در میان خانههای آجری خشتی، برخی از سازههای طاقنمای بزرگ از همین مصالح خودنمایی میکند. "آنها یخچال و مخازن آب ما هستند" امیر راننده تاکسی بدون از دست دادن جاده با طنز نظر داد. او یکی از بسیاری از مردم محلی است که مایل به حمل و نقل بازدیدکنندگان در سراسر کشور است جزیره هرمز به قیمت مضحک چهار یورو - نفت در ایران فراوان است - هنوز به یاد می آورد و می خندد، رفت و آمدهایش در گذشته به همسایه عمان و در حال خوشگذرانی است. مسقط مشمول. با قایق تندرو، به سختی در عرض چند ساعت به آنجا رسیدیم. ما برگشتیم پر از تنباکو و لباس برای فروش در اینجا”.
سالهای قاچاق بین این دو بود سواحل خلیج فارس ، کسب و کاری که هنوز خلأهای آن وجود دارد. این در حالی است که نیروهای امنیتی دولتی سخت کار کرده اند تا به این شیوه زندگی پایان دهند تا در ازای یک مقصد توریستی رو به افزایش را تبلیغ کنند: هرمز زیبا، بندری تاریخی با شکوه ، واقع در تنگه ای به همین نام. مناظر سورئال او، با رنگ های استثنایی ، در سال های اخیر چشم همه ایران را به او معطوف کرده اند.
امروز، هرمز محموله نفت از خاورمیانه را کنترل می کند ، با وجودی که همسایگانش در الف هستند وضعیت نابسامان مالی . با در نظر گرفتن این موضوع، معماران ایرانی ZAV تصمیم گرفتند تا کمیسیونی را برای ایجاد یک "سکونتگاه فرهنگی" با هدف مشخص تشکیل دهند: توانمندسازی جامعه محلی در جزیره
اکنون ماجارا رزیدنس، که به این "دهکده" کوچک گفته می شود، موفق شده است زندگی مردم محلی و بازدیدکنندگان را از نظر فرهنگی و اقتصادی متحد می کند . «معماری این توانایی را دارد که میانجی باشد که بتواند منافع گروههای مختلف، از دولت و سرمایهگذاران گرفته تا طبقات و گروههای مختلف مردم را به هم نزدیک کند. Majara این کار را با گرد هم آوردن مالکان زمین از بندر همسایه بندرعباس، که رویداد سالانه هنر زمین را در هرمز سازماندهی میکنند، سرمایهگذارانی از پایتخت تهران و مردم محلی به عنوان شریک در همان پروژه انجام میدهد.
مواد و کار محلی
Majara Residence از تعداد زیادی گنبد در مقیاس کوچک -مثل گنبدهایی که امیر درباره آنها صحبت می کرد- تشکیل شده است. در داخل آنها سالن ها، رستوران ها، کافه ها، فروشگاه های سوغاتی، منطقه ماساژ، نقاط اطلاعات توریستی و تعداد زیادی اقامتگاه وجود دارد.
تمامی این فضاها با تکنیک سوپرادوب نادر خلیلی . معمار ایرانی در دهه 1970 با تغییر آسمان خراش های تهران انقلابی در جهان به وجود آورد. سفرهای تحقیقاتی به کویر ، تنها با یک هدف حرکت کرد: توانمندسازی فقرا و پناهندگان جهان، آنها را وادار به ساختن خانه با زمین زیر پایشان کرد.
آن را با a تکنیک ابتکاری و ساده، همان "سوپرادوب". که برای آن استفاده از خاک و شن و ماسه کافی است. گنبدها سازه های آشنا در منطقه هستند. مقیاس کوچک آنها باعث سازگاری آنها با مهارت های ساخت و ساز صنعتگران محلی و کارگران غیر ماهر s که برای این پروژه با پروژه های کوچکتر قبلی آماده شده اند. امروز هستند استاد مزون های آموزش دیده در تکنیک superadobe آنها از ZAV Architects توضیح می دهند.
این پروژه اجتماعی، تخیلی و با نتایج نمایشی، توجه همه جهان را به خود جلب کرده است. آنقدر که به آن دست یافته است قیمت دوم در جوایز معمار و اولین در مسابقه بین المللی طراحی تایپه، علاوه بر این که توسط مجله تخصصی ArchDaily به عنوان ساخت و ساز سال فهرست شده است.