گائل گارسیا برنال و ام نایت شیامالان.
ما معتقدیم که وقتی به یک ساحل می رسیم، زمان متوقف می شود. یا بهتر بگوییم آن را می خواهیم چون زمان جلوی دریا کندتر نمی رود. حداقل نه آن زمان معمولی که ما اختراع کرده ایم. ولی زمان های دیگری وجود دارد که در صفحه ساعت وجود ندارد.
"این فیلم زمان به زبان انگلیسی) واقع شدن در ساحل تصادفی نیست، یکی از قهرمانان آن توضیح می دهد، ویکی کریپس (بازیگر فوق العاده زیباترین The invisible Thread). "زیرا ساحل آمدن و رفتن جزر و مد، امواج، ریتم این سیاره را به شما یادآوری می کند. که بسیار متفاوت از زمانی است که ساعت های ما نشان می دهند، زیرا این فقط یک قرارداد است، اما هیچ کس نمی داند زمان واقعا چیست. ساعت من به من می گوید 12 است ... وقتی در ساحل هستید، نوع دیگری از ریتم وجود دارد، زمان دیگری که در آن به خود اجازه می دهید تکان بخورید».
گائل گارسیا برنال و ویکی کریپس
و در آن ریتم آهسته، در آن دیدن همه چیز از جلوی چشمانمان، نه مثل زمانی که جلوی کامپیوتر گیر کرده ایم، زمان چیز دیگری است. زمان دوست است او یک متحد است. شما را نمی ترساند. اینجاست که ظاهر می شود ام نایت شیامالان برای آرامش فضا-زمان یک ساحل بهشتی را به یک کابوس واقعی تبدیل کنید.
کارگردان حس ششم یا چندگانه این رمان گرافیکی را اقتباس کرده است قلعه شنی، توسط پیر اسکار لوی و فردریک پیترز. هدیه ای که دخترانش در سال 2011 به او دادند و در صفحات آن پیش فرض فیلم جدیدش Tiempo بود: گروهی از مسافرانی که از یک روز در ساحلی دورافتاده لذت می برند، متوجه می شوند که به سرعت پیر می شوند. برای شیامالان، پرسشهای بزرگ، ترسهای بزرگ، در آنجا خلاصه میشدند: درباره عشق، پیری، طبیعت و البته زمان. یا همانطور که ویکی کریپس می گوید: «این فیلم Tiempo نام دارد و یک فیلم ترسناک است، واضح است، درست است؟ امیدوارم وقتی سینما را ترک میکنید تعجب کنید که چرا از پیر شدن میترسیم، چرا از تنها یقین این زندگی فرار میکنیم: پایان آن. ما فقط نمی دانیم چه زمانی."
یکشنبه ها
آب و هوا (اکران در 30 ژوئیه) بازیگران گروه، تعدادی گردشگر فقیر که به استراحتگاهی رویایی در یک جزیره میرسند. یکی از آن هتل هایی که همه چیز در آن سرگرمی است. آخرین؟ دعوت نامه ای برای گشت و گذار در دیدنی ترین ساحل این مکان. آنها شما را با اتوبوس می برند، سپس باید کمی پیاده روی کنید، اما ارزشش را دارد. تا زمانی که به نظر می رسد آن صخره ها بسته شوند در مورد 11 نفری که در آنجا از آفتاب، شن و ماسه و دریا لذت می بردند. ویکی کریپس و گائل گارسیا برنال آنها این ازدواج را تا حدودی شخصیت اصلی تر تشکیل می دهند، والدین دو فرزند 11 و 6 ساله که رشد آنها را در راهپیمایی های اجباری خواهند دید. می گویند با دیدن فرزندانمان زمان سریعتر می گذرد و به این ترتیب کابوس موقت شیامالان آغاز می شود.
اما بزرگسالان در امان نیستند، آنها به زودی می بینند که چگونه بدنشان پژمرده می شود، بیماری ها، جسمی و روحی آنها را فرا می گیرد. آنها در نهایت محاسبه می کنند که تا به حال دو سال پیر می شوند. یعنی 50 سال زندگی در یک روز و نمی توانند از ساحل فرار کنند. درنتیجه بله، یافتن ساحل عالی اولین چالش اساسی برای کارگردان بود.
یک ساحل بسیار رمانتیک
پس از گشت و گذار در سراسر کارائیب، تولید بر روی آن متمرکز شد جمهوری دومینیکن. و در اوایل سال 2020 مکان خود را پیدا کردند: ساحل دره. چهار کیلومتر ساحل در شبه جزیره سامانا مکانی کم بازدید و احاطه شده با فضای سبز و قایق های ماهیگیر. مکانی که شیامالان مجبور بود برای قهرمانانش و تماشاگران آن را کلاستروفوبیک کند. راه حل؟ یک صخره از فوم، رنگ، گچ و داربست بسازید که به دیواری که قبلاً از این منطقه محافظت می کند اضافه شده است. اگرچه همه چیز به این سادگی نبود. هنگامی که آنها پیش تولید را در اواسط فصل طوفان آغاز کردند، قبل از اینکه صخره خیالی تمام شود، طوفانی آن را با خود برد. و طوفان ها فیلمبرداری از قبل پیچیده را کمی بیشتر پیچیده کردند.
طبیعت مانند خود فیلم، پنجه هایش را نشان می دهد. او وقت خود را می گیرد و ما برای او سرعت می گیریم. او پاسخ می دهد.
چقدر زمان میگذره وقتی تو ساحل راحت هستی...