گلنز سلطنتی از مناظر زیبا عبور می کند
ویلی سرش را بالا می گیرد و گردن و گوش هایش را به سمت جنوب دراز می کند. توماس سگ گله بلژیکی خود را به خوبی می شناسد هشت ساله است، و او می داند که فقط می تواند به این معنی باشد که کسی می آید. او فکر میکند که همراه وفادارش همیشه آن موهبت را داشته است، حتی قبل از تصمیمگیری در مورد نامش - ادای احترام به دزد دریایی "ویلی یک چشم" از فیلم The Goonies (1985) - و او را برای کارش آموزش داده است.
در حالی که، گوسفندانش آرام می چرند، با چشمانشان خیره شده به علف های سبزی که بدون استراحت می بلعند. به زودی، برخی از چهره های رنگارنگ در پشت بلوط صد ساله ظاهر می شوند. آنها پنج دوچرخه سواری هستند که دوچرخه های کوهستانی خوب و قدرتمندی را سوار می شوند.
وقتی از کنارش می گذرند، همه می گویند صبح بخیر و آخرین نفر می ایستد، عینک آفتابی اش را برمی دارد، لبخند می زند و دلیلش را می پرسد. مسافتی که برای رسیدن به پدرازا باقی گذاشته اند. توماس پاسخ می دهد: «12 کیلومتر بیشتر نیست». "متشکرم"... و دور شدن آنها را تماشا می کند، در حالی که فکر می کند، شاید اگر جد جدش یک قرن و نیم پیش گروهی متشکل از پنج سوار را می دید، محتاط تر می شد.
در سال 1273 شاه آلفونسو ایکس حکیم او فرمان سلطنتی را برای تنظیم و تعریف استفاده از دره های سلطنتی تصویب کرد. آنها باید 90 واراس کاستیلی (72.22 متر) عرض داشتند و مسافت های طولانی (همیشه بیش از 500 کیلومتر) را طی می کردند.
این شبکه از دره های سلطنتی، که از شمال به جنوب در سراسر جغرافیای اسپانیا پراکنده شده است، توسط چوپانان برای جستجوی مورد استفاده قرار گرفت. بهترین مراتع با توجه به فصلی از سال که در آن یافت می شوند.
تمبری که بدون تغییر باقی می ماند
امروزه، اگرچه بسیاری از دره ها هنوز وجود دارند، اما بخش بزرگی از بخش ها از حداقل امتداد سال گذشته خارج شده یا تحت پوشش قرار گرفته اند. شهرنشینی های مدرن به همین دلیل، چوپان های کمی هستند که مانند توماس با گوسفندان خود در این مسیرهای عاشقانه از دورانی دیگر به سفر ادامه دهند.
با این حال، دوستداران ورزش و زندگی در فضای باز از دره های قدیمی استفاده می کنند مسیرهای دوچرخه سواری را انتخاب کنید که آنها را از طریق مناظر زیبا، شهرها و شهرهای تاریخی و رستوران هایی که در آنها غذای خوب به جای یک گزینه ضروری است، می برد.
مسیر دوچرخهسواری عالی مسیری است که شما را به بازدید از ** Pedraza، La Granja de San Ildefonso و Segovia میبرد.
در پدرازا، الف قلعه قدرتمند ساخته شده در قرن سیزدهم و عمیقاً توسط دوکهای فریاس در قرن شانزدهم تقویت و بزرگتر شد، بر شهر زیبای قرون وسطایی تسلط دارد، که دیوارهای آن هنوز در تلاش هستند تا پابرجا بمانند. یک خیابان سنگفرش شده از قلعه به پلازا مایور منتهی می شود، جایی که برج رومی کلیسای سن خوان بیهوده تلاش می کند تا به آسمان برسد.
شیب به این معنی است که تقریباً بدون رکاب زدن به آن می رسید دروازه روستا ، تنها دسترسی به Pedraza از قرن یازدهم.
پس از عبور از زیر آن و پیمودن چند پیچ، مسیر از آسفالت خارج می شود تا وارد آن شود گلن دشت . در هر دو طرف، سبزه چمنزار قهرمان اصلی است. برخی از کشاورزان هنوز اینجا و آنجا کار می کنند و از دام های خود اعم از گوسفند و گاو مراقبت می کنند.
