از تابارکای تونس تا نووا تابارکای آلیکانته: دریای مدیترانه به مثابه دریایی از پیوندها
برای ما اهل آلیکانته، جزیره تابارکا مترادف با آن است گشت های مدرسه، یکشنبه پائلا و گهگاه استفراغ در قایق بیرونی. یا برگشت.
در دوران کودکی، ما قادر به درک عجیب و غریب بودن آن به عنوان یک منطقه محصور نبودیم، و چیزی که ما را مجذوب خود می کرد، آن بود. وضعیت جزیره نزدیک و قابل پیاده روی (می گفتیم: «دو قدم بردارید و می روید») انگار سیاره شازده کوچولو و گل رزش است، اما با بوی نمک و بارهای ساحلی.
او باید می رسید دویست و پنجاهمین سالگرد تأسیس Nueva Tabarca و بالاتر از همه، کتاب عکس را منتشر کنید تبرکیناس ، از کارما کاسولا ، به طوری که بالاخره متوجه شدم استثنایی و زیبایی این جزیره ماهیگیران که بارها جلوی چشمانم دیده ام اما نتوانسته ام ببینم.
«تابرکیناس» سفری بصری است که نقطه مشترک آن دریا و مرجان است
کارما کاسولا یک هنرمند تجسمی است که در بارسلونا به دنیا آمده، اما سالها پیش در مادرید اقامت گزیده است و دههها را با دوربین خود در جهان سفر کرده است. خنده کنترالتو و هوش عالمانه اش . زنی پرشور و چند زبانی که خود را به عنوان کسی "بیشتر در جاده تا مقصد" تعریف می کند.
و من می توانم تصدیق کنم که درست است، زیرا در آغاز دهه 2000 من به اندازه کافی خوش شانس بودم که با او به دو سفر اکتشافی بروم - کار اما مهمتر از همه کشف -: یکی، به واحه سیوا در مصر و دیگری به مسکو و سن پترزبورگ ، جایی که تقریباً همه چیز (به ویژه سرمایه داری) در آن زمان چیز جدیدی به نظر می رسید.
کارما در حال مستندسازی بود موضوع مرجان در جزیره سن پیترو چند سال پیش وقتی به طور اتفاقی با پلاکی برخورد کرد که توضیح می داد جمعیت آن از الف جزیره آفریقایی به نام تابارکا . این نام توجه او را به خود جلب کرد، زیرا او تابارکا اسپانیایی را به خوبی می شناخت. و از آن اشاره او شروع به خواندن در مورد فرهنگ تابارکین و در مورد چهار منطقه آن در تونس ، در محله جنوا Pegli، در Carloforte و Calasseta در جزیره Sardinia و در Alicante جزیره Nueva Tabarca.
«چرا این پروژه را انجام دادم؟ پاسخ بسیار ساده است - او با منطقی بسیار به من پاسخ می دهد -: از روی کنجکاوی و برای لذت حرکت و مسافرت ". آیا چیز دیگری وجود دارد؟
از کارلوس پنجم تا تابستان های فعلی در جزیره تابارکا آلیکانته
تعدادی از دیدنی ترین عکس های کتاب از داخل یک کشتی، از طریق نورگیر یا روی عرشه ساخته می شوند و او به من اعتراف می کند که هرگز به اندازه " احساس راحتی نکرده است در وسط نادانو ، جایی که ظاهراً چیزی جز واقعیت آن را احاطه نکرده است شما توسط همه چیز و همه احاطه شده اید . در آن لحظات شما مانند یک ستاره در جهان هستید ... منظورم این است که یک آرامش بزرگ از تو می گذرد اما در عین حال تنش و آدرنالینی که سفر و دریا بیدار می کند”.
فرهنگ Tabarquina ریشه در آن دارد Pegli (Liguria)، بندری در نزدیکی جنوا ، از آنجا خانواده هایی که استعمار کردند جزیره مرجانی تابارکا در تونس ، در قرن شانزدهم. در آن لحظه تاریخی امپراطور کارلوس وی مصمم به فتح میدان الجزیره برای خنثی کردن حملات کورسی و قدرت بارباروسا بود، اما پس از پیشروی ها و شکست ها باید عقب نشینی کند و به دلیل موقعیت استراتژیک خود، انتخاب کند. جزیره کوچک تبرکه، نزدیک به مرز بین الجزایر و تونس ، برای ساختن یک زندان که توسط پادگانی از سربازان محافظت می شود. به منظور صرفه جویی در هزینه ها، پادشاه همچنین تصمیم می گیرد این جزیره را به یک خانواده ژنوایی به نام لوملینی اجاره دهد تا در ازای بهره برداری از بانک های مرجانی غنی آن به آنها اجازه دهد.
