'آتش سوزی'
حمل بر اساس عنوان آتش بوته (آتش سوزی جنگل) و در آن رابرت ایروین استادانه از تقارن برای نشان دادن ما استفاده می کند تضاد بین خالص ترین و به خوبی حفظ شده ترین طبیعت و ویرانی به جا مانده از دود و آتش در نزدیکی ذخیرهگاه طبیعی استیو اروین در کیپ یورک، کوئینزلند. این اثر برای عکاس استرالیایی به ارمغان آورده است جایزه عکاس حیات وحش سال برگزیده مردم.
هر ساله هزاران عکاس آثار خود را به این مرکز ارسال می کنند عکاس سال حیات وحش، مسابقه ای که توسط موزه تاریخ طبیعی لندن برای جشن گرفتن تنوع زندگی، الهام بخشیدن و اطلاع رسانی، و ایجاد مدافعان برای سیاره. آتش سوزی توسط مردم انتخاب شده است با رای آنها (55486 به صندوق زده شده است) در بین 25 نفری که قبلاً توسط این موسسه انتخاب شده بودند.
'اخرین خداحافظی'
ایروین می گوید به محض اینکه دود را در افق دید، او پهپاد خود را به سمت محلی پرتاب کرد که به نظر می رسید آتش از آنجا آمده است. با باتری کم، او تا جایی که میتوانست سریع عمل کرد و با خطای کمی روبرو شد: یک شلیک 50:50 که از یک طرف طبیعت را به تصویر میکشد و از طرف دیگر ویرانی که شهر را تهدید میکرد. محصوره ای که بیش از 30 اکوسیستم مختلف و بسیاری از گونه های در خطر انقراض را در خود جای داده است.
"من بسیار هیجان زده هستم که برنده جایزه عکاس حیات وحش سال انتخاب مردم هستم. برای من، عکاسی از طبیعت روایتی برای تغییر وضعیت محیط زیست و سیاره ما است. به نظر من اهدای این تصویر بسیار ویژه است، نه تنها به دلیل افتخار شخصی بزرگی که این تصویر نشان دهنده آن است، بلکه به عنوان یادآور تأثیر ما بر جهان طبیعی و مسئولیت ما در مراقبت از آن است." این عکاس در اظهارات جمع آوری شده در یک بیانیه مطبوعاتی توضیح می دهد.
علاوه بر عکس ایروین، چهار تصویر دیگر نیز توجه بسیاری از رای دهندگان را به خود جلب کرده و عنوان 'بسیار سپاسگزارم'. بنابراین، کار از امی ویتال عنوان شده است اخرین خداحافظی (آخرین خداحافظی) نشان می دهد پیوند زیبای ایجاد شده بین یک کرگدن، سودان، و یک محیط بان، جوزف واچیرا، و خداحافظی عاطفی آنها. و این است که سودان، یک کرگدن سفید شمالی، به دلیل عوارض مربوط به سن بالای خود، در حفاظت از اول پجتا (کنیا)، در محاصره کسانی که بیشتر از او مراقبت کرده بودند، مرد.
"توپ خرگوش"
اندرو پارکینسون، از سوی دیگر به دست می آورد توپ هار (خرگوش توپ) برای به تصویر کشیدن زمستان به روشی چشمگیر و بدون نیاز به هنر بزرگ، فقط با خرگوش که از خود در برابر سرما محافظت می کند. برای دریافت این تصویر، عکاس پنج هفته را در اطراف توماتین، در نزدیکی ارتفاعات اسکاتلند گذراند. او صبورانه منتظر هر حرکتی بود، هر چند کوچک، با وزش بادهای غیرممکن و سرما که بیش از پیش غیر قابل تحمل می شد. سرانجام، این خرگوش ماده حرکت کرد و جادو کرد.
دری خواب می بیند (خواب در لانه سنجاب)، از نیل اندرسون ، از شیوه ای که او توانسته لانه را به تصویر بکشد متاثر می شود: با یک سنجاب شایان ستایش که آرام در آغوش مورفیوس آرام گرفته است. او مجبور نبود برای این کار دور برود، زیرا خود نیل جعبهای را در یکی از کاجهای باغش، همچنین در ارتفاعات اسکاتلند، قرار داد تا در زمستان سنجاب بتواند از آن به عنوان پناهگاه استفاده کند. او به یکی نرفت، به دو نفر رفت. اگرچه قدردانی از هر دوی آنها با چشم غیرمسلح دشوار است.
"دری در خواب"
در نهایت، یادداشت سرگرم کننده از دست می آید ویلیام استیوز و چهره هراسان یک لابرادور هنگام فکر کردن، از ایمنی صندلی مسافر یک ماشین، یک گوزن رو در رو. عنوان برخورد نزدیک (برخورد نزدیک) نمیتوان دقیقتر چیزی را تعریف کرد که چیزی بیش از این نبود: کنجکاوی این گوزن که پس از چند دقیقه به زندگی خود در پارک ملی گراند تتون (وایومینگ، ایالات متحده آمریکا) ادامه داد.
این تصاویر در نمایشگاه قابل مشاهده است عکاس حیات وحش سال که وقتی درهایش را دوباره باز کند وقتی وضعیت بهداشتی اجازه دهد، وارد شود موزه تاریخ طبیعی لندن تا 1 آگوست 2021.
'برخورد نزدیک'