شهر آلبانی برات که در سال 2008 به عنوان میراث جهانی اعلام شد، کمتر از 2400 سال سابقه دارد. در قرن چهارم قبل از میلاد توسط ایلیاتی ها تأسیس شد. ، در قرون وسطی، زمانی که عثمانی ها آن را فتح کردند و از آن به عنوان یک نقطه استراتژیک برای تصرف بقیه کشور استفاده کردند، اهمیت زیادی پیدا کرد. دقیقاً آنها بودند که مسئول ساختن خانه های سفید هماهنگ و پر از پنجره خود بودند. آنهایی که با آبشارهای یکنواخت از دامنه کوه ها می ریزند.
98 کیلومتر برات را از هم جدا می کند ظالم ، پایتخت آلبانی کیلومترهایی که به دلیل پیچ در پیچ جاده ها، ترافیک و رانندگی خاص آلبانیایی ها چند برابر می شوند و می توانند حتی مشتاق ترین رانندگان را به ناامیدی سوق دهند. ولی ما به اینجا آمده ایم تا تمام تجربیاتی را که کشور ارائه می دهد به دست آوریم و رانندگی با آن یکی از آنهاست.
در پناه کوه های وحشی، کوه هایی که کوه نگاری داخلی آلبانی را مشخص می کنند رودخانه اوصوم راهنمای مرکز شهر برات در میان خانههای عثمانی آن، که در دره مستقر شدهاند، ساختمانهای مذهبی که شواهدی از گذشته این کشور به جا میگذارند، چندین موزه و رستوران جالب که در آنها میتوانید بهترین غذاهای آلبانیایی را بچشید، برجسته است.
برات، آلبانی
این دقیقاً اسوم است که وظیفه جان بخشیدن به برات را بر عهده دارد و در عین حال آن را به محله های مختلف با شخصیت های بسیار متفاوت تقسیم می کند. منگالم و گوریکا آنها هستند که ماهیت تاریخی آن را متمرکز می کنند و به وسیله دو پل با هم متحد می شوند. یکی در گوریکا که در قرن هجدهم با سنگ ساخته شده است، به اولین خیابان های محله ای به همین نام، در ساحل سمت راست رودخانه منتهی می شود.
خیابانهای ساکتی که در حال حاضر بازسازی شدهاند، به لطف پیادهرویهای هزارتوییشان که مناظر منگالم را در بر میگیرد، نوید بازدیدکنندگانی را میدهد که تا چند ماه دیگر به برات میرسند. همیشه زیر نظر قلعه ، که بالاترین تپه را مستعمره می کند.
پس از فتح عثمانی، گوریکا به منطقه مسیحی تبدیل شد به همین دلیل است که مملو از کلیساهایی است که با ناقوس های آتشین خود به عنوان ساعت زنگ دار برای کسانی که تصمیم به خوابیدن در این محله دارند عمل می کنند. هر چند زنگ طبیعی محل آواز خروس هاست ، راهی برای ارتباط با آلبانی سنتی، اجتناب ناپذیرترین چهره آن.
این محله ای است که من برای اقامت در خانه ای سنتی که به یک هتل چهار خوابه تبدیل شده است، انتخاب می کنم. تنها در اتاق دنج من سه تا از پنجره های بی نهایتی که برات دارد وجود دارد. آیا واقعاً کسی به خود زحمت داده است که همه آنها را بشمارد؟
هزار پنجره برات.
آن سوی رودخانه
اون بالا، قلعه برات یک شهر کامل را در بر می گیرد که هنوز مسکونی است, کالا ، به دلیل اینکه یکی از معدود استحکامات در کشور است که مردم هنوز در آن زندگی می کنند برجسته است. برای رسیدن به آن دو مسیر وجود دارد که از رودخانه شروع می شود.
سادهترین راه پیدا کردن آن چیزی است که در ادامه میآید، از پل گوریکا، خیابان میهال کومنا، اگرچه با بالا رفتن از سوی دیگر، پنهان به انتهای خانههای منگالم، ما را از کوچههای پرپیچوخمی که برای بازیابی گذشته برات شگفتانگیز هستند، میگذراند. که بله، ما انتخاب می کنیم که ما انتخاب می کنیم، باید مراقب کف های شیب دار و لغزنده ساخته شده از تخته سنگ های بزرگ باشید.
مسیر اول در کنار خانههایی با باغهایی است که با انگور تزئین شدهاند و بازدیدهای ضروری مانند موزه قوم نگاری که نمایانگر یک خانه عثمانی از قرن هجدهم است. دومی بین پنجرههایی گم میشود که گذر روزها را به دقت مشاهده میکنند.
فضای داخلی قلعه مجموعه ای از خیابان های کوچک را در بر می گیرد که بین ساختمان های برفی می پیچند، فرصتی دیگر برای گم شدن در گوشه و کنار تاریخ. بین آنها افزایش یافت مجموعه ای فوق العاده از 42 کلیسای بیزانسی که از این تعداد فقط هشت نفر پابرجا مانده اند. بیشتر آنها در دوران کمونیسم تخریب شده یا به رستوران تبدیل شده اند، همانطور که در مورد آن نیز وجود دارد کلیسای طاقدار سنت جورج ، قرن 14. بقایای مساجد نیز وجود دارد: مسجد سرخ (Xhamia e Kuqe) و مسجد سفید (خامیا و بارده).
