وقتی دوباره به سفر می رویم چگونه با اضطراب کنار بیاییم؟

اضطراب و مسافرت

تقریباً دوازده ماه پس از آن 14 مارس و با نگاهی امیدوارانه به خروج از موج سوم، بسیاری از کارشناسان تأیید می کنند که اکنون زمانی است که ما از نظر روحی خسته تر شده ایم. از اوایل سال 2021 یک اضطراب عمومی در جمعیت نصب شده است و افراد زیادی هستند که افکار منفی در سرشان می گذرد، کجا قانون ترس و عدم اطمینان

اما، مانند همه چیز، روزی می رسد که کم کم میزان ابتلا به آن به سطوح بسیار پایین کاهش می یابد. واکسن ها آتش بسی را به ما می دهند که مدت هاست به دنبال آن بوده ایم و با گذشت ماهها به اصطلاح عادی بودن قدیمی کمی واقعی تر خواهد بود. حال چگونه با آن برخورد کنیم؟

اگر در حال حاضر وظایفی مانند رفتن به سوپرمارکت، رفتن به دفتر، رفتن با وسایل نقلیه عمومی یا ملاقات با گروه کوچکی از بستگان، در موارد متعدد آنها تبدیل به یک اودیسه واقعی برای سلامت روان ما می شوند… زمان سفر مجدد چه زمانی خواهد بود؟ متخصصان این حوزه و جهانگردانان با تجربه زیاد **نظر خود را در این مورد به ما می دهند. **

آیا ما قهرمان هستیم یا مردم عادی با ترس؟

**از چه می ترسیم؟ **

اضطراب را می توان اینگونه تعریف کرد "وضعیت ذهنی که با بی قراری شدید، هیجان شدید و ناامنی شدید مشخص می شود." عدم اطمینان، ترس از سرایت، هم برای ما و هم عزیزانمان، و بی ثباتی عاطفی در مواجهه با این عادی بودن جدید که محبت، بوسه ها و زندگی ما از قبل تنها سرابی از گذشته به نظر می رسد، باعث شده است که **( بالاخره!) بیایید به سلامت روان اهمیتی بدهیم که برای چندین دهه سزاوار آن بوده است. **

ما برای مدت طولانی در معرض فرآیندهای اطلاعات بیش از حد در مورد مسائل مربوط به همه گیری هستیم. در این حالت اضطراب نقش محافظتی دارد، اما بسیاری از اوقات مردم آنها آن را به شیوه ای تهدیدآمیزتر از آنچه واقعاً باید باشد تفسیر می کنند. کریستینا لاروی، استاد روانشناسی بالینی در UCM و مدیر کلینیک روانشناسی در سایکال، به Traveler.es می گوید.

درباره ی، عطف به ترس های اصلی هنگام سفر متداول ترین آنها موارد زیر است: «از یک طرف ترس از سرایت وجود دارد، آیا این بیماری در خارج از خانه ایجاد می شود یا این که سرایت در طول سفر رخ می دهد و در راه بازگشت امکان بازگشت به محل کار وجود ندارد یا در بدترین حالت، این بیماری به یک عزیز منتقل می شود، کریستینا لاروی اضافه می کند.

"در مشورت و در محیط خود من این را به طور کلی می بینم ترس از ابتلا به بستگان در جوان ترها غالب است. و در افراد مسن نیز وجود دارد ترس از خود سرایتی» نظرات خود را پپا سانچز، روانشناس، مربی، مربی و خالق پورتال Viajes Terapéuticos.

لورا ولاسکو، تصویرگر و خوشنویس - یکی از طرفداران بزرگ تفریحات در سراسر جهان - به ما می گوید که قبل از همهگیری، بین دو یا سه آخر هفته در ماه سفر میکردم. یک سال است که رفت و آمدهای او بیش از حد محدود بوده و اضطراب به عنوان همراه بزرگ سفر معرفی شده است که هیچکس دوست ندارد داشته باشد

من هرگز قبلاً اضطراب سفر نداشتم، در واقع من عاشق کشف مکان های جدید یا بازدید از مکان های قدیمی هستم. هر بار که در چند ماه گذشته کاری انجام داده ام من آن را حس کرده ام و فکر می کنم در آینده حتما با آن روبرو خواهم شد بدون تردید، او به Traveler.es می گوید.

«از یک طرف ارائه می دهد هیجان سفری که خیلی دلم تنگ شده و تغییر منظره است سطحی از طفره رفتن بی نهایت بالاتر از آنچه می توانید در خانه داشته باشید و من واقعاً دلم برای دیدن مکانهای دیگر، مکانهای متفاوت دیگر تنگ شده است. اما در عین حال من می ترسم از منطقه راحتی خود خارج شوم جایی که افراد یا موقعیت ها باعث می شوند احساس ناامنی کنم. لورا ادامه می دهد که در آن زمان ترس و عصبی بودن وارد عمل می شود.

