کومیزا، یکی از شهرهای اصلی ویس.
نامه ای برای من هست به محض ورود به هتل، مسئول پذیرش یک پاکت زرد رنگ با نام من روی آن به من می دهد. «به کرواسی خوش آمدید. ساعت 10 صبح در پذیرش شما را می بینیم. با احترام، دینو." آن را می خوانم و لبخند از سرم می رود. من یک تیرانوزاروس رکس را تصور می کنم که در اطراف اسپلیت قدم می زند و از بقایای ستون ها، ابوالهول های مصری و قطعات موزاییک طفره می رود، و به نظرم می رسد یک طرح عالی برای یک بازی ویدیویی . دیوانه؟ شاید، اما بعداً برای من کم هذیان نخواهد بود به امپراتوری که با عجله از پله ها بالا می رود برخورد کنید یا با گروهی از گلادیاتورها برخورد کنید که در بالای ریه های خود زیر یک گنبد بزرگ آواز می خوانند. و آن است که در یک شهری به این منظره با نابهنگامی ها به گفته مسئول پذیرش به من میگوید: «همین چند ماه پیش اسپلیت تبدیل به ارابهها و زرهها و لباسهای امپراتوری شد که صحنههایی از فصل چهارم بازی تاج و تخت ”.
وسط صحبت یکی ظاهر می شود که مرا می خواهد. شناسایی می کند. این دینو است. و به ناامیدی از خیالات پر زرق و برق من این یک سورپسید ماقبل تاریخ نیست ، اما از راهنما در قالب مردی میانسال، متوسط قد و چهره متوسط که تمام صبح مرا برای بازدید از شهر همراهی می کند. شکاف . از او درباره سریال می پرسم و تایید می کند که واقعاً بسیاری از صحنه ها در چند متری اینجا فیلمبرداری شده است. در شهر قدیمی ، و در قلعه کلیس در نزدیکی و اینکه از آن زمان به بعد سری فیلوهای زیادی وجود دارند که مسیر رسیدن به نامه را دنبال می کنند. اما قبل از اینکه بخواهد حکایتی از تیراندازی به دست بیاورد، موضوع را حل می کند و بدون اتلاف وقت، از دری عبور می کنیم که به کاخ دیوکلتیان، برجسته ترین کاخ دسترسی پیدا می کند. کارهای عمرانی از اواخر دوران باستان و جاذبه اصلی شهر. این به یک اتاق طاقدار آجری بزرگ منتهی می شود که امروزه فروشندگان صنایع دستی در آن ساکن شده اند، و از آنجا چه چیزی آنچه اتفاق می افتد یکی پس از دیگری شگفتی است.
بندر هوار که در مقابل آن جزایر پاکلنی قرار دارد.
به سمت هاله نور می روم و از پله هایی که به لابی گنبد کروی شکل چشمگیر منتهی می شود بالا می روم جایی که گروه از خوانندگانی که لباس گلادیاتور می پوشند یک کاپلا بخوان در کنار دهلیز، پریستیل قرار دارد، میدانی به یاد ماندنی که امپراطور در آن در انظار عمومی ظاهر می شد و مورد تحسین رعایا قرار می گرفت. دهلیز، پریستیل، کلیسای جامع و برج ناقوس اسپلیت: این یک کارت پستال عالی است که نفس شما را بند می آورد. بدیهی است – دینو به من تأیید میکند – این یکی از مجموعههای اصلی ضبط سریال بود و تصور میکنم برای تنظیم آن و پوشاندن آن به شکل قرون وسطایی و جادویی به وسایل زیادی نیاز نبود.
