رودخانه کابریل هنگام عبور از ال والهسیلو، تروئل
در سواحل رودخانه کابریل، جنگلهای کاج و بوتههای مدیترانهای با مزارع وسیع کشت مخلوط شدهاند که در آن درختان زیتون، درختان بادام و انگور غالب هستند.
آبهای شاخه اصلی رودخانه جوکار، که در سیلابی با رنگ و خلوص خارقالعاده جریان دارد، میرود. در طول بیش از 200 کیلومتر که از طریق استان های تروئل، والنسیا، آلباسته و کوئنکا امتداد دارد. قبل از پیوستن به رودخانه قدیمی سوکرو - نامی که رومیان به جوکار دادند - در مسابقه دیوانهوارش به سوی مرگ شور در آبهای دریای مدیترانه.
کمتر از 52 شهرداری که در چهار استان تحت پوشش کابریل قرار دارند و تنها 20000 نفر در آن زندگی می کنند، این شهر را تشکیل می دهند. انجمن شهرداری های ریبرا دل کابریل ، نمادی از روستایی اسپانیا که به تدریج و به طور غیرقابل جبرانی در حال خالی شدن است.
با این حال، گردشگری روستایی و نامگذاری اخیر – توسط یونسکو – از دره کابریل به عنوان ذخیره گاه زیست کره در افق به عنوان فرصتی درخشان برای جلوگیری از خونریزی که تهدیدی برای خالی شدن این منطقه از کشور است ظاهر می شود.
آب شاخه اصلی رودخانه جوکار از استان های تروئل، والنسیا، آلباسته و کوئنکا عبور می کند.
ذخیرهگاه بیوسفر یونسکو
حجم متراکم آن کابریل را به تبدیل می کند ذخیرهگاه هیدرولوژیکی مهم و منبع حیات برای گیاهان و جانوران دره است.
چشم انداز شکل گرفته در اطراف رودخانه، خلوص آب های آن – به دلیل خالی شدن از جمعیت حوضه آن و نبود فعالیت های اقتصادی که می تواند بر آن تأثیر بگذارد، بهترین کیفیت در اروپا محسوب می شود. گذشته تاریخی مهم آن - با پشتیبانی سایت های باستان شناسی مهم، مانند نقاشی های غار ویلار دل هومو، که به عنوان میراث جهانی اعلام شده است- و تنوع زیستی آن ، یونسکو را بر آن داشت تا در ژوئیه 2019 تمدید Valle del Cabriel را به عنوان ذخیره گاه زیست کره
و این است که در Valle del Cabriel، علاوه بر پوشش گیاهی بسیار متنوع، آنها ساکن هستند. پرندگان شکاری، پستانداران -مانند سمور رودخانه ای گریزان- خزندگان، دوزیستان و ماهی ها.
مردمی که هنوز به این سرزمین های زیبا لنگر انداخته اند با چشمانی امیدوار این نام را می بینند، می توانند درآمدهای ناچیز کشاورزی و دامداری خود را با درآمد حاصل از گردشگری رو به رشد تکمیل کنند.
آبهای کابریل هنگام عبور از Casas de Ves، Albacete
فعالیت در فضای باز
دره کابریل با همه چیزهایی که در بر می گیرد مکانی ایده آل برای گردشگری روستایی است. انبوهی از مسیرها، با شیب کم و مناسب برای همه مخاطبان، آنها از میان مزارعی عبور می کنند که در آن تراس های محصولات کشاورزی با تکه های درختی - که در آنها صنوبر، بید و کاج سفید غالب است - متناوب می شوند. پوشش گیاهی معمولی ساحلی، مانند نی، نی و نیزار.
برخی از شلوغ ترین مسیرها هستند داس آب (PR CU-50، 8 کیلومتر)، که از Chorreras (PR CU-53، 13.5 کیلومتر) و از چهار رودخانه (PR CU-54، 20 کیلومتر).
کسانی که به دنبال احساسات قوی تر هستند می توانند فعالیت هایی مانند تور دوچرخه سواری کوهستان (MTB CU-02) و دره نوردی (در بنای یادبود ملی Las Chorreras). در اوج ماجراجوییهای افزایش آدرنالین، دو تجربه هستند که به -ing ختم میشوند: بانجی جامپینگ و رفتینگ.
