استوپاها، پاگوداها و معابد باگان دیدنی هستند.
وقتی خورشید شروع به خداحافظی در پشت کوه هایی می کند که ساحل غربی بزرگ را همراهی می کنند رودخانه آیاروادی, استوپاها، پاگوداها و معابد امپراتوری باگان آنها ابتدا در سایه های طلایی و بعداً به رنگ های نارنجی و بنفش می درخشند. دل مسافرت در برابر چنین منظره زیبایی منقبض می شود.
را مجموعه باستان شناسی کامبوج انگکور وات او یک برادر دارد و نه دقیقاً کوچکتر میانمار.
در قرن نهم شهر باگان تأسیس شد . موقعیت مکانی آن حاصل برنامه ریزی تاکتیکی بود. را رودخانه آیاروادی – همچنین به نام Irrawaddy شناخته می شود، طولانی ترین در میانمار با 2200 کیلومتر امتداد آن - به عنوان یک مرز و مانع محافظ در برابر دشمنان احتمالی در غرب عمل می کرد، در حالی که کوه ها از جناح شرقی یک دشت حاصلخیز محافظت می کردند.
رودخانه آیاروادی یا ایراوادی طولانی ترین رودخانه میانمار است.
جمعیت، کشاورزی، بازرگانی و قدرت نظامی باگان بدون هیچ مانعی شکوفا شد تا به قدرت رسید. سال 1044 ، از بزرگان پادشاه آناورهتا به معنای دستیابی به اهداف عالی بود. را او را پدر امپراتوری بزرگ برمه می دانند.
آنوراهتا شروع کرد به علاقه مند شدن به بودیسم در همسایه ها تمرین می شود سرزمین های مون ، قومی که هنوز در میانمار کنونی وجود دارد. پس از رد درخواست پادشاه مون واگذاری راهبان و متون مقدس بودایی توسط Anawrahta، پادشاه برمه به پادشاهی خارجی حمله کرد و غنائم مذهبی را که هوس کرده بود به زور گرفت.
به این ترتیب آناورهتا تاریخ بودیسم - از شاخه تراوادا - را در برمه آغاز کرد . او بود که دستور ساخت اولین پاگوداها در باگان . برخی از آنها واقعاً عالی بودند - مانند آن شوزیگون که استوپای باشکوه با روکش طلا هنوز می درخشد و امروزه یکی از پربازدیدترین هاست - اما جانشینان او توانستند از او پیشی بگیرند.
تب ساختن استوپاها، بتکده ها و معابد تا زمان افول قدرت باگان، در پایان قرن سیزدهم، زمانی که مغولان این منطقه را فتح کردند، متوقف نشد. با این حال، تا آن زمان میراث معماری و تاریخی به جا مانده از قبل بسیار زیاد بود. از بیش از 10000 استوپا، بتکده و معبدی که بین قرن های 10 و 13 در باگان ساخته شده اند، امروزه حدود 3700 در منطقه ای به وسعت تنها 42 کیلومتر مربع قابل مشاهده است. . و به لطف کار باستان شناسان، این حساب هر سال در حال افزایش است.
بتکده شوزیگون یکی از پربازدیدترین پاگوداهای امروزی است.
وقتی به باگان میرسید احساس میکنید که در یک مجموعه فیلم ظاهر شدهاید و در کوله پشتی خود به دنبال لباس ایندیانا جونز میگردید. به هر طرف که نگاه کنی، همیشه یک بتکده پیدا می کنی (بهترین و کلی ترین راه برای یکسان سازی مفاهیم استوپا، معبد و بتکده) و هیچ کدام با دیگری یکی نیست. میتوانید ماهها به کاوش در جادههای باگان بپردازید و شگفتزده نخواهید شد.
اگر خدمات یک راهنمای خوب را استخدام کنید، او مهمترین و چشمگیرترین بناهای تاریخی را به شما نشان می دهد. ایده آل این است که مسیری را بسازید که در آن بتوانید تفاوت هایی را که در طول سال ها در ساخت بتکده ها رخ می دهد درک کنید. اولی ها بودند استوپاس، فضای داخلی جامد، که نمی توان وارد آن شد . سپس شروع به رسیدن کردند معابد، توخالی در داخل و با یک یا دو ورودی . در نهایت، چهار معبد ورودی - با یک مجسمه بودا که هر یک از آنها را برکت می دهد - به روند عمومی تبدیل می شود.
