راهنمای گاز گرفتن والیکاهای چندفرهنگی

راهنمای گاز گرفتن والیکاهای چندفرهنگی

یکی از راه های ملاقات با منطقه Puente de Vallecas آن برای غذای خارجی که ارائه می دهد ، مورد قدردانی همسایگان است و همیشه برای کسانی که از خیابان های آن بی خبر هستند قابل مشاهده نیست.

با بیش از 17 درصد جمعیت مهاجر (دادههای شورای شهر مادرید)، ترکیب فرهنگی محله در مکانهایی که ارائه میدهند منعکس میشود هندوراس، پرو، مراکش یا بلغارستان. ما از چهار مؤسسه بازدید می کنیم تا لقمه ها را کشف کنیم یکی از محله های فراتر از M-30.

دستور العمل های مادربزرگ بلغاری

فاصله تا مترو 10 دقیقه پیاده پل والیکاس ** میخانه بلغاری ** کنجکاوها و نوستالژیک های غذاهای این کشور اروپای شرقی را گرد هم می آورد.

محل، اداره می شود نیکولای اسپانکوف ، به صورت تزئین شده است mehana، رستوران سنتی بلغاری . بر روی دیوارهای چوبی لباس ها و سازها و همچنین تصاویر قدیسین کلیسای ارتدکس آویزان شده است. در پس زمینه، زیر پرچم مقاومت بلغارستان علیه امپراتوری عثمانی و تلویزیونی با موسیقی محلی، آنها چند عکس از وزرای دولت کمونیستی سابق را نشان می دهند.

تزئین شده مانند ماهانا، رستوران سنتی بلغاری

«در بلغارستان، سنت این است که غذا را با یک شروع کنند راکیا (تخمیر میوه تقطیر) و سالاد، توضیح می دهد ماریا ایوانووا ، که بیش از سه سال در این رستوران مشغول به کار است. با خنده می گوید: اشتها را باز می کند.

یکی از غذاهایی که او برجسته می کند این است زلو سرمی ، کلم پر شده با گوشت چرخ کرده و برنج. آنها برگ ها را از بلغارستان می آورند، جایی که در هوای آزاد تخمیر می شوند . او نیز پنیر پری دریایی شبیه پنیر فتا یونانی است که همراه با ماست بیشتر غذاها را همراهی می کند.

غذا شناسی بلغارستان بازتابی از موقعیت آن بین شرق و غرب است. ظروف تحت تأثیر غذاهای یونانی، ترکی و اسلاوی ، در میخانه توضیح می دهند. در منو، گوشت های متعدد برجسته است، اما همچنین لوتنیزا یکی از سس های مورد علاقه بلغاری ها و «نانی که در روستاها درست می کردند».

غذای «کاتراچا» هندوران

تابلوی رنگی محو شده بالای درب یک محله کوچک نشان دهنده **بار هندوراس** است. آیریس مولینا و ویکتور مانوئل منندز این را اجرا کن رستوران هندوراس شش میز.

هنگامی که اولین غذاخوری ها در ساعت یک بعد از ظهر وارد می شوند، صاحبان آن چراغ های آبی را روشن می کنند که پرچم هندوراس را بر روی یکی از دیوارها قاب می کند. صداها در پس زمینه نقطه کاتراچا ، یک موسیقی معمولی کشور آمریکای مرکزی.

منو شامل غذاهای بر اساس برش هایی مانند مرغ سرخ شده، رست بیف یا گوشت چرخ کرده. "برش های موز سبز سرخ شده منندز می گوید (مشابه چنار) را نمی توان از غذاهای هندوراسی از دست داد. و نه نان ذرت مکزیکی مولینا اضافه می کند که آنها را در خانه درست می کند. زن و شوهر توصیه می کنند تاکو پر شده مرغ که بر خلاف مکزیکی ها رول شده و به گفته خودشان چاشنی تر تهیه می شوند. علاوه بر این، یکشنبهها بوی این مکان میدهد سوپ های سنتی – دنده گوشت گاو، چنبره و لوبیا با دنده گوشت گاو–.

