بله، این امکان وجود دارد که پس از بیماری همه گیر از پرواز بترسید (و هیچ اتفاقی نمی افتد)
یک سال از زمانی که کلمه همه گیر در زندگی ما معنای فوق العاده ای پیدا کرد می گذرد. 12 ماهی که ما را در حالت آماده باش دائمی نگه داشته و نه تنها سلامت جسمی ما را نیز از بین برده است سلامت روان. اضطراب، استرس، ترس، عدم اطمینان ... تعداد بی پایانی از اسم های مضر برای سلامتی ما که عادت نداشتیم با آنها زندگی کنیم و یک سال بعد آنها را تأیید می کنند. تاثیر روانی.
" اضافه بار اطلاعات ما را گرد و غبار می کند زیرا ما در حالت آماده باش دائمی هستیم، که باعث افزایش سرسام آور ترس می شود." راکل لینارس، روانشناس بالینی و مدیر بنیاد FITA . و ادامه میدهد: ترس احساسی است که در مشاورههای پزشکی بیشتر شاهد آن هستیم و اگرچه باید روشن شود که ترس به خودی خود بد نیست. زیرا در خدمت محافظت از ما است، این باعث می شود ذهن ما ما را به دیدن سناریوهای منفی سوق دهد، تا هر اتفاق بدی را که ممکن است رخ دهد را فرافکنی کنیم.
لینارس می داند که در مورد چه چیزی صحبت می کند، اما او تنها نیست . پشتیبان گیری از اظهارات آنها در traveler.es بزرگترین متاآنالیز است که توسط محققان کانادایی انجام شده است که افزایش شیوع را نشان می دهد. افسردگی، اضطراب و اختلال استرس پس از سانحه با این حال، در نتیجه همه گیری، و با توجه به داده های استخراج شده از خود تجزیه و تحلیل، افزایش در افسردگی، اضطراب، بی خوابی، اختلال استرس پس از سانحه یا پریشانی روانی به ترتیب 15.97٪، 15.15٪، 23.87٪، 21.94٪ و 13.29٪ بود، در مقایسه با آنچه معمولاً توسط سازمان گزارش می شود. سازمان بهداشت جهانی.
یکی دیگر از نتایج این مطالعه این است که تضمین می کند "شیوع بیماری های عفونی با علائم و اختلالات سلامت روان مرتبط است." چیزی که همه ما، کم و بیش، در طول روز تجربه می کنیم. "به طور کلی آنچه ما می بینیم این است این همهگیری باعث آسیبهای روحی به افرادی شده است که پایدار بودند راکل لینارس می گوید. انسانها با عدم قطعیت که باعث فعال شدن مجدد اضطراب، ترسهای غیرمنطقی و در افراد وسواسیتر میشود، میل به کنترل همه چیز، مانند نظافت، خوب نیست.
بیش از 25 درصد از جمعیت از پرواز می ترسند
بله در شرایط عادی استرس یکی از انگ های بزرگ جامعه ماست ، در شرایط استثنایی مانند شرایطی که در طول یک بیماری همه گیر تجربه می کنیم، تأثیر آنها می تواند ویرانگر باشد با این حال، یکی از محرک های اصلی موقعیت های اضطرابی بحرانی، مانند ترس یا فوبیا، و در میان آنها یکی از مشکوک های معمول ما، ترس از پرواز است.
Linares آن را تأیید می کند: فوبیا، مانند پرواز، نیز در حال افزایش است زیرا با وجود اینکه می دانیم هواپیما امن است، در حال حاضر محیطی عجیب و غریب است. ما میدانیم تئوری پایین پت و ما می دانیم که نه تنها امن ترین وسیله حمل و نقل است، بلکه به لطف پیشرفته ترین سیستم تهویه آن، پرواز از نظر بهداشتی نیز بی خطر است . اما در عمل همه چیز تغییر می کند: از هر سه نفر حداقل یک نفر از پرواز می ترسد که تقریباً 25 درصد جمعیت را تشکیل می دهد ; و این ارقام مربوط به قبل از همه گیری است.
