یک کد رفتار و لباس برای رفتن به پاریس مانند یک محلی
فرمان اول: شما در مورد همه چیز نظر خواهید داشت
یک پاریسی طرفدار شما نمی توانید در یک گفتگو در حاشیه بمانید . گفت و گو و تقابل آراء محور و موتور شام و مجالس پاریسی است. آنها همیشه در مورد همه موضوعاتی که می شناسند و آنهایی که نمی دانند نظر خود را می دهند. مهم ترین داشتن حیله گری است به اندازه ای است که بدانند چگونه با هم کنار بیایند، حتی اگر ندانند در مورد چه چیزی صحبت می کنند، بدون اینکه به نظر ناآگاه به نظر برسند.
علاوه بر این، در سخنرانی آنها ضروری است که نشان دهند چیزهای واضحی دارند. چه مسائل مهمی مانند اهداف در زندگی یا کار، یا هوس هایی مانند انتخاب شما هنگام خرید نان (آنها دقیقاً می دانند کدام نانوایی مورد علاقه شما است، بهترین زمان برای رفتن به چه زمانی است، و همچنین میزان پخت و میزان طلایی که برای خود ترجیح می دهند. باگت سنتی ) .
حیله گری در مجامع اجتماعی به عنوان شیوه زندگی
فرمان دوم: وقتی عبور می کنید نگاه نکنید
فقط "گردشگران" قبل از عبور با احتیاط منتظر نوبت خود در چراغ راهنمایی می شوند. پاریسی با کمی غرور مستقیماً از خیابان می گذرد و می زند: "آری یا آری متوقف می شوند، من عجله دارم و حال و حوصله صبر ندارم."
مشکل اینجاست که پاریسی هم رانندگی می کند و در نقش موتور سوار هم همین ذهنیت را دارد. سپس تبدیل به a می شود مبارزه قدرت ، یک ماموریت نسبتاً پرخطر که باید از آن اجتناب کنید، به خصوص اگر یک نفر نیستید پاریسی اصیل
حیله گری در ظرافت نحوه انجام آن است، بدون اینکه اهمیت زیادی به آن بدهند، فقط راه اندازی می کنند . در صورت بروز اختلاف، اعتراض شما شامل یک اقدام ساده اما مؤثر است اخم های معروف و اگر جدی است لیفت شانه. ما شما را تشویق نمی کنیم که مانند آنها باشید، اما اگر به دنبال راهنمایی هستید از این اطلاعات استفاده کنید. این به شما کمک می کند تا تشخیص دهید که چه کسی بومی است.
صلیب ها. بدون نگاه. و خیلی از خودت مطمئنی
فرمان سوم: همه احزاب دارای موضوع خواهند بود
دعوت به مهمانی معمولاً با عبارتی مانند: شب لباس (رایگان یا با دستورالعمل)، یا کد لباس چنین است یا مفهوم شب ...
بسیار رایج است که مجبور به پوشیدن جزئیات اینکه شما کی هستید لباس وحشتناکی که لباس شما را کاملاً از بین می برد (جوراب سفید با کفش های تیره، کلاه کتانی یا لباس زیر بیرونی). و آنها بسیار بسیار مشارکت کننده هستند. آنها حس شوخ طبعی زیادی دارند و ترس کمی از تمسخر دارند ، آن شب با لباس خود به مترو می روند و بدون مجتمع به مهمانی خود می روند.
تعجب آور نیست که در همان سالی که برای تولدی رومی پوشیده اند، در یک مهمانی بهاری لباس اسکی پوشیده اند، از کلاه گیس، کلاه و سبیل های کاذب استفاده کرده اند، و لوازم جانبی را برای خود پر کرده اند. مهمانی بیش از حد لباس پوشیده از بهترین دوست خود یا لباس سفید بکر برای _ Dîner en Blanc. _
مهمانی ها همیشه مضمون خواهند بود یا نخواهند بود
فرمان چهارم: خطوط مترو را با شماره و رنگ خواهید شناخت
پاریسی دقیقا می داند در کدام سمت سکو بایستیم در هر ایستگاه برای بهینه سازی زمان. و وقتی در مورد مترو صحبت می کند، به تمام ایستگاه هایی اشاره می کند که در محدوده مرکزی قرار دارند که او پاریس را در نظر می گیرد. مناطق 12، 14 و 15 به حساب نمی آیند و منطقه 13 از زمان افتتاح ** Cité de la Mode et du Design ** شروع به "وجود" کرد.
