نمای پانوراما از موناکو
در سالهای اولیه قرن بیستم، زمانی که مسابقه اتومبیل رانی موضوع رانندگان آقایان بود، یعنی تنها کسانی که می توانستند ماشین بخرند، بیشتر مدارها شهری بودند.
خیابان های ** مادرید، بارسلونا، هاوانا، بوئنوس آیرس، لمانز یا مونزا ** مسیری بود که آن خلبانان بی باک هر یکشنبه جان خود را به خطر می انداختند.
تنها یکی از پیستهای خیابانی تاریخی فرمول 1، که در موناکو (مونته کارلو) فعالیت میکند، باقی مانده است. ماشینهای تکنفره در خیابانهای باریک مرکز شاهنشین غرش میکنند، جایی که بقیه سالها میتوانید رولز رویس، فراری، بنتلی یا مازراتی ساکنان ثروتمند این کشور کوچک را ببینید.
استرلینگ ماس در سال 1956 با مازراتی 250F رانندگی می کرد
پیدایش این جایزه بزرگ به سال 1929 برمی گردد و این ابتکار باشگاه اتومبیل موناکو و کمیسر عمومی آن بود، آنتونی نوغس.
اولین تلاش توسط فدراسیون بین المللی اتومبیل (FIA) رد شد زیرا آنها مسابقه ای را ارائه کردند که خارج از قلمرو کوچک بود. آنها یک مدار درست کردند که به معنای واقعی کلمه از خیابان های تنها شهر کشور، موناکو استفاده می کرد.
که در آن زمان می توانست کمی خنده دار باشد زیرا اولین برنده، یک بوگاتی، سرعت متوسط 80 کیلومتر در ساعت را طی کرد. امروز این یک منظره منحصر به فرد است که در آن زرق و برق، تجمل و کوت دازور با سرعت و بوی ترمز و لاستیک سوخته آمیخته شده است.
به طور سنتی، جایزه بزرگ F1 موناکو در روز صعود، در ماه مه برگزار می شد، اما اخیراً به دلایل لجستیکی و تقویمی در تاریخی نزدیک به آن جشن برگزار شده است. امسال 24، 26 و 27 خواهد بود.
آیرتون سنا فقید در حال رانندگی در مسیر خیابان موناکو
یک شغل خاص
این جایزه بزرگ پر از ویژگی های خاص است، به عنوان مثال، تمرین رایگان به جای جمعه در روز پنجشنبه برگزار می شود و مسابقه به جای 300 کیلومتر معمولی تنها 270 کیلومتر است.
و برگزارکنندگان برای حضور در مسابقات جهانی هزینه ای پرداخت نمی کنند، در تئوری به دلیل ماهیت تاریخی آن (موناکو از سال 1955 بدون وقفه میزبان F1 بوده است)، اما احتمالاً شرایط مالیاتی خوب ارائه شده توسط شاهزاده برای بسیاری از قهرمانان سیرک F1 نیز تأثیرگذار است.
همچنین جایی بود که برای اولین بار، در سال 1933، ترتیب شروع شبکه با زمان های واجد شرایط ایجاد شد. که تا آن زمان به صورت قرعه کشی انجام می شد. کندترین منحنی را در مسابقات قهرمانی دارد، سرعت آن 50 کیلومتر در ساعت است که به آن منحنی لووز می گویند. اگرچه روبروی هتل Faimont است.
این آخرین پیچ قبل از ورود به تونل بالای هتل است. و شاید قابل توجه ترین چیز این باشد سبقت تقریبا غیرممکن است
هر سال زوج نیز چند روز قبل از آن جشن گرفته می شود جایزه بزرگ تاریخی موناکو، امسال از 11 تا 13 می خواهد بود. آزمونی که در آن خودروهای تاریخی در دسته بندی های مختلفی شرکت می کنند و این برای آزمایش این است که همه چیز برای F1 عالی است.
منحنی لووز کندترین منحنی در مسابقات قهرمانی است و با سرعت 50 کیلومتر در ساعت مدیریت می شود
تحول شهری
موناکو برای گرندپری خود دستخوش تحولی اساسی شده است. خیابانها با نردهها و نردهها پوشانده شدهاند، جادههایی که به مدار منتهی میشوند قطع میشوند، غرفهها برپا میشوند و همه قیمتها تا استراتوسفر بالا میرود.
