کلیسای سیستین تارگا مترادف با گفتن آن است در اسپانیا در انتظار یکی از بزرگترین مجموعه های معاصر از نقاشی های دیواری باحال از دنیا : 1014 متر مربع.
آ کلیسای سیستین منحصر به فرد در کاتالونیا، او در شهر Lleida Tárrega منتظر می ماند. کتاب مقدس را بازنویسی کنید روی دیوارهای کلیسایش سانتا ماریا د البا با استعداد همسایه اش هنرمند جوزپ مینگول "میکل آنژ" قرن بیست و یکم.
زمانی که جوزپ مینگول کاردنیس فقط 13 سال داشت و به پدرش کمک می کرد تا داربست ها را جمع کند تا به دیوارها و سقف هایی که در کلیساهای کاتالونیا تزئین کرده بود دسترسی پیدا کند. او نمی توانست تصور کند که خودش چه توانایی هایی دارد همچنین برای انجام یک روز.
این ساکن شهر Lleida Tàrrega به اوج خود رسیده است کلیسای شهرش نقاشی دیواری به مساحت 1014 متر مربع.
روی طاق ها و دیوارهای معبد باروک سانتا ماریا د ال آلبا خاستگاه بشریت را بازسازی کرده است ، رستاخیز مسیح، داستان های قابیل و هابیل یا کشتی نوح... جان دادن به کلیسا، وقف دیوارهای آن با تصاویر زیبا داستانهایی که خود را بیان میکنند و بسیار آسان است که ما را به فکر کلیسای سیستین کاخ حواری واتیکان بیاندازند، که در طاق آن نقاشیهای دیواری میگل آنجل آنها فصل باشکوهی از رنسانس نوشتند.
یکی از شاهکارهای تاریخ هنر در رم است که بخش هایی از متون مقدس را بازگو می کند. با همان تکنیک نقاشی دیواری که امروزه هنرمندان بسیار کمی مانند جوزپ مینگول با آن کار می کنند.
برای سالها مینگول با یک پا در فلورانس و پای دیگر در تارگا زندگی کرده است . او نسل سوم خانواده اش است متخصصان بیان هنری به طور مستقیم بر روی دیوارها ایجاد می شود.
پدربزرگش، جوزپ مینگول ژن، او یک نقاش دکوراتور بود ، «حرفه ای که در آن زمان نیاز به مهارت های هنری داشت»، نوه را مشخص می کند. پدرش، جاوم مینگول میلت، در همین زمینه آموزش دید در کارگاه خانواده و علاقه زیادی به نقاشی هنری نشان داد.
از دوران کودکی در مدرسه هنر و صنایع دستی تحصیل کرد و در دهه 1950 در نتیجه سفرهایش به هلند و ایتالیا، به سمت او چرخید اکسپرسیونیسم ، و شروع به نقاشی دیواری کرد.
من قبلاً مواد را می دانستم، رنگدانه ها را در کارگاه خانه ام داشتم و در ایتالیا مجذوب نقاشی های دیواری فلورانسی شد مینگول توضیح می دهد.
او در سال 1959 به دنیا آمد ، در خانه ای که نقاشی بخشی از زندگی روزمره بود. مینگوئل می گوید: «هنر در خانه بسیار حیاتی بود.
و خوب به خاطر دارد که در نوجوانی پدرش به او گفت: آنچه را که می خواهید مطالعه کنید، اما من دوست دارم نحوه نقاشی دیوار را به خوبی یاد بگیرید ". برای این کار همراهی او در روستاها بسیار مفید بود. به شما در تهیه مواد کمک می کند مثل آهک
او در بارسلونا در رشته هنرهای زیبا تحصیل کرد ، نمایشگاه های مختلف نقاشی برگزار کرد و در دهه 1980 نمایشگاه تئاتر و مجسمه سازی را تبلیغ کرد در خیابان های تارگا که استعدادهایی مانند Jaume Plensa از آن عبور کردند.
در نسخه امسال، از 8 تا 11 شهریور FiraTàrrega - در روزهای 9 و 10 در آسیاب بادی قدیمی ال تالادل - ارائه خواهد کرد. نمایشی که توسط جوزپ تهیه شده است مینگول و طراح و طراح صحنه، لورنچ کوربلا، بر اساس بازسازی فرآیند تولید یک نقاشی دیواری فرسکو، جایی که نقاش کار خود را در حالی که با یک الهه در تعامل است، اجرا می کند.
شروع خود را با تازه
جوزپ مینگل پس از مرگ پدرش در فعالیت هنری خود احساس کمبود عواطف حیاتی کرد. تجربیات پدرش را به یاد آورد ، چگونه می تواند با نقاشی او معماری را متحول کرد و اینکه مردم روستاها چگونه پیشرفت کار او را دنبال می کردند.
"و همینطور من از میراث آگاه بودم او می گوید که پدرم مرا ترک کرده بود. او خود را به عنوان شاگرد نقاشی دیواری نزد پدرش، اولین معلمش، کشف کرد و از آن لحظه به بعد، مطالعه کاملی را آغاز کرد نقاشی دیواری که در سرتاسر دریای مدیترانه حضور داشت و خود را وقف آن کرد.
