از اولیت تا تودلا بین نوشیدنی
نه، که شراب از D.O. ناوارا برند سفید ریوجا نیست . و برای نشان دادن این مسیر شراب سازی که در آن شخصیت و مدرنیته اینها شراب چشیده می شود و همچنین بازدید می شود.
کمی در مورد آن گفته می شود انقلاب خاموش که آبگوشت ناوارس زندگی می کنند. آن زمان که پرداخت های کلان آن برای تولید انگور به صورت فله با طعم فرانسوی و ریوجا استفاده می شد، گذشته است.
امروزه تأثیرات اقیانوس اطلس، طراوت شمال و کیفیت درختان انگور که در سرتاسر قلمرو وسیع آن گسترده شده است در شیشه های آن آمیخته شده است. ناوار است وحشت و بی قراری . انواع غیرقابل طبقه بندی خاک که در آن هر گونه به دلخواه رفتار می کند و باعث می شود کوه ها، مراتع و بیابان ها در یک جرعه متمرکز شوند. و نسلی از بوم شناسان توانا نارنجک را تعالی بخش، تفاوت های ظریف آن را تازه کنید، انگورهای فرانسوی را تصعید کنید و با موسکیت ها و گونه های بعید بازی کنید.
پانورامای ابرو در تودلا
از نظر شراب، ** ناوارا **، همچنین، دوقطبی است. سیرا دل پردون به عنوان یک مرز طبیعی، دیواری بین پرداخت های بزرگ جنوب و موزاییک شمال عمل می کند. بنابراین، برای کاوش در بهار گردشگری شراب که این منطقه در حال تجربه است، بهتر است خط مستقیمی بین تودلا و اولیت، بین مونکایو و منطقه میانه، برای انحراف در این جهت و جفت مزه با دیگر جذابیت های اصیل.
تاکستان ها در اولیت
سرمایه OLITE
وجود نیمه راه بین زیرمجموعه های اصلی تولید باعث شده است که این رئیس مرینداد برای استقرار مقر D.O انتخاب شود. اما علاوه بر این، انگیزه دیگری نیز دارد: گردشگری.
سالانه حدود 230000 نفر از آن بازدید می کنند قلعه مجلل ، رقمی که آن را به عنوان پربازدیدترین بنای تاریخی در انجمن فورال و به عنوان آهنربایی برای کنجکاوان از سراسر جهان. مزیتی که باعث میشود گردشگری شراب در اینجا چندان ادعایی نباشد که مکملی عالی باشد.
وضعیت سرمایه نیز با داده های خوشمزه دیگر توجیه می شود. اولی، داشتن یک انبار شراب مانند مرینداد اولیت جایی که هیچ یک از مراجع منطقه گم نشده است و می دانند چگونه هر آبگوشت را با غذاهایی که در آن متولد شده اند جفت کنند. باغ تودلا و این کار را بدون از دست دادن این ماهیت انجام می دهد مسافرخانه اصیل ، بدون مدرنیته ها یا لاف زدن های بی مورد. فقط با یک انبار بی پایان و با یک تخته سیاه که در آن (فقط) مارک ها مهم نیستند، بلکه ترکیبات و وینتاژها
میدان فوئروس تودلا
صفت دیگر خانه داری است تاج فالکون از شراب سازی ناواران. قاب سلطنتی این کارخانه شراب سازی با ابعاد بسیار زیاد، تا حدودی دهه هشتاد و صنعتی است، اما در سال های اخیر قادر به بازیافت بوده است.
اثری نوسازی که در چشیدن ارجاعات متعدد آن و همچنین در بازدید از بخش شیک قابل توجه است. مراقبتشدهترین شبستان مجموعه که اتاق عطر آن خودنمایی میکند. در اینجا شهرنشینان (در نهایت) یاد می گیرند که میخک چه بویی دارد. چیز دیگر این است که آن را در شراب ها پیدا کنید ...