حقیقت این است که **دومین شهر بزرگ کرواسی** نیازی به تزئینات یا نقشه ندارد خیالی گرفتن داستان خود شماست شایسته طرح فیلم . از یکی که رویای آمریکایی را در نسخه رومی قرن سوم تجسم می بخشد و با اخلاقی به پایان می رسد. به این صورت خلاصه می شود: دیوکلس یک سرباز معمولی متولد سالونا، تا زمانی که امپراتور روم می شود، درجات بالا می رود. خوبه تا الان ولی دیوکلتیان (به عنوان یک بار تاج گذاری نامیده می شود) به زودی خواهد بود اصل خود را فراموش کنید و تبدیل به a می شود پادشاه مطلقه و ظالمی که زندگی خود را وقف آزار و اذیت مذهب کاتولیک و لذت بردن از قصر مجللی که دستور ساخت آن را داده است. را پیچش طرح نهایی زمانی می آید که جانشین او، ثابت ، فقط چند سال بعد، قانونی کردن مسیحیت و در طول قرن ها مقبره دیوکلتیان (که از مبارزه با این دین دفاع می کرد!) تبدیل شدن به یک کلیسای جامع ، جایی که یادگار شهیدان آناستازیوس و دومنیوس مورد احترام قرار گرفته است.
نمایی از یک اسکله کوچک در هوار.
بیشتر از یک ساختمان کاخ دیوکلتیان شهری اصیل با ساختار رومی معمولی است در یک مستطیل به ابعاد 215×180 متر حک شده و توسط دو جاده بزرگ کاردو و دکومانوس تقسیم می شود که با چهار در بزرگ ارتباط برقرار می کنند. در پشت خانه ها و کارگاه های سربازان قرار دارد، در حالی که جلو برای اتاق های خودنمایی امپراتور، با اتاق های مختلفی مانند تریکلینیوم، تالار ضیافت یا حمام های شرقی که در آن قدم می زدیم، اختصاص داشت. آنچه اکنون مرکز شهر است در داخل محوطه محصور شده است ، مجموعه ای زنده و هارمونیک از کاخ های گوتیک، مربع های کوچک با تراس های رمانتیک و رستوران هایی در پاسیوهای نیمه پنهان که بوسه های مخفیانه و شب های بی پایان را دعوت می کنند.
ولی زندگی پر جنب و جوش اسپلیت به "intramuros" پایان نمی یابد اما فراتر از دیوار، در خیابانها و میدانهایی که در طی قرنها زیر بنای شهرهایی که در اینجا وجود داشتند، مانند pjaca ، میدان اصلی همیشه شلوغ، یا میدان پروکراتیو ، پلکانی زیبا که توسط طاق های قرمز رنگ با نفوذ ونیزی احاطه شده است. و البته در رودخانه ، پر از تراس های پر از مردم زیبا ، جایی که با آن روز خداحافظی می کنیم.
پروتیرون در کاخ دیوکلتیان (سایت میراث جهانی)، در اسپلیت.
اما علاوه بر تمام جاذبه هایی که خود شهر دارد، یکی دیگر از نقاط قوت اسپلیت این است ارتباط با جزایر: Vis، Hvar و Brac که با کشتی در مدت زمان کوتاهی قابل دسترسی است. اگرچه همه آنها دارای برخی ویژگی های مشترک هستند: برخی سواحل شگفت انگیز، محله های تاریخی بکر و چند بلوک سیمانی حقیقت این است که هر کدام شخصیت بسیار متفاوتی دارند.
در حالی که هوار می تواند چیزی شبیه خواهر کوچک و پرشور ایبیزا باشد Y بریس ، بهشت ایده آل برای طبیعت گردی و ورزش در فضای باز, چشم انداز احتمالا است جزیره مورد علاقه کرواسی و این قابل توجه است زیرا توصیه کردن سخت است . و چون وقتی تسلیم می شوند، آرام و با دهانی کوچک این کار را انجام می دهند، گویی پیشاپیش توبه می کنند تا مخفیگاه خود را آشکار کنند. جای تعجب نیست که آنها نمی خواهند آن را به اشتراک بگذارند: اینجا هستند برخی از بهترین سواحل این کشور (بسیاری از آنها برهنگی هستند) و کمی شلوغ ; کامل ترین غذا را دارد (با نقش اصلی ماهی و نفوذ زیادی ایتالیایی) و همچنین از زندگی شبانه عجیب و غریب (بسیار متفاوت با Hvar)، به طوری که به آن معروف است جامائیکایی کرواسی.
کلیسای جامع سنت دومنیوس، در اسپلیت.