«فرسکو، فراتر از یک تکنیک، این راهی برای درک هنر و نقاشی است, که بر روی معماری طرح ریزی می شود و مستقیماً به چشم عموم می رسد "، به Josep Minguell اشاره می کند.
"یک برهنه"، هنرمند و سطح، و موادی که مستقیماً روی دیوار اعمال می شود، که آخرین پوست آن خواهد شد. مانند تاتو، سکته مغزی باید دقیق باشد . هیچ حاشیه ای برای خطا وجود ندارد.
در سال 1995، جوزف اولین نقاشی دیواری خود را در کلیسای سلرز به پایان رساند، در شهرداری Castell de Mur، در منطقه Pallars Jussà.
او فکر می کرد که این یک تجربه منحصر به فرد خواهد بود، به دلیل شدت فداکاری او. اما فقط بود اولین نقاشی از 46 نقاشی دیواری که او تا به امروز انجام داده است بیشتر در کاتالونیا، مانند کاخ Diputació de Lleida، کلیسای Espluga Calba، محله Virgen del Carme de Sant Joan Despí، Sant Joan de Reus و Virgin Mary در بندر بارسلون.
او به صورت هنری نیز مشارکت داشته است در ایالات متحده، توکیو و ایتالیا، جایی که شورای شهر کارارا یک نقاشی دیواری از نقاشی دیواری را برای اقامتگاه سالمندان سفارش داد.
مینگول رویای ساخت یک کار بزرگ را داشت، یک چالش مفهومی جایی که او می تواند تمام پتانسیل خود را به کار ببرد. و در 100 متری خانه اش، درهای کلیسای سانتا ماریا دو آلبا به روی او باز شد تا رویای خود را برآورده کند.
هنرمند جوزپ مینگول.
17 سال کار
شده است 17 سال کار در پنج مرحله در همان کلیسایی که پدرش را دیده بود که از داربست بالا می رود تا نقاشی های دیواری کناری را بکشد. وی مجموعه نقاشی های شبستان مرکزی، عرض و طاق ها را تکمیل کرده است.
به صورت استعاری، مثل آغوش هنری کار پدرش بوده است ، پروژه ای بلندپروازانه و دشوار، با ارتفاع بیش از 20 متر.
از سال 2005 تا به امروز، صبح های زیادی وجود داشته است انضباط محتاطانه و طولانی مدت ، تهیه مواد، مانند نانوایی که هر سحری نان خود را ورز می دهد.
روزهای بسیار و طولانی غوطه ور در اثری که امسال پایان خود را دیده است معبدی که در آن بود دارایی فرهنگی مورد علاقه ملی اعلام شد در سال 2017، 350 سال از زمان گذاشتن اولین سنگ خود را جشن می گیرد.
با یک نقاشی دیواری در فضایی که محراب اصلی را احاطه کرده است (شانس) اختصاص به روشنایی سحر که مناظر، طبیعت و شهر تارگا را کشف کنید تمثیلی به ویرجن ماریا دل آلبا، قدیس حامی شهر، که کلیسا به او تقدیم شده است.
نتیجه تعجب آور است. جوزپ مینگول یکی از بزرگترین مجموعه های معاصر نقاشی دیواری در جهان را تکمیل کرده است.
از طریق نقاشیها، او میخواست کلیسا را به مکانی باز و دلپذیر تبدیل کند که در آن حساسیتهای مختلف احساس خوبی داشته باشند. مضامین کتاب مقدس از سنت نمادین نقاشی شده اند به روز رسانی. من یک نسخه فعلی ساخته ام این هنرمند که برای اولین بار فیلمنامه فیلم خود را طراحی کرد، اشاره می کند.
“من تمام متن های کتاب مقدس را مطالعه کردم و همچنین تفسیرها و مقالاتی عمیق در مورد چگونگی درک هنرمندان قبلی. و با همه اینها من تفسیر خود را انجام داده ام "، اشاره می کند.
نقاش همچنین تصریح می کند که « اکنون که در عصر دیجیتال هستیم ، که در آن همه چیز بسیار مجازی است، من متوجه شده ام که مردم خیلی حساس هستند برای هدایت احساسات بازدیدکنندگان غرق در نقاشی هستند.
آخرین پوسته ساختمان ها
هنر ساختن دیوارها بیان خود، توضیح داستان ها، ثبت زندگی، بخشی از ماقبل تاریخ. با مواد طبیعی، قرمز، قهوه ای، اخرایی و مشکی، که ساکن غار آلتامیرا بود، خیالی را در سنگ اسیر کرد از انسانیت بدوی، ما را با هنر غار آشنا می کند. در دستان میکل آنژ، بازسازی معابر مقدس، سقف کلیسای سیستین را به یکی از مشهورترین مکانها برای نقاشی دیواری تبدیل کرد.