ما واقعاً می خواهیم سفر کنید و ارتباط را قطع کنید از این وضعیت خارق العاده که هیچ یک از ما برای آن آماده نبودیم، اما در کنار توهم بازگشت به حالت عادی سفر، اضطراب و ترس . «چیزی که در اینجا وجود دارد این است که ماههاست که در حال ساختن آن هستیم ترس های غیر منطقی و به عنوان مثال، هنگام مواجهه با یک سفر، علیرغم اینکه همه اطلاعات را در اختیار داریم، می دانیم که حتی بیشتر از همیشه امن است که کنترل های بیشتری وجود دارد و غیره، احساس ناراحتی می کنیم زیرا این چیزی است که امروز لینارس میگوید: خارج از حوزه راحتی ما است. " ما باید روی توهم تمرکز کنیم، آن توهم سفر، مقصد و منافعی را که به دست خواهیم آورد. زیرا در سفر همه چیز سودمند است. این روانشناس تأیید می کند که «ضروری است که این ترس به تدریج قدرت خود را از دست بدهد تا هر چه زودتر به زندگی عادی بازگردد، با احتیاط اما بدون محدودیت های ذهنی، بدون ترس هایی که واقعی نیستند. شما باید شجاع باشید اما مراقب باشید."
با این همه گیری ترس های قبلی ما افزایش یافته است
می توان بر ترس از پرواز نیز غلبه کرد
دموکراتیک شدن هوانوردی با ترس از هواپیما نسبت مستقیم دارد حتی اگر اینها بی خطرترین وسیله حمل و نقل هستند. خبر خوب این است که می توان بر ترس از پرواز مانند هر ترس دیگری غلبه کرد. متخصصانی مانند آلفونسو دی برتودانو، روانشناس و هوانورد که بیش از 10000 ساعت پرواز دارد و به همین تعداد دوره برای غلبه بر این فوبیا دارد نیز این امر را بر عهده دارند.
"ترس یک احساس اساسی است و می تواند آموزش دیده و آموزش ندیده باشد، این احساسی است که ما را برای زنده ماندن آماده می کند." برتودانو میگوید و ادامه میدهد: «بدن ما یک سری محرکهای بد ایجاد میکند که باعث تغییرات روانی و فیزیولوژیکی میشود، به طوری که ما احساس بدی میکنیم. بدیهی است که انسان قرار نیست کاری را انجام دهد که او را بد می کند، کاملا برعکس. بنابراین اگر چیزی که ما را بد می کند ترک خانه است، ترس تماس یا ترس از پرواز، ما از آن فرار نخواهیم کرد.» این کارشناس نتیجه می گیرد.
برای برتودانوس، " درک هوانوردی کلید نترسیدن از آن است به همین دلیل است که در دوره های آموزشی خود که اکنون به صورت آنلاین نیز می باشد، ابتدا به دنبال حل مشکل ناآگاهی در مورد نحوه پرواز هواپیما و سپس ورود کامل به مدیریت احساسات است. ترس گسترش می یابد، بنابراین اگر قبلاً ترسی مانند پرواز داشتیم، اکنون این ترس تمدید خواهد شد زیرا همه گیری به تقویت آن کمک می کند ". برتودانو متاسف است که ترس سنتی تر از اتفاقی برای هواپیما، تمام احساساتی که پیرامون هر حادثه هوایی وجود دارد کمکی نمی کند ، "اکنون واقعیت سرایت، قدرت ابتلا به ویروس کرونا در هواپیما را اضافه کنید"، چیزی که علاوه بر این، بسیار بعید است. به لطف فیلترهای HEPA و تجدید هوا در کابین هر 2 یا 3 دقیقه.
