صومعه Vvedensko-Pakhomiev، تیراسپل
ترانس نیستریا چیزی شبیه یک قلمرو فرامتنی است. همه چیز به ایده دیگری اشاره دارد، خود را به خیال پردازی وامی دارد. در وهله اول، به این دلیل که به خودی خود، زمانی که یکی در مرکز است تیراسپول (پایتخت آن)، عناصر کمی را برای بازسازی ارائه می دهد، که تخیل را تحریک می کند.
و به همین دلیل، ثانیاً، ما باید سفر پرپیچ و خم به این خیابان ها را توجیه کنیم، که ممکن است هر حومه هر شهر در هر کشور اروپای شرقی.
یکی مانند یک شخصیت در یک بازی ویدیویی که به دنبال یک ماموریت است، از طریق راه ها پیش می رود. همه چیز در تصویر و شبیه واقعیت ساخته شده است، اما ناگهان عناصر خارق العاده ای مانند خطاهای برنامه نویسی کوچک به وجود می آیند.
انگار در بازی ویدیویی، ناگهان اتوبوسی به سمت عقب پرواز می کند یا انگار فردی از دیوار عبور می کند. سپس این مأموریت میشود که تکههایی از آنچه را که میبینیم و میدانیم متناسب کنیم.
ساختمان پارلمان ترانسنیستریا و مجسمه لنین
ترانس نیستریا، اولاً کشوری است که یک کشور (sic) نیست. این کشوری است که فقط توسط کشورهایی به رسمیت شناخته شده است که کشور نیستند (sic). واحد پول آن، روبل ترانسنیستریا، یکسان است: فقط در این قلمرو کوچک (کوچکتر از جزایر بالئاریک) بین مولداوی و اوکراین، کار می کند و مبادله می شود.
سیستم کمونیستی آن (sic) از نظر بصری به خوبی مراقبت می شود، اما کاملاً با سوپرمارکت ها و رستوران های سوشی جور در نمی آید. انتخابات گذشته کسانی را که آن را دیکتاتوری می دانند شگفت زده کرد. و ویزایی که در ورودی به شما می دهند خیلی جدی تر از پرواز یک کلوپ شبانه نیست.
عبور از مرز از مولداوی، در واقع یکی از جدی ترین خطاهای برنامه نویسی در این بازی ویدیویی است. جلوی غرفه های امنیتی می توان از تمام لوازم تبلیغاتی عکس گرفت، اما پس از تحویل پاسپورت، شخصیتی دوستانه از شما می خواهد که آنها را حذف کنید. همه چیز بسیار محرمانه است. تعلیق ایجاد می کند
خانه شوراها در تیراسپل (ترانس نیستریا)
آنها کمی با پاسپورت کمانچه می کنند، اما یک توافق ضمنی وجود دارد که روی آن اثری باقی نماند. در ازای آن، آنها چند تکه کاغذ تحویل می دهند که به شما امکان می دهد 24 ساعت در این واقعیت مجازی باشید. هشدار می دهند اگر می خواهید بیرون بروید بهتر است آنها را نگه دارید.
مراحل تکمیل شد و اتوبوس اکنون می تواند به تیراسپول ادامه دهد. این کار را در امتداد جاده ای انجام می دهد که نمادهای نمایش داده شده در این گذرگاه مرزی عجیب را چند برابر می کند: چکش و داس، پرچم ترانسنیستریا با روسی ادغام شد، گاه به گاه لنین رنگی و سلاح های سنگین در چندین میدان به نمایش درآمدند.
برای اینکه بفهمیم شوت ها به کجا می روند، به سراغ آموزش بازی می رویم: اکثریت قومی روسی و اوکراینی و در مخالفت با تشکیل دولت مولداوی (جمهوری شوروی که به آن تعلق داشت)، ترانس نیستریا به طور یکجانبه استقلال خود را در سال 1990 اعلام کرد.
تیراسپل، پایتخت ترانس نیستریا
دستورالعمل ها می گویند که ایده آل این بود که به عنوان قلمرو شوروی یا روسیه باقی بماند، که هنوز ادعا می شود، اما ممکن نبود. اینجوری شروع شد جنگ داخلی که آتش بس، نه آتش بس، تا به امروز حفظ شده است.
از این رو پرچم های روسیه در همه جا و احساس بودن در حومه یکاترینبورگ (به عبارت دیگر هر شهر روسیه) است. در حقیقت، این شیب به سمت شرق نیز ممکن است چنین مقدار ساشیمی و اسپرینگ رول را توجیه کند.
