ماریوا و توله هایش قبل از ترک مرکز معرفی مجدد جگوار در پارک ملی ایبرا (آرژانتین).
یاگوارته، همانطور که در گوارانی به جگوار می گویند، تهدید شده ترین شکارچی در آمریکای جنوبی است. تاریخی، زیستگاه آن در سراسر قاره آمریکا گسترش یافته است، از جنگل های شمال غربی ایالات متحده گرفته تا علفزارهای پاتاگونیا. با این حال، امروزه این گونه در اروگوئه و السالوادور منقرض شده در نظر گرفته می شود، در ایالات متحده فقط گهگاه نر منفرد زنده می ماند و در آرژانتین از 95 درصد مکان هایی که قبلاً در آن زندگی می کرد ناپدید شده است. تخمین زده می شود که تنها حدود 200 نفر در این کشور باقی مانده اند که به دلیل تکه تکه شدن کریدورهای بیولوژیکی که از طریق آنها سفر می کردند از یکدیگر جدا شده اند.
در ایالت شمالی کورینتس، جایی که ستاره های افسانه ها، آهنگ های محبوب و پوسترهای توریستی، او هفت دهه بود که دیده نشده بود. اما اینجا، در جزیرهای در تالابهای پارک ملی ایبرا، مرکز معرفی مجدد جگوار (CRY) در Rewilding آرژانتین، یکی از بنیادهای حفاظت از تامپکینز، به مدت شش سال برای بازگرداندن این گربه بزرگ به قلمرو خود کار کرده است. **
کارایی و پورا، دو توله جگوار در پارک ملی ایبرا رها شدند.
توله های موجود در عکس Karaí و Porá نام دارند و آنها در سپتامبر گذشته در جزیره سان آلونسو، در یک "مرحله" 30 هکتاری که توسط CRY طراحی شده بود به دنیا آمدند تا خواستارترین جگوار را خوشحال کند. اگرچه آنها آن را نمی دانند، از آنجایی که کل پروژه بدون تماس آنها با انسان در حال توسعه است. آنها از 7 ژانویه آزاد بوده و تاریخ ساز شده اند. پرسه زدن آزادانه در جنگل ها و تالاب های پارک ایبرا.
آنها توسط مادرشان ماریوا همراهی می شوند، که همانطور که در تصویر نیز مشاهده می کنید، به گردن خود می بندد یک یقه GPS که به گریه از حرکات آنها اطلاع می دهد. در واقع اگر بخواهید می توانید مراحل و تکامل آنها را نیز در اینجا دنبال کنید.
یقه هر سه ساعت یک بار نقاط GPS را جمع آوری می کند و همه روزه ساعت 5 صبح از طریق ماهواره به رایانه های مرکز ارسال می شوند. وقتی نکات زیادی با هم باشد، به این معنی است که او چندین ساعت را در یک مکان گذرانده است، یا خوابیده یا چیزی را که شکار کرده است، می خورد.
ماریوا هر دو روز یک طعمه را شکار می کند. آنها عموماً کاپیبارا (کاپیباراس) و خوک وحشی هستند. او باید خیلی شکار کند، زیرا دو توله سگ بزرگ دارد، تقریباً شش ماهه.» او به ما می گوید. سباستین دی مارتینو، مدیر حفاظت از Rewilding آرژانتین، در گفتگوی تلفنی او بسیار خوشحال به نظر می رسد. همه چیز حتی بهتر از برنامه ریزی پیش می رود.»
ماریوا، کارایی و پورا، خانواده جگوارهایی که در حال ساختن تاریخ هستند
برای چند هفته، ماریوا و بچه های کوچک اکنون حدود چهار کیلومتری جنوب محل رهاسازی هستند. "در ابتدا آنها در فاصله 700 متری بسیار نزدیک به راهرو مستقر شدند و چند روز در آنجا ماندند. همانطور که از تله های دوربین می دیدیم بسیار راحت است. ولی حالا که کارایی و پورا بزرگتر شده اند و مایلند مدت طولانی تری راه بروند، بیشتر حرکت می کنند سباستین به ما اطلاع می دهد.