قاب سلطنتی
دوتراکیس و خالسیس
همچنین در Olite مقر اوچوا ، یکی از آن شراب سازهایی که نباید از چشم آن غافل شد.
همه چیز از پدری به نام خاویر شروع شد که از درست کردن شراب معمولی راضی نبود و شراب سازی خود را تشویق کرد که اولین کسی باشد که شراب درست می کند. پروژه تحقیق و توسعه تحت حمایت CDTI در مورد کشت انگور مسکاتل.
از آن زمان، همه چیز خلاقیت و تخیل بوده است، چیزی که دخترانش، آدریانا و بئاتریز، به ارث برده اند و به شراب های مدرن تبدیل شده اند، مانند شراب حاصل از Moscato یا تک واریته Graciano که آنها نامیده می شود. 'متشکرم'.
جدای از روحیه ناسازگار، چیزی که این شرابسازی را مشخص میکند این است که میداند چگونه میتواند بیشترین بهره را از زمین داشته باشد، مثل تعداد کمی دیگر. در واقع، برخی از پرداختهای او تا محدوده Bardenas Reales، دریای دوتراکی داستانهای HBO گسترش مییابد. و واقعیت این است که مناظر مزرعه او در Traibuena، حداقل میتوان گفت حماسی است، با muscatel در پیشزمینه، سازندهای نیمه بیابانی در دوم و Moncayo تنها (کوه فوجی ما) در پسزمینه.
بازگشت به مقر، بازدید به تدریج منجر به گفتگو در مورد خانواده، کنجکاوی های بوم شناسی و مزه های مزه از تانک هایی می شود که در آن Grenache مانند گلی در گل باز می شود. بله، لحظاتی برای فتوژنیک وجود دارد، زیرا خانه ای با مراقبت خوب است، اما بهترین خاطره از این تجربه، صحبت های زوج و شور و اشتیاق یک خانواده است.
اوچوا، او را از دست نده
بین توسکانی و بارسلو
به سمت جنوب می روید، چشم انداز مات و مبهوت است. به محض اینکه معادن معادنی مانند باغ های زیتون و زمین های جنوبی که در آن غلات رشد کرده و رشد می کند ظاهر می شوند. هیچ چیز نشان نمی دهد که یک انبار در وسط ناکجاآباد وجود دارد. و با این حال، هیچ تعریف جغرافیایی بهتری برای آن وجود ندارد پرداخت های آرائیز این چیه
رسیدن به اینجا مستلزم یک متخصص و طرفدار Google Maps باشید از آنجایی که تقاطع و عدم وجود 4G بر سردرگمی افزوده است.
ولی ناگهان سروها ظاهر می شوند و مسافر فکر می کند که یا مرده است یا به توسکانی رسیده است. مسیر تبدیل به بزرگراهی می شود که دو طرف آن ها قرار دارد چشمه های صاف سایه و خواب تا زمانی که به مجتمعی برسید که توسط یک خانه تاریخی تاریخی اداره می شود.
پرداخت های آرائیز
فراتر از این استقبال، آنچه ارائیز را هیپنوتیزم می کند، ارتباط او با هنر است. در واقع کل مجموعه با آثار بنیاد پوشیده شده است ماریا کریستینا ماسائو پترسون ، این بازدید را تقریباً بیشتر موزه مانند می کند تا بوم شناسی.
با این حال، وقتی صحبت از جفت شدن به میان می آید، ارزش آن را دارد که سفیدهای آن را با آن هماهنگ کنیم گالری رسولان، مجموعهای از مجسمههای رومی که نمیخواهند اصل آنها را به خاطر بسپارند. همچنین با رز خود در بالای تراس ژاپنی نان تست کنید یا با فرزندتان در خانه روستایی در میان آثار قابل توجه قدم بزنید. و این است که از دیوارهایش آفریده هایی آویزان است کانوگار و بارسلو در حالی که سقف تالار آن با سقف های صندوقدار مدجار مزین شده است.