مولینا و منندز از مشتریان آمریکای لاتین و اروپایی در بار خود پذیرایی می کنند. در دو سال گذشته اما آنها متوجه ورود "اغراق آمیز" هندوراسی ها شده اند. او و شریک زندگی اش به ترتیب هشت و شش سال پیش به مادرید مهاجرت کردند، زمانی که حدود 300 هموطن در والیکاس زندگی می کردند. امروزه بیش از 2000 هندوراسی به این محله آمده اند.

یک خانواده پرویی در اطراف آشپزخانه جمع شده بودند

در مکانی محتاطانه در خیابانی موازی با خیابان آلبوفرا، آشپز جوزف آریاس بهترین غذاهای کریول پرو را به همراه خانواده اش ارائه می دهد کالائو 24 . شرط این است که مشتریان چندین غذا را به اشتراک بگذارند و به آن بروند تأثیرات آسیایی، آفریقایی و اسپانیایی . آریاس که در سال 2009 وارد مادرید شد، توضیح میدهد: «آشپزی پرو تشکر از همه این فرهنگها است. پس از مطالعه غذا در لیما.

Callao 24، با اشاره به بندر پایتخت پرو، یک " با تشکر از خانواده سرآشپز، آخرین کسی که بعد از خواهر و مادرش وارد پایتخت اسپانیا شد، میگوید. سپس تصمیم گرفتم یک منبع کار ایجاد کنم "، او ادامه می دهد.

شرط اصلی محلی بود تاپاس سرو کنید و غذاهای شهری پرو را به خیابان های مادرید بیاورید . آنها کم کم پیشنهاد آشپزی را گسترش دادند و دستور العمل های سنتی مانند causa limeña، ají de gallina یا بره خشک اما با آبکاری آوانگاردتر. همچنین آنها سرویچه را اضافه کردند البته با کمی اکراه: "آشپزی پرو بیشتر از پیسکو و سیویچه است".

پشت اجاق گاز، همراه با دیگر سرآشپزها، آنا سالیناس، مادر آریاس . او با خواهرش آندریا ماسیاس توضیح میدهد: «او کسی است که همه چیز را به ما آموخت. " ما در میان گلدان ها بزرگ شدیم به یاد می آورند. از کودکی مادرشان برای بازارهای مختلف و در گاری در خیابان های پایتخت غذا تهیه می کرد و می فروخت.

غذاهای پروی آشنا و خوشمزه

یک جیما عربی با مناظر رعد و برق

پرچم های رایو وایکانو و یک چادر عربی - چادر معمولی که توسط مردم عشایر استفاده می شود - در کنار هم زندگی می کنند رستوران زهرا غذای مراکشی عبدالرحمن بولایچ ، که محل را با همسرش اداره می کند، نازیها ، مفتخر است که در فهرست 10 بهترین رستوران مراکشی که توسط مشتریان در The Fork انتخاب شده است، اولین باشد. او اطمینان می دهد که راز او این تعادل طعم در غذاهای آنها است.

Boulaich که ده سال پیش از زهرا، یک دهکده ماهیگیری در شمال مراکش به اسپانیا آمده است، غذاهای سرزمین خود را اینگونه تعریف می کند. "ترکیبی بسیار متنوع از هنر و فرهنگ" که طعم های مدیترانه ای، عرب و بربر را با هم ترکیب می کند.

موادی وجود دارد که او ترجیح می دهد هر بار که به روستای خود می رود با خود بیاورد، مانند زیتون، پونه کوهی یا نخود خشک . را توصیه کنید pinchos morunos، سیخ بره با ادویه جات ترشی جات ترشی شده ، ظرفی که روی میز روی منقل سرو می شود.

غذا در مراکش بسیار مهم است. ماه رمضان را کنار بگذاریم، مثل اینجاست» Boulaich توضیح می دهد. به مدت چهار سال، رستوران او یک باشگاه هواداران از رایو وایکانو، تیم فوتبال محله را گرد هم آورده است، که در سال 2017 به تیم اول صعود کرد: "در اینجا ما احساسات بسیار قوی را تجربه کرده ایم."

پس از صرف غذا، خانواده ای که این مکان را اداره می کنند، مشتریان خود را با آن دعوت می کنند یک چای نعناع تازه Boulaich توضیح میدهد که غذاخوریها میتوانند آن را با شیرینیهای خانگی مراکشی «واقعی» همراهی کنند: همسرش ترجیح می دهد آنها را در فر در خانه بپزند.

Vallecas به گاز گرفتن