرخه دوست دارند، وجود دارد یک پیاده روی حدود 20 کیلومتری که در امتداد کل ساحل می گذرد از این منطقه، از موج سوار ساحل اردک حتی فراتر از مونتری ، می گذرد مرداب رودخانه مینور، پلایا آمریکا، لا راماللوسا و بایونا ، جایی که می توانید گیاهان و جانوران ساحل رودخانه و افت شدید جزر و مد را ببینید.
ماندن در خوابگاه بهترین گزینه برای آن است مناظر خیره کننده و خدمات خوب ، اما جایگزین های جالب دیگری مانند هتل تالاسو آتلانتیک ، با یک آبگرم آب دریا ; را پازو مندوزا ، در مرکز بایونا، که یک خانه عمارت قدیمی از 1768; یا مقرون به صرفه ترین، هتل باهیا بایون ، با دیدگاه به ساحل لادرا
گرفتن a غذاهای دریایی خوب (خرچنگ، خرچنگ نروژی، خرچنگ کوچک، کاکل...)، الف ماهی عالی (سی باس، تربت، راهب ماهی...) یا الف برنج با میگو و گوش ماهی، روکامار این یک کلاسیک است و کیفیت آن تضمین شده است، همچنین دارای مناظر بی نظیر **جزایر Cíes** است، تقریباً به نظر می رسد که ما آنها را لمس می کنیم.
دریا و کوه
با ترک بایونا، در سمت چپ ما با ما خداحافظی می کند به Virxe da Roca (1930) یک مجسمه گرانیتی 15 متر ارتفاع در کوه سامسون ، کار معمار ** Antonio Palacios ** (متولد بسیار نزدیک، در Porriño)، که همچنین کاخ مخابراتی را در Plaza de Cibeles در مادرید، که اکنون تالار شهر است، ساخته است. مراسم زیارت در آخرین یکشنبه مرداد ماه برگزار می شود ، در پای مجسمه، و امکان دیدن آن وجود دارد اسب های وحشی از منطقه
جزایر Cíes از کیپ سیلیرو
در غربی ترین نقطه، زمانی که شهرداری بایونا به پایان می رسد و قبل از چرخش به جنوب است کیپ سیلیرو ، تاج گذاری شده توسط فانوس دریایی به همین نام، که کار می کند از سال 1924 . با رنگ سفید و قرمز به نظر می رسد چیزی از یک کمیک تن تن است. می توانید بقایای فانوس دریایی قدیمی را ببینید و یک باتری نظامی واقع در این نقطه استراتژیک.
در نیمه راه شهرداری را پیدا می کنیم اویا ، از کجا شروع می شود منطقه وال مینور، که به رودخانه مینهو و مقداری از قدردانی ترین آلبرینوها . کارخانه های شراب سازی مانند کوئینتا د کوزلو یا تراس گاودا آنها امکان بازدید از امکانات و چشیدن بهترین شراب های خود را ارائه می دهند.
توقف ضروری است صومعه سانتا ماریا د اویا ، از قرن 12th، مورد ضرب و شتم دریا، و در زمان خود دفاع در برابر دزدان دریایی و همچنین یک مرکز مذهبی بود.
صومعه سانتا ماریا د اویا
آخرین مرحله
برای محافظت این دهکده ماهیگیری منزوی است که موقعیت ممتازی را به خود اختصاص داده است بین اقیانوس اطلس و مصب رودخانه مینو. آخر هفته اول از جولای او را جشن می گیرد نمادین ترین مهمانی ، به افتخار خرچنگ ، چاشنی شراب های همسایه یا بوته رز.
اما اگر خارج از آن تاریخ سفر کنیم، می توانیم لذت ببریم یک بشقاب غذای دریایی خوب، یک سوپاپ با رشته فرنگی یا اسکیت کبابی در رستوران ها سپیده دم یا ترامل ، هر دو در کنار بندر.
بندر, توسط یک پیادهروی دیدنی محافظت شده و توسط محله قدیمی احاطه شده است ، سزاوار یک پیاده روی با آرامش و بازدید از بازار ماهی ، جایی که ماهی های تازه وارد که هنوز زنده هستند در اوایل بعدازظهر به حراج گذاشته می شوند.
صعود ضروری است کوه سانتا تکلا برای خداحافظی با روز و مسیر، برج مراقبتی چشمگیر **بین گالیسیا و پرتغال**، جایی که یک برج چشمگیر کاسترو گالیسیایی-رومی . نیز وجود دارد سنگ نگاره های ماقبل تاریخ ، احتمالاً سلت ها و یک کوچک موزه.
برای محافظت
کتابهایی برای الهام بخشیدن به شما قبل و در طول سفر
توصیه می کنیم خود را در محیط غوطه ور کنید ساحل غرق شدگان (2006) از ساندی ویلار ، آ رمان فتنه انگیز چه اتفاقی در اطراف بایونا (Panxón، Patos، Playa América، Monte Ferro…) و روی آن یک فیلم در سال 2015 ساخته شد به همین نام به کارگردانی جرارد هررو و بازیگری توسط کارملو گومز
و البته برخی از مانوئل ریواس ، نویسنده ای که روح فعلی گالیسی را به بهترین نحو کشف کرده است، مانند: یک میلیون گاو؛ گالیسیا، بونسای اقیانوس اطلس؛ گالیسیایی، گالیسیایی یا جاسوسی در پادشاهی گالیسیا .