نوارهای ضبط شده از دهه 70 در قالب آنالوگ برای زنده کردن آنها نمایش داده می شوند
این تنها زمانی از سال بود که مادرم به من اجازه داد کوکاکولا بنوشم، انگار فردایی وجود ندارد. موهاش چسبیده بود و یه ژاکت خارش دار پوشیده بود، هدیه مادربزرگ. خواهرانم در مورد اینکه در شب سال نو چه نوع کت با کتف شانه ای بپوشند صحبت کردند و پدرم رزرو سالانه گروه آبی پاترنینا را انجام داد. ظروف سفالی سارگادلوس بود، ظروف بازدیدکنندگان و آنها با گوش ماهی یا گراتن - کباب شده، گالوانیزه، حلزونی - و صدف مانند در عروسی ها غذا می خوردند. نه به خاطر فراوانی - که نبود - بلکه به خاطر روزهای خاصی بود.
جعبه را - سیصد بار وصله شده - از اتاق زیر شیروانی که گلدان ها و گلاب ها و گلدسته ها در آنجا بود برداشتی. و آن رشته چراغ که هرگز کار نمی کرد و یک اتصال الکتریکی مشکوک خطرناک داشت. و یکی از عموهایم دوربین فیلمبرداری را می گرفت و همه چیز را ضبط می کرد. به پدربزرگم با ماندولین - راننده اتوبوس بود اما در اوقات فراغتش در گروه بازی می کرد - و مادربزرگم که در اولین تشکیل گروه Toxos e Froles خواننده بود - این که چیزی نیست - با بطری. انیسون از میمون، آن را با چنگال می خراشید.
"و یکی از عموهای من دوربین فیلمبرداری را می گرفت و همه چیز را ضبط می کرد."
روز بعد هدایا رسید. Un Tente، آشپزخانه رویایی باربی ماتل - که سال ها با او سلیقه آشپزی را کشف کردم - او طرح های شما را طراحی می کند یا بی اهمیت، که هیچ کس آن را لمس نکرد، زیرا ما را به طرز وحشتناکی نادان نشان می داد. یک سال بود که به من تب خفیف گیک زد - تا یک دهه بعد نمی دانستم آن چیست - و من حلقه WWF را با هالک هوگان و بازی رومیزی Star Crusade سفارش دادم.
و سپس آواز خواندن، خوردن و نوشیدن. و برای تماشای فیلم های ضبط شده در VHS. مانند سوپرمن یا جنگ ستارگان - چقدر دلمان برایت تنگ شده، کنستانتینو رومرو.
آن نوارهای ویدیویی که جدیدترین لحظات ما را ذخیره می کنند، اکنون عمر دومی دارند. به عنوان هنر، به عنوان بیانی از سینما در اول شخص. اما نه تنها ضبط این مهمانی ها: غسل تعمید، عشای ربانی، سفر به ساحل یا تجربه هر روز معین. و این به این دلیل است که MOCA (موزه آنلاین سینمای اتوبیوگرافی) یک سری برنامه ریزی کرده است در این تاریخ های کریسمس در مکان هایی در سراسر گالیسیا مشاهده می شود تا به یاد بیاوریم که چه بودیم.
آن نوارهای ویدیویی که جدیدترین لحظات ما را ذخیره می کنند، اکنون عمر دومی دارند
نمای تالار شهر یا فضای داخلی یک موزه آنها صحنه ای خواهند بود که نوارهای ضبط شده از دهه 70 در قالب آنالوگ در آن پخش می شوند تا زنده شوند و ما را به یاد رتروترین مراحل ما بیاندازند.
نادال در سوپر 8 (کریسمس در سوپر 8) ، که عنوان این سری از اکران ها را می توان در آن مشاهده کرد طبقه 0 موزه مرکز گایاس شهر فرهنگ گالیسیا (سانتیاگو د کامپوستلا) از 18 دسامبر تا 6 ژانویه.
همان روزها روی یک صفحه نمایش داده می شود میدان بازار لوگو که در Allariz، در موزه گالیسی Xoguete، قابل مشاهده است در 19، 20، 26 و 27 دسامبر از ساعت 11:00 صبح تا 14:00 و از ساعت 17:00 تا 19:00؛ و در کانگاس، نمایشگاه در خواهد بود نمای تالار شهر روزها 22، 23، 29 و 30 دسامبر از ساعت 18:00
فقط آنجا نیست. از طریق وب سایت MOCA می توانید سایر فعالیت های ارائه شده توسط آنها را مشاهده کنید. مانند کنفرانس هایی درباره سینمای زندگی نامه یا نمونه ای از دوجین فیلم مولف. و آرشیو فیلم های آماتوری که به این نمایشگاه معنا می بخشد: بیش از 15000 متر فیلم Super 8 از سه خانواده گالیسیایی که ما را به خود جوانتر باز می گرداند. به طوری که به تعبیر رپلیکنت از بلید رانر، خاطرات مانند اشک زیر باران گم نشوند.