آن تابستان ها
"سفر از طریق مناظر، موسیقی و احساسات". این هدف بود فرناندو جی. مولینا، خالق و کارگردان بهشت (اولین نمایش در Movistar + در 4 ژوئن). سفر به دهه 90. اما به تابستان های دهه 90. تابستان های بی پایانی که در مهی از تفریح و شادی سپری شد بین آهنگ های Mecano و OBK و فصل پنجم ساعت 8 بعد از ظهر.
مولینا (سه گانه نگهبان نامرئی، درختان نخل در برف) و نویسندگان همکارش چندین ایده در ذهن داشتند: ایجاد یک سریال رویدادی، از آن دسته که ما را هر روز یا هفته جلوی تلویزیون گرد هم می آورد. سفر به 1992، زمانی که آنها در نوجوانی کامل بودند. تکثیر تابستان های ابدی از آن سالهای جوان و خراش در تخیل اسپانیایی رویداد آن زمان، «ناپدید شدن، جنایات، فرهنگ عامه سیاهپوستان اسپانیایی برای، به جای ساخت یک فیلم هیجان انگیز، فوکوس فوق العاده ای به آن بدهید.» بهشت همه آن است
آسمان مدیترانه.
با ناپدید شدن دو دختر شروع می شود شهر خیالی Almanzora de la Vega . یکی از آنها خواهر یکی از قهرمانان داستان، جاوی است. او و دو دوست بزرگش به تنهایی شروع به جستجو می کنند و در فصل اول در حال حاضر یک چرخش وقایع وجود دارد.
Paraíso نام کلوپ شبانه این شهر است. آن کلوپ شبانه که یکی از مراحل اصلی خواهد بود. مثل فانوس دریایی. مثل سواحل صخره ها مثل خود شهر، خیابانهایش و آن میدان با مکانهای تفریحی. شهری که می تواند شهرهای زیادی در ساحل لوانته باشد. و این در واقع ترکیبی از بسیاری از مردمان است.
وقتی فیلمنامه را می خوانید، داستان در شهری می گذرد که وجود ندارد، زیرا لوانته در سال های اخیر بسیار تغییر کرده است. این در مورد تصور آن و تلاش برای جستجوی آن بود. او میگوید که شهر، شهرها و مکانهای بسیار است. آنتون لاگونا، مدیر هنری بهشت. او و مولینا چندین سفر در امتداد سواحل والنسیا "به مدت دو یا سه ماه" انجام دادند و دور هم جمع شدند. قطعاتی که پازل را تشکیل می دهند که Almanzora de la Vega است.
بندر آلتئا
«شهری که ما اختراع کردهایم تلفیقی از کل سواحل مدیترانه است. از Castellón شروع می شود و تقریباً به مورسیا می رسد. مولینا ادامه می دهد. ما مجبور شدیم دهه 90 را بازتولید کنیم و ساحل بسیار آسیب دیده است، مجبور شدیم یک میدان را از اینجا بگیریم، یک خیابان را از آنجا بگیریم و بعد از آن مداخله زیادی از هنر و جلوه های دیجیتال انجام دهیم تا به نظر برسد که در سال 92 هستیم. .
تقریباً بیست مکان مختلف Almanzora de la Vega را ساختند، اما آنها را گرفتند به عنوان پایگاه عملیات و نقشه، Altea. لاگونا میگوید: «اگرچه بسیار تغییر شکل داده است، اما بخشی را حفظ میکند که دست نخورده است، یک بندر کوچک دارد و جادهای دارد که به ساحل میرود و مشرف به یک خلیج است». ما در Altea جغرافیای اصلی را داشتیم که عناصر کلیدی داستان را برآورده کرد.»
آن دهه 90 فوق العاده
با این حال، خیابان اصلی و میدان تیراندازی شد پرلو. این تفرجگاه نیز تفرجگاه El Perelló است. که در زیتون آنها یکی دیگر از خیابان ها را پیدا کردند. که در بنیدورم آنها جادهای را که از شهر به دیسکو میرود، پیدا کردند «چون بافتی داشت، بدون علامت». آنها دیسکو را با جلوههای دیجیتال اضافه کردند، فضای داخلی را در والنسیا فیلمبرداری کردند و نمای بیرونی آن «در یک زمین بایر در چینچون». فانوس دریایی است کابو د لا نائو رستوران کوینو در سانتا پولا آنتون لاگونا می افزاید: «پیدا کردن یک مکان سنتی پائلا برای ما سخت بود. آبگرم به خودی خود ترکیبی است: نمای بیرونی آبگرم است آلهاما د آراگون، زیرزمین را در مادرید قرار دادند. فضای داخلی در سگویا و سد تقریباً وارد شده است حوضه.
جادوی تلویزیون برای رسیدن به آن سفر احساسی و نوستالژیک آنها با بهشت دنبال بهشت بودند. مولینا که اعتراف میکند درباره قهرمان داستان و کمی به وسواس فکر میکند، میگوید: «ما بسیار مصمم بودیم که تابستانها را بازسازی کنیم، شهرهای ساحلی، روابط بین مردم، بین دوستان، که خیلی تغییر کرده است. با خواهر مکانو "چیزهایی در این راه برده شده و از دست رفته است. میان وعده از ساندویچ نوسیلا، دوچرخه، ساعت 8 بعد از ظهر شما را برای دیدن V قرار می دهد. چیزهای زیادی وجود دارد که آن احساسات را بازتولید می کند. زمانی که دوره به پایان می رسد، تمام تابستان را در پیش داشته باشید. و من فکر می کنم که برای افراد هم سن و سال من کمی بیشتر یا کمتر، آنها را به آن لحظه منتقل می کند.
پازلی از مکان ها
"چیزهای عجیب تر" یا "تابستان آبی"؟
مقایسهها میتوانند مشمئزکننده باشند، اما مولینا به موارد واضح و سریع با Stranger Things اهمیتی نمیدهد. «مقایسه بدی هم نیست، سریالی است که من را مجذوب خود کرده است، در تمام دنیا یک پدیده بوده است. اما از نظر استدلالی به هم شبیه نیستند، جدا از این که نوجوان هستند و یکی دوچرخه سواری می کند، اما ورانو آزول هم همین بود. در حقیقت، بیشتر شبیه آبی تابستانه» او می گوید.
بعد از ظهر در پاساژها.
و شاید به همین دلیل است که برای او کاملاً واضح بود که Almanzora، شهر Paraiso، به دلیل چشم انداز و نور مدیترانه ای که در آن وجود دارد، باید بسیار اسپانیایی باشد. گرمای دلتنگی و خاطرات او میگوید: «برای اینکه شبیه سریالهای دیگر نباشد و هویت خود را داشته باشد. «و سپس موضوع لوانته دهه 90 که با رمز و راز طنین انداز می شود، اگرچه هیجان انگیز نیست، ما با تماشاگر بازی می کنیم... چه کسی آن سه دختر را گرفته است؟ آنها کجا هستند؟ تا بعداً کشف کنیم که همه چیز را برای آنها توضیح می دهیم ربطی به دنیای واقعی ندارد.»
در "بهشت" شام.