خط شروع، خط پایان و مستقیم اصلی در بلوار آلبرت اول، رو به بندر قدیمی، یا بندر هرکول، جایی که در روزهای مسابقه مجلل ترین قایق های تفریحی جهان لنگر انداخته اند زیرا از روی آنها می توان بخشی از مسیر را دید.
جعبه ها و تریبون هم در این بلوار قرار دارند، اما از آنجایی که جاده باریکی است و فضایی جز قرار دادن همه چیز در یک ردیف وجود ندارد. برنده باید کمی بدود تا جایزه خود را بگیرد.
قایق بادبانی در مقابل در جایزه بزرگ موناکو بایستید
اگر بخواهیم مسیر مسابقه را بازتولید کنیم ما باید یک منحنی بالای سانتا دووتا ایجاد کنیم، کلیسای کوچکی در زیر صخره ای که پذیرای قدیس حامی شاهزاده است. در این منحنی چندین سال تصادفات دیدنی رخ داده است.
بسیار نزدیک به اینجا، در خیابان گریمالدی، قرار دارد فروشگاه رسمی Automobile Club de Monaco، بازدید ضروری برای دوستداران ماشین و در شماره 15 همان کوچه، بوتیک فرمول 1، متخصص در اتومبیل های مینیاتوری.
کازینو د موناکو، جایی که منحنی ماسنه در آن قرار دارد
به کازینو
سپس این مدار در امتداد خیابان d'Ostende و خیابان مونت کارلو به سمت Plaza del Casino بالا می رود، جایی که باید ردیابی کنید. منحنی Massenet که با دریچه گاز کامل انجام میشود و ماشینها در برابر نردههای محافظ قرار میگیرند.
فروشگاههای لوکسترین برندها در نزدیکی Jardines del Casino، در مقابل بالکن مشرف به دریا قرار دارند. پس از چند چرخش به دامن مربع، ما با منحنی سربالایی Fairmont روبرو هستیم، یک سنجاق سر دشوار برای کشیدن.
یکی دو پیچ دیگر وارد تونلی می شویم که با سرازیری آرام ما را به بندر می رساند. Quai des Etats Unis با دریا و منطقه پهلوگیری هم مرز است و از استخر شهری که فضای آن را از دریا ربوده است دوری میکند و به شدت به سمت راست میپیچد تا دوباره به سمت راست اصلی روبرو شود.
رانندگان F1 این دوره را انجام می دهند 78 بار و به حداکثر سرعت تا 295 کیلومتر در ساعت
رنه دریفوس در فرمان مازراتی خود
صعود، فرود، خم شدن سنجاق سر و مناظر دیدنی آنها راه را برای کسانی از ما که برای سرعت تحت فشار نیستند هدایت می کنند. در طول کل مسیر میتوانید سوراخهایی را در آسفالت ببینید تا پایههای نردههایی را که در روزهای مسابقه به مسیر تبدیل میشوند، محدود میکنند.
در خارج از فصل مسابقه، در ژانویه نیز جشن گرفته می شود رالی مونت کارلو، که در طی آن پیشنهاد هتل با قیمت های مناسب تری است.
در موناکو هتل های زیادی برای همه سلیقه ها وجود دارد، اما دو توصیه خوب می تواند کلمبوس مونت کارلو باشد که در سال 2001 توسط راننده F1 افتتاح شد. دیوید کولتارد و دارای چشم اندازهای خیره کننده یا هتل Monte-Carlo Bay، همچنین رو به دریا و با یک استخر بزرگ با کف ماسه سفید زیرا در این کشور کوچک هیچ سواحلی نیز وجود ندارد.
مایکل شوماخر در فرمان ماشین فرمول 1
ادبیات در 300 کیلومتر بر ساعت
من میکشم، نویسنده چند وجهی ایتالیایی جورجیو فالتی، با چند قتل در گرندپری فرمول یک مونت کارلو شروع می شود و با آن توسعه می یابد یک تحقیق سریع در موناکو و اطراف آن.
سفر به مرکز فرمول 1، توسط کارلوس میکل، مجموعه ای از حکایات برای افراد پرشور و کنجکاو و در جایزه بزرگ The Runner اثر هانس روش راننده ای که از دهه 30 تا 50 قرن بیستم یک راننده بود، زندگی خود را در زمانی که تمام فرمول یک در پیست های خیابانی مسابقه می داد، بازگو می کند.
می توانید در تمام طول سال سوار آن شوید (به جز روزهای مسابقه)
دریا و آسفالت در مونتکارلو در انتظار شماست!