به یاد فراموش شده ها: شهرهای اسپانیای خالی شده که مسیر زرد از آنها عبور می کند

سوزین، در آراگون

"گاهی، آدم معتقد است که همه چیز فراموش شده است ، که زنگار و غبار سالها قبلاً چیزی را که به ولع آنها روزی به آن اعتماد کردیم کاملاً ویران کرده است. ولی یک صدا، یک بو، یک لمس ناگهانی و غیرمنتظره کافی است، به طوری که، ناگهان، رگبار زمان بی رحمانه سقوط می کند بر ما و خاطره با درخشش و خشم صاعقه روشن می شود.» درباره خاطره می نویسد خولیو لامازارس در کارش باران زرد.

اما چگونه به یاد می آورید که کار را به عنوان مترادف فراموش کرده و رها کنید؟ ممکن است؟ انگار از یکی کنایه خوب بود، هست استعاره کنجکاو که بین کتاب و مقاله ایجاد می شود: نویسنده اثر خود را در آینیل، شهری خالی شده ، در حالی که هدف این مقاله یادآوری کامل شماست مسیر زرد ، مسیری که به نام کتاب لامازارس. اما قبل از هر چیز، بیایید خلاصه کنیم.

باران زرد

خولیو لامازارس عمومی باران زرد بازگشت به داخل 1988 و در آن کتاب به مشکل فعلی پرداخت اسپانیای خالی شده . از طریق او روایت می کرد به شیوه ای تخیلی آخرین روزهای آخرین بازمانده شهر مذکور واقع در آراگون پیرنه، شهرداری خالی از سکنه از سال 1971.

دلیل این مقاله نام خود را از آن اثر گرفته است: مسیر زرد آ مسیر پیاده روی حدود 20 کیلومتر که اجرا می شود شهرهای فراموش شده مختلف در این منطقه و بنابراین اجازه می دهد آنها را به خاطر بسپار خانه ای تخریب شده که امکان ورود به داخل و تکمیل آن را با تخیل فراهم می کند چگونه زندگی می کردند ، آ کلیسای ویران جایی که تا همین اواخر می رفتند جماعت یا یک مدرسه دیگر نفس نمی کشد اما مهمتر از همه، در این مسیر خواهیم دید طبیعت، که بالاخره روش زندگی او بود.

همانطور که در کتاب گفته شده، بودن مکانی با کم جمعیت و با منابع کمیاب ، با داشتن یک مشخص شد اقتصاد معیشتی این، همراه با شرایط نامطمئن که در آن کسانی بودند که در آنجا زندگی می کردند زمستان های سخت کسانی که مجبور به مواجهه بودند، ساخته شدند در دهه 50 منطقه آسیب دیده است خروج قوی به سمت جمعیت بزرگتر و کوچکتر برخی نقاط ضعف که به لطف آن بیش از حد جبران می شود چشم انداز شگفت انگیز

کلیسای رومی در شهر اولیوان

راه رفتن، GERUND چیست

مسیر زرد شروع میشود از جمعیت اولیوا نقطه خروجی که ما را ترک کرده است طعم خوب در دهان : اجباری است برای بازدید کلیسای سن مارتین ، آ ساختمان قدیمی به سبک رومانسک که الف در نظر گرفته می شود چاه مورد علاقه عمومی پس از دیدن، باید ادامه دهید جهت به سمت رودخانه برای گیر کردن مسیر زرد ، که یافت می شود تمام راه مشخص شده است. این ما را از پیش خواهد برد جنگل های تاریک و اگر رودخانه جریان زیادی داشته باشد، ممکن است مجبور شویم کمی پاهایمان را خیس کنیم در آنها آب های سرد قبل از رسیدن به شهر اول، بربوسا.

در این توقف می توانیم قدردانی کنیم اولین خانه ها و کلیساهای متروکه این ساختمان که در سال 1703 ساخته شد، هنوز هم حفظ می کند برج ناقوس ایستاده، با دو قلوهای بیهوده اش که شبیه به هم هستند دو چشم نگران بزرگ، انگار متحجر منتظر این شهر دوباره به زندگی قدیمی خود باز می گردد.

بربوسا شهری است که داشت برخی از اهمیت در گذشته و به نام معروف بود "ذغال سوز"، از آنجایی که این از آنجا استخراج شده است معدنی برای عرضه به شهرهای بزرگتر دیگر مانند Biescas یا Sabiñánigo. چی واقعیت عجیب، توجه داشته باشید که من داشتم دو مدرسه که در سال های اخیر متناوب شده است بسته به آب و هوای آن زمان وقتی شهر را ترک می کنیم، جالب توجه است دیوارهای سنگی که محدود شده است مزارع مزرعه

از آنجا که بربوسا را دنبال خواهیم کرد مسیر زرد که ما را به آینیل. در اینجا مسیر شیب دارتر است، اما گوشه های بسیار زیبایی را نیز به ما ارائه می دهد مانند استخر Barranco de Rimalo، جایی که جسورانه ترین یا داغ ترین می تواند باشد تازه کردن برای ادامه صعود آینیل

این شهر یکی با بدترین ساختمان های حفظ شده، اما، مطالعه قبلی کتاب به کسانی که به خود می آیند کمک می کند شیرجه رفتن به کمال زندگی برای ساکنانش چگونه بوده است. این دارد حدود ده خانه، یک مدرسه و یک کلیسای زیبا. لازم به یادآوری است که در این شهرک ها برق و آب لوله کشی نداشتند. پس شما زندگی حتی پیچیده تر بود

پس از بازدید از این شهر، بازدید از شهر توصیه می شود آسیاب بازسازی شده برای بعضی ها 20 دقیقه، جنب دره، این بنا مورد توجه ویژه رمان نوشته است خولیو لامازارس. تا به امروز بازسازی شده است، یک بازدید ارزش آن را دارد ببینم اون موقع چطور بود

از آنجا که آینیل، مسیر زرد ما را به آن سو خواهد برد سوسین، یک شهر جذاب اما با خانه های به خوبی حفظ شده، از آنجا بله، جمعیت وجود دارد. چیزی که مطمئنا تکان دهنده باشد برای مسافری که از آنجا آمده است روستاهای خالی از سکنه سابق کلیسای شما سزاوار توقفی برای اندیشیدن در آن است، هم از داخل و هم از بیرون دوباره می گیریم مسیر مشخص شده که ما را به آغاز خواهد برد، به زیتون.

همانطور که لامازارس می گوید در جمله ابتدایی، "یک کرک" می تواند برای بیدار کردن حافظه مفید باشد. همچنین بو یا لمس چیزی غیر منتظره بهترین کاری که می توانیم انجام دهیم؟ خودمان را با همه صداها، همه رنگ ها و بوها آغشته کنیم تا تصور کنند چگونه می توانند زندگی کنند. چه بهتر برای تجلیل از زندگی و در نتیجه یاد او!

سوزین، در آراگون