اما با همه کسانی که می خواهند پرواز کنند اما ترس آنها را متوقف می کند چه کنیم؟ «دو چیز مهم در اینجا وجود دارد، ترس تطبیقی ترس عقلانی است و ناسازگاری غیرمنطقی است و در این شرایط هر دو آمیخته میشوند، غیرمنطقی که ترس از پرواز است، با عقلانی که با توجه به موقعیت، ترس واقعی است، ترس از سرایت، و ادامه میدهد: «آنچه میشود این است که ترس از پرواز بهانه ای برای پرواز نکردن است و بنابراین ما یک ترس غیرمنطقی را به یک ترس عقلانی تبدیل کردهایم، زیرا علاوه بر آن، درست نیست.
خوشبختانه، برای مقابله با این همه انبوه ترس های واقعی یا خیالی، ابزاری داریم. ترس ما را فراری می دهد تا زمانی که نحوه مقابله با آن را یاد نگیریم، زیرا احساس ترس در ما و سیستم لیمبیک ما باقی می ماند. این مثل مسمومیت با صدف است، اگر یک بار برای ما اتفاق افتاده باشد، بدن ما از قبل می داند، و حتی بدون امتحان مجدد آنها، ویرانی های مسمومیت را تجربه کنید ، از این رو ما به یک روش برای کنترل آن نیاز داریم ". و در اینجا شعاری می آید که همیشه ترس از پرواز دوره های آموزشی توسط برتودانو را همراهی می کند: طرز فکر من بر احساس من تأثیر می گذارد.
و مطابق با آنچه که فکر می کنیم و احساس می کنیم، راکل لینارس اهمیت "بازیابی توهم پرواز و سفر، و به دست آوردن منابع برای قوی شدن را تایید می کند، زیرا این فقط یک ترس پیش بینی کننده است". افکار منفی را شناسایی کنید، آنها را متوقف کنید، به خودتان آموزش دهید، نفس عمیق بکشید، آرام باشید، آن افکار را تغییر مسیر دهید. و لنگر انداختن آنها هفت نکته کلیدی برای غلبه بر اضطراب است که برتدودانو در دوره های آموزشی خود توضیح می دهد، چیزی که می توان به آن دست یافت، و پس از منطقی کردن ترس و درک ما از اینکه این یک احساس بی اساس است، به دست می آید.
2020، سال "LA CABAÑA"
به همه چیزهایی که اخیراً در مورد ویروس شناسی آموخته ایم، باید اضافه کنیم برخی از سندرم های دیگر که اشغال می کند و خوشبختانه زیرا این امر به سلامت روانی بیشتر دیده می شود ، روز به روز عناوین رسانه ها بیشتر می شود. و اگرچه جدید نیست، اما دستور روز است. این "سندرم کابین" است، یا همان چیست، وقتی این ترس را داریم که باید تجربیات ناخوشایندی را تجربه کنیم در این مورد ما را از قرار گرفتن در معرض موقعیت و خروج از زمینه باز می دارد خانه ما ، که در آن هستیم.
“افرادی هستند که خود را بسیار منزوی کرده اند و اینکه آنها ماه ها با تماس بسیار کمی با بیرون زندگی کرده اند، این شرایط در هنگام برداشتن گام از خانه بیرون آمدن است. لینارس همچنین می گوید که این سندرم " عواقب روانی دارد. بسیار مهم است که علائم آن شبیه هر فوبیا یا اختلال اضطرابی است که ما را به فکر فاجعه آمیز سوق می دهد، در این مورد، اگر خانه را ترک کنم، در تمام اتفاقات بدی که رخ خواهد داد”.
و ادامه می دهد: «اگرچه باورهای نادرستی هستند، اما ایجاد می کنند پیامدهای مهم، به ویژه جسمی : تاکی کاردی، بی خوابی و غیره. کارشناسان که در میان آنها مدیر بنیاد فیتا نیز حضور دارد، در یک کلام نتیجه می گیرند: اهمیت ارتباط اجتماعی زیرا انسان موجودی اجتماعی است. همچنین در حقیقت جرات درخواست کمک، برای شکستن تمام آن باورهای غیرمنطقی که ذهن در این مدت ساخته است، ضروری است که به یک متخصص مراجعه کنید "، او نتیجه می گیرد.