Jánovas، شهر ارواح که هرگز زندگی خود را از دست نداد
GPS قسمتی از زمین را نشان می دهد که به هم ریخته است. به نظر می رسد تنها دسترسی ممکن است چاره ای جز دعا برای کمک فنرها و عبور بسیار آهسته از مسیری که جدا می شود وجود ندارد. واقعیت یک گذشته دردناک یخ زده در زمان.
شهادتی که ماشین در نهایت نصیبش می شود قدردانی می شود. اینجا دره آرا بدون پیچیدگی نشان داده شده است: فقط چند سنگ مانع از جاری شدن رودخانه در جایی که می خواهد. سمت چپ، خیلی دور یک پل معلق بلااستفاده به ما یادآوری می کند که در این مخفیگاه در پیرنه آراگون، مردم روزانه وارد و خارج می شدند.
و در میان کوه ها خودنمایی می کند تصویری زیبا و منسوخ . این است جانواس . یا بهتر است بگوییم، جانواس بود : آنچه باقی مانده خانه هایشان است سنگ های در حال فرو ریختن و خیابان های برهنه با پوشش گیاهی تند که هیچ کس راه را برای آن مسدود نمی کند.
پیچک به همه چیز در Jánovas حمله می کند
چیزی که به نظر می رسد یک سفر در حاشیه گردشگری نظارتی در ** هوئسکا ** باشد، در نهایت به یک سفر تبدیل خواهد شد. درس تاریخ خام اسپانیا . یک کلاس کارشناسی ارشد در مورد بی عدالتی، مبارزه و مقاومت غیرقابل کاهش مردمی که مصمم هستند به خود اجازه ندهند غرق شوند.
**روستای تخلیه شده توسط مردابی که هرگز نرسید**
برای تصور زنده بودن جانواس باید تلاش کرد . خانه هایی که امروزه خانه پیچک و دیگر گیاهان مستاجر هستند، به سختی از زمین بلند شو . قوز کرده به نظر می رسند، انگار کهولت سن دیوارهایشان را به درد آورده و آجرهایشان را خرد کرده است. قاب پنجره ها و درها هنوز قابل مشاهده است و دهانه دودکش تا نیمه تار است.
اما این خانه های متروکه هنوز هم این را منتقل می کنند زیبایی از زمانی دیگر . به عنوان عموزاده های دور، آنها یادآور شهر Aínsa هستند، یک شهر همسایه که با آن سازگار شده است. ضربان قلب دیوانه وار گردشگری مداوم
مسافرخانه Frechín در Jánovas (حدود 1940)
یانواس هم ضرب و شتم، و با سرعت خوب ، تا دهه 1950. در آن زمان قلب جامعه با خبر غرق شدن مردم در باتلاقی عظیم متوقف شد. امکان بحث وجود نداشت. ده سال بعد، سلب مالکیت آغاز شد، تخلیه و تخریب هر چیزی که آنجا بود.
یانواس حاضر به تسلیم نشدن شد. همسایه ها به روال خود ادامه دادند در حالی که شرکت برق آبی درختان را قطع کرد، خندق ها را تخریب کرد و آب و برق را قطع کرد. در سال 1966 دانش آموزان و معلمان به زور از مدرسه اخراج شدند. و در سال 1984 دو خانواده آخر که هنوز آنجا زندگی می کردند، رفتند..
دروازه مدرسه یانواس
با این حال، باتلاق هرگز ساخته نشد. در سال 2001 مقرر شد که این پروژه فرعونی است و هزینه آن غیرممکن است. در آن زمان یانواس به خاطره ای رنگ پریده از آنچه که بوده تبدیل شده بود. برای هیچ چیز. اما هنوز امید بود.
او در حال مرگ بود، اما هرگز نفسش قطع نشد. همسایههای او هرگز کاملاً آنجا را ترک نکردند . آنها به مدت 50 سال به شعاری چسبیده بودند که هنوز در خیابان های شهر خالی طنین انداز است: "یانواس شورش نمی کند" . تسلیم نمی شود. او تسلیم نمی شود. غرق نمی شود. جانواس نمی میرد.
رستاخیز JÁNOVAS
در حال حاضر، یانواس هنوز شهری در کما است. مسافران معدودی که به آنجا می رسند باقی مانده اند هوای شبحآلودش را اغوا کند و آنها سعی می کنند این ایده را که قرار است شبحی در گوشه بعدی ظاهر شود را از بین ببرند.
چشم انداز ویرانه های در هم تنیده در پوشش گیاهی به قدری ناب است که ارتباط واقعی با طبیعت و گذشته را برمی انگیزد. مثل مکانی است که تکامل آن را فراموش کرده است. حداقل تا الان
بقال قدیمی یانواس
در آغاز سال 2018 دولت آراگون 60000 یورو کمک مالی اعطا کرد برای بازسازی شهر، و همسایگان بلافاصله دست به کار شدند. همچنین درست است که آنها دو سال است که منتظر دیگری هستند 150000 یورو وعده تعمیر ورودی، l یک کابوس برای رانندگانی که می خواهند به شهر دسترسی داشته باشند.
بنیاد سن میگوئل یک صفحه وب دارد که در آن میتوانید آنچه را که در جانواس گم شده است ببینید و شما را تشویق میکند تا از پروژهها برای بازیابی آن حمایت مالی یا فیزیکی کنید: آسیاب، رختشویی، کلیسا، آهنگری...
یانواس کم کم از خواب بیدار می شود . خانهها توسط همسایگان بیعلاقهای که رویای نوشیدن رم با شیر را در اطراف آتش در میدان در جشنهای سن فابیان دارند، بازسازی میکنند.
جانواس به زندگی برمی گردد. این شهر ارواح است که هرگز روحیه خود را از دست نداده است.
نمای پانوراما از یانواس
قدم زدن در میان یانواس
برش هیزم در Jánovas
وضعیت فعلی کلیسای یانواس