جوزپ مینگوئل قدم به قدم این روش باستانی نقاشی را در فضای دیجیتال نقاشی دیواری فرسکو توضیح می دهد.
را ملات آهک و ماسه رنگدانه ها برس ها ، آب، طرح ها، ابزارها، داربست ها، همه اینها آماده سازی هستند قبل از یک مرحله طولانی مطالعه ، برنامه ریزی ، سازماندهی و نقشه های قبلی ، در سکوت و صمیمیت کارگاه او، و مقدم بر آماده سازی دیوار و نقاشی نهایی، آن آخرین لایه پوست روی سطح است.
"من باید بتوانم هر دیوار و هر طاق را احساس کنید از فضای معماری به منظور دادن محتوای نمادین به نقاشی ها، یک ویژگی معماری و بنا به نیتی که کار می خواهد فضا را به صورت بصری سفارش دهید.
جنرالیتات به تازگی نشان Creu de Sant Jordi را به جوزپ اعطا کرده است، زیرا او را «هنرمندی منحصر به فرد، عالی در هنر نقاشی دیواری و نقاشی ادغام شده در فضاهای بزرگ معماری می داند. الهامبخشی درخشان که بیننده آثار تصویریاش را به چالش میکشد و تکان میدهد». و شورای شهر تارگا، زادگاه او، موافقت کرده است به او مدال طلا اهدا کند شهرداری به پاس قدردانی از سابقه هنری وی.
مینگول کلاس های مستر تدریس کرده است نقاشی دیواری در آکادمی هنرهای زیبا در فلورانس و کارارا، و دوست و همکار جیانلوئیجی کولالوچی ، مرمت کننده اصلی کلیسای سیستین که سال گذشته درگذشت.
او همچنین با دانشگاه های هاوایی مانوآ، واسدا، توکیو، دانشگاه کامپلوتنس مادرید و بارسلونا و والنسیا همکاری داشته است.
دکترای هنرهای زیبا ، نویسنده چندین مقاله و کتاب Pintura mural al fresco، استراتژی های نقاشان و کرونیکل یک نقاش دیواری است. Tàrrega-Florència، هر دو از Publicacions de la Universitat de Lleida، 2014 و 2019.
جوزپ مینگول به موازات اجرای نقاشی، تکنیک و بیان مفهومی نقاشی دیواری را که در سال 2009 در دانشگاه بارسلونا رساله دکتری خود را بر روی آن نوشت، بررسی و منتشر می کند.
حتما امروز هست یکی از بزرگترین نمایندگان بین المللی نقاشی دیواری.
چیزی در مورد رم، در راه سانتیاگو و لویولا
تارگا پایتخت منطقه لیدا در اورجل است ، با حدود 18000 سکنه ثبت شده. با ماشین تا شهر لریدا (پایتختی که با AVE میتوانید در عرض دو ساعت از مادرید برسید) نیم ساعت و تا بارسلونا یک ساعت و ربع فاصله است.
کلیسای آن، سانتا ماریا د ال آلبا، محل عبور در یکی از مراحل است راه ایگناتین ، برنامه سفری که آقا ایگناتیوس لویولا در سال 1522 به تور پرداخت از لویولا تا شهر مانرسا.
معبد تارگا نیز بخشی از Camí de Sant Jaume, مراحل Camino de Santiago در قلمرو کاتالونیا. بنابراین، "کلیسای سیستین" منحصر به فرد معاصر که این شهر گذرگاه اکنون در زیارت های معنوی (و ورزشی) به نمایش می گذارد، دلیل دیگری برای توقف در تارگا است.
تارگا.
توقف و مسافرخانه، زیرا از تابستان امسال پناهگاه زائران و همچنین اقامتگاه ها و هتل های گردشگری روستایی در شهر یا منطقه اورگل است.
بدون ترک عرفانی که الهام بخش زیارت است، در همان منطقه مسیر سیسترسین می گذرد، که به سه صومعه سیسترسیایی پوبلت، سانتس کرئوس و والبونا منتهی می شود ، که در فصول مختلف سال مانند الان در تابستان هستند صحنه کنسرت موسیقی.
علاوه بر کلیسای سیستین تارگا، پیشنهاد دیگری قبل از ترک شهر است. در کنار پناهگاه زائران شهرداری، یک کارخانه ماشین آلات کشاورزی قدیمی که اکنون فقط 10 سال پیش بازگشایی شد و به موزه تبدیل شده است، موزه ترپات.
موزه ترپات
ورود به کشتی های آنها مانند دادن یک است پرش به آغاز قرن بیستم و وارد آن شوید فضای کارخانه پشت سر گذاشت ، همانطور که است، کسانی که یک عمر روی آن کار کردند.
عملاً همه چیز در فضاهای اصلی خود حفظ می شود: ابزارها، پرونده های اداری، ماشین ها. و وسط همه چیز، جایی هست، برای نمایش خلاقیت های هنری معاصر که مانند نقاشی های دیواری جوزپ مینگول کاردنیس، حال و گذشته را در آغوش بزرگی ادغام می کند که در عین حال خاطره و الهام است.