بدون نگاه کردن به نقشه می توانند به شما بگویند چگونه به هر مقصدی برسیم ، با مبادله گنجانده شده است، و اگر عجله دارید بهترین راه را برای خروج از آن ارائه دهید. با توجه به اینکه 16 خط در متروی پاریس وجود دارد، جی پی اس ذهنی اش اصلا بد نیست. نه "فوق العاده" (همه چیز می چسبد).
جمع بندی، "پاریس" به زبان آنها, هر چیزی است که در مرکز خالص پاریس است ، بقیه "حومه" هستند. جنتریفیکیشن به آنها حقه بازی می دهد زیرا آنها مجبورند مراجع خود را دوباره تعریف کنند و خود را به سمت مناطق ناشناخته مانند ایستگاه های اتوبوس باز کنند. مترو مارکس دورموی قطار بزرگ، نوار زودگذر تابستان را از دست ندهید.
پاریسی همیشه می داند که در کدام سمت سکو بایستد
**فرمان پنجم: شما نباید چاپلوسی کنید (...خیلی)**
مهم است که نفیس رفتار کنید و اجازه دهید قبل از تعریف کردن، کمی دوست داشته باشید. یک تعریف، سزاوار آن است» . پاریسی ها نباید از هیچ چیز تعجب کنند تا آسیب پذیری خود را نشان ندهند. وقتی آنها در مورد مزایای چیزی صحبت می کنند که آزاد می کنند «بد نیست»، «باشه»… به جای گفتن با یک بیان خنثی همراه است "سرد" یا "فانتزی". آنها اشتیاق خود را ساده نشان نمی دهند، مگر اینکه بخواهند نشان دهند که به اندک راضی هستند، عمر زیادی نداشته اند یا تا حدودی ساده لوح هستند.
یک مخرج مشترک این است که نشان دهید کمی هستید "بلاز" (بی تفاوت)، اهمیت نسبی به لحظاتی که دیگران شگفت زده می شوند. کنترل اشتیاق به شما کمک می کند "جذابیت" به موضوع و به تصویر غیرقابل دسترس از پاریس کمک می کند.
نه، این معمول نیست
فرمان ششم: ابتدا مکان های شیک جدید را خواهید شناخت
سر پاریسی ها ساختار یافته است مانند وبلاگ یک شهر . آنها نام همه مکان های مد روز را می دانند. چه سم زدایی، ارگانیک، بدون گلوتن، گوشتخوار... آنها بهترین کوکتل بارها، بارهای شراب را می شناسند... بدون فراموش کردن نمایشگاه ها و هنرمندان آن لحظه، تقریباً قبل از افتتاح.
اگر یک بار یا رستوران شیک جدید باز کرده اید، اکنون باید آنها را بشناسید! آنها نه تنها باید مکان خود را بدانند (ایستگاه مترو شامل). همچنین باید کمی در مورد بیوگرافی صاحب یا سرآشپز و البته قبل از اینکه دموکراتیزه شود و پیش پا افتاده شود، باید هر کاری که ممکن است انجام دهیم تا اولین نفر باشیم.
هیچ چیز برای آنها بدتر از این نیست که در جمع اعتراف کنند که در دوره جدید نبوده اند جایی برای بودن ، این ما را به چرخ سرنوشت ساز می رساند، یعنی چیزی را ندانیم و در نتیجه نتوانیم نظر بدهیم (که ما را به فرمان اول می رساند). اگر به دلیل یک شرایط "جدی" رستورانی را نمی شناسند، باید استدلال کنند که این رستوران به میل خود بوده است و اطمینان حاصل کنند که بازتاب بدی از آن مکان دارند. قدرت اطلاعات تنها سلاحی برای حفظ وضعیت خواهد بود.
همیشه باید بدانید چه چیزی در مد است
فرمان هفتم: از پاریس متنفر خواهید شد و با همان شدت عاشق خواهید شد
یک پاریسی پاریس را تحقیر می کند ، او را خسته می کند، خفه اش می کند و بسیاری از تعطیلات آخر هفته از او فرار می کند. هر چند وقت یکبار "آنها باید از شهر خارج شوند" ; در بهار، زیرا خوب است و آنها از این فرصت برای بازدید از قلعه ها و شهرهای اطراف استفاده می کنند. در تابستان چون پاریسی نیست و شهر توسط خارجی ها تسخیر می شود. در پاییز زمان رفتن به خانه روستایی از دوست و در زمستان اسکی مقدس است.