تبرکیناس
توافق لوملینی با چارلز پنجم دلیل مهاجرت خانوادههای ماهیگیری از لیگوریا به آنجا و اینکه تابارکای آفریقایی به یک بندر تجاری پررونق تبدیل میشود، که محل مبادله اسیران مسیحی در ازای باج نیز بوده است. با این حال، با شروع قرن هفدهم، تجارت مرجان شروع به کاهش کرد و لوملینی ها از پادشاه می خواهند که جزیره را پس بگیرد . علاوه بر این، فشار جمعیتی برای چنین جزیره کوچکی شروع به بیش از حد شدن کرده است، به همین دلیل است که صد خانواده از تابرکا در نهایت برای سکونت مجدد جزیره را ترک می کنند. جزیره سن پیترو در جنوب غربی ساردینیا.
کارما کاسولا با دوربینش تمام این مکان ها را سفر کرده است: San Pietro، Sant'Antioco، Pegli و Genoa در ایتالیا؛ تابرکه تونس؛ و البته جزیره آلیکانته ، که با وسعت 0.34 کیلومتر مربع آن می باشد کوچکترین جزیره مسکونی اسپانیا.
چرا «تابرکیناس»؟ "از روی کنجکاوی و برای لذت حرکت و مسافرت"
با این حال، هنرمند هنگام ثبت سفر خود در تصاویر، ترجیح داده است برخی از جغرافیاها را با برخی دیگر مخلوط کند و زیبایی قلمروها، چهره ها و تجربیات مختلف را به گفتگو تبدیل کند. چرخاندن چند درخت نخل آتش بازی با کمان دختری که لباس فالرا در صفوف دریایی ویرجن دل کارمن دارد. چند نقاشی دیواری باروک از جنوا با آسمانی از تابارکا (آلیکانته) و آسمانی دیگر از تابارکا (تونس) . خیلی ناهمگون خیلی مساوی
به هر حال، ماهیگیران، آب و پرندگان آزادانه در دریای مدیترانه حرکت می کنند، آنها هیچ مرزی نمی شناسند و میخواستم عکسهایم همین آزادی را داشته باشند”.
یکی از تصاویر مورد علاقه این عکاس، تصویر یک ماهی فروش تونسی در غرفه بازار ماهی خود است. زیرا او یک چچیا قرمز بر سر دارد که اگرچه نمی داند کلاهی از تولدو است”.
همچنین، در کتاب وجود دارد تعداد زیادی اسناد که این هنرمند در آرشیو ردیابی کرده است: شناسنامه ها، کارتوگرافی ها و عکس های قدیمی گفتگو با عکس های خود، ایجاد حس همجواری، نه تنها بین قلمروها، بلکه در خط زمانی، تبرکیناس با نقشه قرن 16 شروع می شود و با یک تصویر Google Earth به پایان می رسد کاسولا تأکید می کند: «زیرا ما امروز خودمان را این گونه می بینیم».
و چگونه تابارکینوها به جزیره کوچک آلیکانته رسیدند؟ در پایان قرن هجدهم، این جزیره خالی از سکنه بود و دزدان دریایی بربر از آن به عنوان پایگاهی برای حمله به سواحل آلیکانته استفاده می کردند. مقامات عجله داشتند تا آن را به عنوان یک پاسگاه نظامی تقویت کنند تا کار را برای دزدان دریایی دشوار کنند، و کارلوس سوم از نجات اسیران مسیحی جنوا در الجزایر - که از جزیره تابرکا در تونس می آمدند - استفاده کرد تا گروهی از آنها. این منطقه را مستعمره خواهد کرد.
از نقاشی های دیواری باروک تا آب های مدیترانه
بنابراین در آوریل 1770، شصت و نه خانواده دیگر " سی و دو تابارکینو شل که خانواده را تشکیل نمی دهند به جزیره منتقل شدند. بسیاری از ساکنانی که امروزه در آنجا یا در شهرهای مجاور مانند سانتا پولا و تورویجا زندگی می کنند از آنها تبار هستند، چیزی که در نام های خانوادگی ایتالیایی مشهود است. چاکوپینو، لوچورو، کاپریاتا، پیانیلو یا روسو.
پروژه تبرکیناس کارما کاسولا تأکید میکند که «خود تأمین مالی و کاملاً شخصی» به لطف Instituto Cervantes de Tunis و Casa Mediterraneo ، که در دفتر مرکزی آلیکانته نمونه ای از این اثر تا 31 مه قابل مشاهده است.
کارما کاسولا
تبرکیناس
تبرکیناس