تصویرگر و خوشنویس لورا ولاسکو.

یادگیری زندگی با اضطراب

هنگامی که ترس های اصلی تجزیه و تحلیل شدند، زمان آن فرا رسیده است که با بهترین نیت با موقعیت روبرو شوید. چون بله به محض اینکه شرایط بهداشتی اجازه دهد دوباره به سفر خواهیم رفت. ممکن است کمتر این کار را انجام دهیم، اما بهتر انجام خواهیم داد. ما فرارهای آینده خود را انتخاب خواهیم کرد و وقتی روی زمین ناشناخته قدم می گذاریم دوباره آن آدرنالین را احساس خواهیم کرد، هنگام بازدید از موزه در حال انجام، دستور العمل متفاوتی را در یک رستوران در حال عبور امتحان کنید. با دیدن غروب خورشید به ناب ترین سندرم استاندال، در یک محیط روستایی یا به سادگی هوای تازه تنفس کنید دریا را دوباره حس کن

اما، چگونه با آن اضطراب شادی که بیشتر و بیشتر تکرار می شود کنار بیاییم؟ اولین قدم این است بپذیرید که از بین بردن آن یک شبه اتفاق نمی افتد و اینکه ما باید یاد بگیریم که با آن در همه اشکال و ارائه هایش برخورد کنیم. علاوه بر این - البته - به از کارشناسان موضوع کمک حرفه ای بخواهید در این روند با ما همراه باشید.

ما به موزه ها باز خواهیم گشت و از سندرم استاندال رنج خواهیم برد.

توصیه ها

پس از تکمیل این مراحل، لورا ولاسکو، کریستینا لاروی و پپا سانچز توصیه های خود را **برای آن دسته از سفرهای آینده که هنوز در راه است به ما می دهند: **

· روی برنامه هایی که به موقع و در زمان نزدیک هستند تمرکز کنید مقاصدی نه چندان دور از محل زندگی ما. کوتاهمدت راحتتر قابل پیشبینی است و ما را چندان در معرض تغییرات مداوم و عدم کنترل قرار نمیدهد. این به نفع موفقیت خواهد بود و بنابراین این توهم تا لحظه فرار حفظ خواهد شد.» پپا سانچز می گوید.

· همچنین نباید به عبارت هک شده 12 ماه اخیر «وقتی همه اینها اتفاق بیفتد» بچسبیم. این در حال حاضر بخشی از زندگی ما است و در حال حاضر امکانات زیادی وجود دارد. توصیه میکنم زمانهایی را برای خودمراقبتی و انجام فعالیتهایی که به ما احساس خوبی میدهند اولویتبندی کنیم.» به پیشنهاد سازنده پورتال سفرهای درمانی ادامه می دهد.

رفتن به شهر ایده بدی نیست...

· جستجو کردن مکان هایی که بیش از حد شلوغ نیستند و در آن می دانید که اقدامات امنیتی تا حد امکان رعایت می شود. در مورد من، شاید فضا را در اولویت قرار دهید من به جای یک شهر بزرگ، محیط روستایی تر را ترجیح می دهم.» نظرات لورا ولاسکو

· محتاط باشید، اما بدون وسواس در موقعیت، یاد بگیرید خطرات واقعی را از خطرات اختراع شده متمایز کنید برای اضطراب

· کارهایی که فرد در آن احساس راحتی نمی کند انجام ندهید. "به همان اندازه که دیگران کاری انجام می دهند، اگر احساس امنیت نمی کنید، نیازی به انجام آن نیست.» لورا ولاسکو را نشان می دهد.

· در طول سفر و زمانی که به مقصد رسیدید، مکانیسمهای حواس پرتی را که ممکن است برای کاهش آن اضطراب مفید باشند، در نظر داشته باشید. "خواندن، گوش دادن به موسیقی یا به کار بردن ابزارهای آرامش بخشی تکراری ترین گزینه ها هستند" نظرات کریستینا لاروی.

خواندن یا گوش دادن به موسیقی تکراری ترین گزینه ها هستند.

مسافرت با مسئولیت ممکن است

بالاتر از همه، همدلی و درک اضطراب به عنوان یک مشکل سلامت روان بسیار مهم است. نگرانی در مورد وضعیت و رفاه مشتریان یا مسافری که در کنار خود داریم برای قابل تحمل تر کردن این روند ضروری است.

و روزی خواهد آمد که همانطور که لورا ولاسکو به ما یادآوری می کند، "ما در صورت امکان سفر را آغاز خواهیم کرد و آن اضطراب را احساس خواهیم کرد، اما ما همچنین آن لذت را تجربه خواهیم کرد، لذت مطلقی که در حال حاضر فراموش کرده ایم. ما هنگام جابجایی گزینشگرتر و محتاط تر خواهیم بود، اما نتیجه خواهد داد."

به هر حال، ما زمان و تجربیات زیادی برای بهبودی داریم…