بیشتر از یک کاسه آرد قدیمی
تمام تعصبات گردشگری شراب باید در هنگام مواجهه از بین برود مارکیز مونتسیرزو . در ابتدا ممکن است شبیه یک کارخانه شراب سازی به نظر برسد که توسط و دیده می شود، اما به محض اینکه خواکین توضیحات خود را آغاز می کند و جذابیت خود را تحسین می کند، همه چیز تغییر می کند.
در این آسیاب آرد تبدیل شده قدیمی توسط صاحبان فعلی خود با خوشحالی بیش از 15000 بازدید کننده در سال شغل او، نه صلیب او، بشارت دادن است و به مردم نشان می دهد که شراب ناواران نیز جذاب است. اما، مهمتر از همه، این کار را از حالت عادی مطلق، بدون قهرمانی، امتیاز پارکر یا اغراق انجام دهید.
از این رو، گشت و گذار در این ساختمان غول پیکر با حکایات بازسازی آن، با اشاره به استفاده قبلی آن (مثلاً تا اینجا ریل قطار برای بارگیری آرد منحرف میشد) و سایر تجربیات گردشگری شراب مانند کنسرتهایی که در پاسیو آن برپا میشود یا مزه کردن انگور توسط کودکان در فصل.
مزه نهایی نیز غافلگیر کننده است. آنها صورتی پاپ آپ پرفروش ترین این کارخانه شراب سازی است زیرا کیفیت آن باعث شده است که طی چندین سال جایزه بهترین در رده خود را در مسابقه ای که سالانه توسط D.O. علاوه بر این، در اتاق بزرگ ماشین های قدیمی کارخانه برای فتیشیسم و لذت بردن از نوستالژیک ترین ها به نمایش گذاشته شده است.
مارکیز مونتسیرزو
سنگر خوشمزه
سالهای آخر پرداخت شرایط آنها حداقل می گویند، کاتارتیک بوده اند. تغییر مالکیت به معنای بزرگواران بوده است املاک بولاندین یک پیچ و تاب این طور نیست که آنها نما را تغییر داده اند، آنها به سادگی خدمات و شراب های خود را به روز کرده اند. و این نشان می دهد.
صعود به تپه از جایی که او برج شبه قرون وسطایی خود را اداره می کند، به خودی خود یک تجربه ارزشمند است. نماها از بالا اینستاگرام را در هر زمانی از روز تحریک می کنند در حالی که کارخانه شراب سازی اینجا نه تنها مورد بازدید قرار می گیرد، بلکه از آن لذت می برند. و این است که استفاده های دیگر از این مجموعه آن را به یک توریسم شراب ضروری در اسپانیا تبدیل می کند.
رستوران برای خیلی ها دلیل این سفر شده است. درست است که در اولین دقایق تجربه، منظره در تاکستانهای تراس آن و در اتاق بشکهای که با شیشهای بزرگ از هم جدا شده است، از بین میرود.
سپس شروع می شود دیش شو که در تعادل کامل بین سنت کنار رودخانه و آوانگارد و لمس عجیب و غریب حرکت می کنند. و از آنجایی که منو با در نظر گرفتن جفت شراب طراحی شده است، نتیجه باعث می شود که شراب های پاگو به بهترین استاد مراسم تبدیل شوند.
آنها در سریال بازی نمی کنند، بلکه آن را کامل می کنند. موفقیتی کامل که باعث شده آن را با Repsol Sun شناخته شود، اما مهمتر از همه، آن را تبدیل به یک سفره مرجع برای همه کسانی که از Tudela بازدید می کنند، کرده است.
برج کنجکاو/ اجتناب ناپذیر هتلی با زیبایی قرون وسطایی را نیز در خود جای داده است، اما از قدیمی ها و گرانی ها دوری می کند. اتاق های آن جادار، راحت، پر از جزئیات عالی و منابع شراب هستند ، با خدمات بسیار خوش آمد و با چشم اندازی بر فراز حوض که هر طلوع خورشید را بهبود می بخشد.
پرداخت شرایط