Orihuela شهری است که از درختان نخل و باغهای میوه حک شده است جایی که خروس های سرگردان پرسه می زنند از دیوارهای عرب و کتابخانه های باستانی. از نسیم دریایی که دور نیست، اما نزدیک هم نیست. اما اگر جنبه ای وجود داشته باشد که روح از این شهر در وگا باجا آلیکانته «باد دهکده» آن است، آن نسیمی که مملو از آیات هرناندی است.
متولد 30 اکتبر 1910 در خیابان سن خوان 72, میگل هرناندز Orihuela را الهام بخش اصلی خود کرد . یک بزکار جوان با استعدادهای زیادی برای مطالعه و پدری لجباز او را به خوبی ها و بدی های سرزمینی انداخت که در نهایت متحد کار جهانی می شود که همه ما امروز می شناسیم.
اوریوئلا، کاستا بلانکا.
کاوش اوریوئلا به معنای رمزگشایی است حضور هرناندز، زندگی و تأثیرات او در هر خیابان و گوشه ای به عنوان بهترین معماست. مثل دیداری که چون شعری جاودانه میل شود.
درختان انجیر در اتاق پشتی
گوشت من، در برابر تنه،
می گیرد، در آرامش روز
از زندگی، از وزن درخت انجیر،
آنقدر که یکی میگوید هنگام طلاق دادن،
که گوشت من است
(گزیده ای از HUERTO-mio)
گونگوریسمویی که مرحله اول شعر میگوئل هرناندز را پرورش داد، تفاسیر متفاوتی از تمام عناصر موجود در طول هر از اوریهوئلا، از بادگیر خانه هایشان گرفته تا چرخ های آبی باغستان دیدن کنید.
در شهر آلیکانته، راهنمایان تور آن حضور شاعر را برانگیزد در قالب آیاتی که در مکان های استراتژیک تلاوت می شود; از طریق محیطی که اگر در قرن بیست و یکم ادامه دهیم، ما را به بازاندیشی سوق می دهد.
حیاط خانه میگل هرناندز، در اوریهوئلا.
اولین نقطه شروع مسیر Orihuela hernandiana است شماره 72 خیابان سن خوان ، در حال حاضر فقط از بیرون قابل دسترسی است. در چهار سالگی، میگل هرناندز به همراه پدر و مادر و خواهر و برادرش به نزدیکی نقل مکان کردند خیابان بالا ، واقع در محله ای از خانه های پاستلی رنگ که در آن کارگران و بازرگانان مرفه در کنار هم زندگی می کردند.
زرد و زمزمه، خانه ای که شاعر در آن دوران کودکی خود را می گذراند، پس زمینه ای از باغ ها و کوه هایی را در بر می گیرد که حضور قلعه اوریوئلا را می توان بر تاج آن حدس زد. خانه-موزه میگل هرناندز مبلمانی را به نمایش می گذارد که سبک کشاورزی آن زمان را نشان می دهد با سبدهای انار و تختهایی از تشکهای پشمی که به باغی بیرونی منتهی میشود که با حصاری آبی محافظت میشود.
قلعه اوریوئلا
در پس زمینه بزها چرا می کردند و از طریق یک راهرو مخفی سبزی های بهشت کوچک را می توان حدس زد. درختان انجیر بزرگ آنها واحه ای را می پوشانند که در آن میگل جوانی نشسته بود تا طبیعت در حال تغییر را توصیف کند. یک اتاق پشتی که هسته اصلی را نشان می دهد یک طوفان خلاق، از آن جهان صندل های بیابانی، تنورها و ماه ها، از تصنیف های جوانی و گلی که زمانی میگل با آن مقایسه می کرد. رنج دوست داشتنی
شب های طاهون
بالا خیابان! در طول سلطنت آن روز چنان غلیظ از انسانیت، چنان سرشار از معنویت – که زنگ بلورینی از سانتو دومینگو در سپیده دم به صدا در میآید – وقتی ستارهها شما را تاج میگذارند: به رامون سیژه، کوچک، تاریک، بی قرار، که عاشقت شد زیرا در تو دلش دوست داشت، مرگ آن را حسادت کرد. به میگل هرناندز، که بازتابی زنده از شما در زندگی و شعرش بود. که تو را در دل خود و یاد نفوذش برد، در دوران نوجوانی و جوانی شگرف و بارورش، مرگ با خشونت او را با خود برد. به جوزفینا، دوست دختر ابدی رامون سیژه، ثروت عشقش به دنبال او آمد و او را از زندگی گرفت.
و من و تو تنها می مانیم خیابان طبقه بالا... و امروز که پرنده های خاکستری به قلبم نوک می زنند، باید تو را ببوسم.
(متن کارلوس فنول، دوست میگل هرناندز، با اشاره به شبهای نانوایی در Calle de Arriba و در مجله Estilo de Elche در سال 1947 منتشر شد)
صومعه کلیسای جامع Orihuela.
