Orbaneja del Castillo، جایی که صخرههای دیدنی سقفهای این شهر بورگوس را قاب میکنند.
بیشتر رودخانههای کشور ما چرخه حیاتی بسیار مشابهی دارند: متولد شده بین کوههای بزرگی که آنها را با شهد مادری برفها و جویبارها تغذیه میکنند. دوران کودکی دلپذیری را در میان دره هایی که مستعد انحراف آنها هستند، سپری کنند، گویی طبیعت می خواهد به رودخانه های تازه متولد شده دوران کودکی آرامی بدهد قبل از اینکه آنها را در معرض سختی خود قرار دهد.
نوجوانی زمانی فرا می رسد که در آن قرار گیرد جستجوی بی وقفه دریا، تودههایی از صخره را که قبلاً هرگز شکسته نشده بودند، پیدا کنید، جایی که خودشان باید راهشان را باز کنند.
بعداً آرامش فرا می رسد، پیچ و خم های گسترده ای که نشان دهنده بلوغ و سلامت عقل است، با حملات گاه و بی گاه خشم به شکل سیل، تا اینکه به طرز خوشایندی در ساحل درگذشت. زندگی بسیار انسانی که ما را با رودخانهها پیوند میدهد که انگار جزئی از خانواده کوچک ما هستند.
دلتا دل ابرو، جایی که رودخانه به طرز دلپذیری در سواحل دریا می میرد.
یک آهنگ کامپوری می گوید: «ابرو در فونتیبر برمی خیزد و به تورتوسا می ریزد»، که جوتای آراگونی به آن پاسخ می دهد: «ابرو در فونتیبر به دنیا می آید و در آراگون نر می شود. و وقتی به کاتالونیا می رسیم ما را به خود می بالد.
هر دو نامه نادیده می گیرند که به محض اینکه رودخانه در ارتفاعات کامپو متولد می شود، پس از حمام کردن Reinosa و قدم زدن در دره Valderredible به یک نوزاد تبدیل می شود، او باید با بزرگترین شاهکار کل زندگی رودخانه ای خود روبرو شود: راه خود را از میان کوه های آهکی که آن را از رودخانه های Nela و Jerea جدا می کند، طی کنند، بدون آب و نفس او نمی توان با جاده طولانی به سمت مدیترانه روبرو شد.
به محض ورود دره ابرو، ما شروع به دیدن دستههای بزرگ کرکسهای گریفون بالای سر خود خواهیم کرد که در سوزنهای سنگی قرمز رنگی که بالای صخرهها را قاب میکنند، زندگی میکنند. دیوارهای عمودی حاصل کار میلیون ها سال رودخانه است. توسط هزاران غار که پرندگان بزرگ در آن زندگی می کنند سوراخ شده است.
انسان ها نیز این مکان را اشغال کردند از دوران ماقبل تاریخ، جذب آب و شکار در جنگلهای ساحلی آن، و همچنین حفاظتی که دره در برابر تالابهایی که در ارتفاعات گسترده شدهاند، به خود جلب کرده است.
معجون عالی به نظر می رسید: آب، سرپناه و غذا باعث زندگی انسان می شود، و در امتداد رودخانه، حتی فراتر از دره های آن، جوامعی شروع به جوانه زدن کردند که به زودی می دانستند چگونه به دنبال مکان هایی باشند که عنصر مایع شب و روز در آن جریان دارد، آنها را در آغوش گرفته و از آنها در برابر خطرات محافظت می کند. "شهرهای آبی" ابرو.
پیچ و خم رودخانه ابرو در نزدیکی شهر Valdelateja.
اوربانجا قلعه
Orbaneja del Castillo (بورگوس، Castilla y León) در چند کیلومتری دهانه غربی دره واقع شده است، که توسط جنگلهای بلوط، بلوط و توس احاطه شده است. موقعیت رشک برانگیز آن، بر روی یک تپه پلکانی که به دیوارهای اخرایی دره تکیه داده بود، توسط اولین ساکنان منطقه مورد استفاده قرار گرفت. بربرها که به دنبال مکان های ساکت و منزوی بودند جایی که از شورش های عرب و مسیحی محافظت شود.