به همین دلیل است که خارجی هایی که وارد می شوند یک مشخصات بسیار خاص: آنها غیرمتعارف تر، جایگزین تر هستند… و آنها بدشان نمیآید که با یک سختی اضافه روبرو شوند، اولین زره شخصیت جزیره ای ، که به بهانه افزونگی، اینجا بیشتر از جزایر دیگر جزیره است. و این است که Vis به طور کلی است یک جهان جداگانه ، پرنده کمیاب که ارزش مطالعه دارد. از یک سو به دلیل این واقعیت است که بوده است پایگاه نظامی تا دهه 60 تا همین اواخر آن را از گردشگری محافظت می کرد. از سوی دیگر، زیرا، هر چند باورنکردنی به نظر می رسد، در جزیره ای که در مجموع از 3000 نفر دو کلان شهر بزرگ آن، ویس و کومیزا، هستند دو دنیای کاملاً قطبی شده که آنها حتی دارند زبانهای مختلف (لهجه ای که در Vis صحبت می شود شبیه هیچ گویش دیگری در کرواسی نیست).
برایم مفصل توضیح می دهد. ایویکا، یک جوان کروات با یک گالیسیایی، پوری، ازدواج کرده است. که با آن اداره می کند لولا ، رستورانی که با تعهد موفقیت آمیز خود به زنگ غذاهای تلفیقی دالماسیایی و کاتالان و برای شهرت او در خدمت به بهترین جین و تونیک های جزیره ، در باغ زیبای یک ساختمان تاریخی در ویس. بعد از چندین قهوه و چندین ساعت چت، ایویکا پیشنهاد می کند که در طول اقامت ما به عنوان سفیر ما در جزیره عمل کند، اما به یک شرط: خودمان را در دستان او بگذاریم. بدیهی است که چالش را پذیرفتیم و همان بعد از ظهر به خلأ پریدیم.
ساحل زلاتنی رت که شکل آن با جزر و مد، جریان و باد متفاوت است
بعد از 30 دقیقه با ماشین و 40 دقیقه پیاده روی در امتداد ساحل با غروب خورشید در پاشنه ما ، غافلگیری که مدتها انتظارش را می کشید شبیه فانوس دریایی استونسیکا است ، شمال شرقی جزیره و به عنوان نگهبان فانوس دریایی، ایوان بولیچ ، با هوای خاصی به جورج کلونی و یک زندگی بدیع او در این مورد به ما می گوید در حالی که فضای داخلی فانوس دریایی را به ما نشان می دهد، خانه اش، جایی که او وظایف خود را به عنوان فانوس بان و کنده کاری مجسمه هایش که او را در داخل کشور به خوبی شناخته شده است، تغییر می دهد. ایویکا به او حسادت می کند. بهش حسودی میکنم . و حتی به نظر می رسد که وقتی روز به روز خود را توضیح می دهد به خودش حسادت می کند. در سوله ای که با طناب و بویه تزئین شده بود شام خوردیم و در اتاق سرد و تیره ای که شبیه چیزی شبیه مدرسه شبانه روزی بود، خوابیدیم. اولین شب من در فانوس دریایی است . و من آنقدر عصبی هستم که نمی توانم یک چشمک هم بخوابم.
به محض اینکه طلوع کرد مسیر را به عقب برمی گردانیم Vis. قدیمی ترین شهر کرواسی (700 سال قدیمی تر از اسپلیت) در الف شکل می گیرد ویلای زیبای درخت نخل ، آ موزه باستان شناسی جایی که نماد آن نگهداری می شود (سر برنزی ملکه آرتمیس) و ساختمان های سنگی با درهای پوست کنده که پنهان می شوند. عمارت های معتبر ، بسیاری از آنها با دسترسی مستقیم به دریا و حتی اسکله های خصوصی.
Galerija Muzeja harrow Splita
همانطور که ایویکا به من می گوید ماهیگیری برای قرن ها فعالیت اصلی اقتصادی در اینجا بوده است ; در واقع گفته می شود که این اولین دهکده ماهیگیری در دریای آدریاتیک بود ، و اینکه ماهیگیران آن با قایق های خود رسیدند حتی به سواحل گالیسیا . از این رو، او به من اطمینان می دهد، بسیاری از کلمات گویش Vis هستند شبیه کلمات اسپانیایی و رابطه بین امپانادای گالیسی و فوکاچیای ساردین و آنچوی که در اینجا خورده می شود.