به زودی خواهرش جورونا به خانواده ماریوا خواهند پیوست. که وقتی توله هایش کمی بزرگتر شوند رها می شود.
ماریوا و خواهرش جورونا دو سال پیش پس از اینکه شکارچیان غیرقانونی مادرشان را در جنگل برزیل کشتند، وارد مرکز معرفی مجدد جگوار جزیره سان آلونسو شدند. اگرچه آنها دو سال است که اینجا هستند و ایبرا، منظره، صداها و بوهای آن از قبل خانه آنهاست، ما میخواهیم مانع از آن شویم که دیوانهوار راه بروند و در نهایت سرگردان شوند.» سباستین در مورد استراتژی انتشار برای ما توضیح می دهد. تولهها در چهار ماهگی به اندازهای بزرگ هستند که بتوانند مادر خود را دنبال کنند، اما نه آنقدر بزرگ که بیش از حد منحرف شوند. این باعث میشود که مادهها به آرامی پیش بروند، وقت خود را برای آشنا شدن و به دست آوردن رفتارشان صرف کنند، این دقیقاً همان چیزی است که ما میخواهیم.»
نمایی از پارک ملی ایبرا، در استان کورینتس، آرژانتین
قبل از پایان سال نوبت به آرامی و امبارته می رسد که در ماه ژوئن سه ساله می شوند و این افتخار را دارند که اولین جگوارهایی باشند که در CRY متولد شده اند. انتظار می رود که آنها نیز این کار را با جوانان خود انجام دهند.
ایده این است که ابتدا چندین زن را به همراه بچه هایشان آزاد کنیم و هنگامی که قلمرو خود را به خوبی تثبیت کردند، نر را آزاد کنید.» سباستین توضیح می دهد. ماده ها قلمرو خود را با توجه به در دسترس بودن طعمه تعریف می کنند. نرها، علاوه بر این، با توجه به ماده های موجود.
مردی که هست پدر کارایی، پورا و پسرعموهایش، جاتوبازینیو نام دارد. همچنین برزیلی، از ناحیه پانتانال جنوبی، و وحشی است. «برخی از بچه های مدرسه جاتوبا او را پیدا کردند و او را به این ترتیب غسل تعمید دادند. او در حال شنا در آن سوی رودخانه ظاهر شد. او در وضعیت جسمانی بسیار بد، بسیار ضعیف بود و وقتی به ساحل رسید زیر یک قایق چوبی واژگون شده پنهان شد.» او به یک مرکز نجات فرستاده شد و در سپتامبر 2019 به CRY منتقل شد.
نقشه پروژه های معرفی مجدد Rewilding آرژانتین در پارک ایبرا.
اما پروژه جگوار تنها پروژه معرفی مجدد و بازسازی گونه های Rewilding آرژانتین در پارک ایبرا نیست. نیز هست مورچه خواران که در حال حاضر چندین نسل از آنها وجود دارد. گوزن پامپاس، که با 200 نمونه که خود تولید مثل می کند، در حال حاضر بزرگترین جمعیت این حیوانات در خطر انقراض است. گونه muitús (Crax fasciolata)، گونه ای مانند مرغ بزرگ و گرانبها که به مدت پنجاه سال در منطقه گم شده بود و چند هفته پیش اولین نسل خود را داشت. و ماکائوهای قرمز که یک قرن و نیم پیش از منطقه ناپدید شده بودند. ماکائوها سال گذشته اولین جوجه خود را داشتند. آنها دو ماده هستند. آنها هنوز با والدین خود هستند و در تهیه غذا و شکستن آن دست و پا چلفتی هستند، اما از قبل پرواز کردن را بلدند. سباستین با خوشحالی به ما می گوید. منطقی است که او بسیار خوشحال است.