سنت مانور شریان اصلی استونی باتر است
تعداد کمی از منطقه کارگری دوبلین صحبت کردند و هیچ کدام به اینجا نزدیک نشدند. عبور می کنیم رودخانه حیات برای ترک **بورژوازی** دوبلین پیچیده خیابان گرافتون و میدان مریون در جنوب و ورود به دوبلین پرولتری، ناسازگار و جوشان.
بلند شد در آجر قرمز، استونی باتر هنوز عرق ریخته شده در کارخانه های دودآلودش، موانعی که در مقابل آنها برپا شده بود را به یاد می آورد. انبارهایش و کوچه های تاریکش.
اما همه چیز در سال های اخیر بسیار تغییر کرده است. "The Batter" اکنون مکان است قهوه های منحصر به فرد، از میخانه هایی با شجره سلتیک، سینماهای مستقل، استودیوهای ضبط و حتی یک ناشر کتاب.
شام آخر در کافه Cagliostro
شمال فراموش نمی کند
ابتدا سلت ها و سپس وایکینگ ها. "The Batter" یکی از قدیمی ترین محله های دوبلین که ریشه آن به عصر آهن و جاده صخره ای که دوبلین را به تپه تارا متصل می کرد، مکانی مقدس برای پادشاهان سلتیک.
با حمله نورمن ها به دوبلین (قرن دوازدهم)، وایکینگ ها که از قرن دوازدهم این شهر را متعلق به خود کرده بودند. IX، به شمال لیفی اخراج شدند، جایی که l به Ostmenstown (دهکده مردان شرقی)، که اکنون به نام Oxmantown شناخته می شود و در Stoneybatter فعلی
تست خوبی از موارد بالا همسایگان شمالی محله نام خیابان های آن است: محل ثور، جاده سیگورد، خیابان ایوار یا جاده وایکینگ. فقط راگنار گم شده است.
اما برگردیم به آن استونی باتر خیلی باحاله شهر mestizo بین سنت تولید و روح سلتیک سال گذشته با هوای جهانی و فرهنگی جدید اعطا شده توسط هنرمندان و صنعتگران جوان که اینجا ریشه دوانده اند
برج رصد در میدان اسمیتفیلد
علیرغم اصیل سازی ج همسایگی، و افزایش قیمت ها، آن احساس جامعه هنوز حفظ شده است، ذائقه سبک "مدرسه قدیمی" و احترام به سنت هایی که یافتن آنها در پایتخت به طور فزاینده ای دشوار است.
بیا قرار بگیریم ما تا مرکز شهر دوبلین 20 دقیقه پیاده روی داریم یا اگر از خط قرمز تراموا Luas استفاده کنیم، 10 دقیقه فاصله داریم. به سمت جنوب، زندگی ما را از زیبایی ها جدا می کند آزادی ها؛ به شرق، اسمیتفیلد از تجاری خیابان اوکانل در حالی که محله فیبسبرو لیندا در قسمت شمالی و جنگل فونیکس پارک، در غرب.
گوزن ها از سال 1662، زمانی که این ذخیره گاه ایجاد شد، بر فونیکس حکومت می کردند. 700 هکتار که برای آن آزادانه بین آنها می دوند جنگل ها، مراتع و باغ ها.
ابعاد آن را تبدیل می کند بزرگترین پارک شهری اروپای غربی و دوچرخه را به بهترین متحد برای سفر در مسیرهایی که از کنار ابلیسک ولینگتون، صلیب پاپ، باغ وحش دوبلین یا اقامتگاه ریاست جمهوری می گذرد تبدیل کنید. آنها می گویند که پیدا کردن آن غیر معمول نیست قارچ های توهم زا اینجا، اما این داستان دیگری است.
میدان اسمیتفیلد، فضایی مدرن برای عابر پیاده
اسمیت فیلد، بین ویسکی و کوله پشتی
میدان اسمیتفیلد دروازه است به دوبلین قدیمی طبقه کارگر بازار تاریخی اسب و گاو دوباره اختراع شده است فضای عابر پیاده مدرن، در شب توسط دوازده چراغ خیابانی آینده نگر روشن می شود و به راحتی توسط نور قرار می گیرد برج رصد، دودکش قدیمی کارخانه تقطیر جیمسون با ارتفاع بیش از پنجاه متر حیف که به دلایل امنیتی دیگر در دسترس نیست.
موزه و مرکز بازدیدکنندگان تقطیر قدیمی جیمسون (از 14 یورو) میراث در Smithfield از کارخانه تقطیر است معروف ترین مشروب ایرلند، مقر فعلی آن در کورک است.
پناهگاه ویسکی، تقطیر جیمسون
یک تور در تاریخچه ویسکی خالص ترین در جهان، حداقل به گفته ایرلندی ها، به دلیل تقطیر سه گانه آن در مقایسه با دو برابر "ویسکی" اسکاتلندی. همه چیز بین سلت ها باقی می ماند. آن را صدا می زنند آب حیات" پس لیوان را بردارید، نفس عمیقی بکشید، فریاد slainté را برشته کنید و ذات ایرلند را بچشید.