با این حال، در Vis نباید فضای داخلی را از دست بدهید ، جایی که سنت ها ریشه عمیق تری دارند. می توان به کوه هوم، بلندترین قله جزیره رسید پیاده روی یا دوچرخه سواری و دیدگاه های آن رقیبی ندارد: تاکستان ها، صومعه و چشم انداز کومیزا ، شهر مهم دیگر ویس، خانه های با سقف نارنجی آن و خلیج. را منظره کاملا مدیترانه ای است ، با تراس های سنگ خشک، روستاهای پراکنده و به اصطلاح رستوران های داخلی، خانه های غذاخوری سنتی، مانند پل موروو یا کونوبا واتریکا ، در ساختمانی با قدمت بیش از پانصد سال که در آنجا خدمت می کنند سینی های گوشت یا ماهی که در پکا درست می شوند ، روشی باستانی که از یک ظرف فلزی زنگوله ای تشکیل شده است که روی زغال ها قرار می گیرد و در آن غذا با شیره های خود به آرامی پخته می شود.
دکوراسیون در رستوران قدیمی La Fabrika.
در Roki's Konoba توقف می کنیم کارخانه شراب سازی کوچکی که با انگورهای معمولی منطقه، شراب تولید می کند سفید – به نام ووگاوا – و جوهر – پلاواک مالی – ، شبیه به زینفندل کالیفرنیا. این یک مکان عجیب و غریب است که یک رستوران دارد و همچنین چیزی واقعاً غیرعادی را حفظ می کند، باشگاه کریکت سر ویلیام هاست، زمین کریکت میراث بریتانیا که هر ساله در ماه می میزبان مسابقات تیم های انگلیسی است. از Vis با کشتی به براک، بزرگترین جزایر مرکزی دالماسی، می رویم تاکستان ها، باغ های زیتون و درختان پرتقال که هنوز با تکنیک های سنتی کار می شوند، دهکده های ماهیگیری، کلیساها و صومعه های کوچک رومی که در مکان های دور افتاده مانند پوستینیا بلاکا.
اما واقعاً چیزی که ما را به اینجا رسانده است معروف ترین ساحل جزیره (و احتمالاً در کل دالماسی)، زلاتنی رت ، همچنین به عنوان شناخته شده است شاخ طلایی یا دماغه به دلیل شکل زبانهای شنی که با جزر و مد و امواج تغییر میکند و به نیم کیلومتر میرسد. "طبیعت براک به وضوح پیشنهاد توریستی جزیره را نشان می دهد." Benoît، موج سوار باسکی-فرانسوی، به من می گوید. "بادی که در کانالی که براک و هوار را از هم جدا می کند، مسئول این امواج عظیمی است که می بینید، به همین دلیل برای ورزش های آبی، به ویژه موج سواری و موج سواری بسیار مفید است."
اتاق زیرزمینی در کاخ دیوکلتیان، اسپلیت.
اگر براک زیباترین ساحل – یا حداقل شناخته شده ترین – را در مجمع الجزایر دارد، به دلیل قانع کننده دیگری نیز شهرت جهانی دارد: سنگ از معادن آن برداشته شده است تا برخی از نمادین ترین ساختمان های جهان ساخته شوند مانند کاخ دیوکلتیان در اسپلیت، ایاصوفیه در استانبول و اخیراً کاخ سفید یا ساختمان سازمان ملل متحد در نیویورک. از همین رو فرانچسکا، دانشجوی هنرهای زیبا از پادوآ ، برای دیدن دست اول معادن سنگ سفید که تامین کننده این ساختمان ها هستند به اینجا آمده است.
