یایویی کوساما بی تردید
موزه های هنر معاصر ، اینستالیشن های هنری و مجسمه های نمادین پراکنده در غیر محتمل ترین مکان ها نقشه گنج خاصی را تشکیل می دهند. پاداش؟ کمی شادی.
در حال حاضر چهار جزیره وجود دارد که Benesse Holdings, Inc. و بنیاد فوکوتاکه تاکنون استعمار کرده اند: ناوشیما، تشیما، اینوجیما و مگیجیما . اینجا دنیای دیگری است، نوع دیگری از گردشگری است و همه چیز برای شماست.
رسیدن آسان نیست، اما وقتی می روید، می دانید که ارزشش را داشت. یک قطار سریع السیر، یک قطار با سرعت نسبی دیگر، یک کشتی با برنامه های محدود، یک اتوبوس با برنامه های بیشتر و یک پیاده روی نهایی (یا یک پیاده روی کوتاه روی دو چرخ) در چند ساعت با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند. جهان بانسی با بیرون . بله، بیرون، زیرا زمانی که از نصف النهارها و موازی های این قسمت از کره زمین عبور کرد، وارد مثلث برمودای هنر شدیم.
شکوه ساده معماری تادائو آندو
تولد هنر جزیره
تتسوهیکو فوکوتاکه ، در راس یک شرکت اختصاص داده شده به دنیای نشر و شهردار وقت ناوشیما، چیکاتسوگو میاکه سه دهه پیش تصمیم گرفت این گوشه فراموش شده ژاپن را که از صنعت و آلودگی اشباع شده بود، به مکانی تبدیل کند. محل تبادل بین خلاقان جوان و هنرمندان مطرح. در حال حاضر، مجمع الجزایر ستو سالانه نیم میلیون بازدیدکننده دارد، سه سالانه هنر معاصر را جشن می گیرد و آینده ای جدید و امیدوارکننده را به تصویر می کشد. اینجا قدرت هنر است.
لیست می کنیم . آ onsen (حمام عمومی ژاپنی)، که در آن می توانید هنر را در هر منافذ بدن خود احساس کنید. سه موزه با امضای معمار تادائو آندو بعلاوه یکی در خانه ای قدیمی در جزیره به او تقدیم شده است. پروژه جمعی پروژه خانه هنر و چند شگفتی در قالب مجسمه ها و مداخلات در دل طبیعت، ناوشیما را به یک آب نبات تبدیل می کند.
تشیما، علاوه بر این موزه ای که چیزی جز اسکلت خودش را به نمایش نمی گذارد . و چه اسکلتی
این باغ ناوشیما است
اینوجیما و مگیجیما آنها هنوز جنین هستند، اما دیری نمیگذرد که جوانه میزنند و میوههای بیشتری به بار میآورند.
ایده آل است چند روز را به مجمع الجزایر اختصاص دهید : هیچ جاذبهای کم نیست که بخواهید بمانید، اما از آنجایی که زمان در ژاپن دارایی ارزشمندتر از طلا است، میتوانید یکی از جزایر را انتخاب کنید و فقط برای یک روز از آن بازدید کنید.
بله، خیلی زود بیدار شدن. مراقب باشید: هر روز همه امکانات باز نمی شود و شما باید برنامه ها را بررسی کنید و مسیرها را برنامه ریزی کنید. La Benesse در همه چیز است و برنامه های سفر عالی را پیشنهاد می کند.
نمایی از Teshima
ناوشیما
یک کدو تنبل زرد بزرگ با خال های پولکا، برشته شده توسط هزاران کف پا، بر روی یک اسکله کوچک به عنوان غیر قابل انکار ایستاده است نماد ناوشیما . این کدو تنبل، خارج از تصورات هنرمند هشت ساله یایو کوساما ، نشان دهنده رویایی است که 30 سال پیش آغاز شد و مانند امواج سنگی که در یک دریاچه آرام می افتد به گسترش خود ادامه می دهد.
اولین چیز این بود موزه خانه بنسی , نیم هتل نیم موزه ، جایی که مهمانانش می توانند در مقابل یک اثر هنری که برای چند ساعت متعلق به آنها خواهد بود بخوابند یا در حالی که موزه به روی عموم بسته است به تنهایی اتاق های آن را مرور کنند. رویا برآورده شد
سیمان، چوب و شیشه، مهر تادائو آندو، شکل ظاهری آن را شکل می دهد . در داخل، Hockney، Gioacometti، Basquiat، Klein، Yasuda، Sugimoto و بسیاری دیگر از نامهای خانوادگی واجد شرایط، این مکان را به یک بمب خوشهای تبدیل کردهاند.
