چرا ناپدید شدن برنج از خیابان های ویتنام یک خبر بزرگ است
** ویتنام سه بار در سال به دنبال چرخه زندگی برنج پوست خود را می ریزد**. جادهها، بزرگراهها، خیابانها، معابد، مدارس، ساختمانهای رسمی و خانههای محاصره شده با برداشت محصول پس از باران را ببینید. یک جاذبه توریستی بسیار مورد توجه است . اما زیبایی فوق العاده برنج در زیر نور خورشید روزهای او با تهدید مضاعفی که در عکس ها دیده نمی شود به شماره افتاده است.
برای بهتر یا بدتر در ویتنام برنج همه چیز است . این ادعایی برای میلیون ها توریستی است که از آن بازدید می کنند دلتای مکونگ در جنوب و **دره های پر پیچ و خم Sapa** در شمال، منبع اصلی درآمد بخش کشاورزی سنتی تر است و بخش اساسی رژیم ویتنامی با ده ها دستور غذای خوشمزه است.
گفته می شود با اعداد رسمی، تولید برنج به حد عظیمی می رسد 28 میلیون تن در سال و مزارع برنج 82 درصد از زمین های قابل کشت کشور را تشکیل می دهند به گزارش **موسسه بین المللی تحقیقات برنج (IRRI).**
پایان عمل خشک کردن برنج نزدیک است
علیرغم وجود همه جانبه آن، برنج به طور فزاینده ای اقتصاد آسیب دیده بیش از بیش از آن را خفه می کند 15 میلیون کشاورز کوچک ، که با شک و تردید توسط افراد فراوان تماشا می شود درآمد تولیدکنندگان قهوه . برنج علیرغم اینکه یک اولویت ملی است، بدترین کابوس برای شجاعانی است که به دنبال معکوس کردن آن هستند. شهرت بد برنج ویتنامی در بازارهای بین المللی ، در حالی که کشورهای همسایه مانند تایلند برنج طعم دار با کیفیت استثنایی تولید می کند با توجه به خریداران
حقیقت این است که ویتنام بارها و بارها با ارواح یک گذشته بیش از حد ارزیابی شده برخورد می کند که چه خوب و چه بد، هرگز باز نخواهد گشت. و این است که هر کسی که از ویتنام بازدید کرده است این را می داند نیمی از کشور سه بار در سال بوی نشاسته می دهد.
هفته های فرآیند خشک کردن سنتی برنج پس از باران یکی از نمادین ترین لحظات برای شناخت شمال ویتنام . بزرگراه ها، خیابان ها، معابد، مدارس، ساختمان های رسمی و خانه ها پر شده است میلیون دانه برنج مرطوب شده پس از کار خستگی ناپذیر در مزارع برنج ادعایی که در تمامی راهنمایان گردشگری به عنوان بازدیدی غیرقابل چشم پوشی به چشم می خورد.
اگر برداشت خوب بوده است، برنج همه جا هست جلوگیری از هر گونه فعالیت خصوصی یا تجاری دیگر. هدف تا حد امکان کمتر محصول را هدر دهید زیرا چند ماه بعد آن برنج در گونی به بازرگانان فروخته میشود و آنها آن را برای فرآوری به کارخانههای کنار رودخانه میبرند. در اصل، این یک فعالیت جاودانه است که ریشه در فرهنگ شهروندان دارد.
رویدادی که آنها آن را به عنوان یک مزاحم درک نمی کنند، زیرا ویتنامی ها با آرامشی که از دکترین به ارث رسیده است تحمل می کنند. کنفوسیوسیسم ناراحتی حرکتی همه چیز بخشی از یک چرخه زندگی است که به عنوان چیزی برتر از زندگی خودشان فرض می شود.
تمام گوشه و کنار شهرها برای خشک کردن برنج خدمت می کنند
چرخهای از زندگی که دیر یا زود کشاورزان کوچک را وادار میکند دوباره چکمههای لاستیکی خود را بپوشند تا قدم بر خاک حاصلخیزی بگذارند. شروع مجدد کشت برنج که از نسلی به نسل دیگر منتقل می شود. مثل یک است تغییر چهار ماهه پوست هیپنوتیزم کننده ; که گردشگر را با ده ها عکس از الف راضی می کند دریای اخرایی برنج با امواج سینوسی که هنگام پخش غلات توسط بیل های کارگران فصلی کشیده می شود.
همه چیز نشات می گیرد الف زیبایی عجیب تحت تأثیر تهدیدی مضاعف در حال ساخت: برنج ویتنامی نمی تواند شهرت بد خود را به عنوان تامین کننده برنج با کیفیت پایین از بین ببرد ، و تخمین زده می شود که اثرات تغییرات آب و هوا باعث از دست دادن 1.29 میلیون تن برنج در بدترین خشکسالی کشور در 90 سال گذشته.