خانه های پدرازا
دره قدیمی شما را به عبور از چند پل بر روی آب های شفاف رودخانه لاس پوزاس و جریان کوچک لا وگا می برد تا به شهر Valle de San Pedro در اینجا شما برای یک کشش کوتاه به آسفالت باز می گردید تا در ارتفاع چاویدا ، به چمن ها و مناظر زیبای قاب گرفته شده توسط قله های نوک تیز و نامنظم Sierra de Guadarrama برمی گردید.
دنباله انسانی بعدی است Pelayos de Arroyo، مشهور به خاطر کلیسای قرن دوازدهمی خود، نمونه کاملی از سبک رومی روستایی Segovian. و اگر گرسنه هستید، وقت آن رسیده است که در آن توقف کنید تورکابیرو s، زیرا در این منطقه لوبیا و خوک شیرده بهتر از آنهایی که در رستوران سرو می شود نخواهید خورد. مزرعه El Rancho de la Aldegüela .
با این حال، شاید بهتر باشد کمی سبک تر ادامه دهید و در پایان دوره منتظر بمانید تا از خودتان قدردانی کنید.
با رسیدن به مزرعه سن ایلدفونسو نمی توانید از تحسین دو بنای اصلی آن، هر دو مربوط به قرن هجدهم دست بردارید: کارخانه رویال شیشه و کاخ باشکوهی که به دستور فیلیپ پنجم ساخته شد. کاخ ورسای . این میوه را می توان در باغ های باشکوه و پر از فواره هایی با اشکال و اندازه های متنوع دید.
با بازگشت به دوچرخه، وقت آن است که در مسیر دوچرخه سواری که La Granja را احاطه کرده است، رکاب بزنید. به زودی، خود را غرق در شاخ و برگ های الف می بینید جنگل زیبا از طریق آن رودخانه ای می گذرد که از روی چندین پل سنگی عبور می کنید.
La Granja de San Ildefonso مناظر ارزشمندی را در شبکیه چشم ما به جا خواهد گذاشت
در این منطقه تا حدودی مرتفع، تعداد بیشماری وجود دارد دیدگاه ها که منظره ای باشکوه از مزارع، کوه ها و جنگل های منطقه را ارائه می دهد. وقت بگذارید و از برخی از آنها لذت ببرید.
پس از خروج از جنگل، به یک مسیر دوچرخه سواری که به آن متصل می شود، برمی گردید سگویا و از پل روی مخزن Pontón Alto عبور کنید. شما دره های سلطنتی را برای 12 کیلومتر آسفالت ترک می کنید که شما را درست در مقابل دره رها می کند قنات سگویا.
این اثر عمرانی باشکوه توسط رومیان در قرن دوم ساخته شد. قنات سگوی با وجود قدمت تقریباً دو هزار ساله، آب را به شهر می آورد چشمه فوئنفریا ، تا همین چند سال پیش در حدود 15 کیلومتر دورتر قرار داشت.
وقت آن است که دوچرخه را بسته رها کنید و راه بروید شهر قدیمی سگویا ، اعلام کرد میراث جهانی توسط یونسکو در سال 1985. محله یهودیان، کلیسای جامع سانتا ماریا یا آلکازار تنها برخی از جواهراتی هستند که می توانید در این شهر که یهودیان، مسلمانان و مسیحیان سال ها در کنار هم زندگی می کردند لذت ببرید.
در نهایت، بقیه جنگجو شما را به رستوران ** خوزه ماریا، **، یک تجارت خانوادگی می برد که تقریباً 40 سال است بهترین غذاهای غذاهای کاستیلی را تهیه می کند. فراموش نکنید که خوک شیرده آنها را با احتیاط زیاد روی آتش آرام پخته شده امتحان کنید.
در آنجا توماس را نخواهید یافت، که همانطور که پدرش به او آموخت، بیشتر دوست دارد در فضای باز بخوابد ، زیر ستاره های چشمک زن که همچنان برخی دره ها را روشن می کنند که برای همیشه تغییر کرده اند.
سگویا، پایان سفر