اگر به اقامت در آنجا فکر می کنید، اتاق های آنها را فقط می توان از طریق وب سایت آنها رزرو کرد و آنها به معنای واقعی کلمه پرواز می کنند.
موزه خانه بنسی
به چند بال تقسیم می شود، بسته به محل آن، علاوه بر این، نام و قیمت متفاوتی نیز خواهد داشت دسترسی به مناطق اختصاصی . اگر دیر برسید، Benesse در خانههای همسایه نیز اسکان ارائه میکند، با فهرستی از مسافرخانههایی که توسط مردم محلی اداره میشود و باعث میشود با ذات ناوشیما ارتباط برقرار کنید.
اما برای صرف صبحانه، ناهار یا شام در هتل نیازی به اقامت در هتل نیست. بنابراین اگر میخواهید خودتان را پذیرایی کنید، از مناظر دریا که در هر یک از رستورانهای آن ارائه میشود، لذت ببرید و در عین حال از غذاهای لطیفی که در بشقابها و کاسههای با ارزش سرو میشود، لذت ببرید و روح خود را با هنری که بر دیوارها آویزان است تغذیه کنید.
یکی از اتاق های موزه بنسی هاوس
غار علی بابا
دید پرنده یک است تتریس ، با اشکال هندسی که بر روی تپه کوچکی در کنار دریا گسترده شده است. چهره به چهره به عنوان ساختاری معرفی می شود که به درون زمین می رود. پس نام تو، موزه هنر چین چو ، به معنی می آید زیرزمینی
تنها سه امکانات وجود دارد که در آن پنهان شده است، اما به اندازه ای است که این موزه مورد علاقه کسانی باشد که از جزیره دیدن می کنند. آینده از راهروها و پاسیوها می گذرد ، در ساختمانی با امضای غیرقابل انکار راه میروم. یک سفر به خودی خود.
مربع، یا شاید مستطیل، نور طبیعی را به اتاقی کاملا سفید فیلتر می کند، با کفی که از سنگ مرمر کارارا ساخته شده است و باید با دمپایی های شیک روی آن راه برویم. بر روی دیوارها، قاب اتاق ها نیز از سنگ مرمر ساخته شده است که در داخل آنها قرار دارد باغ نیلوفر آبی متعلق به نقاش امپرسیونیست کلود مونه در گیورنی از زوایای مختلف همان چیزی که باغبانان پر افتخار Benesse در بیرون از موزه بازتولید کرده اند.
در اتاقی دیگر، جیمز تورل رنگ ها را به تصویر می کشد و زمان و مکان را به چالش می کشد. در نهایت، در عمیق ترین طبقه، و شاید نصب با بیشترین قدرت جذب، ورودی به یک اتاق بزرگ است که حاوی یک کره سنگی غول پیکر ، کار نابغه والتر دی ماریا . این فضا را در وسط صعود از یک پلکان به یاد ماندنی متمرکز می کند، در حالی که نور طبیعی دوباره بر روی سطح کره منعکس می شود، همانطور که شما می توانید آن را انجام دهید، همانطور که در نقاشی Escher.
سومین موزه ای که مایل طلایی ناوشیما را می بندد نیز به تپه ای تکیه داده است و همچنین توسط تادائو آندو . هدف این بود روی منظره تاثیر نگذارد و با آن ترکیب شود.
پلههای باریک متصل به دیوار به موازات حیاط ورودی، جایی که هنرمند کرهای ** لی اوفان ** یک موزه دارد، به سمت پایین میرود. اینجا مینیمالیسم مجسمه ای دوستداران سلفی های هنری را به وجد می آورد، با سنگ هایی که وحشی به نظر می رسند (اما اینطور نیستند) و ابلیسکی به نازکی یک روبان و بالای آن یک نقطه صاف است. داخل اوفان فضا را می گیرد و در سخنرانی برای حواس آن را مال خود می کند با استفاده از فلز، سنگ و تخیل خود.