دیگر مکان های ضروری در اسمیتفیلد عبارتند از هاستل ژنراتور (از 16 یورو)، بزرگترین هاستل در دوبلین که هرگز کمبود آن وجود ندارد فضای ماجراجویانه نه تعطیلات بین المللی؛ سینمای فانوس دریایی مشهور بین المللی و میخانه The Cobblestone، که شایسته آن است یک فصل جداگانه
بزرگترین هاستل دوبلین
هر روز در "خمیر"
کافی شاپ های آوانگارد، آبجوسازی های صنایع دستی، میخانهها، رستورانها... پیشنهاد مکانهای شیک در Stoneybatter تقریباً بیپایان شده است، بنابراین تنها راه برای دیوانه نشدن، برنامهریزی (یا امتحان کردن) روز در شهر است. قلب طبقه کارگر دوبلین ما همچنین می توانیم بوی قهوه، ریتم مردمی یا شهود خود را مستقیما دنبال کنیم. هر چیزی می رود.
پس از یک روز سپرده شده به پارک فونیکس، اسمیتفیلد و سنگفرش ما بعدی را همانطور که قوانین در "The Batter" حکم می کنند، با یک شروع خواهیم کرد فعال کردن مجدد قهوه در عشق عالی (خیابان مانور 57).
عشق سوپریم یا عشق به قهوه
به ما گفته بودند که در این مکان کوچک، با صندلی و گلدان های آویز دیوارهای آجری آنها بهترین قهوه محله را سرو می کرد. ما یک اکسپرسو سفارش دادیم که برویم، آن را امتحان کردیم و باور کردیم.
قبل از نزدیک شدن به برانچ سختگیری در یک برش از یک کیک (56 Manor Place) به **لیلیپوت پرس** (62 Sitric Road) رفتیم تا یکی از معروف ترین (و کوچکترین) انتشارات دوبلین را کشف کنیم.
آنتونی فارل او را به ما نشان می دهد مجموعه گسترده و او داستان کتابفروشی را برای ما تعریف می کند در حالی که روی صندلی مطالعه می نشیند و سگ تازی خود را زیر پایش می گذارد.
از سال 1984 Lilliput Press توزیع می کند بیوگرافی، رمان های تاریخی، خاطرات و کتاب ها از همه نوع از Stoneybatter.
فارل توضیح می دهد که نام ناشر از a روستای وست میث، شهرستان محل سکونت کتابفروش، که جاناتان سویفت از آن الهام گرفت تا لیلیپوت را نامگذاری کند. "سفرهای گالیور".
آنتونی فارل در چاپخانه لیلیپوت
برگشت به میز. یک جایگزین آبدار دیگر برای ** یک برش کیک ** (10 یورو) تسلیم شدن به گوشت گوساله است. واگن گوشت من (25 یورو)، متخصص در کباب و گوشت کبابی، اگرچه سالاد و فیله اردک وای (20 یورو) نیز معمولاً بسیار وسوسه انگیز هستند.
عاشقان شیرینی بدون تردید به ** نانوایی درب سبز ** می روند و از میان طیف گسترده دسرها و شیرینی های این نانوایی جذاب، کروسانت بادام را انتخاب می کنند.
در بعد از ظهر، ما بین بازدید از بحث خواهیم کرد موزه ملی ایرلند و به سمت قبرستان آربور هیل بروید، جایی که رهبران خیزش عید پاک در سال 1916 در آنجا آرام گرفته اند. یا پیاده روی کنید "هنر خیابانی" برای نقاشی های دیواری پروژه زیرمجموعه در اسمیتفیلد
این گروه از هنرمندان تصمیم گرفته اند تا با روح سرکش و نقاشی با قلم مو، دوبلین را به موزه ای در فضای باز تبدیل کنند.
متخصص در گریل و کباب
با فرا رسیدن شب ما به آن نزدیکتر می شویم ال. مولیگان بقال ، میخانه ای با طعم ارگانیک و جزئیات.
خورش بره همراه با یک آبجو زرد شکم قرمز نوآر این یک شرط بندی مطمئن است. همینطور کاتالوگ جین های آنها را امتحان می کند. ما را در اولد جیمسون ببخش.
را بار فرانک رایان محل زندگی شماست یک مسابقه فوتبال یا راگبی همانطور که در استادیوم و می گوید نوار برای یک پیمانه قبل از شروع شب.
میخانه مرد گلیمر با میراث زیبای میخانه ایرلندی خود، یک انتخاب عاقلانه برای هر کسی است که به دنبال آن است کوکتل یا ویسکی سطح و با اجازه ** The Cobblestone، ** Walsh's وقتی صحبت از موسیقی زنده سنتی می شود ناامید نمی شود. حتی برای یک گینس هم بیشتر از این گم می شود.
سنگفرش، قصیده ای از فرهنگ سلتیک