وقتی در پاریس هستند از او انتقاد می کنند اما وقتی دور هستند از او محافظت می کنند و دلتنگش می شوند. هیچ چیز قابل مقایسه با شهر، فرهنگ، آداب و رسوم، غذا و خوراک آن نیست... و هنگامی که اولین پرتوهای خورشید شروع می شود و آب و هوا اجازه می دهد apéro را در تراس ها ببرند، آنها بیش از همیشه میهن پرست هستند، پس #parisjetaime . برخی حتی می توانند از رود سن عبور کنند و برای رفتن به پشت بام، ساحل را تغییر دهند. اگر آنها زندگی در آن را انتخاب کرده اند سمت راست یا در کنار رودخانه، تصادفی نیست، آنها نیاز به یک بهانه خوب دارند.
پاریس را به همان اندازه دوست خواهید داشت و از آن متنفر خواهید شد
** فرمان هشتم: تحت هیچ شرایطی مانند یک گردشگر به نظر نخواهید رسید **
هیچ بهانهای برای عکس گرفتن از یک بنای تاریخی وجود ندارد، در واقع به ندرت میبینید که آنها با هیبت در مقابل ساختمان بایستند. Place Vendôme یا La Place de la Concorde. آنها از مکان های شلوغ که ممکن است با مسافران برخورد کنند اجتناب می کنند و دوربین هایشان از زیبایی شهر نور به وجد آمده اند.
لیستی از مکان های ممنوعه آن وجود دارد. آنها در Champ-de-Mars پیک نیک ندارند، آنها به پارک Buttes-Chaumont می روند. آنها از درب گالری لافایت عبور نمی کنند، در عوض Le Bon Marché را انتخاب می کنند. وقتی می توانند به خیابان Vielle du Temple بروند، حتی دیوانه نیستند که در شانزلیزه خرید کنند. هرگز به ذهن آنها نمی رسد که در La Place du Tertre یک شراب بخورند و خیلی کمتر در نوار فیلم آملی ; هرگز Bateau Mouche نگرفته است و اگر از آنها بپرسید شگفت زده می شوند. آنها برج ایفل را از روی اسکوتر خود در راه رفتن به محل کار می بینند و از زمانی که به موزه لوور رفته اند، سال ها می گذرد. آنها از زمانی که در لاسوربن تحصیل کرده اند به سنت میشل نرفته اند. آنها در رستورانهای افسانهای سنت ژرمن دپرس غذا نمیخورند، مگر اینکه یک رویداد مطبوعاتی، یک ورنیساژ باحال، یا مادربزرگ دوست داشتنیشان اصرار کند. سپس آنها آن را تقریباً مانند یک ماجراجویی خواهند گفت.
این نگرش برای پاریسی ها وحشت است
فرمان نهم: شما همیشه یک دستور کار کامل خواهید داشت
او پادشاه سازمان است، همه چیز برنامه ریزی شده است و هفته های شما پر از برنامه های دقیق تنظیم شده است، بنابراین باید از ماه ها قبل از آنها برای مخاطب قهوه بخواهید.
پس از پیامهای برنامهریزی مربوطه در مورد زمان و نقطه ملاقات، آنها همیشه کمی شلوغ و کمی دیر میرسند تا نشان دهند که مشغول هستند و چقدر باید قدر زمان با ارزش آنها را بدانید.
لحظه نزدیک شدن فرا می رسد، تقریباً یک قرار کاری است که با یک عبارت کلیدی از نوع شروع می شود. “Qoi de Neuf” ، که شما را به صحبت در مورد اخبار کار، عشق و تعطیلات برنامه ریزی شده دعوت می کند ... یک پاریسی خوب می داند چگونه با یک سخنرانی سرسخت پاسخ دهد تا نوبت شما نگذرد. او نقش قهرمان را خواهد داشت، اولین کسی که صحبت را خاتمه می دهد و عذرخواهی می کند که باید آنجا را ترک کند زیرا یک تئاتر دارد.
همیشه با برنامه برای همیشه.
فرمان دهم: شما نباید رنگ های تند بپوشید
در پاریس طول می کشد نگاه کل سیاه و در صورت انتخاب رنگ های دیگر آبی سرمه ای یا خاکستری زغالی می شود... از تون های هوشیار و نامحسوس فراتر نمی روند. صبح ها، در مناطق اداری، موجی از مردم را با لباس های "یونیفرم" با کت های سنگی و کت های مشکی خواهید دید. و اگر جرات پوشیدن کت قرمز را داشته باشید، به عنوان علامت راهنمایی رانندگی احساس نامناسبی خواهید داشت.
ماههای تابستان چیز دیگری است، هنگامی که بعد از تعطیلات آخر هفته در Cap Ferret یا Île de Ré رنگ طلایی کاملی داشته باشید، میتوانید رنگهای بژ، کرم، سفید و پاستلی را بخرید. رنگ های فلورین شما را برای تعطیلات در ایبیزا یا سنت تروپه ترک می کنند.
رنگ های خنثی به عنوان یک روش زندگی