غذای رنگارنگ، همراه با یک پارک سیار معمولی دهه 90 و لباسها، آنها به ایجاد هاله ای از سفر در زمان کمک می کنند که با آن هر گزارش احترام به خود سفر به ترانس نیستریا را می فروشد.
اگر پاریس ارزش یک انبوه را دارد، ترانسنیستریا ارزش یک دلور و یک میله صاعقه را دارد. خیابانهای تقریباً خالی آن به شما امکان میدهند تا به آینده برگردید، که سیمکشی ترولیبوسها میتواند آن را تسهیل کند.
تیراسپول
اما صبر کن بارانداز!! بیایید این 24 ساعت را کمی بیشتر فشار دهیم که ما قبل از بازگشت به کیشینو یا خروج از خارج از مرزهای شمالی آن به سمت اوکراین داریم.
ارزش نزدیک شدن به ورزشگاه چند قهرمان لیگ مولداوی، شریف سی اف را دارد. که نامش کمی با این همه نفس خاور دور جور در می آید.
پیشروی در امتداد این جاده نیز برای برداشتن چند قدم اولیه خوب است هنر urbex یا گردشگری از امکانات متروکه. تعداد کمی از کارخانه ها وجود ندارند که بتوان آنها را بدون مشکل زیاد کاوش کرد.
یکی از آنها، همان چیزی که در اوایل سال 1897 منطقه را روی نقشه قرار داد، هنوز در حال تجارت است: کارخانه تقطیر کنیاک Kvint. مانند واقعیت، Transnistria نسخه درجه یک مولداوی را برای ما به ارمغان می آورد (که انبارهای شراب آن بزرگترین جاذبه کشور است).
استادیونول کلانتری، تیراسپول
حتی برای بازدید از روند تولید کنیاکی که هم در اتحاد جماهیر شوروی، چه در فضا و چه در واتیکان، نوشیده می شد، گشت و گذار در اینجا ارائه می شود. مخرج مشترک خوب ثبت شده به عنوان یک شرکت مولداوی، Kvint یکی از بزرگترین صادرکنندگان در ترانس نیستریا است و فروش آن بین 5 تا 20 درصد از تولید ناخالص داخلی نامشخص آن را جمع آوری می کند. به دلایلی در اسکناس های 5 روبلی ظاهر می شود.
در واقع، برای بازدید کننده ای که در رستوران سوشی در خیابان انگلس و روبروی Dom Sovetov (خانه شوروی) حوصله اش سر رفته است، جالب تر هستند. افسانه هایی که به قاچاق اسلحه و برده داری سفید از روسیه به عنوان دو بخش بزرگ اقتصاد ترانس نیستریا اشاره می کنند.
به کنار شایعات، کاهش وابستگی به مسکو از سال 2009 متوقف نشده است (تقریباً به یک پنجم حجم آن) و روابط تجاری با منطقه و اتحادیه اروپا بر اساس بخش ثانویه به طور فزاینده ای محکم است.
کارخانه تقطیر کنیاک کوینت
بعد از شات کنیاک از یک بطری تقریبا 2000 یورویی، وارد تخفیف شدیم. بارانداز چند دقیقه اضافی برای رانندگی به ما می دهد شهر بندر، که قلعه قرن شانزدهمی آن، واقعیت تاریخی را برای کشور، میراث عثمانی فراهم می کند. در اینجا بود که چارلز دوازدهم پادشاه سوئد در قرن هجدهم زندانی شد و یک یادبود کوچک به یاد او بود.
روز، گرم و خشک، همان ذات را می دهد چمنزارهای وسیع و زرد رنگ که توسط رودخانه دنیستر خنک می شود. به سختی ترافیک در جاده وجود دارد و چند خانه در چشم انداز پراکنده شده اند. این سفر در حالت آرکید بدون هیچ غافلگیری به پایان خود نزدیک می شود.
در آخرین مارشوتکای روز به کیشینو، چند کلمه انگلیسی بین دو صندلی می لغزد. بازیکن دیگری حدود 25 ساله می گوید چگونه او تمام روز را در یک ایستگاه پلیس گذراند، پس از اینکه صبح همان روز به دلیل عبور از گذرگاه عابر پیاده دستگیر شد.
به نظر می رسید هیچ چیز با نگهبانان سخت گیر او کار نمی کند، آنها فقط در برابر تهدید به تماس با سفارت در کیشینو تسلیم شدند. هیاهوی دیپلماتیک زیاد، Player2 می خندد، اما من حتی یک مجسمه از لنین را ندیدم، او ناله می کند. بازی تمام شد.
"بازی" را بزنید!