لی اوفان، مینیمالیسم و سیمان
پروژه خانه هنر
در شهر هونمورا، جایی که یکی از بنادر ورودی جزیره قرار دارد، هنرمندان مختلف آنچه را که از قبل وجود دارد به چیزی جدید تبدیل کرده اند. نمایش نور، مناظر داخلی و تجربیات آنها در ** پروژه خانه هنر ** یکدیگر را دنبال می کنند. یک اثر واحد که به تأسیسات مختلف تقسیم می شود که در خانه ها یا کارگاه های قدیمی که خالی از سکنه مانده بودند چیده شده است.
در یکی از آنها دیدن از بیرون تعجب آور است رئیس مجسمه آزادی از پنجره طبقه بالا می گذرد و زمانی که داخل می شود، صندل های او را در اطراف راهرو پیدا کنید. حتی به یک تبدیل شده است زیارتگاه قدیمی شینتو از یکی از تپه های نزدیک، جایی که عکاس ژاپنی هیروشی سوگیموتو آنها را انتقال دهند بازی های رویایی نور از کاغذ عکاسی تا واقعیت ، ساخت پلکانی از بلوک های شیشه ای فشرده، درخشندگی بیرون را به اعماق غار زیرزمینی واقع در زیر مجموعه منتقل می کند.
این به تنهایی بازدید می شود تا تجربه را چند برابر کند. استثنای این قاعده، خانه ای است که به تازگی ساخته شده است که توسط آندو حاضر در همه جا ساخته شده است، که فضای داخلی آن یک بار دیگر یک چیدمان توسط هنرمندی را در خود جای داده است. لایت جیمز تورل . در تاریکی وارد آن می شوید و منتظر شروع نمایش هستید.
در حومه بندر دیگر جزیره، ما مدیون **شینرو اوهتاکه حمام "I♥" (دوستت دارم) **، بازسازی امکانات میانورا اونسن ، که از یک توالت عمومی کلاسیک به کشتی نوح آینده نگر با موزاییک های دریایی مملو از جانوران اقیانوس و مجسمه ای عظیم از یک فیل در حال لذت بردن از بخار در کنار شما در فضایی بی نظیر سفید تبدیل شده است.
Naoshima onsen، مانند این، ساده است
TESHIMA
دوباره، الف قایق بیرونی و هر یک از جزایر دیگر را به Teshima متصل می کند ، تا حدودی بزرگتر از ناوشیما و با برخی از جدیدترین اضافات به نقشه هنری مجمع الجزایر. به بندر آن می رسید، جایی که دفتر اطلاعات نقشه ها، دوچرخه های برقی و سرویس اتاق انبار ’.
آنها قلب شما را می خواهند
گوش دادن به ضربان قلب بشریت چگونه خواهد بود؟ خوب، چیزی مشابه را می توان در آن تجربه کرد "Les Archives du Cœur" . روبهروی دریای آرام، در ساحلی متروک، یک کابین کوچک، آهنگهای تمام کسانی را که ذات خود را قرض میدهند و ضبط میکنند، ذخیره و طبقهبندی میکند تا بخشی از این پروژه عظیم توسط هنرمند فرانسوی کریستین بولتانسکی باشد.
دو باجه ضبط، اتاقی با دو کامپیوتر روبروی یک پنجره بزرگ، جایی که میتوانید فایلها را ببینید، و دیگری با عایق صدا و با یک لامپ ادیسون روشن میشود، جایی که ضربات آهنگ با نور آن بازتولید میشوند، این جهان خرد را تشکیل میدهند. الف) بله، همه چیز دیوانه کننده به نظر می رسد و همینطور است. دیوانه باحال پس از ضبط ضربان قلب خود برای فایل ها، یک نسخه روی سی دی به شما داده می شود تا به خانه ببرید . در اینجا، ترک قلب در یک مکان تحت اللفظی است.
بولتانسکی نیز در Teshima ابداع کرده است "جنگل زمزمه ها" ، جنگلی که در آن زنگ می زنند 400 زنگ بادی ژاپنی ، که از آن نواری آویزان است که نام شخصی که توسط بازدیدکنندگانی که از نصب عبور می کنند انتخاب شده است. این اثر قصد دارد با یادآوری خاطره آن عزیزان، ردپایی را که انسان در طول زندگی خود بر روی زمین در طبیعت از خود به جای می گذارد، بیان کند.
