کابوالس
دره لاکیانا، ذخیرهگاه بیوسفر ، قدم به قدم، کیلومتر به کیلومتر ما را غافلگیر می کند، در حالی که از جاده های پرپیچ و خمش عبور می کنیم: کوه های شیب دار، جنگل های سرسبز... که در این زمان از سال با یک مانتوی سفید بکر پوشیده شده اند. منطقه ای سرسبز و کوهستانی است واقع در غربی ترین انتهای کوه های کانتابریا ، جایی که گونه های متعددی از جانوران حفاظت شده زندگی می کنند، مانند کاپرکایلی کانتابری، و بله، این یک نقطه استراتژیک برای مشاهده خرس.
رودخانه ها، در جهت اقیانوس اطلس، کوه نگاری از ناهمواری ها را می سازند که به پایان می رسد. صخره های سرگیجه آور . اکنون آبهای آن زلال و پاکیزه جاری است، اما زمانی بود که رنگ سیاه مانند زغال سنگ ، از آنجایی که این دره سالیان دراز معدن زندگی می کرد. منطقه ای ناشناخته برای بسیاری که در آن آبشارها، آبشارها و مکان هایی می یابیم که ما را به یاد خود جنگل آمازون می اندازد.
لوماجو
نقطه شروع ما خواهد بود ویلابلینو (حدود 4 ساعت از مادرید در A-6 و CL-626) پایتخت منطقه لاکیانا ، قبل از خاموش شدن برای گشت و گذار در برخی از شهرهای کارت پستال دره. این شهر با 8000 نفر جمعیت در ارتفاع 1020 متری قرار دارد. را دره لاسیانا در مجموع را پوشش می دهد 14 روستا ; ما در این سفر کشف خواهیم کرد Caboalles de Abajo، Robles و Lumajo ، که در زمستان تبدیل به یک افسانه می شود هانس کریستین اندرسون.
رسیدیم به Caboals de Abajo . اینجا می توانیم در آن بمانیم آپارتمان L'abiseu ، که معماری سنتی منطقه را دست نخورده نگه می دارند، بر اساس سنگ، چوب، تخته سنگ و آهنگر . ما توسط ایسا و خوزه پذیرایی میشویم، آنها به طور جزئی از برنامههای جذابی که میتوانیم در این منطقه انجام دهیم، به ما اطلاع میدهند. تنها 10 کیلومتر دورتر، پیست اسکی Valle de Laciana de Leitariegos قرار دارد و بسیار نزدیک، پارک طبیعی سامیدو.
Caboals de Abajo
مستقر می شویم، شومینه اتاقمان را روشن می کنیم و پنجره های آپارتمان را باز می کنیم که مناظر بی نظیری را به ما می دهد. Devesa ، جنگلی انبوه از درختان بلوط، توس، راش و فندق که مسیرهای متعددی را ارائه می دهد.
برای ملاقات نزدیک تر می شویم مزرعه لا سندا که به نظر می رسد زمان برای آن نگذشته است. آرانچا از ما استقبال می کند و به ما نشان می دهد که در گذشته چگونه از گاو نگهداری می شد، چگونه به آنها غذا داد، آنها را تمیز کرد، آنها را دوشید و در نهایت پنیر خود را درست می کنیم. La Senda همچنین مسیرها و اسب سواری را ارائه می دهد.
ما می خواهیم تاریخ این منطقه را عمیقا بدانیم و به همین دلیل به آن نزدیک می شویم خب ماریا یکی از نمادین ترین چاه های معدنی در کل دره و همچنین به دلیل تاریخ غم انگیزش شناخته شده است. در 17 اکتبر 1979، ده معدنچی در اینجا جان خود را از دست دادند . پس از گذشت بیش از چهار دهه، یاد و خاطره آنها در این چاه دست نخورده باقی می ماند که در آن به تلاش و فداکاری آنها ادای احترام می شود.
تنها 15 دقیقه دورتر (Carretera CL-626)، شهر قرار دارد لاسیانا اوکس . در اینجا ما یک توقف ضروری در طول مسیر برای لذت بردن از غذای لئون خواهیم داشت. بنابراین، ما به هتل روستایی لابولرا برای پوشیدن چکمه های خود با دستور العمل های سنتی و خانگی León . وارد اتاق ناهارخوری شیشهای آنها میشویم، جایی که فرناندو و پیلی از ما استقبال میکنند: "همه ظروف ما دست ساز هستند".
کلیسای سن ژولیانو
ما پروفیترول کاهش دهنده بوتیلو و منسیا و ریزوتو بولتوس و پارمزان خوشمزه را توصیه می کنیم. اما نمی توان در لئون بود بدون چشیدن طعم نان سوخاری با سیب زمینی و فلفل، یا ماهی کاد پخته شده در دمای پایین. و، البته، بدون تلاش آنها را ترک نکنید frisuelos مقداری پنکیک با آرد، شیر و تخم مرغ که در شکلات داغ و غلیظی فرو میشوند.
بهترین چیز، بعد از چنین ضیافت خوشمزه ای، این است که گرم بپیچید و در شهر زیبای روبلز قدم بزنید. ما ملاقات خواهیم کرد کلیسای سن ژولیانو، یک کلیسای محلی زیبا متعلق به قرن یازدهم به سبک رومی قدیمی ترین در کل دره لاکیانا، بنای تاریخی مورد توجه استانی را اعلام کرد. زنگهای آن با صدای بلند ساعت 6 بعدازظهر به صدا در میآیند (پم، پام، پام، پام، پام، پام)، خورشید کم کم غروب میکند در حالی که افق با آبی و نارنجی غروب خورشید که روی شبکیهی چشم ما ثبت میشود، یکی میشود.
روز بعد به دیدن شهر رفتیم لوماجو (LE-492) معروف به بالکن لاسیانا شهری با بالاترین ارتفاع که تنها 72 نفر در آن زندگی می کنند . آدولفو و همسرش در ورودی شهر از ما پذیرایی میکنند، آنها یک قهوه داغ از خانهشان برای ما میآورند و به ما میگویند که این شهر منشأ واکیرا دارد و بسیاری از دامداران از همه جا به دنبال کار به اینجا میآیند: هیچ کافه تریا نداریم، اما برای جبران آن، مهمان نوازی خود را داریم. این قهوه قابلمه است و امیدوارم شما را گرم کند.»
با کشف خانههای سنگی متفاوت شهر، در شهر گم میشویم، اگرچه همه با سقفهای برفیشان که آنها را بسیار شبیه هم میکند، جادههایی با ضخامت ۶۰ سانتیمتر برف که تا بالای زانو به ما میرسد... ماجرایی که آنها هستند. ساکنان لوماجو عادت دارند. از اینجا می بینیم میخچه (2,194 متر)، بلندترین قله در کل دره که مسیری ضروری برای دوستداران کوهستان دارد.
لوماجو
10 دقیقه پیاده روی نزدیک می شویم آبشار Cereizales یکی از مرتفعترین استانها در کل استان لئون، که به دلیل دمای پایین تا حدی یخ زده است. اوایل بهار جریان آن چند برابر می شود به طوری که آبشار دوم تشکیل می شود.
عکسی می گیریم تا این لحظه را در دره لاکیانا جاودانه کنیم، منطقه ای بسیار آرام و ناشناخته که ما را کاملا شیفته خود کرده است. مکانی برای کشف روزها با یادآوری آن در اینجا، گم شدن، هرگز اتلاف وقت نخواهد بود.
آبشار سریزالس