در مرکز ارگ موزه اونوفری قرار دارد که در کلیسای جامع سانتا ماریا قرار دارد که از دوران کمونیسم نیز جان سالم به در برده است. در این نمایشگاه آثاری از چندین استاد شمایل نگاری به نمایش گذاشته شده است که در میان آنها اونفری برجسته است. ، نقاش مشهور آلبانیایی قرن شانزدهم که همراه با دیگر هنرمندان آن زمان منطقه بالکان را پر از آثار هنری مقدس کرد.
دیوار برات
دنبال دیوار Rruga Gjon Muzaka میتوانیم در میان خرابهها گم شویم و از چشماندازهای مختلف برات و دره لذت ببریم، که در میان آنها چشماندازی که «بالکن قلعه» ارائه میکند ضروری است، بالاترین قسمت و منظرهای از منطقه مدرن از آن به دست میآید. کوه تومور محله قدیمی گوریکا و رودخانه اوسم. غروبها کوهها را صورتی رنگ میکنند و در تابستان غرفههای میوهفروشی در کنار چشمانداز برپا میشوند. برای پیدا کردن آن باید پرچم بزرگ آلبانی را دنبال کنیم.
بازگشت به Mangalem، ما به سمت اطراف Rruga Antipatrea حرکت کردیم تا بخشی از آن باشیم هماهنگی کامل مذهبی برات: اسلام، مسیحیت، بکتاشی. جالب است، و حتی بیشتر از آن دانستن این موضوع که آلبانی خود را اولین ملت بی خدا در جهان در دوران کمونیسم اعلام کرد، حتی ادیان را ممنوع کرد.
خیابان با شروع می شود مسجد مجردان ، ساخته شده در سال 1827 و تقدیم به مردانی (پیشخدمت ها و پسران فروشگاه) که ازدواج نکرده اند. به دنبال آن مسجد شاه یا سلطان قدیمی ترین و در کنار تکیه هالوتی قرار دارد. از 1554 است مسجد سرب ، به خاطر گنبدهای پوشیده شده با این ماده نامگذاری شده است. بعد، کلیسای ارتدکس از سنت دیمیتریوس نشان دهنده آغاز شهر مدرن است.
برات از هوا.
زمان «ژیرو» در شهر مدرن
کنجکاوترین رسم و رسومی که به عنوان یک مراسم حیاتی در تمام مناطق آلبانی انجام می شود، این است xhiro . بعد از ظهر، در پایان روز، ساکنان در هر سنی برای راه رفتن، معاشرت به خیابان ها می آیند و حتی یک عمل کامل خواستگاری را با قوانین بسیار خاص انجام دهید. زحمت مقایسه سواری های آلبانیایی را با سواری های هر جای دیگر دنیا به خود زحمت ندهید، زیرا xhiro بسیار بیشتر است.
یک سنت کامل که تنها پس از گذراندن سه روز قدم زدن در خیابان های آلبانی در هنگام شب، بخشی از آن را احساس خواهید کرد.
در مورد برات، راهی که برای انجام عادت عجیب انتخاب شده است جمهوری بولوردی . شریان پرجنبوجوش بخش جدید مملو از رستورانها، بارها و کافههایی است که میتوانید در آنها سرگرمیهای معمولی دیگر عصرهای آلبانیایی را انجام دهید. برای نشستن و نوشیدن . از جمله موسسات دلپذیر، cuci bar به دلیل اصالت محلی و غذاهای سنتی آن، اگرچه به نظر می رسد محلی ترین غذا پیتزا است، اما در بیشتر آنها قهرمان می شود.
در دروازه های گوریکا، رستوران آنتیگونی از بهترین مناظر قلعه و پنجره های برات برخوردار است. یکی دیگر از گزینه های نفیس برای پر کردن خود با طعم آلبانیایی.
اما خاصترین لحظه نمایشگاه در برات زمانی فرا میرسد که رهگذران خود را در تسخیر نور شب میگذارند و نماهای سفید، شکوه روزهایشان را بازتولید میکنند و در صورت امکان، جذابیت این قطعه کوچک را بیشتر میکنند. آلبانی.
عکس ها را ببینید: بهترین سواحل ریویرا آلبانی
شراب سازی ÇOBO، کارخانه شراب سازی که داستان آلبانیا را روایت می کند
در 14 کیلومتری برات، به شرابسازی Çobo میرسیم، شرابسازی سنتی خانوادگی، معروفترین کارخانه در آلبانی و اولین کسی که تورهای راهنما را در تاکستانها و فضاهای آن معرفی میکند.
تاریخچه آن قبل از کمونیسم آغاز شد، زمانی که پدربزرگ و مادربزرگ صاحبان فعلی تعدادی انگور در زمین های خانوادگی کاشتند. با آمدن کمونیسم تعاونی ها زمین را تصاحب کردند اما این مانع از تلاش خانواده Çobo برای تحقق رویای تولید شراب نشد . برادران برای بهبود دانش خود به ایتالیا رفتند و پس از بازگشت، تاریخ خود را بخشی از تاریخ آلبانی کردند.
اکنون آنها یک بار در تیرانا دارند، بار شراب Shendevere (کارگردان: Shëtitorja Murat Toptani)، و به داشتن یک تولید از 100000 بطری در سال بخشی از آن به چین، استرالیا، مالزی و آلمان صادر می شود. اما اگر شراب سازی Çobo با چیزی مشخص می شود، برای بودن است تنها کارخانه شراب سازی که از انگور استفاده می کند ولوش به زبان آلبانیایی ، معمولی کشور و مخصوص رنگ قرمز داخلی آن است، از این رو بطری ستاره آن نامیده می شود. ای کوکجا ای براتیت, سرخ برات.