پاگوداها اصلی ترین جاذبه گردشگری در باگان هستند.
همچنین آنها مواد (مقاومت روزافزون در برابر زلزله های مکرر که منطقه را ویران می کند)، پنجره ها ، نوع نور طبیعی ، طراحی ظاهر و اندازه از مجسمه های بودا ، و با شکوه نقاشی های دیواری، گچبری و سایر تزئینات ، در طول زمان تغییر می کند.
طلای درخشان شوزیگون استوپا ; تحمیل کننده استایل هندی و بزرگ مجسمه های آناندا بودا ; گرانبها نقاشی های دیواری که زندگی بودا را در گوبیاکگی روایت می کند ; یا تاریخ وحشتناک اطراف معبد Dhammayangyi ساخته شده به دستور پادشاه ناراتو که پس از قتل پدر و برادرش به قدرت رسید. همه اینها بخشی از جادوی مکانی است که جزو زیباترین آثار انسان است.
چنان زیبایی باگان است که تنها دلیل اعلام نشدن آن است میراث بشریت توسط یونسکو این بازسازی خودسرانه ای است که دپارتمان باستان شناسی میانمار چندین دهه در حال انجام آن بوده است. خوشبختانه، این تغییر کرده است و برمه ای ها امیدوارند که بتوانند آن عنوان معتبر را به دست آورند.
اما فراتر از معابد مهم بزرگ، زیبایی عجیب و غریب واقعی باگان در آن نهفته است هزاران بتکده ناشناخته دیگر.
همه پاگوداها مجسمه های چشمگیر بودا را پنهان می کنند.
مجموعه ای از جاده های خاکی شما را دعوت می کند تا در میان پوشش گیاهی انبوه گم شوید تا این ساختمان های باشکوه آجری قرمز را کشف کنید. برخی با ابهت و افتخار؛ برخی دیگر تا حدی فرو ریخته یا تقریباً توسط پوشش گیاهی پوشیده شده است. بیشتر، با کف خاکی اصلی آن. مجسمههای بودا با آن آرامشی که سرچشمه میگیرد از شما استقبال میکنند، گویی شما اولین کسی هستید که پس از قرنها انتظار مورد استقبال قرار میگیرید. شما احساس خاصی می کنید. و شما هستی. شما تنها هستید – زیرا باگان این موهبت منحصر به فرد را دارد که به محض اینکه چند متر از مسیر توریستی دور شوید شما را تنها می کند – در حال کاوش در بقایای امپراطوری که میراث مذهبی و یادبودی بی رقیب به جا گذاشته است.
بهترین راه برای کشف شریان های بدن زنده ای که باگان است در آن است موتور سیکلت برقی ، ولی دوچرخه، کالسکه اسب (و حتی گاو نر) یا توک توک آنها نیز بخشی از طیف احتمالات هستند.
وقتی غروب نزدیک می شود، از مردم محلی دوستانه راهنمایی بخواهید و اجازه دهید برخی از معابدی را که هنوز هم می توانید از آنها بالا بروید به شما نشان دهند . تا ژانویه 2018، موارد زیادی وجود داشت - برجسته شوسانداو بالاتر از همه آنها - اما یک قانون جدید همه آنها را ممنوع کرد. اکنون، معابد "مقرون به صرفه" هر از گاهی در حال تغییر هستند و فقط مردم محلی می توانند به شما در یافتن آنها کمک کنند.
یکی را پیدا کنید که در آن افراد زیادی وجود نداشته باشد. از پله های داخلی بالا بروید و روی آن آجرهایی بنشینید که قرن ها تاریخ را در خود پنهان می کنند. ساکت باش، چشمانت را ببند و در غروب آفتاب به صداهای حومه شهر گوش کن. هنگامی که آنها را باز می کنید، یکی از دیدنی ترین غروب های خورشید را در مقابل خود خواهید داشت که می توانید در زندگی خود به آن فکر کنید. به نظر میرسد که باگان در شعلههای آتش میسوزد، با آن لایهای از پوشش گیاهی سبز که توسط جادههای خاکی قرمز قطع شده است و استوپاهایی که تاج این معبد مانند شاهدان عظمت یک امپراتوری فراموش شده را میسازند..
چشم انداز معبد شوساندو در غروب آفتاب یکی از بهترین مناظر را ارائه می دهد.