آنها یک آبشار غول پیکر پیدا کردند که از هزار نهر تغذیه می شود که باعث ایجاد تراس های کوچک و جریان بزرگی می شود که از به اصطلاح Cueva del Agua می ریزد. آبشار واقعا توف است و توف یکی از معجزات کوچک طبیعت است. که برای آن "شهرهای آبی" بوجود آمد.**
فرآیند ایجاد توف آسان نیست: آب بارانی که بر روی تالابهایی که اطراف دره را احاطه کردهاند و فاقد CO2 و مواد معدنی هستند میریزد، هنگام عبور از زمین با اسیدها پر میشود. از آنجایی که سنگی که با آن روبرو می شود سنگ آهک است و سنگ های آهکی به راحتی توسط آب حل می شوند. این باعث می شود که به نوبه خود با کربنات ربوده شده از خود سنگ آهک شارژ شود. بیرون رفتن، این شرایط زیست محیطی است که مرحله بعدی را مشخص می کند.
آبشار Orbaneja del Castillo، در بورگوس.
در مورد اوربانجا، جریان آب از زیر خاک در Cueva del Agua پدیدار می شود، بار بیش از حد کربنات خود را در باغها، باغها و استخرهای طبیعی شهر میریزد.
وقتی روی قلعه خود در ساحل آب با شن می ریزیم چه اتفاقی می افتد؟ همان چیزی که میلیونها سال در توف اوربانجا شکل گرفت منظره ای که انسان ها پیدا کردند
امروزه Orbaneja به دلیل زیبایی توفا، چشم انداز ارائه شده توسط دره، و دهکده روستایی که به خوبی حفظ شده است، ضروری است. در تراس El Arroyo (El Cano, 4) با گوش دادن به جریان جریان آبجو بنوشید در حالی که بینایی ما در اشکال هولناک دره ابرو گم شده است، این چیزی است که سزاوار پایان قرنطینه است.
لوله آب
با این حال، محبوبیت Orbaneja شما را دعوت می کند تا به دنبال "Pueblos de Agua" دور از جمعیت بگردید (به طور فزاینده ای کمتر توصیه می شود)، مانند مکان های نزدیک. Tubilla del Agua (بورگوس، Castilla y León)، که نام آن نشان دهنده منشا آن در یک توف جدید است، در صورت امکان، حتی زیباتر از همسایه خود در Orbaneja.
هیچ نام طبیعی تر از نام این شهر و نه داستانی بیشتر از توبیلا با آب وجود ندارد: بر بلندی های توف آن، کلیسا و خانه مزرعه قرون وسطایی بالا آمده است، تماشای آب هایی که گودال های کوچک آبی و شفاف را تشکیل می دهند که باغ هسته شهری را آبیاری می کند.
غار میلیون ها سال پیش در Orbaneja del Castillo، بورگوس شکل گرفت.
دره یک باغ کوچک کاستیلی است که مانند مجموعه دره های ابرو و رودخانه رودرون، از آغاز تاریخ بشر برای تغذیه جوامع نوسنگی متعددی که تعداد زیادی را پشت سر گذاشتند استفاده می شد دلمن هایی که روی پارامو د لا لورا پراکنده شده اند.
در طول از سوی دیگر، دوران باستان رومی، مکانهایی منزوی و با ارتباط ضعیف بودند با شهرهای فلات و دره ابرو، و متحمل هزینه های کاهش تدریجی جمعیت شد که با ورود مسلمانان در سال 711 تشدید شد.
من قبلاً در مورد بربرهایی صحبت کرده ام که پناهگاه خود را در Orbaneja یافتند، اما همچنین مسیحیان که از آستوریا و کانتابریا مرطوب می آیند، آنها میدانستند که چگونه از مزایایی که با تأسیس «Pueblos de Agua» اعطا میشود، قدردانی کنند.
Dolmen of El Moreco (3200 قبل از میلاد)، در Hoya de Huidobro، Burgos.