و اگر براچ توسط سواحل و سنگ آن، جزیره هوار، منحصر به فرد ترین مقصد تعطیلات در کشور در نظر گرفته می شود. ' کوت دازور کرواسی "، یا "خواهر کوچک ایبیزا"، چندین ویژگی با جزیره بالئاریک دارد. اولین و مهمترین با وجود شهرت او به عنوان یک خوابگرد خستگی ناپذیر ، بسیار بیشتر از کلوپ شبانه جدید در دریای آدریاتیک است. دومی، آن جمعیت آن در طول فصل تابستان در سه ضرب می شود (از 3800 به بیش از 12000 می رسد). در حالی که در زمستان مکانی آرام و ساکت باقی می ماند. و سومی که در سال های اخیر از لیست بی پایانی بازدید داشته است سلبریتی های کلاس AA که از تام کروز گرفته تا کارولینا د موناکو . همینطور اوا لونگوریا سالگرد ازدواج خود را با تونی پارکر در اینجا جشن گرفت ، و دیگران مانند بیانسه، استیون اسپیلبرگ، گوئینت پالترو یا کوین اسپیسی آنها را می توان در سواحل خود دید. اما شاید این تعطیلات بود که شاهزاده هری کسانی که بیشتر تصویر او را در سراسر جهان پخش کردند، از اینجا گذشت. اینگونه بود که لوسی و دوستانش چند سال پیش او را ملاقات کردند، چند لندنی سی و چند ساله که در حال حاضر کاملاً وفادار هستند و همان روال را هر روز تکرار می کنند: رفت و برگشت در ساحل، کوکتل در غروب آفتاب در هولا هولا و شام در الهی ، رو به مجمع الجزایر پاکلنی، 21 جزیره ای که از هوار در برابر بادهای جنوبی با خلیج های دیوانه محافظت می کند. و در شب... برای دادن همه Carpe Diem ، مکانی شیک با بهترین مهمانی ها و دی جی های حال حاضر.
اسکله کوچک در جزیره ویس، مورد علاقه کروات ها.
حدس زدن چرا هوار را جزیره خورشید و اسطوخودوس می نامند , شما لازم نیست که یک سگ خونی باشید: دارید بیش از 2700 ساعت آفتابی در سال و در بهار این گل قسمت زیادی از قلمرو خود را می پوشاند و معطر می کند. شهر هوار، مرکز اصلی جمعیت ، بندر مهمی بود که ارتباط نزدیکی با ونیز داشت، از این رو میدان سنت استفان (در اینجا به سادگی به عنوان یک میدان شناخته می شود و گفته می شود که بزرگترین در کل مجمع الجزایر ) می توان با فکر سکته به ایتالیا حرکت کنید با ترکیبی از سبک های معماری، کلیسایش با نمای رنسانس و قدیمی ترین تئاتر عمومی در اروپا، متعلق به سال 1612. ویترین کاملی از زندگی روستایی ، اما برای شناخت عمیق آن و لذت بردن از گوشه و کنار آن نیز باید در مرکز تاریخی، عابر پیاده و هزارتویی آن سرگردان شوید ، که بخشی از دیوار قرن سیزدهم است و به قلعه اسپانیایی (به این نام معروف است زیرا توسط دو مهندس اسپانیایی ساخته شده است) صعود کنید.
ولی اگر گزینه این است که B-side خود را کشف کنید ، ساکت ترین قسمت هوار، فقط باید چند پیاده روی کنید 15 کیلومتری شمال ، برای رسیدن به استاری گراد، شهری ساحلی که به خاطر صومعهاش معروف است دومینیکن و قلعه توردالج و برای **شاعران گذشته اش (پتار هکتوروویچ) ** و هنرمندان فعلی اش. این یکی از صدها طلسم دالماسی، که کاملاً منعکس کننده شعاری است که کرواسی با آن خود را به جهان می فروشد: مدیترانه همانطور که بود: آبی، آفتابی... و بدون بتن.
_* این مقاله در شماره ژوئن 85 مجله Condé Nast Traveler منتشر شده است و در نسخه دیجیتالی آن برای لذت بردن در دستگاه دلخواه شما موجود است. _
* ممکن است به ... - گوشه های دیده نشده کرواسی: جزیره Sv. Klement - خلیج Kvarner در 6 نقطه: ساحل دیگر کرواسی - کرواسی، از Diocletian تا Beyoncé - زیباترین روستاهای کرواسی - 16 دلیل برای اینکه چگونه مدت زیادی طول می کشد تا کرواسی را بشناسید؟