موزه هنر TESHIMA
در این مرحله پانوراما فرازمینی است. دو ساختار غولپیکر، مانند پوستههای نیمه مدفون در یک چمنزار عالی، آن را تشکیل میدهند موزه هنر Teshima . آنها کار تخیل هستند هنرمند Rea Naito و تخصص از معمار Ryue Nishizawa.
داخل کوچکترین آن کافه تریا و مغازه است، با قهوه خوب، منوی گیاهی و زیباترین تجارت دنیا
و در بزرگترین: هیچ چیز و همه چیز دو دهانه مورب جنگل اطراف را به داخل متصل میکند، از زمین قطرات آب بیرون میزند که به هم میچسبند، گویی جیوه است، تا زمانی که از طریق زهکشهای کوچک ناپدید میشوند. بعد از مدتی داخل، به راحتی می توان تصور کرد که در داخل یک صدف دریایی هستید.
این جزیره همچنین دارای خانههای قدیمی و کارخانههای کوچکی است که دوباره با کاربری جدید سازگار شدهاند. هنرمندان به تخیل خود آزادانه داده اند تا محیط های شگفت انگیزی خلق کنند که ارتباط خود را با مکانی که در آن قرار دارد از دست ندهد، مانند باغ سنگی خانه یوکو که وجود واقعی اش پشت شیشه های قرمز رنگ استتار شده است.
ارکستر نامرئی پر از زندگی خانه دریا . موج طوفان ، جایی که همانطور که از نامش می توانید تصور کنید، این پدیده جوی با باد، سایه های لرزان درختان و صداهای طوفان در داخل رها شده است.
چیزی کهنه نصب شده است تام نا اچ یو که یکپارچه فسفری آن بر روی یک دریاچه و در پس زمینه ای از درختان ممکن است جهان های خلق شده توسط انیماتور را به یاد بیاورد. هایائو میازاکی.
نصب در Teshima "هیچ کس برنده نمی شود"
اینوجیما و مگیجیما، آخرین توقف ها
اینوجیما خودش را دارد پروژه خانه هنر ; یک باغ زنده، شامل یک گلخانه، و یک گالری هنری، اما این است موزه هنر سیرنشو چیزی که جزیره را متحول می کند. آب و هوا را کنترل کنید این همان کاری است که اجداد ما می خواستند از طریق وعده و فداکاری برای خدایان انجام دهند.
بعدها، صنعتی شدن توانست بر اقلیم تأثیر بگذارد و آن را از بین ببرد، اکنون تأثیری که تکامل جامعه مدرن بر روی کره زمین ایجاد می کند در حال بررسی است. به همین دلیل، تبدیل یک پالایشگاه مس قدیمی به الف تصفیه کننده محیط زیست در ذات خود دارد شعرهای خاص
معماری جدید ساختمان از طریق دودکش های خود و به کمک انرژی خورشیدی و زمین گرمایی سعی در جبران شر ناشی از استفاده قبلی با سیستم تصفیه آب برای مراقبت از طبیعت نصب شده در کارخانه دارد که کم کم قلمرو خود را پس می گیرد.
به نوبه خود، مگیجیما ، خواهر کوچک دیگر جزایر هنری، یک اینستالیشن دارد، مداخله ای در حیاط مرکزی مدرسه ابتدایی قدیمی در جزیره به نام MECON . را بگیرید من از نام جزیره و با از کلمه ژاپنی به معنای ریشه است. بنابراین، درخت خرمایی با ریشه های قوی و رنگ های متعدد در سطوح مختلف فضا می خواهد نمادی از ماندگاری زندگی در جزیره باشد.
آشکار
در پایان، همه این راکت توانسته است علاقه زندگی محلی را بر هنر متمرکز کند و گذشته ای تا حدودی خاکستری را برای جمعیت خود به جای بگذارد. علاقه میلیون ها نفر را به این نقطه ناچیز روی کره زمین برانگیخته است. و چه کسی می داند که آیا آنچه سه دهه پیش به عنوان یک جرقه آغاز شد، سرانجام راهی جدید برای درک رابطه بین فعالیت انسان و طبیعت را روشن خواهد کرد یا خیر.
اما مهمترین چیز، در حال حاضر، این است که این مکان یک کاتارسیس منحصر به فرد ، از طریق الف ماجراجویی هنری که تا زمانی که زنده نیستی قابل تصور نیست.