آن طرف سنگاپور
ساختمان های بلند و فوق مدرن، ترافیک و تقریباً سفینه های فضایی... آیا این تصویر شما از سنگاپور است؟ کلیشه ها را پشت سر بگذارید زیرا این عکاس قرار است چهره دیگری از کشور را به شما نشان دهد، چهره ای که عاشق صدها نفر شده است و آن را به عنوان یکی از بهترین کشورها برای زندگی و جایی که مهاجران در آن شادتر هستند قرار داده است. چرا خواهد شد؟
عرفانی، رنگارنگ، ظریف، آرام، حساس، و غیره. ما هرگز نتوانستیم توصیف عکاسی نگوان را که او نه تنها در اینستاگرام خود با ۱۳۸ هزار دنبال کننده جمع آوری کرده است، بلکه در یک کتاب نیز به پایان برسانیم. کتاب سنگاپور نوشته نگوان ._ و در نمایشگاه های سراسر جهان، شغل و عشق به عکاسی که ۱۵ سال از آن به عنوان «اجباری» یاد می کند.
عکس های خود را در کتاب «سنگاپور» نوشته نگوان جمع آوری کنید.
کار شما از آسیا این کاملاً عجیب و غیرعادی است، فکر می کنیم به همین دلیل است که جوایز و جوایز متعددی دریافت کرده است. او معتقد است که نسخه ای عرفانی و واقعی از کشورش ارائه می دهد.
من از روش های استفاده می کنم عکاسی سنتی خیابان، اما عکس های من ویژگی های یک پرتره رسمی را دارند. من همه عکسهایم را پرتره میدانم، حتی اگر کسی در آنها نباشد.» او به Traveler.es میگوید.
"من از راه راضی نبودم سنگاپور اغلب در روایات متعارف به تصویر کشیده شده است. معمولاً به عنوان یک شهر استریل و فوق مدرن از شیشه و فولاد توصیف می شود. نسخه من از سنگاپور یک است دنیای رویا جایی که سختی واقعیت همچنان نفوذ می کند.» او توضیح می دهد.
ما نمی توانیم از نگاه کردن به نوجوانانی که بعد از مدرسه نودل می خورند دست برداریم گل در بهار ، بچه ها لباس فرم پوشیده و برگرفته از یک داستان آستین نوزادی، پوچ ترین نسخه های انسان در جهان هنر شهری ، ساختمان های رنگارنگ و متقارن... چرا سنگاپور الان شبیه به هم نیست؟
نگوان بخش شرقی شهر را می گیرد، گیلانگ . "این ترکیبی جذاب از رستوران ها، معابد و فاحشه خانه ها است. من عکاسی های زیادی در این منطقه انجام داده ام، اما متأسفانه نجیب گرایی به سرعت در حال رخ دادن است."
زیرا بدی سنگاپور برای عکاس این است همه چیز خیلی سریع پیش می رود و شاید تنها راه برای توقف زمان عبور از آن باشد عکاسی.
"بسیاری از سنگاپوری ها از من برای کمک به آنها تشکر کرده اند زندگی روزمره و محیط اطراف درصد زیادی از جمعیت ما در خانههای بلندمرتبه زندگی میکنند و فکر نمیکنم کسی بر زیبایی این منظره تأکید کرده باشد…»
و ساختمان ها از منظر نگوان چقدر زیبا هستند. دیدگاهی شاعرانه که به قول خودش در فوتبالیست به آن می رسد. تیراندازی کردن فقط در 90 دقیقه آخر روز ، وقتی خورشید کم است و جهان می درخشد.
در حال حاضر در آن است نیویورک مانند هر تابستان، در حال انجام کار در جزیره کونی، میدان تایمز و استاتن فری. در حالی که منتظر نسخه او از نیویورک جهان وطنی هستیم، می توانیم رویای تصاویری مانند این را ببینیم ساحل چانگی ، که در آن نگوان تلاش می کند یکی از ویژگی های اصلی سنگاپوری ها را به تصویر بکشد: آنها دل سرگردان و اشتیاق برای بودن در مکان و زمانی متفاوت.