از راه دور، به راحتی می توان این اشتباه را مرتکب شد که فکر کرد می توان بازده اقتصادی بیشتری از این فرآیند خشک شدن به دست آورد. به لطف گردشگری انبوه . چیزی که برای متخصصان ایده خوبی نخواهد بود:
تصادفات به دلیل خطر خشک شدن برنج در برخی مناطق مانند شانه های جاده رخ می دهد
"به نظر من، آنقدرها هم که به نظر می رسد زیبا نیست. مزارع بزرگ برنج زرد در جنوب بسیار جذاب تر است. روند خشک شدن در خیابان ها که توسط گردشگران دیده می شود همچنان رو به کاهش است زیرا ناکارآمد است . فقط کشاورزانی که زمین بسیار کمی دارند به این کار ادامه می دهند. به دلیل آب و هوا امن نیست بسیار ناپایدار در شمال و چون تعداد زیادی شمرده شده است تصادف کشاورز در خشک کردن برنج در جاده تون لی، افسر ارشد برنامه برنج در Rikolto، یک سازمان غیردولتی بین المللی ** با بیش از 40 سال تجربه در همکاری با سازمان های کشاورزان می گوید.
عجیب است که یک واقعیت امیدوارکننده وجود دارد که به نفع بهبود تصویر برنج ویتنامی در آینده ای نه چندان دور است. طبق ** پلتفرم برنج پایدار (SRP) **، «برای پاسخگویی به تقاضای جهانی برنج ، تولید باید افزایش یابد 25 درصد در 25 سال آینده ". چالشی که تنها در صورتی به دست میآید که به آن سوئیچ کنید تولید برنج پایدارتر ، زیرا زمین های زراعی کمتر و کمتر می شود و برای تغذیه دهان های بیشتر باید بیشتر کشت شود.
اینجا جایی است که ویتنام به دنبال فرمول هایی برای آن است از دوران تاریکی برخاست . همانطور که این کشور آسیایی بین دو گیر افتاده بود مدل های توسعه رقابتی (یکی که در آن کشاورزان کوچک در برابر جهانی شدن محافظت شدند و دیگری که در آن مدرنیزاسیون وسیع کشاورزی به دنبال تبدیل کشور به صادرکننده عمده برنج با کیفیت بالا بود) تولید پایدار می تواند او باشد موتور تغییر که بخش را نجات می دهد.
کار خشک کردن برنج در ویتنام
برای اینکه همه چیز به بهترین شکل تحقق یابد، از اهمیت حیاتی برخوردار است معنای پایداری را در برنج تعریف کنید.
بدیهی است که س پایداری محصول کوچک r نمی تواند و نباید مانند صادرکننده بزرگ باشد. تیم Rikolto در وبسایت خود میگوید: «در ویتنام، برنج برای مدت طولانی یک محصول استراتژیک برای امنیت غذایی ملی بوده است. "در طول دهه ها، دولت فعالانه از افزایش بهره وری برنج حمایت کرد ابتدا برای بازار داخلی و سپس برای بازارهای صادراتی. مسیر رشد کشور در گذشته مبتنی بر تولید بالای برنج با کیفیت پایین و صادرات ارزان بود.
تقریباً مانند یک باغ ژاپنی، امواج برنج خشک شده در آفتاب مسحورکننده است.
اثرات جانبی آن تصمیم سیاسی مانند یک تخته سنگ بر روی کسانی افتاد که کمترین سزاوار آن بودند. بله، این استراتژی ویتنام را به یکی از پنج کشور تبدیل کرد اقتصادهای بزرگ صادرکننده برنج در جهان ، ولی تعداد تولیدکنندگان کوچک که می تواند از برنج امرار معاش کند در حال کاهش است . در استان آنگیانگ در دلتای مکونگ، یک خانواده متوسط تنها 100 دلار در ماه از کشت برنج درآمد دارد، یعنی حدود یک پنجم درآمدی که تولیدکنندگان قهوه در ارتفاعات مرکزی ویتنام به دست می آورند.
Tuan Le بهترین راه حل ها را برای یک مشکل مضاعف که مستلزم دخالت همه عوامل درگیر است، رمزگشایی می کند: «دولت برای بهبود کیفیت برنج صادراتی به جای کمیت، منطقه تولید را کاهش داده است. هدف این است که یک برند ملی برنج برای افزایش ارزش برنج ویتنامی به دنبال تغییر تمرکز از کمیت به کیفیت است، از امنیت غذایی تا حفاظت از غذا و از یک بخش عرضه محور به بخش مبتنی بر بازار».
خشک کردن برنج در خیابان های ویتنام
یک تغییر بسیار مثبت البته که لزوماً مستلزم آن است اتخاذ یک سیستم تضمین کیفیت برای تأیید انطباق و پیشرفت برنج ویتنامی به سمت پایداری.
«سازمانهای غیردولتی از همه این اقدامات حمایت میکنند تا کشاورزان بتوانند ظرفیتهای خود را بهبود بخشند. از سوی دیگر، شرکتهای برنج بیشتر و بیشتر مستقیماً از کشاورزان خرید میکنند تا از تجار. این به کشاورزان کمک می کند تولید پایدار و پایدارتر داشته باشیم . و در نهایت. کشاورزان کوچک به تدریج در حال تغییر هستند ذهنیت سنتی و آنها درک میکنند که باید به جای ادامه دادن ذهنیت کوتاهمدت پرداخت هزینه برای یک فصل، کسبوکار خود را بیشتر و بیشتر بر بلندمدت متمرکز کنند.
مجموعه ای از اقداماتی که گردشگران در صورت سفر به ویتنام و ناامید شدن از آن باید در نظر بگیرند ناپدید شدن دریای برنج . اگر این اتفاق بیفتد، برخلاف آنچه به نظر می رسد، این خبر خوبی برای آینده کشاورزان کوچک ویتنامی خواهد بود.
مزارع برنج در مو کانگ چای، ین بای، ویتنام