پرش از پلی در 30 متری روی آب های آبی کابریل کاری است که می توان در شهر انجام داد ما را راهنمایی کنید . چیزی سبک تر موضوع است با یک قایق بادی از رودخانه پایین بروید، از آنجایی که تندبادهای زیادی ندارد.
برای کسانی که عاشق طبیعت هستند، اما علاقه زیادی به تلاش های بدنی ندارند، حمام کردن در آب های شیرین و تمیز کابریل یا تماشای پرنده گزینه خوبی است. با صبر و حوصله و تجهیزات خوب، می توانند قدردان این واقعیت باشند که در منطقه بهینه برای مشاهده **عقاب طلایی، عقاب بونلی و جغد گوش دراز قرار دارند. **
Cascada del Molino de San Pedro، در Sierra de Albarracín
چشمه های آب گرم و آرامش
با این حال، در Valle del Cabriel آرامشی بالاتر از آن وجود ندارد برخی از اسپاها، مانند La Concepción، نزدیک به شهر آلباسته ویلاتویا.
در اینجا، سه چشمه فراهم می کند آب، کمی قلیایی و سخت، در حدود 28 درجه، که خواص درمانی آنها توسط پزشکان در اواسط قرن نوزدهم تایید شد. (اگرچه از قرن 18 مورد استفاده قرار می گرفتند). از آن زمان، مردم از مناطق مختلف والنسیا، کاستیا لامانچا، آراگون و حتی مورسیا، برای تسکین اثرات روماتیسم مزمن و سایر بیماریها به اسپاهای کابریل آمدهاند. **
در حال حاضر، با یافتن خود در جامعه ای که در آن بی واسطه بودن و گرداب حاکم است، کم نیستند کسانی که به آبگرم های کابریل می روند تا در یک محیط طبیعی رشک برانگیز استراحت کنید.
مدارهای آب حرارتی، سونا، حمام ترکی، کروموتراپی، هیدروماساژ، فواره های یخ... اینها تنها برخی از گزینه های آرامش در دسترس هستند.
غذا شناسی
یکی دیگر از راههای ایجاد آرامش از طریق خوراکشناسی است و در دره کابریل این روش غنی و متنوع است. غذاهای معمولی این منطقه عبارتند از مورتروئلو، آجوآریرو، گازپاچو، میگاس، فرنی، غذاهای بازی، خورش، لونگانیزاس، پودینگ سیاه یا راتاتوی منچگو ، خوشمزه بودن نان تست فرانسوی، کلوچه، رول (در تابه سرخ شده)، سرخ کرده سیب و انواع کیک موجود در قسمت شیرینی.
رستوران ها دیانا هاوس (Alborea، Albacete) و خانه ال مولی (Alcalá del Júcar، Albacete) دو گزینه خوب برای چشیدن این پیشنهادات فوق العاده خوراکی هستند.
آلکالا دل جوکار
تاریخ و میراث
Alcalá del Júcar دقیقاً یکی از زیباترین شهرهای این منطقه است. با خانههایش که در کنار هم جمع شدهاند، با پیچ و خمهایی که از بالای آبهای رودخانه جوکار بالا میآیند. خیابان های سنگفرش شده آن، کلیساهای قدیمی و آن میدان گاوبازی بی نظیر در جهان از بارزترین جاذبه های گردشگری آن هستند.
اگرچه بقایای معینی از جاده های رومی نیز در این منطقه وجود دارد، گرانبهاترین جواهر باستان شناسی دره کابریل است. نقاشی های غار ویلار دل هومو (کوئنکا).
فقط بیش از سی ایستگاه واقع در دیوارهای آهکی Sierra of the strings - مربوط به دوره ای بین 6000 تا 1500 قبل از میلاد. از C. – نمایش، در رنگ های قرمز، سیاه و سفید، چهرههای انساننما و زئومورفیک که نمایانگر صحنههای زندگی روزمره آن زمان، مانند شکار، تجمع، جنگ و رقص هستند.
به نظر می رسد، از این نمونه های سنگ، که این مکان های زیبا از دوران ماقبل تاریخ مورد سکونت انسان بوده است و آن وقت است که باید به درام **آن اسپانیای زیبا که کم کم خالی می شود پی ببریم. **
نقاشی های غار ویلار دل هومو (کوئنکا).