BRIDGE DEY
یک مثال قابل توجه زمانی که مردم به آنجا رسیدند یافت می شود پونتدی (بورگوس، کاستیا و لئون)، نام مکانی برگرفته از Puente de Dios، زیرا مسیحیان تنها با رفتن به سوی الهی میتوانستند آن کار را توضیح دهند. رودخانه نلا طاق عظیمی را حفاری می کند که خانه مزرعه بر روی سنگ کلید آن نصب شده است، که معماری آن آثار قرون وسطایی را حفظ می کند که وقار کلیساهای رومی در این منطقه است.
ارزش توقف کنید، نلا را به سمت ابرو دنبال کنید، در کلیسای San Andrés de Escanduso، کوچکترین معابد رومی در شبه جزیره ما، و رازی را در داخل خود به شکل پنجره های کوچک پیش از رومانس که مورخان هنر را دیوانه می کند.
خیلی نزدیک، همسایه است شهر اسکانو که همیشه به نلا متصل است، جایی که قدیمی ترین کلیسای رومی در بورگوس واقع شده است: سن سالوادور د اسکانو. جنبه کوچک کلیسایی کارخانه آن نباید شما را شگفت زده کند: سال 1088 تأسیس آن چنان زمان ناامنی بود که مسیحیان کلیساهای خود را مانند قلعه می ساختند تا در صورت خطر بتوان به آنها پناه برد.
زیر پل صخره ای طبیعی شهر پونتدی، بورگوس.
سرد
فریاس (بورگوس، کاستیا و لئون) دقیقاً در این زمان پر از اضطراب متولد شد. موفقیت آن به این دلیل است که ساکنان آن به دنبال چیزی بودند که مطمئناً وجود دارد دست نیافتنی ترین سنگ منطقه، جایی که قلعه به نظر می رسد شایسته یک کارت پستال است که امروز می توانیم آن را تحسین کنیم.
ارتباط بین آب و Frías هنگام تحسین مشهود است پل قرون وسطایی که از یک ابرو از قبل بالغ می گذرد پس از اینکه موفق به غلبه بر سنگ آهک مرینداس شد، مکانی پر از عوارض و پونتازگو که نشان دهنده اهمیت عبور از رودخانه در طول قرن هایی بود که در آن همه چیز با پای پیاده انجام می شد.
ثروت فریاس نه تنها از ابرو می آید، بلکه از رودخانه ای که در کرانه جنوب غربی آن، رودخانه مولینار همسایه است، به دست می آید. نام آن در حال حاضر سرنخ هایی در مورد آنچه سواحل آن را برای قرن ها مشخص کرده است به ما می دهد: ده ها آسیاب آرد که گندم کاستیلیا را به "طلای سفید" تبدیل کردند.
پل قرون وسطایی شهر فریاس.
مسیر آسیابهای فریاس از توبرا شروع و به پایان میرسد. و در پایان مقاله ای که به توف ها و هنر آب اختصاص داده شده است، چیزی بیشتر از زیبایی آبشار آن، به وسعت دم اسب، که جریان آن به شدت به فصل سال بستگی دارد، باید بدانیم. .
کاستیلیان با آگاهی از هدایایی که آب بدون درخواست چیزی در ازای آن می دهد آنها آرامگاه ویرجن د لا هوز را بسیار نزدیک به آبشار توبرا ساختند، کارخانه گوتیک با سنگ توفی که روی آن قرار دارد ساخته شده است.
مناسب ترین کار این است که مکان و این مقاله را ترک کنید یک پل، نماد اتحاد و گزینه ای برای کسانی که ترجیح می دهند "بین دو آب" راه بروند، و در مقابل آرامگاه ویرجن د لا هوز کسی است که هزاران میلیون قدم راه را به سانتیاگو د کامپوستلا برداشته اند. طاق قرون وسطایی آن، مانند «شهرهای آبی» ابرو، منتظر خواهد ماند تا زمانی که ما را ترک کنیم: برای آنها، که در طول هزارهها جریان شکل گرفتهاند، این استراحت تنها یک آه بوده است.
ارمیتاژ ویرجن د لا هوز، در توبرا (بورگوس).