پس از بازدید از خانه-موزه میگل هرناندز، مکان های تعیین کننده برای درک زندگی او، Calle de Arriba و کالج اسقفی سانتو دومینگو ، جایی که مرد جوان تا 15 سالگی در آنجا تحصیل کرد و در سال 1929 با رامون سیژه، دوست بزرگ و فعال فرهنگی آشنا شد.
همچنین شناخته شده به عنوان "اسکوریال لوانته" ، این کالج دومینیکن که توسط کاردینال لوزز در سال 1546 تأسیس شد به یک صومعه، یک کالج و یک دانشگاه سابق تقسیم می شود. صومعه گرانبها و کتابخانه اش، اولین مورد عمومی در سراسر اسپانیا.
میگل هرناندز علیرغم اصرار معلمانش به پدرش، وقف کار کشاورزی بود، اما با جوانان دیگر با آرزوهای خلاقانه بزرگ مانند سیژه یا شاعر کارلوس فنول پسر نانوایی که نانوایی در Calle de Arriba مرکز تجمعات شبانه او می شد. امروز این گوشه سوپرمارکت است، اما هیچ سفری در زمان وجود ندارد که در برابر قدرت رسیتال مقاومت کند.
این بازدید در امتداد این خیابان نوستالژیک گسترش می یابد Plaza de Miguel (سابق Plaza de Ramón Sijé) ، جایی که مانیفست معروفی که به مرثیه جهش یافته خوانده شد و یکی از نمادین ترین عکس های میگل هرناندز گرفته شد. چند متر دورتر هم پیدا می کنیم محل کتابخانه خصوصی کشیش لوئیس آلمارچا چه کسی ماشین تحریر و کتاب های شعری را که تقریباً مخفیانه مصرف می کرد به او قرض می داد.
همه این افراد و مکانها به کارهای میگل هرناندز تغذیه میکردند، که میراث او توسط دندان و ناخن محافظت (و پنهان) شد. بیوه او، جوزفینا مانرسا ، تا زمانی که انتقال به او اجازه داد تا از طریق ابتکارات هنری مختلف، چهره خود را مدعی شود. یکی از آنها همراه بود ادای احترام به مردم اسپانیا در می 1976
شهر قدیمی Orihuela.
این رویداد یک بهار فرهنگی واقعی بود که در محله های مختلف Orihuela از جمله شکوفا شد سن ایسیدرو ، جایی که بیش از صد نقاش آثار خود را در 140 نما به افتخار میگل هرناندز شکار کردند. . امروز می توان از این موزه روباز بازدید کرد که در آن نقاشی های دیواری با آیات شاعر همراه با تصاویر در پای سیرا د اوریهوئلا غالب است.
ORIHUELA BEYOND MIGUEL HERNÁNDEZ
اگر می خواهید از چنین چشم اندازی دلپذیر لذت ببرید
که ذهن به باور آن سرسخت مقاومت می کند;
اگر می خواهید در یک آبشار توری
از رنگ و نور سیل دید.
اگر در چنین مناطق فوق العاده ای می خواهید
مانند کسانی که در رویاها ذهن بلندی دارند
اشتباه کن
انقلابی، در این آیات معجزه آسا،
قوم من را ببین
سرزمین من را ببین
(شعر به اوریوئلا)
میگوئل هرناندز یکی از بهانه های بسیاری برای تعمیق بازدید از اوریهوئلا می شود، شهری که در آن تاریخ، هنر، غذا و سواحل ادغام می شوند نمایش یک دیگ ذوب هزار ساله از تأثیرات مدیترانه ای.
را کلیسای سانتیاگو گوتیک کاتالان را تداعی می کند که در برخی از بناهای تاریخی اصلی شهر نفوذ می کند، در بین بازدیدهایشان همیشه می خواهید در یک رستوران بنشینید و یک گلدان کولی بخورید (یا نانواییهای آنها را برای یافتن بهترین نان گوشت کشف کنید).
پس از آن، هیچ چیز بهتر از بازدید از کلیسای جامع اوریوئلا ، همچنین به سبک گوتیک، و برای کشف به دانشگاه فعلی بروید دیوارهای عربی که در پایه های آن شکوفا می شوند. در اوریهوئلا فرهنگ ها با هم همپوشانی دارند و امروزه با هم همزیستی دارند افشای اسرار جدید
این بازدید گسترش می یابد نخل گرو ، جایی که درختان آن «حلقههای روی ماه» را میکشند که الهامبخش میگل بودند، یا کوههایی که از آن محافظت میکنند. قلعه اوریهولا . مروری که نشان می دهد چرا اوریوئلا است بهشت مدیترانه ای، اما بالاتر از همه معمای عمودی که نسیم مملو از آیات است.
زیرا زندگی میگل هرناندز را می توان به عنوان یک درخت انجیر بزرگ با برگ در Jaen و در مادرید، در روسیه و در Palencia خواند. اما فقط در Orihuela می توانیم زیر درخت بنشین و ریشه هایش را بدان.